Inzichten van de afgelopen dagen

[Borobudur2]

Hoi lieve allen,

Hier zomaar wat inzichten die ik laatst opdeed, ook tijdens mijn eerste retraite:

- Als ik mijn Indiase linzencurry eet, dan is dat eten poep. De linzen in de curry bestaan letterlijk uit getransformeerde poep. Ik besta daardoor uit getransformeerde linzen en getransformeerde poep. Alles bestaat uit poep: jij, ik, onze houten meubels, aardewerk, de bloemetjes, de bijtjes. Zelfs plastic bestaat uit poep, want plastic is getransformeerde fossielen van ooit levende wezens.

- In mijn Indiase linzencurry zit de hele geschiedenis van het universum, en in diezelfde linzencurry zit ook de toekomst van het hele universum. Als jij linzencurry eet, dan zit de hele geschiedenis van het universum in jou, en ook de toekomst van het hele universum.

- Als ik een drol op de weg zie, dan ga ik dat toch maar niet opeten. Ik gun mezelf en de drol een andere toekomst van het universum dan dat.

- Er is een zekere begeerte in de geest, die continu waarnemingen in het bezit wil nemen. "Deze visuele waarneming van de linzencurry is van mij, en ook de geurwaarnemingen." "Het opmerken van het feit dat ik afgeleid ben tijdens meditatie, dat opmerken komt van mij." "Deze inzichten, deze gedachten, komen van mij - ze zijn van mij." Ik voel aan mijn tenen dat die begeerte er is, maar ik heb geen idee hoe ik deze kan herkennen. Het is alsof ik mijn hele leven alles in verschillende tinten van de kleur paars zie, waardoor ik de kleur paars moeilijk kan herkennen. Het ligt vlak onder mijn neus, dat weet ik zeker, maar hoe herken ik het? Is dit waarom een kensho-moment zo belangrijk is? Zeg maar: je ziet tijdens kensho ineens andere kleuren dan paars, waardoor je ineens weet "verdraaid, dus DAT werd de hele tijd bedoeld met de kleur paars." En dan zou het voor mij fijn zijn "verdraaid, dus DAT is die begeerte naar het in bezit nemen van waarnemingen."

[Ujukarin]

Leuk! Erop aansluitend:

Een abt van een Thais klooster vond dat zijn monnikken op de bedelronde wat te kieskeurig geworden waren. Voorkeuren opgeven aan de huishoudens, bijna eten weigeren als het niet voldoende lekker was, etc etc.
Voor de volgende week werd daarom de regel
* 1 bedelnap, geen aparte vakjes
* donoren werd aanbevolen alles wat ze kwijt wilden gewoon erin te mikken. Liefst soep onderin, hoofdgerecht er op en toetje als afdekking.
* En dat dan dus 10 x op een ronde
* De monnik moest daarna alles tevreden opeten. Devies 'in je maag gaat toch alles door elkaar komen'

Weet niet of ik het zou volhouden maar als medicijn tegen begeerte, waarom niet

With folded palms,

<Ujukarin>

[MaartenD]

Een mooi inzicht inderdaad. Het doet mij - misschien wat prozaïsch - denken aan een meme die ik ergens een keer aantrof.

Het begon met de blije melding 'je bestaat letterlijk uit sterrenstof!' die je wel eens ziet als inspirerende kreet. Er was aan toegevoegd: 'Ja, en de vuilnisbelt ook.'

Mooi.

Het eten is natuurlijk niet alléén gerecyclede poep maar ook uit gerecycled eten, gerecyclede lichamen, bloemen, bomen, rotsen en zo voor. Gerecyclede waterstof met een snuf helium als je heel erg veel wil teruggaan.

Met warme groet,

Maarten

[Dorje]

- Als ik mijn Indiase linzencurry eet, dan is dat eten poep. De linzen in de curry bestaan letterlijk uit getransformeerde poep. Ik besta daardoor uit getransformeerde linzen en getransformeerde poep. Alles bestaat uit poep: jij, ik, onze houten meubels, aardewerk, de bloemetjes, de bijtjes. Zelfs plastic bestaat uit poep, want plastic is getransformeerde fossielen van ooit levende wezens.

Heerlijk!



... die Indische linzencurry toch.

[Sybe]

rare snuiters die zenners...alles is poep

[nico70+]

Een abt van een Thais klooster vond dat zijn monnikken op de bedelronde wat te kieskeurig geworden waren. Voorkeuren opgeven aan de huishoudens, bijna eten weigeren als het niet voldoende lekker was, etc etc.
Voor de volgende week werd daarom de regel
* 1 bedelnap, geen aparte vakjes
* donoren werd aanbevolen alles wat ze kwijt wilden gewoon erin te mikken. Liefst soep onderin, hoofdgerecht er op en toetje als afdekking.
* En dat dan dus 10 x op een ronde
* De monnik moest daarna alles tevreden opeten. Devies 'in je maag gaat toch alles door elkaar komen'

Beste,

het bovenstaande verhaal komt mij heel ongeloofwaardig voor. Ik heb de abt van het klooster van de bosmonniken hier in de buurt gevraagd of ik eens in de nap mocht kijken nadat hij de gaven van de gelovigen had ontvangen. In de nap lagen de diverse gerechten mooi naast elkaar. En de soep en andere vloeibare gerechten waren verzameld in het deksel van de nap.
Het komt bij het eten vooral erop aan dat men juist erover denkt. Als alles dooreen in de nap gedaan wordt, kan men maagstoornissen krijgen. En dat moet vermeden worden.
          De monnik wordt geacht als volgt te overdenken:
Afhankelijk van oorzaken en voorwaarden, enkel de combinatie van verscheidene natuurlijke elementen, zijn zowel voedselgaven als de persoon die ze nuttigt. Het is geen wezen, het zijn slechts elementen, niet in het bezit van een blijvend levensbeginsel, vrij van een zelfstandig iets of ziel. Dit geheel van voedselgaven is nog niet walgelijk, maar na dit rotte lichaam aangeraakt te hebben, wordt het buitengewoon walgelijk.

          Het walgelijke van het voedsel vindt plaats in de geest, en niet in de nap.

Met vriendelijke groet
Nico

[Dorje]

Woon jij ergens in Thailand, Nico?

En verder over het verhaal: of het waar of geloofwaardig is of niet, daar ga ik mij niet in mengen, is voor mij ook niet zo belangrijk, want als verhaal kon het wel tellen.

Als alles dooreen in de nap gedaan wordt, kan men maagstoornissen krijgen.

Dat is ook weer niet waar, in de maag komt het echt wel allemaal samen, dus of je het nu samen inneemt of afzonderlijk achter elkaar, maakt voor die maag niet uit. Psychologisch (door de walging) kan je er wel maagstoornissen van krijgen, dat kan ik aannemen, zou bij mij ook het geval zijn, maar eerlijk gezegd zou dat juist wel een heldere les kunnen zijn.

          Het walgelijke van het voedsel vindt plaats in de geest, en niet in de nap.

Die les ja.


Met vriendelijke groet,

Dorje.

[nico70+]

En dat dan dus 10 x op een ronde
* De monnik moest daarna alles tevreden opeten.

Beste,

Verder wordt  er vermeld dat die monniken tijdens de ronde voor gaven alles in hun nap moesten verzamelen en dan alles moesten opeten.

Ook dat is ongeloofwaardig. De monniken gaan op pad en ontvangen gaven van de mensen. Die gaven moeten zij aannemen; zij mogen niets weigeren. De ontvangen gaven nemen ze mee naar het klooster waar het eten eerlijk verdeeld wordt. En zij eten alleen zoveel als zij nodig hebben voor die dag. Zij hoeven niet alles te eten wat zij ontvangen hebben. Wat te veel is, wordt weer verdeeld onder de leken die in het klooster aanwezig zijn.

En ook in Europa, waar de monniken niet op stap gaan om gaven te ontvangen, maar waar zij in hun klooster gaven ontvangen, ook daar wordt alles onderling verdeeld. En iedere monnik eet er net zoveel als voor die dag nodig is. De rest van de gaven wordt weer geschonken aan de aanwezige leken.




Met vriendelijke groet
Nico

[MaartenD]

Laat ons niet redetwisten, geliefden. 

Ik wil zeer wel aannemen dat wat Ujukarin beschreef een keer gebeurd is. Het wordt beschreven als een aanschouwelijke les door een abt die vond dat de monniken te kieskeurig waren geworden. Vooruit, dan het is het plausibel genoeg dat die les een keer gegeven is. Dat het geen gebruik is en dat ook niet is geworden, heeft weinig te maken met die ene les. Het was een goede les ook.

Met warme groet,

Maarten

[nico70+]

Beste Maarten,

Het is absoluut niet mijn bedoeling om te redetwisten.

Nico

[Borobudur2]

Interessant, wat de confrontatie met het fenomeen 'poep' allemaal kan losmaken in deze topic. Het zegt veel over je relatie met je eigen afkeer, en zo te lezen is die relatie bij alle reageerders hier wel gezond.

Overigens zal het bij elkaar mikken van willekeurige voedingswaren net zo'n goed medicijn tegen afkeer zijn als tegen begeerte.

Voor mij was de laatste bullet-point uit de topic starter juist net zo interessant, zo niet nog interessanter, dan allerlei gedachten over poep.

- Er is een zekere begeerte in de geest, die continu waarnemingen in het bezit wil nemen. "Deze visuele waarneming van de linzencurry is van mij, en ook de geurwaarnemingen." "Het opmerken van het feit dat ik afgeleid ben tijdens meditatie, dat opmerken komt van mij." "Deze inzichten, deze gedachten, komen van mij - ze zijn van mij." Ik voel aan mijn tenen dat die begeerte er is, maar ik heb geen idee hoe ik deze kan herkennen. Het is alsof ik mijn hele leven alles in verschillende tinten van de kleur paars zie, waardoor ik de kleur paars moeilijk kan herkennen. Het ligt vlak onder mijn neus, dat weet ik zeker, maar hoe herken ik het? Is dit waarom een kensho-moment zo belangrijk is? Zeg maar: je ziet tijdens kensho ineens andere kleuren dan paars, waardoor je ineens weet "verdraaid, dus DAT werd de hele tijd bedoeld met de kleur paars." En dan zou het voor mij fijn zijn "verdraaid, dus DAT is die begeerte naar het in bezit nemen van waarnemingen."