Voor internet boeddhisten

[Bodhiboom]

Ik kwam een artikel tegen op Buddha Weekly dat ging over de voor- en nadelen van het zijn van een internet boeddhist. Een internet boeddhist, let wel, is een iemand die dharma voor zichzelf heeft geleerd van het internet, beginnend bij Wikipedia en andere bronnen.

Een van de nadelen is vaak een gelimiteerde kennis van het boeddhisme, want artikeltjes gaan vaak over een onderwerp en er zijn weinig goede overzichten van bijvoorbeeld de verschillende stromingen binnen het boeddhisme. Zelfs een goed beginners boek zoals Boeddhisme voor Dummies geeft een betere indruk van wat je waar moet zoeken.

Een ander nadeel is de tendens om aan DIY te gaan doen, dat wil zeggen dat men stukjes van de leer oppikt en gebruikt naarmate men voelt dat het bij je past, zonder een systematische aanpak of verkenning. Hiervoor zou ik mensen toch echt aanraden naar een lokaal centrum te stappen en te zien of er niet lokale cursussen worden gegeven.

Als je toch op het Internet bezig blijft, dan zou ik zeggen kijk eens naar accesstoinsight.org, die een hele goede introductie hebben naast Engelse vertalingen van de sutta’s, en naar lionsroar.com, een heel goed boeddhistisch magazine met een grote hoeveelheid van goede artikelen.

Hebben jullie nog tips voor internet boeddhisten?

[Passievrucht]

Volgens mij zit bij ons, wel bij mij in ieder geval, een soort ingebakken idee dat het leven leuk hoort te zijn.
En lijden is niet-leuk, dus hoort er dus niet bij. Het is je door niemand verteld, maar het is altijd bij je, dat opdringende idee dat het leven leuk hoort te zijn. Vreemd maar waar. Het is oppassen, vind ik, dat je niet alleen dat gaat omarmen wat het idee voedt dat het leven leuk is of hoort te zijn.

[Dorje]

De beste tip die ik kan bedenken:

internet boeddhisme is een goed begin, maar geen goed eind. Op een gegeven moment heb je een leraar nodig, of toch ten minste een sangha. Als je boeddhisme op je eentje blijft beoefenen, dan is het erg moeilijk om je blinde vlekken te zien, en oefen je er dus maar blind op los, meestal de zaken die je nodig hebt vermijdend, en zaken die je niet nodig hebt (maar je wel een goed gevoel geven) overwaarderend.

Als het moeilijk is een leraar of een sangha te vinden in je buurt, kan het al heel zinvol zijn af en toe eens een retraite te doen in een of andere verder afgelegen sangha. Zo af en toe eens helemaal ondergedompeld zijn in een duidelijke structuur en te beoefenen onder duidelijke instructies. Daarna heb je weer genoeg inspiratie om een tijdje alleen verder te gaan... tot je op een punt komt dat je toch echt voor een leraar of sangha gaat kiezen.

Uiteindelijk moet je die afhankelijkheid van die leraar of die sangha ook weer achter je laten (dat kan ook zonder effectief afstand ervan te doen), maar niet te vroeg, anders wordt ego jouw leraar die bevestigt dat je goed bezig bent, en worden jouw blinde vlekken jouw sangha die jou door dik en dun steunen in het vermijden ze te zien.

[Bodhiboom]

internet boeddhisme is een goed begin, maar geen goed eind.

Daar ben ik het wel mee eens, je kan beginnen met leren via het internet, en je kan er best ver mee komen, maar op een bepaald moment heb je de invloed van een leraar en echte mensen nodig.

Ik vind het ook interessant hoe boeddhistische forums fungeren als een soort “internet sangha”. Het is natuurlijk niet precies hetzelfde als een echte sangha, maar je kan er tenminste je moeilijke vragen naartoe brengen en een scala van wijze antwoorden inwinnen. Ik weet niet of je bekend bent met het fenomeen ‘wisdom of crowds’ maar dat komt er absoluut bij kijken.

[Dorje]

Ik vind het ook interessant hoe boeddhistische forums fungeren als een soort “internet sangha”. Het is natuurlijk niet precies hetzelfde als een echte sangha, maar je kan er tenminste je moeilijke vragen naartoe brengen en een scala van wijze antwoorden inwinnen. Ik weet niet of je bekend bent met het fenomeen ‘wisdom of crowds’ maar dat komt er absoluut bij kijken.

Neen, ik was er nog niet bekend mee, maar klinkt wel mooi. Het lijkt mij ook wel te kloppen. Zo heb ik van van jullie, waaronder eigenlijk vooral ook Siebe, al erg veel mogen leren hier, dat ik van mijn leraren niet heb kunnen leren.

Dat is het mooie, er ontstaat soms wel discussie, en padstelling en schijnbaar recht tegenover elkaar staan, maar onderhuids zet dit van alles in beweging dat op den duur een invloed gaat krijgen op je zienswijze.

Erg boeiend, jammer dat het bovenhuidse soms te moeilijk wordt voor sommigen.

De groeten,

Dorje.

[MaartenD]

Dit roept de vraag op wat een sangha nu eigenlijk is of wat een sangha idealiter is. Ik ben het er vanzelfsprekend mee eens dat er op een gegeven moment spirituele vriendschap nodig is, liefst een kundige leraar. Echter, de laatste jaren tonen ondubbelzinnig aan dat ook 'IRL' sangha's lang niet altijd functioneren zoals men het zich wel voorstelt. Monniken worden van de meest basale wandaden verdacht (vaak genoeg terecht) en verschillende grote organisaties moeten diep door het stof wegens seksueel wangedrag.

Dit topic begon over internet-boeddhisme en ik wil daar niet van afwijken. Wellicht, echter, is het een vaardige aangelegenheid om te verkennen wat we nou precies missen. Waar heb ik zelf gefaald in kundig handelen, in luisteren? In mijn eerdere sangha in Leiden hadden we de praktijk van het 'delen' volgens Thich Nhat Hanh. Dat was echt een heilzame, mooie praktijk die zeker de oefening verdiepte. Hier op boeddhaforum.nl kan ik me echter niet heugen dat ik die zo simpele techniek heb toegepast. Zo kom ik tot de vraag of het tekort van een internet-omgeving niet gedeeltelijk kan aanzuiveren door gepast en oplettend te oefenen. Precies dezelfde wijzes van handelen zijn het immers die een IRL sangha zo waardevol maken....

Natuurlijk missen we direct persoonlijk contact hier op het net. Als autist heb ik daar een stuk minder dan dan de meesten maar ik snap best dat het een meerwaarde heeft. Daar is echter niks aan te doen.

Met warme groet,

Maarten

[Bodhiboom]

Dat is het mooie, er ontstaat soms wel discussie, en padstelling en schijnbaar recht tegenover elkaar staan, maar onderhuids zet dit van alles in beweging dat op den duur een invloed gaat krijgen op je zienswijze.

Dat is zeker waar, en hoe meer je je bewust bent dat alles wat met ons gebeurt in feite een mogelijkheid presenteert om er van te leren, hoe makkelijker je de lessen kan absorberen. Een beetje frictie is daarom helemaal geen slechte zaak, het roept je op om na te denken en te voelen. Maar het kan ook te ver gaan.

Het internet boeddhisme heeft allemaal van die kanten, men zegt op een forum dingen die je in het echte leven of tegenover iemand in een echte sangha veel terughoudender zou stellen. Juiste spraak is toch moeilijker online, ook omdat er zo een mengeling is van leeftijden, achtergronden en temperamenten.

Met warme groet,
Bodhiboom

[Ujukarin]

Dit roept de vraag op wat een sangha nu eigenlijk is of wat een sangha idealiter is. Ik ben het er vanzelfsprekend mee eens dat er op een gegeven moment spirituele vriendschap nodig is, liefst een kundige leraar. Echter, de laatste jaren tonen ondubbelzinnig aan dat ook 'IRL' sangha's lang niet altijd functioneren zoals men het zich wel voorstelt. Monniken worden van de meest basale wandaden verdacht (vaak genoeg terecht) en verschillende grote organisaties moeten diep door het stof wegens seksueel wangedrag.

Klopt. Maar het zijn wel echte sanghas, in lijn met


https://nl.wikipedia.org/wiki/Sangha_(boeddhisme)

en Internet-contact is daarvan nooit een vervanging. (Alleen mogelijk een aanvulling, of een aanloop naar.)


With folded palms,

<Ujukarin>
PS In het prille begin had ik ook bij mijn huidige sangha de nodige spanningen. Een leraar zei me toen 'Idealiter bereik je met alleen Boeddha en Dharma de verlichting maar 99.9999% van de mensen kan dat niet en heeft het contact met anderen nodig. Vandaar ook het 3e juweel. Maar met dat contact sluipen ook allerlei risico's van onvolkomen mensen naar binnen, zoals macht en misbruik van seksualiteit. Live with it ' ;-)

[Bodhiboom]

Internet-contact is daarvan nooit een vervanging. (Alleen mogelijk een aanvulling, of een aanloop naar.)

Ik denk dat dat wel vaak waar is, maar het hangt er vanaf hoe je echte sangha ook functioneert. Toen ik bij de Tibetaanse tempel een cursus volgde en daar vrij veel was, was er toch niet echt een samenhangende structuur onder de leken. Er werd wel puja gedaan, maar er werd bijvoorbeeld niet veel over de dharma gepraat of samen gemediteerd. De communicatie ging veelal tussen jou en een monnik.

In het prille begin had ik ook bij mijn huidige sangha de nodige spanningen. Een leraar zei me toen 'Idealiter bereik je met alleen Boeddha en Dharma de verlichting maar 99.9999% van de mensen kan dat niet en heeft het contact met anderen nodig. Vandaar ook het 3e juweel. Maar met dat contact sluipen ook allerlei risico's van onvolkomen mensen naar binnen, zoals macht en misbruik van seksualiteit. Live with it ' ;-)

Ook dat natuurlijk, ik denk dat dat soort dingen altijd voorkomen zo gauw als je iemand in een positie van autoriteit over anderen krijgt.

[Ujukarin]

Ik denk dat dat wel vaak waar is, maar het hangt er vanaf hoe je echte sangha ook functioneert. Toen ik bij de Tibetaanse tempel een cursus volgde en daar vrij veel was, was er toch niet echt een samenhangende structuur onder de leken. Er werd wel puja gedaan, maar er werd bijvoorbeeld niet veel over de dharma gepraat of samen gemediteerd. De communicatie ging veelal tussen jou en een monnik.

Okay maar ook dat is deel van sangha. Of diegene van wie je leert en met wie je wederzijds klankbordt nu een 'horizontale' medestudent is of een meer 'verticaal' iemand zoals monnik of lama, er is persoonlijke uitwisseling en leren van elkaar. En daarin kan dan bijvoorbeeld een vraagstelling zoals energiek-pad-volgen of juist-ook-loslaten die we hier enkele dagen terug hadden worden beantwoord in een advies voor 1 bepaalde student. Online zie ik dat echt niet lukken tenzij de andere forumleden die student al in persoon kennen en het forum dus echt een aanvulling op de sangha is...

With folded palms,

<Ujukarin>

[MaartenD]

In het prille begin had ik ook bij mijn huidige sangha de nodige spanningen. Een leraar zei me toen 'Idealiter bereik je met alleen Boeddha en Dharma de verlichting maar 99.9999% van de mensen kan dat niet en heeft het contact met anderen nodig. Vandaar ook het 3e juweel. Maar met dat contact sluipen ook allerlei risico's van onvolkomen mensen naar binnen, zoals macht en misbruik van seksualiteit. Live with it ' ;-)

Ook dat natuurlijk, ik denk dat dat soort dingen altijd voorkomen zo gauw als je iemand in een positie van autoriteit over anderen krijgt.

De Boeddha zegt prikkelende dingen over spirituele vriendschap; we kunnen gevoegelijk aannemen dat het belangrijk is. Bodhiboom merkt hier terecht de gevaren op van autoriteit. Echter, in vele tradities wordt gehamerd op het belang van een leraar.

Naar ik me vagelijk herinner zijn er in de sutta's ook eisen te vinden aan een leraar. En heeft een moderne leraar ook de taak om de sfeer/houding/gedrag in de moderne sangha heilzaam en vaardig te houden? Dat is me nogal een klus.

Met warme groet,

Maarten