Hoi,
ik vind dit een interessant onderwerp en je mening vind ik ook interessant, Lekenvolgeling, maar je overtuigt me toch niet. Ik vind dat je stelling dat 'seks leven geeft' geen argument is om een bepaalde houding tav seks te steunen/rechtvaardigen. Ik ga wel akkoord met je dat (ver)oordeling van seksualiteit totaal fout en gevaarlijk is. Maar matigheid blijft volgens mij toch belangrijk. Uitgangspunt voor deze 'visie' (wat een groot woord zeg, 'visie'
) hierop is de overtuiging dat elke mens vrede en geluk wil, en dat het 'juiste' handelen (of de 'juiste' houding) dus het handelen is dat het meest efficiënt is in het bereiken van vrede en geluk...
1) Ik weet zelf niet wat de 'juiste' visie of houding tav seks is, maar matigheid zal zoiezo geen kwaad kunnen. Iedereen wil gelukkig zijn, of vrij van lijden, en dat zou dan ook het vertrekpunt van elke '(levens)visie' moeten zijn. Je kan niet gelukkig zijn wanneer je niet (tot op een bepaalde hoogte) 'vrij' bent. En je bent niet vrij als je handelen voor een groot deel bepaald is door iets. Denk aan het cliché van "je bezittingen bezitten jou en niet omgekeerd". Seks is, denk ik, helemaal niet 'slecht'. Het is enkel niet slim en efficiënt om je er blindelings door te laten leiden, want dan word je erdoor verblind. Bijvoorbeeld als je 's avonds uit gaat wil je graag seks, dus ga je (al dan niet bewust) je handelen voor een groot deel afstemmen om indruk te maken op het andere geslacht. Het indruk maken wordt dan je voornaamste doel en je bekijkt elke situatie vanuit dit standpunt: wat er voor jou valt uit te halen (op vlak van seks, in dit geval). Dit is helemaal niet slecht, maar dit leidt niet tot duurzaam geluk. Je zou, als je einddoel is om werkelijk gelukkig te zijn, je tijd productiever kunnen besteden. Daarnaast kan je niet altijd 'juist' handelen (of weten wat op welk moment het 'juiste' handelen is) wanneer je vooringenomen bent met je drang naar seks...
Maar ik veroordeel seks dus zeker niet. Ik denk alleen dat het best is dat je er met mate, op een bewuste manier mee omgaat. Zodat je niet altijd in de greep bent van die drang (=vrijheid). Wanneer je seks radicaal afwijst, bepaalt het nog steeds je handelen en heeft het nog steeds greep op jou. Een probleem los je niet op door ervan weg te lopen. Net als iemand die alcoholverslaafd is, niet 'verlost' is van zijn verslaving/drang als hij niet eens 1 glas kan drinken, of situaties waar alcohol aanwezig is moet vermijden.
De middenweg dus denk ik. Hierbij is het ook belangrijk dat je weet waarom je iets wel of niet doet.
2)Daarnaast lijkt het voor mij, met alle respect, alsof je argument niet klopt.
De afwijzende houding ten opzichte van seks is diep geworteld in het menselijke denken. Dat komt, omdat wij denken dat we een niveau hoger staan in de ontwikkeling dan de dieren.
Is dit laatste de reden voor de afwijzende houding tav seks? Zelf weet ik het echt niet hoor, maar er kunnen mss nog zaken meespelen...? Het is wel een erg interessant onderwerp, want blijkbaar zijn de grote religies toch tot een afwijzing van seks gekomen, zoals je ook aangeeft. Ik weet niet hoe of waarom dit zo is, maar jou verklaring lijkt me nogal eng (doch wel juist wss).
Maar dit is maar bijkomstig natuurlijk. Wat ik wel belangrijk vind is je 'natuurlijke' benadering van seks (als ik het zo mag noemen). Je stelt dat seks niet verkeerd is omdat het daardoor is dat wij allemaal leven. Seks geeft leven.
Maar hierin schuilt een enorme afwijzing van seksualiteit, terwijl we allemaal ter wereld zijn gekomen door seks. Waarom doen we daar zo krampachtig over?
Dit is echter geen argument dat je kunt gebruiken om een bepaalde houding tav seks te steunen. Het is niet omdat ik snijtanden heb om vlees te eten, dat het ook 'juist' is om vlees te eten. Of iets anders: Agressie zal vroeger zeker ook een rol gespeeld hebben bij het overleven. Iemand met agressie, of hebzucht bijvoorbeeld, zal beter in staat zijn om zijn nageslacht te beschermen (agressie tegen vijanden; hebzucht kan leiden tot veel bezit en dus gezonde kinderen (volle magen)). Vanuit dit standpunt zijn dit dus inderdaad heel nuttige en waardevolle eigenschappen. (Voor de duidelijkheid: ik spreek hier dus met de evolutietheorie in het achterhoofd.) (Dit is dan mss de reden waarom agressie nog steeds voorkomt, terwijl het vanuit sociaal standpunt toch een minder waardevolle eigenschap is.) Maar zijn het daarom 'juiste' eigenschappen? Ik zie een 'juiste' eigenschap als één die efficiënt is in het bereiken van geluk, niet in het beschermen van mijn nageslacht. Want wanneer ik bijvoorbeeld krampachtig probeer mijn nageslacht te beschermen (en mij dus inzet voor de voortbrenging van mijn genen) kan ik hier ook in falen en zo heel ongelukkig worden.
Al wat we nu zijn is een gevolg van de evolutie. Het zijn de eigenschappen die het meest succes brengen in het voortbrengen van onze genen, die worden overgeërfd. Vanuit dit standpunt moet je dan ook seks zien. Iemand die graag veel seks heeft zal (algemeen gezien) meer nakomelingen hebben dan iemand bij wie dit niet zo is. Zijn nakomelingen erven deze drang van hem over, en zo gaat het verder. Het is dan ook maar logisch dat wij een sterke drang naar seks hebben. Dit is niet 'goed' of 'slecht', het is gewoon zo.
Het lichaam met alles er op en er aan is heilig, dus seks is heilig. Het is je gegeven door de Kosmos, dus is het heilig, veel heiliger en wijzer dan al die zogenaamd-heilige-boeken. Woorden zijn dood, jij bent levend en seks toont aan dat je leeft. Dus (ver)oordeling van seksualiteit is totaal fout en gevaarlijk. Het is deel van het enorme fantasienetwerk waar de mensheid in leeft. Wees alert en vermink jezelf niet door middel van al die zogenaamde heiligheid...
Seks is niet heilig. Het is een logisch gevolg van de evolutie.
(Ik weet dat dit slechts een ruwe en oneerbare schets is van de evolutietheorie dus pak me daar aub niet op, maar denk dat de grote lijnen wel stroken met de werkelijkheid)
3)Concluderend wil ik nogmaals zeggen dat ik geen standpunt wil innemen. Niets is inherent 'goed' of 'slecht' (zoals jij ook al vaak hebt aangegeven, Lekenvolgeling). Ik denk dat het best is om dingen te (proberen) bekijken vanuit de vraag als deze dingen efficïent zijn in het bereiken van rust, vrede, geluk... Elk filosofisch vraagstuk zou eigenlijk vanuit deze vraag moeten gevoerd worden want dit is wat elke mens wil. Wanneer ik seks vanuit dit standpunt bekijk, lijkt me het best om er gematigd mee om te gaan. En dit is iets wat enkel in je hoofd gebeurt: je houding tav dingen. Wat betekent het voor jou? Hoe ga je ermee om? Wanneer deze houding te krampachtig wordt, is dit niet gezond. En dan doet het er niet toe in welke richting je krampachtig wordt (gebruik je het teveel of wijs je het radicaal af).
Je hebt geen vrijheid als je handelen teveel door seks wordt bepaald. Aan de andere kant moet het heel moeilijk zijn om seks volledig af te wijzen, want de meerderheid van onze handelingen zou moeten gericht zijn op het voortplanten/beschermen van ons DNA (als gevolg van de evolutie). Het kan dus niet gezond zijn om plots al deze intense instincten en driften te gaan afwijzen en ermee te gaan worstelen. Maar matigheid kan nooit kwaad. Daarbij helpt het om seks te zien zoals het is, zoals de wetenschap ons toont wat het is (in het kader van evolutie).
Dit is natuurlijk allemaal veel makkelijker gezegd dan gedaan. Eerst wilde ik het niet posten omdat ik niet hypocriet wil zijn. Als jongeman merk ik dat mijn handelen vaak gericht is op bijvoorbeeld indruk maken op meisjes. Het zou raar zijn als het niet zo was.
Als iets in mijn betoog niet klopt, of onduidelijk is, zeg het zeker! Ik vind het een heel interessant onderwerp en wanneer evolutietheorie en boeddhisme zich mengen, ben ik haast niet tegen te houden blijkbaar. Ik wilde hiervoor een aparte topic openen, maar heb dit dan toch niet gedaan omdat ik vertrok vanuit een reactie op Lekenvolgeling, en in het verleden heeft iemand (begrijpbaar) zich eens beledigd gevoeld toen dit gebeurde.
Met vriendelijke groet en veel interesse,
Frederik
