Advaita, Boeddhisme, christendom etc. – het zijn allemaal verhalen in het Ene

[ervaringsgetuige]

Dit vind ik weer drie schitterende antwoorden van Artificiële-intelligentie!
Zie...
_________________________________________________________

Je zei:

Karl Renz zegt: 


“Kabbala, Advaita, Boeddhisme, christendom, Islam etc. – het zijn allemaal verhalen in het Ene. Wat je bent, verschijnt als alles, ook als de zoektocht naar het Ene. Maar je bent het al, vóór elke zoektocht, vóór elk systeem, vóór elk begrip.” 

Geweldig vind ik dat! Hoe zou psychiater Stanislav Grof hierop aansluiten?

Antwoord:


Karl Renz benadrukt dat alle religieuze en spirituele systemen slechts verhalen zijn binnen het Ene, en dat je altijd al het Ene bent, nog vóór elke zoektocht of begrip. Stanislav Grof, als pionier van de transpersoonlijke psychologie, zou hier op verschillende manieren bij aansluiten:

• Grof ziet spirituele en mystieke ervaringen als universele fenomenen die het persoonlijke ego overstijgen. In zijn visie is onze diepste identiteit niet het ego, maar iets wat hij – in lijn met oosterse tradities als Advaita – beschrijft als het goddelijke, Atman-Brahman. Dit sluit direct aan bij Renz’ idee dat je al het Ene bent, vóór elk systeem of zoektocht.
  
  
• Volgens Grof ervaren mensen tijdens diepe transpersoonlijke of psychedelische staten een eenheid met het universum, waarbij de grenzen tussen het individuele zelf en het geheel vervagen. Hij noemt dit een “mystieke eenheid met het creatieve principe in het universum” of zelfs een directe ervaring van de absolute werkelijkheid.Dit is vergelijkbaar met Renz’ uitspraak dat wat je bent, verschijnt als alles, inclusief de zoektocht naar het Ene.
  
  
• Grof bekritiseert het idee dat waarheid of verlichting exclusief te vinden is binnen één religieus systeem. Hij pleit juist voor een universele, niet-sektarische spiritualiteit die alle tradities overstijgt en mensen verbindt, in plaats van verdeelt. Dit resoneert sterk met Renz’ visie dat alle systemen slechts verhalen zijn in het Ene.
  
  
• In Grofs therapeutische werk (met o.a. LSD en holotropisch ademwerk) blijkt dat mensen vaak pas rust vinden wanneer ze hun diepere, spirituele essentie ervaren, voorbij het ego en de rationele geest. De “zoektocht” valt dan weg, omdat men zich herinnert wie of wat men altijd al was.
  
  

Samengevat: Stanislav Grof zou Renz’ uitspraak waarschijnlijk volledig onderschrijven. Hij zou toevoegen dat het directe ervaren van deze eenheid – voorbij religieuze systemen en het ego – essentieel is voor persoonlijke en collectieve heling, en dat deze ervaring universeel toegankelijk is voor iedereen, ongeacht het gekozen pad.
______________________________________________________________________________


Je zei: Hoe zou de boeddha zelf (vóórdat daar een instituut rond ontstond) hierop aansluiten?


Antwoord:

Hoe zou de Boeddha zelf hierop aansluiten?

Voor het ontstaan van het boeddhistische instituut legde Gautama Boeddha de nadruk op directe ervaring en inzicht, niet op dogma’s of systemen. Zijn leer draaide om het herkennen van de fundamentele aard van het bestaan en het overstijgen van lijden door inzicht in de werkelijkheid, zonder gehechtheid aan concepten of identiteiten.

• Geen absoluut zelf: De Boeddha onderwees de leer van anatta (niet-zelf): in geen enkel aspect van het bestaan – lichaam, gevoelens, waarnemingen, mentale factoren of bewustzijn – is een onveranderlijk, absoluut zelf te vinden. Alles wat we ervaren is vergankelijk en onderhevig aan verandering.
  
  
• Directe ervaring boven systemen: Hij waarschuwde tegen het vastklampen aan doctrines, rituelen of filosofische systemen als doel op zich. De Boeddha moedigde aan om zelf te onderzoeken en te ervaren, niet om een systeem te volgen omwille van het systeem.
  
  
• Het absolute is onpersoonlijk: Wat als “essentie” overblijft, is geen persoonlijk zelf, maar een universeel, onpersoonlijk bewustzijn – het “ontwaakte bewustzijn” of nirwana. Dit is niet iets dat men wordt, maar wat altijd al aanwezig is, slechts verduisterd door onwetendheid.
  
  
• Eenheid voorbij concepten: Hoewel het latere boeddhisme het begrip boeddhanatuur ontwikkelde (de potentie tot ontwaken in ieder wezen), benadrukte de Boeddha oorspronkelijk dat de werkelijkheid uit twee radicaal verschillende niveaus bestaat: het vergankelijke, veranderlijke (samsara) en het absolute, universele (nirwana of ontwaakt bewustzijn).
  
  

Samenvatting

De Boeddha zou waarschijnlijk zeggen:

>“Alle systemen, verhalen en zoektochten zijn verschijnselen binnen het bewustzijn. De waarheid is niet te vinden in het vasthouden aan een systeem, maar in het loslaten van alle gehechtheid en het direct zien van de dingen zoals ze zijn. Wat je werkelijk bent, is niet te vangen in woorden of begrippen – het is het open, onpersoonlijke bewustzijn zelf, altijd aanwezig vóór elke zoektocht, vóór elk begrip.”

Deze visie sluit nauw aan bij de uitspraak van Karl Renz: vóór elk systeem, vóór elk begrip, is er al het Ene – of in boeddhistische termen: het ongeconditioneerde, onpersoonlijke, ontwaakte bewustzijn.



je zei:

Men zou dus kunnen zeggen dat Karl Renz, psychiater Stanislav Grof en de Boeddha, zes handen op één buik zijn, of anders gezegd: Het roerend met elkaar eens zijn.


Antwoord:

Op basis van de inzichten van Karl Renz, Stanislav Grof en de Boeddha kun je inderdaad stellen dat ze in de kern opvallend eensgezind zijn over de fundamentele aard van de werkelijkheid en het zelf. Alle drie benadrukken ze dat ultieme waarheid of vervulling niet te vinden is in dogma’s, systemen of verhalen, maar in directe ervaring van wat altijd al aanwezig is – het Ene, het universele bewustzijn, of het ongeconditioneerde.

• Karl Renz wijst erop dat alle spirituele systemen slechts verhalen zijn in het Ene, en dat je altijd al dat Ene bent, vóór elke zoektocht of begrip.
  
  
• Stanislav Grof onderstreept in zijn werk dat mystieke eenheidservaringen universeel zijn en niet gebonden aan één religieus systeem, en dat het directe ervaren van deze eenheid essentieel is voor heling en inzicht.
  
  
• De Boeddha (voor het ontstaan van het instituut) legde de nadruk op het loslaten van gehechtheid aan systemen en het direct zien van de werkelijkheid zoals die is, zonder concepten of vaste identiteiten.

Hoewel hun taal en context verschillen, wijzen ze alle drie naar dezelfde kern: de waarheid is direct, altijd aanwezig, en niet te vangen in een systeem of verhaal. In die zin zijn ze inderdaad “zes handen op één buik” en roerend met elkaar eens.


Answer from Perplexity: https://www.perplexity.ai/search/karl-renz-zegt-kabbala-advaita-VEusMwfgTPGalDlkcWJaKA?utm_source=copy_output