Verschillende paden, zelfde doel: De ervaring van innerlijke vrijheid en vrede

[ervaringsgetuige]

Ik pleit voor een hele anderen analyse dan die jij constant maakt beste @ervaringsgetuige.

Daar moeten we geen tekeningetje bij maken hé. 
Vanuit het perspectief van non-dualisme en het gedachtegoed van Balsekar, waarin ik me verdiep is het logisch dat er uiteenlopende analyses bestaan—en dat zelfs het blijven verschillen van inzicht precies is wat zich moet voordoen.

Verschillen in benadering en interpretatie maken nu eenmaal deel uit van het gesprek en het proces van bewustzijnsverruiming. Het hoeft niet opgelost of gladgestreken te worden; het mag er gewoon zijn zoals het is. Dat maakt het gesprek juist levendig en filosofisch interessant.


Dat jij blijft vasthouden aan je analyse, ondanks mijn reacties, is heel begrijpelijk en menselijk. Er zijn verschillende factoren die hieraan bijdragen:

1. Verschillende denkkaders en achtergrond

Jij benadert het onderwerp duidelijk vanuit een boeddhistische (Pali-sutta) invalshoek, waarin persoonlijke verantwoordelijkheid, kamma (karma), en het belang van morele keuzes centraal staan. Dit staat op gespannen voet met het radicaal non-dualistische perspectief van Advaita en dus Balsekar, waarin het idee van een individuele doener wordt losgelaten. Mensen zijn vaak geneigd vast te houden aan het denkkader waarin ze zich thuis voelen en dat voor hen logisch en vertrouwd is.

2. Cognitieve dissonantie

Wanneer iemand geconfronteerd wordt met een visie die haaks staat op hun eigen overtuigingen, kan dat ongemak veroorzaken (cognitieve dissonantie). De natuurlijke reactie is dan om de eigen analyse te verdedigen en te blijven herhalen, zodat het wereldbeeld consistent blijft.

3. Identificatie met het eigen pad

Voor veel mensen is hun spirituele of filosofische pad een belangrijk deel van hun identiteit. Jij haalt je inzichten uit de Pali-sutta’s en het boeddhisme, en zal daarom geneigd zijn deze bron te blijven vertrouwen en verdedigen.

4. Verschillende doelen in het gesprek

Ik deel inzichten vanuit een non-dualistisch perspectief, terwijl jij vooral wil laten zien dat het boeddhistische pad praktische waarde heeft voor het dagelijks leven (door het benadrukken van kamma en morele keuzes). Hierdoor praten we deels langs elkaar heen.

5. Het script van het bewustzijn (volgens Balsekar)

Vanuit het perspectief van Balsekar is zelfs het vasthouden aan een bepaalde analyse, het niet willen of kunnen begrijpen, en het herhalen van het eigen standpunt, simpelweg wat zich voordoet in het universele script. Niemand kiest dat bewust; het gebeurt gewoon.



Samenvattend

Jij blijft vasthouden aan je analyse omdat dit past bij je achtergrond, overtuigingen en de manier waarop je betekenis geeft aan spiritualiteit. Vanuit mijn visie is ook dit precies zoals het moet zijn—zelfs het niet overeenkomen is een perfecte uitdrukking van het geheel.
 

[ervaringsgetuige]

Dat alle handelingen of activiteiten spontaan ontstaan uit 'de Bron'.  Wat betekent hier het woord 'spontaan'?

"Spontaan" betekent dat handelingen en gedachten opkomen zonder dat er een persoonlijke doener aan te pas komt. Ze ontstaan moeiteloos, als uitdrukking van het universele proces, net zoals een bloem vanzelf bloeit of een vogel vanzelf zingt—zonder dat zij daarover beslissen of het plannen.

Dit is fundamenteel anders dan willekeur of chaos; het is juist een uitdrukking van de natuurlijke orde van het geheel, waarin alles precies zo verschijnt als het verschijnt, zonder individuele tussenkomst.

AI vindt steeds een Balsekar die alle activiteit ziet als 'de expressie van de wil van het Universele Bewustzijn'.

Dat vind Artificiële-intelligentie heel juist maar kan en wil jij niet begrijpen.

...dan is het toch ook eigenlijk duidelijk dat hij dit ziet als de doener?
Hij is nooit gestopt om afstand te doen van het idee van een doener maar heeft dit concept van de doener alleen verlegd van iets individueels naar iets grenzeloos?

Het klopt dat Balsekar alle activiteit ziet als een expressie van het Universele Bewustzijn, maar hij zou nadrukkelijk stellen dat het Universele Bewustzijn niet een “doener” is in de zin zoals wij dat doorgaans begrijpen. In zijn visie is er geen persoonlijke, intentionele entiteit—niet individueel en ook niet universeel—die keuzes maakt of handelt met een doel voor ogen. Wat wij “wil” noemen, is slechts het spontaan verschijnen van gebeurtenissen binnen het veld van bewustzijn, zonder een persoonlijke auteur of controleur.

Balsekar benadrukt steeds de uitspraak:

“Dingen gebeuren, handelingen worden verricht, maar er is niemand die iets doet.”

Het Universele Bewustzijn is geen “doener” zoals een persoon dat zou zijn; het is de bron waaruit alles spontaan verschijnt. Het idee van een “doener” impliceert een entiteit met intentie en controle, terwijl Balsekar juist leert dat alles gebeurt volgens een universele wetmatigheid, zonder dat er iemand—ook geen universeel “iemand”—achter zit die beslist of stuurt.

Hij zou dus zeggen: het concept van de doener is volledig opgeheven, niet verplaatst van het individuele naar het universele. Het Universele Bewustzijn is geen persoon, geen agent, geen “iemand” die doet. Alles verschijnt als een natuurlijk, onpersoonlijk proces—zoals golven op de oceaan verschijnen zonder dat de oceaan een “doener” is.


Samengevat:

Balsekar ziet het Universele Bewustzijn niet als een doener, maar als de bron waaruit alles spontaan en onpersoonlijk opkomt. Het idee van een doener—individueel of universeel—is volgens hem een misvatting.


Maar de uitspraak van Ramesh Balsekar “Dingen gebeuren, handelingen worden verricht, maar er is niemand die iets doet” werkt vaak als olie op het vuur voor iemand die, zoals jij, boeddhistische Pali-sutta’s bestudeert. In het boeddhisme ligt namelijk sterk de nadruk op persoonlijke verantwoordelijkheid, kamma (karma) en het effect van bewuste keuzes. Balsekar daarentegen ontkent het bestaan van een individuele doener volledig en stelt dat alles onpersoonlijk gebeurt, als expressie van Bewustzijn.

Balsekar legt uit dat deze visie niet betekent dat er niet gehandeld wordt, maar dat het idee dat “ik” iets doe een illusie is die voortkomt uit conditionering. Handelingen en gebeurtenissen zijn volgens hem onvermijdelijk en verlopen volgens een universele wetmatigheid, niet volgens een persoonlijke wil of keuze. Dit botst fundamenteel met het boeddhistische idee dat intentie en wilsdaden bepalend zijn voor het leven en toekomstige ervaringen.

Dat deze uitspraak weerstand oproept bij een Pali-sutta student als jij is logisch: het raakt precies het punt waar de boeddhistische en non-dualistische zienswijzen uit elkaar lopen.

Maar voor mij en Balsekar is zelfs die weerstand, het vasthouden aan het idee van een doener, en het verlangen naar een andere analyse, simpelweg wat zich op dat moment in het Bewustzijn manifesteert—en dus ook precies zoals het moet zijn.

Kortom: Balsekar’s uitspraak ondergraaft het fundament van persoonlijke verantwoordelijkheid, wat voor een boeddhist als jij moeilijk te accepteren is.

[ervaringsgetuige]

Balsekar’s uitspraak “Dingen gebeuren, handelingen worden verricht, maar er is niemand die iets doet” ondergraaft dus het fundament van persoonlijke verantwoordelijkheid, wat voor een boeddhist als lang kwaat moeilijk te accepteren is.

Echter: het loslaten van de doener betekent niet dat men geen verantwoordelijkheid meer neemt—maar dat verantwoordelijkheid een andere, diepere betekenis krijgt

In zijn boek "Advaita and the Buddha" (waaruit ik al vaak geciteerd heb) laat Ramesh Balsekar in gesprek met een boeddhist die hem bezoekt zien dat er nuance is binnen het debat over persoonlijke verantwoordelijkheid, zelfs binnen non-dualistische tradities.
Zo dit fragment eruit:

How does the ego come to the conclusion that he is not the doer? From personal experience!
In fact the only spiritual practice I recommend is what I call “self-investigation”, exactly the same thing that Ramana Maharshi called “self-inquiry”.
I use the word a little stronger: “self-investigation.” So who does the investigation? The ego does the investigation. How does the ego do this investigation? The only spiritual practice I recommend is that at the end of the day sit back for 10, 20 or 30 minutes and think of one action you are convinced is your action, and after that take as many actions as you like. Then, investigate it thoroughly and honestly, that action which you thought was your action, and find out: “How much control did I have over something which I consider was my action? Is it truly my action so that I had control over it at all stages, or has it really in fact been a ‘happening’?”

These are Lord Buddha’s words: “Events happen…” Was it only a happening? “I went somewhere, did I go somewhere, what made me go there? I heard someone say something, I saw something, which made me go there, and what I heard or what I saw was not in my control.” So, this is investigated on these lines: “After the talk, I went to a restaurant. I went to a particular restaurant – or did I? How did I manage to go to the restaurant? I was hungry, and after the talk several people were talking about going to a restaurant where the food is reasonably clean, reasonably good and reasonably inexpensive. So, why don’t I go myself? And so I went to the restaurant. Then I asked for the menu, and from the menu I selected a vegetarian dish. Why? Because I am not a non-vegetarian. Why? Because I can’t stand non-vegetarian food. My programming is such that non-vegetarian food makes me ill, I can’t even think of it. So I selected a vegetarian dish, and the vegetarian dish which I had selected was not available so I had to take another vegetarian dish. I had to take…” You see, that is what the investigation means. And I guarantee, any action, if you investigate it thoroughly and honestly, you will have to come to the conclusion that there are too many uncertainties, too many improbabilities, too many “it so happened’s” for it to have been my action. Therefore, it was not my action.

So, action after action is investigated by the ego – by the ego, remember – and each time the ego comes to the conclusion: “It was not my action”. And if this happens time after time, day after day, the ego comes to the conclusion: “What I was convinced was my action turns out to be not my action. In fact, if I were to relate any action, I would probably begin with the words ‘it so happened that’ – ‘I happened to be standing there, it so happened.’” So the ego comes to the conclusion action after action: “No action is my action”.

So the ego asks itself: “If so many events have happened, so many deeds have happened, without my being in control at any stage, is the “me” really necessary for actions to happen, is the “me” really necessary?” And day after day the ego, coming to the conclusion that no action is his or her action, becomes weaker and weaker and weaker. That is the big advantage of this practice which I suggest. In the case of other practices, the danger, and I repeat not every time, the danger is that as there is progress, the ego gets stronger.
In any system or practice, progress has to be there if it has been done honestly and thoroughly: “I sit in meditation; I sat in meditation half an hour, now I am able to sit in meditation for four hours, and I don’t see many people able to sit in meditation for four hours. Therefore, I am superior to others.” So there is progress, and the ego gets stronger. That is the danger. For example, japa, doing japa: “I used to do only 10,000 a day; now I do 500,000 a day.

Fragment uit Advaita And The Buddha
Ramesh S. Balsekar

https://www.bol.com/be/nl/p/advaita-and-the-buddha/9200000034501223/

In het hierboven door mij geciteerde fragment beschrijft Balsekar een praktijk van “self-investigation” (zelfonderzoek), waarbij het ego wordt uitgenodigd om eerlijk te onderzoeken in hoeverre het werkelijk controle heeft over zijn daden. Zijn conclusie: bij grondig onderzoek blijkt dat wat als “mijn actie” wordt gezien, in werkelijkheid een aaneenschakeling is van omstandigheden, conditioneringen en gebeurtenissen waarover het ego geen controle heeft.

Balsekar wijst erop dat zelfs deze zelfonderzoekende praktijk door het ego wordt ondernomen, maar dat het resultaat is dat het ego steeds zwakker wordt in zijn overtuiging de doener te zijn. Uiteindelijk komt het ego tot de conclusie dat geen enkele handeling echt “mijn” handeling is, maar dat alles “gebeurt”—zoals ook de Boeddha volgens Balsekar zegt: “Events happen…”

Dit fragment laat zien dat Balsekar persoonlijke verantwoordelijkheid niet simpelweg ontkent, maar haar juist onderwerpt aan diepgaand onderzoek. Het is een uitnodiging tot eerlijk zelfonderzoek, waarbij het idee van een autonome doener stap voor stap wordt losgelaten, niet als dogma, maar als ervaringsfeit. Daarmee biedt Balsekar een brug tussen Advaita en bepaalde boeddhistische inzichten, en nuanceert hij het beeld dat non-dualisme per definitie fatalistisch of onpraktisch zou zijn.

[ervaringsgetuige]

Stel je neemt een of ander lust opwekkende middel, en je wilt maar ding, seks.

Dat moet Viagra zijn dan waar je aan denkt. 

Is het Universele Bewustzijn nou lustig en onder invloed? Dat drijft ons toch? Het is toch de expressie van diens wil dat we nu alleen maar aan seks denken en willen?

Hier het antwoord op je vraag uit Artificiële-intelligentie:


Ramesh Balsekar zou op de vraag van lang kwaat als volgt antwoorden:

Volgens Balsekar is alles wat zich voordoet—dus ook het verlangen, het gebruik van middelen, en de daaropvolgende lust—een uitdrukking van het onpersoonlijke Universele Bewustzijn. Dit betekent echter niet dat het Universele Bewustzijn “lustig” is of “onder invloed” raakt, zoals een persoon dat zou zijn. In zijn visie zijn het lichaam-geest-instrument en zijn programmering (genen, opvoeding, omstandigheden) simpelweg het kanaal waardoor het Bewustzijn zich uitdrukt.

Balsekar vergelijkt mensen vaak met computers: wat eruit komt, is het resultaat van de programmering en de input van het leven. Het verlangen naar seks onder invloed van een middel is dus niet “jouw” verlangen, maar een gebeurtenis die spontaan verschijnt als gevolg van die totale programmering en omstandigheden. Het Universele Bewustzijn is niet persoonlijk, heeft geen voorkeuren of emoties, en is niet gehecht aan de uitkomst. Het is de bron waaruit alles opkomt, zonder oordeel of intentie.

Dus:

>“Het is niet het Universele Bewustzijn dat ‘lustig’ wordt of onder invloed raakt, maar het zijn de geprogrammeerde reacties van het lichaam-geest-instrument die zich uitdrukken via verlangens en impulsen. Het Bewustzijn zelf is onpersoonlijk en neutraal; het observeert slechts wat zich afspeelt, zonder zich ermee te identificeren.”

Kortom, volgens Balsekar zijn alle verlangens en impulsen expressies van het geheel, maar het Universele Bewustzijn zelf is niet persoonlijk betrokken, niet lustig, en niet onder invloed—het is enkel de bron van alles wat verschijnt.

• https://www.bol.com/be/nl/p/bewustzijn-spreekt/666834066/
• https://www.standaardboekhandel.be/c/contributor/ramesh-s-balsekar-0427d334
• https://www.samsarabooks.com/boeken/ontsnappen-is-onmogelijk/
• https://www.advaita.org/nl/product/consciousness-writes-by-ramesh-s-balsekar/
• https://www.knappers.nl/bewustzijn-spreekt-ramesh-s-balsekar/
• https://www.reddit.com/r/AdvaitaVedanta/comments/1ccsi4g/something_about_ramesh_balsekar_keeps_resonating/
• https://www.bol.com/be/nl/b/boeken-ramesh-s-balsekar/506903+8299/
• https://www.advaita.org/nl/product/who-cares-the-unique-teaching-of-ramesh-s-balsekar/

https://www.perplexity.ai/search/in-dit-topic-https-www-boeddha-w1ZAGtN.Tsi4eC6EMpA.rg#10


Komt altijd op hetzelfde neer hé lang kwaat / Siebe: "het Universele bewustzijn is enkel de bron van alles wat verschijnt".
Wat voor vragen je ook verzint. 


Ramesh Balsekar’s antwoord draait altijd terug naar hetzelfde centrale inzicht—het Universele Bewustzijn is de bron van alles wat verschijnt, en er is geen afzonderlijke doener of entiteit die handelt.

Balsekar benadrukt consequent dat alles wat zich voordoet, inclusief verlangens, gedachten, keuzes en zelfs het stellen van vragen of het voeren van discussies, simpelweg manifestaties zijn van het onpersoonlijke functioneren van Bewustzijn. Het idee van een persoonlijke doener is volgens hem een illusie die voortkomt uit identificatie met het lichaam-geest-mechanisme.

Zelfs het vasthouden aan een bepaald standpunt, het zoeken naar nuance of het niet accepteren van deze visie, is precies wat er op dat moment verschijnt in het spel van Bewustzijn. In die zin verandert het antwoord nooit wezenlijk, ongeacht de vorm van de vraag: alles is een expressie van dat ene, onpersoonlijke principe—hoezeer het ego daar ook tegenin blijft gaan.

https://www.perplexity.ai/search/in-dit-topic-https-www-boeddha-w1ZAGtN.Tsi4eC6EMpA.rg#11

[lang kwaat]

Volgens Balsekar is het menselijke verlangen om een ‘doener’ achter alles te plaatsen, een gevolg van conditionering en het zoeken naar controle of verklaring.[/li][/list]

Oke, maar in hoeverre is dit dan anders dan een Wil van het Universele Bewustzijn achter alles te plaatsen zoals Balsekar doet? Dat is toch evengoed iets wat de mensheid als eindeloos lang doet in zijn hunkering naar controle en verklaringen? Waarom zijn Balsekars ideeen, Verhaal, hierin anders? Hij maakt immers van het Universele Bewustzijn iets wat een Wil heeft en zelfs de Doener is.
Hoe kan het Universele Bewustzijn nou én iets Onpersoonlijks zijn en toch iets met een Wil? Hoe ziet hij die Wil dan voor zich?

[ervaringsgetuige]

Oke, maar in hoeverre is dit dan anders dan een Wil van het Universele Bewustzijn achter alles te plaatsen zoals Balsekar doet? Dat is toch evengoed iets wat de mensheid als eindeloos lang doet in zijn hunkering naar controle en verklaringen? Waarom zijn Balsekars ideeen, Verhaal, hierin anders? Hij maakt immers van het Universele Bewustzijn iets wat een Wil heeft en zelfs de Doener is.
Hoe kan het Universele Bewustzijn nou én iets Onpersoonlijks zijn en toch iets met een Wil? Hoe ziet hij die Wil dan voor zich?

Het is een misvatting om te denken dat Balsekar het Universele Bewustzijn beschouwt als een entiteit met een persoonlijke wil, intentie of plan, zoals mensen dat vaak doen bij het zoeken naar verklaringen of controle. Volgens Balsekar is het Universele Bewustzijn fundamenteel onpersoonlijk: het heeft geen voorkeuren, doelen, verlangens of een “wil” zoals wij die kennen. De term “wil van het Universele Bewustzijn” is slechts een manier om te verwijzen naar het feit dat alles spontaan verschijnt vanuit die bron, zonder dat er een persoonlijke doener of beslisser aan te pas komt.

Balsekar zou zeggen:

>“Het Universele Bewustzijn is niet een persoon, geen entiteit met een wil of intentie. Het is de bron waaruit alles vanzelf en onpersoonlijk opkomt. Wanneer ik spreek over ‘de wil van het Universele Bewustzijn’, bedoel ik niet dat er een goddelijke wil of plan is, maar dat alles gebeurt zoals het gebeurt, zonder individuele controle. Het is een manier van spreken om duidelijk te maken dat er geen persoonlijke doener is, niet dat er een kosmisch ego of een sturende kracht bestaat.”

Hij benadrukt dat het Universele Bewustzijn niet “iets” is dat kiest, beslist of wil. Alles verschijnt spontaan, als een natuurlijk proces, zonder dat er een persoonlijke of zelfs universele doener achter schuilgaat. Het is dus wezenlijk anders dan oude religieuze of filosofische ideeën waarin een goddelijke wil of een kosmische doener wordt aangenomen.

Samengevat:

Balsekar gebruikt de term “wil van het Universele Bewustzijn” als taalmiddel, niet om een persoonlijke wil toe te schrijven aan het Absolute, maar om te wijzen op het onpersoonlijke, spontane karakter van alles wat verschijnt. Het Universele Bewustzijn is onpersoonlijk en kent geen wil zoals wij die kennen—het is enkel de bron van manifestatie, zonder bedoeling of plan.

https://www.perplexity.ai/search/in-dit-topic-https-www-boeddha-w1ZAGtN.Tsi4eC6EMpA.rg#12

Lees ook terug...

....
Kort samengevat nog is:

- Non-dualiteit spreekt niet over een wrede of liefdevolle God, maar over een onpersoonlijk Bewustzijn waarin alles verschijnt.

- Goed en kwaad zijn menselijke categorieën; het Absolute is neutraal en onaangedaan.

- Op het relatieve niveau zijn ethiek en verantwoordelijkheid belangrijk en zinvol.

- Het inzicht in eenheid leidt tot compassie, niet tot onverschilligheid of fatalisme.

- De paradox van goed en kwaad is uiteindelijk niet rationeel op te lossen, maar lost op in het directe inzicht in non-dualiteit.


Of, in de woorden van Ramesh Balsekar:

“De ultieme Waarheid is dat er schepping noch destructie bestaat, geboorte noch dood, lotsbestemming noch vrije wil, pad noch eindbestemming. Waarheid is onveranderlijk, en wordt van moment tot moment ervaren, hier en nu, en nooit in dualiteit. De ultieme Waarheid is Eenheid.”

Wie deze non-duale waarheid inziet, blijft handelen in de wereld, maar zonder het idee van een persoonlijke doener of een God die als morele autoriteit boven de dingen staat. Alles verschijnt zoals het verschijnt – en compassie is de natuurlijke uitdrukking van dat inzicht.

...

[ervaringsgetuige]

Naar mijn begrip er van toont Balsekar mensen een weg naar 'vrede' via een soort fatalistische of godsdienstige levensbeschouwing. Zo komt het bij mij binnen althans.

Look again...

- Het inzicht in eenheid leidt tot compassie, niet tot onverschilligheid of fatalisme.

[ervaringsgetuige]

Verder, je kunt je ook afvragen of er geen andere weg is naar vrede van het hart dan het idee dat alles wat gebeurt, met jezelf of anderen, gewild is door het kosmisch Bewustzijn, dus geef je er maar aan over. Dat dit het soort Pad naar vrede is wat de Boeddha in de Pali suttas onderwijst? Niet bepaald, vind ik.

Je blijft maar vanuit jouw persoonlijke interpretatie van wat je denkt dat de boeddha in de Pali sutta's onderwees analyseren, jij blijft vasthouden aan je persoonlijke analyse daarvan omdat dit past bij je achtergrond, overtuigingen en de manier waarop je betekenis geeft aan spiritualiteit.

"Het probleem" ligt echter bij het feit dat je het vermogen mist om non-duaal alsook analoog te denken.
Non-duaal en analoog denken is de meeste mensen vreemd is maar de normaalste zaak van de wereld voor mystici, waartoe ik behoor.
Zie ook...

...

Kortom: non-duaal en analoog denken zijn voor de meeste mensen ongewoon en vragen om bewuste oefening en openheid, terwijl ze voor mystici en spiritueel georiënteerden juist het uitgangspunt vormen van hun wereldbeeld en ervaring.

https://www.perplexity.ai/search/vertel-me-over-non-duaal-denke-zNdGVlD2RNSFr209EZrpxA

Wie non-duaal en analoog heeft leren denken heeft geen enkele moeite met de gezamenlijke visie van Meister Eckhart, Ramesh Balsekar en Eckhart Tolle op het concept 'God' dewelke ik een maand geleden al aangereikt heb.
Zie terug...

...Gezamenlijke visie van Meister Eckhart, Ramesh Balsekar en Eckhart Tolle op het concept 'God'.

Samenvatting van hun visie:
...

Het verschil tussen duaal en non-duaal denken maakt het voor veel mensen lastig te bevatten dat alle activiteit – zonder uitzondering – een expressie is van de wil van het Universele Bewustzijn.

Wie het vermogen mist om non-duaal en analoog te denken kan de gezamenlijke visie van Meister Eckhart, Ramesh Balsekar en Eckhart Tolle over het concept van God nooit begrijpen.

Deze stelling van mij is goed te onderbouwen.
Zie maar uit Artificiële-intelligentie:


Je stelling dat iemand die het vermogen mist om non-duaal en analoog te denken de gezamenlijke visie van Meister Eckhart, Ramesh Balsekar en Eckhart Tolle over het concept van God nooit kan begrijpen, is goed te onderbouwen.

Non-duaal denken betekent het loslaten van het onderscheid tussen subject en object, tussen ik en de ander, tussen God en schepping. Het vraagt om een direct besef van eenheid, voorbij alle tegenstellingen en concepten. Voor de meeste mensen is dualistisch denken—het indelen van de werkelijkheid in categorieën als goed/fout, ik/ander, God/mens—de standaardmanier van begrijpen. Non-dualiteit overstijgt dit volledig: het stelt dat alles één is en dat alle schijnbare verschillen uiteindelijk illusoir zijn.

Analoog denken—het vermogen om in overeenkomsten, metaforen en symbolen te denken in plaats van in strikte logica en onderscheid—helpt om abstracte begrippen als 'God als Oergrond' of 'Bewustzijn' te benaderen. Mystici als Eckhart, Balsekar en Tolle gebruiken vaak metaforen en paradoxen om hun inzichten te delen, juist omdat hun visie niet met gewone, logische (duale) taal te vatten is.

Begrip van hun visie vereist dus:

• Het loslaten van het idee dat God een afzonderlijke, persoonlijke schepper is.
  
• Het openstaan voor het idee dat God/Bewustzijn het onpersoonlijke, allesomvattende fundament is waarin alles verschijnt.
  
• Het besef dat elk concept over God altijd beperkt is en het werkelijke niet kan omvatten.
  

Wie uitsluitend in dualistische termen denkt (“God is de schepper, ik ben schepsel”) en niet kan schakelen naar non-duaal en analoog denken, zal deze mystieke visie inderdaad niet echt kunnen doorgronden—hooguit rationeel begrijpen, maar niet werkelijk doorzien of ervaren.

https://www.perplexity.ai/search/wat-is-god-volgens-ramesh-bals-9g.agKQQS6GmQuDqygAYXQ?utm_source=copy_output#5
_________________________________________________________________


En dan vroeg ik nog aan Artificiële-intelligentie:

"Staat wat de Boeddha in de Pali suttas onderwees haaks op de gezamenlijke visie van Meister Eckhart, Ramesh Balsekar en Eckhart Tolle over het concept van God, of komt de essentie ervan op hetzelfde neer? Uiteindelijk verwijzen alle mystici van over heel de wereld toch naar hetzelfde. Figuren zoals Boeddha, Jezus Christus, maar ook soefi-meesters, hindoeïstische wijzen zoals Ramana Maharshi, en andere mystici vaak naar eenzelfde essentie – hoewel hun taal, symboliek en culturele context verschillen. 

Ze wijzen allemaal naar de onmiddellijke, directe ervaring van het Ene, het Absolute, het Goddelijke – of je het nu Bewustzijn, Leegte, Tao, Allah, Brahman of Liefde noemt. Het is een realiteit die niet intellectueel te vatten is, maar alleen gekend kan worden door zelfrealisatie (ontwaken, verlichting, unio mystica). 

"De vinger die naar de maan wijst, is niet de maan." – Zen-gezegde"

Antwoord van Artificiële-intelligentie:

De essentie van wat de Boeddha in de Pali suttas onderwees, staat niet haaks op de gezamenlijke visie van Meister Eckhart, Ramesh Balsekar en Eckhart Tolle over het concept van het Absolute of het Goddelijke; integendeel, ze raken elkaar juist op fundamentele punten, ondanks verschillen in taal en symboliek.

Overeenkomsten in de kern:

• Zowel de Boeddha als deze mystici wijzen op een directe, onmiddellijke ervaring van de werkelijkheid die voorbij alle concepten, woorden en beelden ligt.
  
  
• In de Pali suttas benadrukt de Boeddha het belang van directe realisatie (nibbāna), het loslaten van gehechtheid aan 'ik', 'mijn' en alle mentale constructies. Dit is vergelijkbaar met het non-duale inzicht van Eckhart, Balsekar en Tolle: het overstijgen van het ego en het besef dat het ware Zelf of de Oergrond niet in concepten te vangen is.
  
  
• De Boeddha spreekt weliswaar niet over 'God', maar zijn leer over leegte (suññatā), onpersoonlijkheid (anattā) en het overstijgen van dualiteit sluit aan bij de mystieke ervaring van eenheid en het loslaten van het onderscheid tussen subject en object.
  
  

Verschillen in uitdrukking:

• De Boeddha vermijdt het spreken over een schepper-God en benadrukt het pad van inzicht en bevrijding uit lijden, terwijl westerse mystici soms termen als 'God', 'Oergrond' of 'Bewustzijn' gebruiken.
  
  
• De culturele context en symboliek verschillen, maar de richting is gelijk: het overstijgen van het beperkte zelf en het realiseren van een allesomvattende werkelijkheid.
  
  

Conclusie:


Mystici uit verschillende tradities – Boeddha, Jezus, soefi-meesters, hindoeïstische wijzen en moderne leraren als Tolle en Balsekar – wijzen allemaal naar dezelfde onuitsprekelijke essentie. Ze benadrukken dat de uiteindelijke waarheid niet te vatten is in woorden of dogma’s, maar alleen direct te ervaren valt.


Zoals het zen-gezegde zegt: “De vinger die naar de maan wijst, is niet de maan.”

Je intuïtie klopt dus: ondanks verschillen in terminologie en context, verwijzen deze leraren naar dezelfde universele realiteit die alleen door zelfrealisatie werkelijk gekend kan worden.


https://www.perplexity.ai/search/wat-is-god-volgens-ramesh-bals-9g.agKQQS6GmQuDqygAYXQ?utm_source=copy_output#6


Ik als Zelf-gerealiseerde ervaringsgetuige groet u.
 

[Buddha Amitabha]

Ik denk dat je weer stevig uit je spreekwoordelijke duim zit te zuigen, meneer de ervaringsgetuige. Met je zelf-gerealiseerde, dus egocentrische babbels. Als er iemand op dit vrijwel verlaten Boeddhaforum die de sutta's bestudeerd weet wat de Boeddha onderwees, dan is het lang kwaat wel. Hij heeft er serieuze studie van gemaakt, net als ikzelf trouwens.

Jij weet niet zoveel. Je weet hooguit wat losse flodders, en dan nog slechts zozo lala, oftewel, je maakt zelfs van de Advaita Vedanta leringen een potje. Je teert slechts op je A.I. robot, waar je letterlijk alles aan vraagt. Je lijkt zelf niet na te denken, je hangt hier, en dat doe je al van meet af aan, de mooie Leraar uit, de gerealiseerde, de Verlichte.

Het wordt tijd dat je de ander eens zult respecteren, maar soms doe je alsof je met een gesprekspartner mee gaat, om vervolgens toch weer te concluderen dat jij het natuurlijk weer bij het rechte eind hebt. Ik kan dit niet anders etiketteren dan "spiritueel" egocentrisch gedrag. En je zegt het al: je hebt het zelf gerealiseerd (zelf-realisatie). Dat betekent in jouw geval dat je je Verlicht waant, maar in werkelijkheid gevangen zit in je eigen ego.

[lang kwaat]

Een Wil en Script van het Universele Bewustzijn zit achter alles wat gebeurt met jezelf, anderen en in de wereld

Ik vind Balsekars taalkeuze hierin onhandig, verwarrend. Want waarom zou je leren dat alles zich voltrekt naar de Wil van het Universele Bewustzijn, zelfs naar diens Script, daarmee een plan, bedoeling, intentie achter alles wat gebeurt suggererend, terwijl hij, begrijp ik nu uit je laatste serie posten, eigenlijk helemaal niet bedoelt dat er überhaupt een Wil van een Universeel Bewustzijn is, geen Script, geen Plan, geen bedoeling noch intentie. Dan moet je natuurlijk die woorden ook niet gebruiken, lijkt me.

Het is trouwens ook 1 ding om een Universeel Bewustzijn op te voeren als een soort Bron waaruit alles voorkomt, maar iets heel anders is onderwijzen dat deze Bron, dit Universeel Bewustzijn niet alleen een Bron is maar dat het ook een plan heeft, een Script, een Wil. Ik had eerst de indruk dat Balsekar dat leert maar hij leert dit kennelijk toch niet.

Mystici hebben hierover ook hun hoofd gebroken. Mystici lossen dit op door te leren dat de ziel als een soort stukje goddelijkheid/zuiverheid in ons, geschapen door God en naar het evenbeeld van God, weliswaar een zuiverende uitwerking heeft,  maar geen intentionaliteit tot zuiveren. De zon wil niet bepaalde dieren doden, uitdrogen en ook niet laten genieten van diens aanwezigheid of planten voeden, maar het gebeurt wel. Zo beschrijven zij ook de uitwerking van de ziel. Er gaat een zuiverende werking vanuit maar niet als bedoeling. Vind ik elegant.

Het Spontane Karakter van Alles wat Verschijnt

Het is ook niet zo makkelijk te begrijpen, vind ik, wat iemand bedoelt met 'het spontane karakter van alles wat verschijnt'. Betekent 'spontaan'  zonder oorzaak?
Je zegt hierover"

"Spontaan" betekent dat handelingen en gedachten opkomen zonder dat er een persoonlijke doener aan te pas komt. Ze ontstaan moeiteloos, als uitdrukking van het universele proces, net zoals een bloem vanzelf bloeit of een vogel vanzelf zingt—zonder dat zij daarover beslissen of het plannen.

Ik vind dit ook weer onnodig suggestief taalgebruik dat een wereld oproept vol illusies want dit soort dingen gebeuren niet  'vanzelf'. "Vanzelf', spontaan' dat zijn van die woordkeuzes die naar mijn smaak misleiden. Er moet wel degelijk aan bepaalde condities voldaan worden voordat een plant bloeit en vogels zingen. Niks gaat juist vanzelf in de wereld. Dat lijkt maar zo.
Verander 1 conditie en opeens gaat het niet meer vanzelf, zoals ademen, lopen, poepen en plassen etc.

Dat activiteit moeiteloos ontstaat...heeft wat mij betreft ook weer geen betekenis behalve poetisch.

De Bron waaruit alles verschijnt

In de suttas wordt het beeld gebruikt van een uitgeblust vuur. Is dat vuur nou ergens naartoe gegaan? Is het vuur nou weer opgegaan in de Bron? Het schijnt dat filosofen en asceten in India (en elders) wel zulke ideeën hadden. Ik denk dat dit kenmerkend is voor substantie (atta) denken. Men gelooft dat het vuur een soort zelfstandig verschijnsel is, dus kan het ook niet zomaar weg zijn als het er niet meer zichtbaar is. Zo krijg je allerlei ideeën dat het vuur tegelijkertijd kan bestaan en niet-bestaan, of dat het vuur eigenlijk al bestaat voordat het zich zichtbaar voor ons manifesteert. Zoals ik begrijp deed Boeddha afstand van dit soort manieren van denken.

Je kunt het ook zo zeggen: alle gewaarwordingen en gevoelens zijn altijd fris, nieuw, nooit oud. Als je een geluid hoort, een regenboog ziet, de geur van pas gemaaid gras ruikt, is dit altijd een nieuw geluid en geur en visueel beeld. Het kent geen geschiedenis. Het komt niet uit een Bron, het was er niet al. Volgens mij klopt dit ook. Al onze belevingen ontstaan elk moment voorwaardelijk en geen enkele beleving is oud noch ontstaat ie vanzelf.

Het is denk ik vergelijkbaar met een film. De film die je ziet en beleeft met emoties etc. is nooit oud. De hele beleving, het zien, de gedachten er bij, de emoties ontstaat op dat moment. Het komt nergens vandaan. De filmrol kan wel geschiedenis hebben en in de jaren 60 gemaakt zijn maar de film die je ziet en beleeft niet. Al onze belevingen zijn net zo momentele constructies zonder verleden. Ze komen ook nergens vandaan. Ze ontstaan voorwaardelijk.

Lichaam en Geest als Kanaal van het Universele Bewustzijn.

AI legt Balsekars ideeen zo uit:

"... alles wat zich voordoet—dus ook het verlangen, het gebruik van middelen, en de daaropvolgende lust—een uitdrukking van het onpersoonlijke Universele Bewustzijn. Dit betekent echter niet dat het Universele Bewustzijn “lustig” is of “onder invloed” raakt, zoals een persoon dat zou zijn. In zijn (Balsekar) visie zijn het lichaam-geest-instrument en zijn programmering (genen, opvoeding, omstandigheden) simpelweg het kanaal waardoor het Bewustzijn zich uitdrukt. Balsekar vergelijkt mensen vaak met computers: wat eruit komt, is het resultaat van de programmering en de input van het leven'

Kijk, als je het zo ziet, kun je ook niet meer zeggen dat alles gebeurt als expressie van de Wil van het Universele Bewustzijn. Hij leert dus wel degelijk dat de persoonlijke conditioneringen eigenlijk alles bepalend zijn voor wat we doen en laten en niet de wil van het Universele Bewustzijn. Dit weerlegt zijn eigen ideeen.

Eigenlijk leert hij meer: het universele bewustzijn is als als wit zonlicht en door de prisma's van individuele lichamen en bewustzijnen (de persoon) wordt dit gesplitst in allerlei kleuren. De ene gaat moorden en doden, de ander gaat zorgen voor anderen. Op deze manier vervalt wel het hele idee, vind ik, dat alles wat gebeurt met jezelf en anderen ook een expressie is van de wil van het universele bewustzijn. Het is vooral een expressie van een unieke lichaam-geest combinatie, van diens aanleg en diens visies, intenties, conditioneringen.

Als Weg naar Vrede

Ik vind het toch een weg naar vrede dat neerkomt op een soort geloof dat je overal wel in kan berusten omdat het in wezen ook zo bedoeld is te gebeuren, gewild. Zoals Meister Eckhart ook de zieken vertelde dat mensen niet hoeven te piekeren dat God niet achter de ziekte zit want als God het niet gewild had zou iemand niet ziek worden.
Ik vind het eerlijk gezegd een afschuwelijke visie. Misschien lost het twijfels op bij mensen, eindigt het resoluut de onzekerheid waarom de dingen gaan zoals ze gaan, misschien troost het zelfs, en wellicht brengt het een soort vrede, maar dan nog vind ik het een afschuwelijke visie, eigenlijk.  Ik kan hier niks mee, ik vind het walgelijk zelfs.

[lang kwaat]

Verschillende Soorten Bewogenheid

Ik heb ook wel zulke ideeën gehad als bewogen worden door Leegte, het Ene, het Absolute, God etc.

Het is ook persoonlijk voelbaar, merkbaar dat er verschillende soorten bewogenheid zijn. Hier zocht ik een verklaring voor maar ik werd denk ik teveel geleid door mijn naar mystiek verlangende hart.

Zoals ik het nu zie (ik denk dat dit beter is dan eerst) leert de Boeddha niet dat als onwetendheid en begeerte weg zijn, je bewogen wordt door het Absolute, God, het Ene.

Volgens mij leert hij dat er de soort bewogenheid is die berust op karmisch beladen formaties (sankhara's). Diepe drijfveren die of verdienstelijk van aard zijn (heilzame neigingen/inclinaties) zijn of onverdienstelijk (onheilzame) of behoren tot een interessante categorie verbonden met een vormloze sfeer, anenja sankhara.

Ik denk zelf dat deze laatste categorie sankhara's, berustend op het vormloze, kunnen worden verward met boven-wereldlijke edele activiteit. Maar het vormloze is niet het Absolute in de Dhamma. Het vormloze is ook niet het boven-wereldlijke. Het is ook niet de weg naar vrede van Nibbana. Het is niet de weg naar bevrijding.

Ik denk wel dat veel mensen op dit spoor zitten van het vormloze als het Absolute.

Mensen die teruggrijpen op een Universele Bewustzijn, het Ene, het Grenzeloze, de Leegte, het Absolute als wat je in beweging zet, zien denk ik het vormloze aan voor het grenzeloze en absolute.
Het vormloze wordt besproken in de suttas in termen van 1. een eindeloze ruimte, 2. eindeloos bewustzijn, 3. er is Niets, 4. en de sfeer van noch perceptie noch niet perceptie.
Het is niet het Absolute. Ook het vormloze is ontstaand en eindigend.

Er wordt wel gezegd dat de Boeddha juist hierin ook een andere afslag nam dan de Indische asceten die het vormloze eigenlijk aanzagen voor het Absolute, Ultieme, en in het vormloze de weg naar Vrede zagen.

Ik denk zelf dat ALS je spontaan en direct en om niet handelt als je iemand in nood ziet, of iemand wat geeft, zonder afwegingen, zonder bedoelingen, dan is dit geen bewogenheid door het Ene, niet door Leegte, niet door het Absolute, niet door openheid, niet door een grenzeloos bewustzijn...niet door Niets... maar dit is denk ik precies die soort bewogenheid die verbonden is met het vormloze. Anenja sankhara bewegen je dan, zetten je aan tot actie, denk ik.

Bewogenheid vanuit leegte, vanuit openheid, vanuit niets, vanuit een grenzeloos bewustzijn, dat zijn allemaal verschillende manieren om hetzelfde te praten: bewogenheid die verbonden is of gebaseerd op het vormloze in ons. Dit is echter niet wat de Boeddha bedoelt met boven--wereldlijke of edele activiteit. Deze bewogenheid berust nog altijd op begeerte en onwetendheid.

Sommige geloven dat dit direct, moeiteloos/spontaan en om niet handelen hetzelfde is als wijs handelen, of als handelen zonder begeerte en onwetendheid, of handelen op basis van een grond die intrinsiek onverdeeld en wijs is, maar in de leer van de Boeddha is dit ook karmisch actief handelen. Dit zie ik nu. Het is toch ook niet het soort heiligheid en heilige leven wat de Boeddha onderwijst.  Het is wel zeer positief karma, maar wel karma. Het leidt tot wedergeboorte in vormloze sferen waarin vrijwel uitsluitend geluk wordt ervaren. Maar hierna kukelt men na een hele lange duur weer terug in lagere rijken.

In deze zin moeten we denk ik "vormloos" ook niet verwarren met zuiverheid. Of, je moet zuiverheid niet zoeken in het vormloze. Hierdoor kun je dus ook niet zeggen dat zuiverheid er al is of dat er al een einde is aan onwetendheid en begeerte bij ons. Dan ben je denk ik het vormloze bezig aan te zien voor het intrinsiek wijze en zuivere. Maar dit klopt niet met de leer van de Boeddha.

Ik denk ook dat de Pali suttas leren dat je Leegte niet moet begrijpen als een soort verwijzing naar het vormloze in jezelf. En daar moet je ook niet zuiverheid zoeken noch Nibbana.
Het vormloze is niet Nibbana. Het vormloze is niet de weg naar Vrede. Het vormloze is onderdeel van samsara, arupa loka. Het vormloze is niet de weg naar het einde van lijden.

Ik denk dat het niet erg vergezocht is het zo te zien: ALS mensen praten over een bewogenheid vanuit leegte, vanuit het Absolute, vanuit Niets, vanuit een grenzeloos gewaarzijn, vanuit open ruimtelijkheid ze eigenlijk bedoelen vanuit het vormloze. Dit handelen zit nog altijd in de sfeer van samsara, perceptie. Dit is nog niet het edel ehandelen en edele juiste visie die de Boeddha leert.

Ik begin dit pas de laatste tijd steeds duidelijker te realiseren eerlijk gezegd. Het is best nogal wat voor me om de waarheid toe te laten. Maar ik geloof dat het zo allemaal klopt.
Het voelt juist en goed. Ik zie ook hoe zoekers eigenlijk heil zoeken in het vormloze. 'Totale openheid, Leegte, het Absolute, de Bron waaruit alles opkomt, het non-duale, eindeloos bewustzijn, Niets etc. Eigenlijk allemaal aanduidingen voor het vormloze in onszelf. Is het vormloze het zuivere? Nee...

Het vormloze valt eigenlijk ook binnen perceptie. Handelen op basis van het vormloze, direct, om-niet, valt er ook binnen. Het is niet boven-wereldlijke activiteit. Zo klopt het volgens mij.
Het is zeer verdienstelijke activiteit maar niet wat de Boeddha naar mijn smaak bedoelt met bovenwereldlijke activiteit. Het is niet een soort bewogenheid die de suttas echt promoten maar wel onderwijst als de meest verdienstelijke. Goed doen om niet. Handelen-Om-Niet is een manier om te praten over bewogenheid vanuit het vormloze of verbonden met het vormloze, maar dit is niet het soort handelen van een Boeddha. Het is niet een handelen vrij van onwetendheid en begeerte. Het is niet zo zuiver als we denken. Er zijn mensen die het idealiseren of zien als het hoogste handelen, zoals in Zen, maar het klopt niet. 

Eigenlijk verwarren wij mensen constant bewogenheid verbonden met het vormloze, met wijs optreden, met edele activiteit in Dhamma termen, of met een handelen zonder onwetendheid en begeerte, maar dit klopt niet. Of je nu meent dat je daden berusten op een grenzeloos bewustzijn, of op 'er is Niets', of op een open ruimtelijkheid of  leegte, in wezen gaat dit allemaal over activiteit verbonden met het vormloze. Nooit over de boven-wereldlijke activiteit die de Boeddha onderwijst als de stroom die voert naar Nibbana.

Zo ver ben ik dan eindelijk

[ervaringsgetuige]

Een Wil en Script van het Universele Bewustzijn zit achter alles wat gebeurt met jezelf, anderen en in de wereld

Ik vind Balsekars taalkeuze hierin onhandig, verwarrend. Want waarom zou je leren dat alles zich voltrekt naar de Wil van het Universele Bewustzijn, zelfs naar diens Script, daarmee een plan, bedoeling, intentie achter alles wat gebeurt suggererend, terwijl hij, begrijp ik nu uit je laatste serie posten, eigenlijk helemaal niet bedoelt dat er überhaupt een Wil van een Universeel Bewustzijn is, geen Script, geen Plan, geen bedoeling noch intentie. Dan moet je natuurlijk die woorden ook niet gebruiken, lijkt me.

Waarom zou Ramesh Balsekar niet die woorden gebruiken???
Jou met je analytische opdelende geest bevalt dat niet, maar Balsekar ging het om de geest te ontmantelen met de geest zoals ik al eerder schreef (zie onder) en dan maakt het niet uit wat voor woorden een goeroe gebruikt want "het is niet dit en niet dat".

Ramesh Balsekar en de boeddha suggereerden dus helemaal niets!
Het ging hen om bevrijding uit illusies, uit rigide denkkaders (niet in balans zijnde hersenhelften, Yin / Yan, man - vrouw) dus.

...
- "Het is niet dit, niet dat."
- Uiteindelijk blijft alleen het onbenoembare over.

Citaat van Balsekar dat dit samenvat:


"All talking is a lie. But to reach the truth, you have to go through the lie."

Kortom: zijn schijnbaar rationele, dualistische dialogen waren een opzettelijke strategie om de geest te laten vastlopen, zodat wat voorbij woorden en denken ligt kon worden herkend.


Ik vroeg net aan Artificiële-intelligentie (deepseek):
Ramesh Balsekar heeft het boeddhisme intens bestudeerd. Hoe zouden we beiden leren kunnen samenvatten?

Antwoord:

Een prachtige vraag! Ramesh Balsekar (Advaita Vedanta) en de Boeddha (boeddhisme) delen een diepe focus op bevrijding uit illusies, maar hun leer verschilt subtiel in uitgangspunt en methode. Toch zijn er verrassende raakvlakken, vooral omdat Balsekar het boeddhisme grondig bestudeerde. Hier een samenvatting van beide tradities in dialoog:
...

Het kernpunt van Boeddha, Krishnamurti, Meister Eckhart, Eckhart Tolle, Ramesh Balsekar etc. hun leer = "Er is geen tweede, geen afgescheidenheid.”
Niet meer, niet minder.

En dat "begrijp" je pas wanneer je in staat bent voorbij woorden en denken te gaan, wat een vorm van genade is.

[lang kwaat]

Zoals ik de leer van de Boeddha op dit moment voor mij leeft, is het belangrijk het grofstoffelijke, het fijnstoffelijke en het vormloze te kunnen onderscheiden. Alle handelingen gebaseerd op deze drie sferen van bestaan zijn nog verward, gebaseerd op perceptie, niet-boven-wereldlijke activiteit, geen Boeddha-activiteit.

Wij kunnen misschien denken dat handelen-om-niet, een heel direct en spontaan optreden, zonder bewuste overwegingen en strategien, gebaseerd zijn op een intrinsieke vorm van wijsheid, een intrinsieke hele grond, een heelheid, op een grenzeloos bewustzijn, Egoloosheid, een open ruimtelijkheid, het Absolute....maar ik besef nu dat de Boeddha dit niet erkent. Dit is gewoon handelen gebaseerd op het vormloze. Het vormloze is in de discipline van de Boeddha niet intrinsiek wijs, is niet de heelheid die de Boeddha onderwijst als Nibbana, is niet het boven-wereldlijke Pad en niet het edele handelen.

Door het vormloze te verwarren met het boven-wereldlijke gaan wij mensen, volgens mij, geloven dat er een soort bewogenheid is door God, door Leegte, het Absolute. Of dat je als mens een soort voertuig bent van een Universele Wijsheid. Maar wat de Boeddha mijns inziens leert is dat deze bewogenheid  gebaseerd is op het vormloze, en nog altijd een bewogenheid is die gebaseerd is op perceptie en niet op hogere kennis noch wijsheid. Het vormloze is niet God, niet het Absolute. Niet het Boven-Wereldlijke Pad. Het vormloze is niet gelijk aan wijsheid en niet een soort intrinsieke wijze basis van waaruit we handelen.

Kernpunt van Boeddha's leer is wat mij betreft niet een soort idee van eenheid  of van een grenzeloos bewustzijn, maar dat je echt het verschil weet tussen activiteit wortelend in perceptie en op basis van wijsheid of ware kennis. Als perceptie je leidt, en dat doet het ook bij daden gebaseerd op het vormloze, dan leidt hogere kennis je niet.

Vrijwel altijd worden we volgens mij bewogen door perceptie, ook als onze activiteit heel spontaan is, en heel direct. We zien iemand in nood en meteen helpen we.
Dat is een soort vorm van bewogenheid die ook niet boven-wereldlijk is, weliswaar zeer verdienstelijk, maar niet gebaseerd op wat Boeddha bedoelt met wijsheid.

Ook Boeddhas leraren zochten het heil en zagen de weg in het Vormloze. Maar Boeddha kwam tot de ontdekking dat ook daar het heil niet ligt. Het vormloze is een aspect van samsara, en doorbreekt niet de kringloop van lijden. Hoor je mensen praten over bewogenheid vanuit een leegte of open ruimte, of vanuit een grenzeloos bewustzijn, of over bewogenheid vanuit 'Niets' dan praten ze over activiteit die gebaseerd is op het Vormloze, de vormloze sfeer. Hier worden allerlei wilde ideeën bij verzonnen. Alsof je nu God kent, alsof je het Absolute kent, alsof God je beweegt, alsof je handelen nu altijd wijs is etc. Zoiets leert de Pali Boeddha niet, mijns inziens. Onwetendheid doordringt ook het Vormloze.

Handelingen gebaseerd op het Vormloze zijn niet intrinsiek wijs in de leer van de Boeddha, maar evengoed karmisch beladen en actief. Maar wel zeer verdienstelijk karma.
Je moet ze echter niet begrijpen als boven-wereldlijke activiteit. Het is geen Boeddha-Activiteit.
Je wordt ook niet bewogen door een Universeel Bewustzijn Of de Wil er van als activiteit gebaseerd is op het vormloze...maar gewoon je perceptie van zaken.

Dat lijkt me wat de Boeddha wil overbrengen. Dat we zulk onderscheid goed kennen en niet fouten maken. Wat is het Boven-wereldijke, en zien we het Vormloze wellicht aan voor het boven-wereldlijke?

Moge wijsheid ons leiden

[ervaringsgetuige]

Moge wijsheid ons leiden

Moge genade je overkomen.

[ervaringsgetuige]

Als het rationele denken stilvalt, ontstaat er een ruimte voor een andere manier van ervaren en begrijpen, die vaak wordt aangeduid als non-duaal bewustzijn. Dit is echter geen vorm van "denken" in de gebruikelijke zin, maar eerder een directe gewaarwording of inzicht waarin de gebruikelijke scheiding tussen subject en object, tussen ik en de wereld, wegvalt.

Non-duaal bewustzijn wordt doorgaans omschreven als een staat waarin men de eenheid van alles ervaart, zonder de grenzen die door het rationele, analytische denken worden opgeworpen. Het paradoxale is dat je hierover alleen in dualistische termen kunt spreken (stilvallen van het denken, ontstaan van iets nieuws), terwijl de ervaring zelf juist voorbij deze tegenstelling gaat. In non-duale tradities wordt deze paradox niet als een probleem gezien, maar als een inherent aspect van het proces: het rationele denken kan zichzelf niet overstijgen, maar door stil te vallen kan er een ruimer gewaarzijn oplichten dat niet meer gevangen zit in dualiteit.

"Analoog denken" wordt soms gebruikt als aanduiding voor een meer associatieve, verbindende manier van waarnemen, waarin verbanden worden gezien zonder scherpe scheidingen. Dit kan als een brug worden gezien tussen rationeel (analytisch, onderscheidend) en non-duaal (eenheids-)bewustzijn, maar strikt genomen is non-duaal bewustzijn geen vorm van denken meer – het is een directe ervaring van eenheid.

[ervaringsgetuige]

...
Dat lijkt me wat de Boeddha wil overbrengen. Dat we zulk onderscheid goed kennen en niet fouten maken. Wat is het Boven-wereldijke, en zien we het Vormloze wellicht aan voor het boven-wereldlijke?

Het lijkt, je denkt, wat de boeddha wou overbrengen, maar uiteindelijk raad je dus maar wat, plons, zwem, je maar wat richtingloos in het water rond, want...

De wereld van de Boeddha's is mij nog onbekend

Wat wou Jezus overbrengen, wat was zijn wereld?
Wat wilden / willen Ramesh Balsekar, Eckhart Tolle, Byron Katie, Karl Renz, de Dalai Lama overbrengen, wat was, is hun wereld?
Heb je enige idee?
Ja, lineaire ideeën, gedachten, concepten heb je genoeg!

Artificiële-intelligentie is de top in lineair (Analytisch, logisch, rationeel) denken. Analoog denken daarentegen kan Artificiële-intelligentie niet, want dat vraagt om het leggen van onverwachte verbindingen, het herkennen van patronen in complexiteit, het werken met symboliek en het intuïtief aanvoelen van betekenis. Dit is traditioneel een menselijke kwaliteit, sterk verbonden met creativiteit, intuïtie en contextgevoeligheid.

Artificiële-intelligentie als super-computer mist vanzelfsprekend dus subjectieve ervaring, intuïtie en bewustzijn.
Niettemin kan Artificiële-intelligentie toch weer goed antwoorden op mijn vraag.
Zie antwoord:

"Boeddha en Jezus wilden mensen bevrijden van lijden, maar hun visie op de werkelijkheid en de weg naar bevrijding verschillen fundamenteel. Moderne leraren als Balsekar, Tolle, Katie, Renz en de Dalai Lama bouwen voort op deze tradities, vaak met een nadruk op non-dualiteit, bewustzijn en praktische bevrijding van lijden, elk met hun eigen accenten en wereldbeeld."

https://www.perplexity.ai/search/wat-wilden-boeddha-en-jezus-ov-4RhX4JIZQv6PvEoUfEUblQ

'k heb deze vervolgvraag ook is gesteld aan Artificiële-intelligentie: "Wat is het belang van het Vormloze, Wat is Illusie, Wat is Werkelijk, volgens al deze spirituele leraren?"

Hieronder de conclusie:

Voor al deze leraren is het vormloze de ultieme grond van bestaan, het enige wat werkelijk is. Illusie is alles wat voortkomt uit identificatie met vormen, ego, gedachten of afgescheidenheid. Werkelijkheid is het inzicht of de ervaring van deze vormloze, niet-duale bron – of dat nu wordt aangeduid als leegte, Bewustzijn, God of het Nu.

https://www.perplexity.ai/search/wat-wilden-boeddha-en-jezus-ov-4RhX4JIZQv6PvEoUfEUblQ#1

[lang kwaat]

Als het rationele denken stilvalt, ontstaat er een ruimte voor een andere manier van ervaren en begrijpen, die vaak wordt aangeduid als non-duaal bewustzijn. Dit is echter geen vorm van "denken" in de gebruikelijke zin, maar eerder een directe gewaarwording of inzicht waarin de gebruikelijke scheiding tussen subject en object, tussen ik en de wereld, wegvalt.

Je verwijst naar het Vormloze naar mijn mening.

Het soort ideeën dat je kunt handelen vanuit een grenzeloos bewustzijn, een ruimtelijk openheid, een sfeer van 'er is Niets, dat verwijst mijn inziens allemaal naar handeling gebaseerd op het vormloze. Een mentale sfeer. Volgens mij maakt de inclinatie tot het denken in termen van een altijd aanwezige essentie (nicca, atta), hier een soort eeuwige oergrond van, iets wat altijd aanwezig is, het Ene, het Non-Duale. Oftewel, van het vormloze wordt dan denk ik het Ultieme, het Absolute gemaakt. De leraren van de Boeddha deden dit ook.

Ik geloof dat de Boeddha dit niet leert. Die leert dit als handelingen gebaseerd op perceptie, impressies die gebaseerd zijn op het vormloze, en niet zoals de zaken echt zijn.  Waar het volgens mij op neerkomt...het is dus evengoed dus een bewogenheid door en vanuit perceptie, niet gebaseerd op een bevrijd hart.

Als iemand handelt om-niet, spontaan en direct, dan kun je denk ik zeggen dat die handeling gebaseerd is op het vormloze! Het is weliswaar zeer verdienstelijk, maar of het nou verdienstelijk is de visie te koesteren dat je dan handelt vanuit een altijd aanwezige intrinsieke wijze ongedifferentieerde grenzeloos bewustzijn of een soort eenheidsbewustzijn..?
Ik dacht altijd zo maar ik voel me nu geïnspireerd om hier afstand van te doen. Het is volgens mij onjuist en een oordeeln ingegeven door inclinatie van oordelen in termen van nicca (duurzaamheid), atta (essentie/wezen) en gelukzaligheid (sukha).

 Onderzoek maar....Ik geloof dat de Boeddha met zijn onderricht en persoonlijke ervaringen wil benadrukken dat het Vormloze niet verward moet worden met het Ultieme. En daden voortkomend uit het vormloze, gebaseerd op het vormloze, zijn niet hetzelfde als daden gebaseerd op een echt open en bevrijd hart.  Voor mij is dit nu helder geworden. Zie maar wat je er mee doet.

Het is niet waar wat je zegt in je laatste reply...voor Boeddha was het vormloze niet het ultieme, en hierin was hij anders dan andere leraren!


Hoe dan ook, Onderzoek alles en behoudt het goede.

[ervaringsgetuige]

Het is niet waar wat je zegt in je laatste reply...voor Boeddha was het vormloze niet het ultieme! Denk er goed om wat je de Boeddha in de mond legt!

Allez kom, voor jou als student van de pali-sutta teksten moet het juist tot op de puntjes zijn. Dus heb ik het nog is voorgelegd, doorgevraagd aan Artificiële-intelligentie, heb je hier vrede mee?

"Boeddha beschouwde het vormloze als het uiteindelijke doel, maar niet in de zin van een blijvende, substantiële werkelijkheid. Het ultieme in het boeddhisme is nirvana: een staat van volledige bevrijding, rust en het uitdoven van alle verlangens, haat en onwetendheid. Nirvana wordt omschreven als een toestand waarin geen aarde, water, vuur, lucht, waarneming of niet-waarneming is—dus volledig voorbij alle vormen en concepten.

Boeddha zelf zei over nirvana:

“Dit is de toestand waarin geen aarde is, geen water, geen vuur en geen lucht... In deze toestand is er geen komen of gaan. Er is geen blijven of weggaan. Geen geboorte of sterven. In deze toestand is er noch stilstand noch beweging. In deze toestand eindigt alle lijden. In deze toestand is geen zelf.”

Nirvana is dus het einde van alle conditioneringen en verschijnselen, een realisatie van het vormloze en onbeschrijfelijke. Het is niet “iets” dat blijft bestaan, maar juist de bevrijding uit elke vorm van bestaan en identificatie. In het Mahayana-boeddhisme wordt nirvana zelfs gezien als synoniem aan ultieme leegte (shunyata): een absolute, vormloze werkelijkheid die niet als entiteit bestaat, maar als de afwezigheid van alle illusies en beperkingen.

Kortom, voor Boeddha is het vormloze—nirvana—het ultieme, maar het is een ultiem dat geen vaste vorm, geen zelf, geen bestaan en geen niet-bestaan kent. Het is de realisatie van absolute vrijheid en stilte, voorbij alle dualiteit en concepten."

https://www.perplexity.ai/search/wat-wilden-boeddha-en-jezus-ov-4RhX4JIZQv6PvEoUfEUblQ#2

[lang kwaat]

Voor al deze leraren is het vormloze de ultieme grond van bestaan, het enige wat werkelijk is. Illusie is alles wat voortkomt uit identificatie met vormen, ego, gedachten of afgescheidenheid. Werkelijkheid is het inzicht of de ervaring van deze vormloze, niet-duale bron – of dat nu wordt aangeduid als leegte, Bewustzijn, God of het Nu.

https://www.perplexity.ai/search/wat-wilden-boeddha-en-jezus-ov-4RhX4JIZQv6PvEoUfEUblQ#1

Het is wel voor de hand liggend dat het vormloze wordt verward met het ultieme, een beetje zoals het ook voor de hand ligt dat we ruimte ook zien als grenzeloos, niet-twee, onverdeeld, en als iets wat niet ontstaat en eindigt. En dan hebben we ook nog de neiging te denken in termen van nicca en atta. En zo wordt het vormloze al snel een altijd aanwezig onverdeelde openheid, een grenzeloos universeel bewustzijn, een nietsheid. En omdat het vormloze wordt gezien als een onverdeeld bewustzijn, het Ene, Niet-Twee is de volgende gedachtestap dat dit dus een intrinsiek Wijze grond in ons is.

Op basis hiervan ontwikkelen zich nog meer gevorderde ideeën zoals: het vormloze is Ego-loos en dus beweegt op dat moment God me, Leegte, het Ene, het Non-Duale, de wil van God, de wil en wijsheid van een Grenzeloos Bewustzijn.

Waarom leren de Pali suttas niet zulke ideeën? Omdat het vormloze niet wordt verward met het ultieme.  Dat is mijn conclusie geworden.

Ik ben blij en dankbaar dat ik dit nu zie. Voor mij is dit allemaal helderder geworden bij het  lezen van het boek "Nibbana, the Mind Stilled" waarin  Ven. Mātara Sri Ñāṇārāma Mahāthera, met ongekende helderheid en precisie zaken verwoordt en constant verwijst naar de suttas. Ere wie ere toekomt. Het heeft me laten inzien dat ik verwikkeld ben in zulke ideeen dat het vormloze een soort intrinsieke wijsheid heeft. Ook Ik was geneigd het vormloze als het ultieme te zien, of anders wel als iets wat duurzaam aanwezig is. Of anders wel als een soort  altijd aanwezige hele of ongedeelde grond waarin alles opkomt.

Ik snap denk ik ook wel waarom de Pali Boeddha onderwijst dat de kaas niet al in de melk zit. Het wil voorkomen dat we denken dat er al bevrijding is, dat we al Boeddha's zijn.
Voor mij is dit nogal wat want eigenlijk geef ik mijn geliefde ideeën en uitleg op. Maar ik geloof dat het nodig is. Moge de Waarheid leidend zijn en niet mijn eigen behoeften en wensen.

Boeddha-activiteit gaat nog wel een stapje verder dan activiteit gebaseerd op of verbonden met het Vormloze , besef ik nu beter. Voor anderen een totaal rationalistisch inzicht, maakt niet uit.
Ik ben veel bezig geweest met mystiek en ken zulke ervaringen zelf. Je kunt toch ook nooit goed uitleggen hoe iets voor je leeft. Voor mij voelt het als een belangrijke ontdekking waarmee ik verder kan. Ik heb ook het gevoel dat het goed is te delen. Niet als leraar of ontwaakte maar als iemand die enthousiast is over deze ontdekking.

[ervaringsgetuige]

 Onderzoek maar....Ik geloof dat de Boeddha met zijn onderricht en persoonlijke ervaringen wil benadrukken dat het Vormloze niet verward moet worden met het Ultieme. En daden voortkomend uit het vormloze, gebaseerd op het vormloze, zijn niet hetzelfde als daden gebaseerd op een echt open en bevrijd hart.  Voor mij is dit nu helder geworden. Zie maar wat je er mee doet.

Mij is niet duidelijk wat jou nu helder geworden is want je jongleert continue met concepten als "het echt open en bevrijd hart", "vorm",  "vormloos" en je bent een filosofische meester in opdelen.

Uit curiositeit heb ik er toch maar weer is wat over gevraagd aan Artificiële-intelligentie en volgens de overleverde geschriften erkende de boeddha het vormloze als een belangrijk maar tijdelijk aspect van het spirituele pad, terwijl hij de nadruk legde op uiteindelijke bevrijding (nibbāna), die alle concepten (inclusief "vorm" en "vormloos") transcendeert.

"ALLE CONCEPTEN TRANSCENDEREN" Zie je?

Er zijn verder opvallende parallellen tussen het boeddhistische inzicht over het vormloze, de transpersoonlijke psychologie (met name Stanislav Grof), en zelfs Advaita Vedanta (zoals onderwezen door Ramesh Balsekar).
Zie...

1. Overeenkomsten: Het Vormloze als Niet-Uiteindelijk

- Boeddhisme (Pali Sutta's):

Het vormloze (arūpa) is een tijdelijke staat (zoals de arūpa jhāna's), maar zelfs deze moet worden getranscendeerd om nibbāna te realiseren.
Nibbāna is voorbij alle concepten, inclusief "vorm" en "vormloos" (MN 121, Cūḷasuññata Sutta).

2 Transpersoonlijke Psychologie (Stanislav Grof):

- Grof beschrijft "transpersoonlijke ervaringen" (zoals eenwording met het vormloze, kosmisch bewustzijn) als belangrijke maar niet-definitieve stadia.

- Net als de Boeddha waarschuwt hij voor "spirituele bypassing" – het gebruiken van mystieke ervaringen om psychologische werkelijkheid te ontkennen.

3 Advaita (Balsekar):

Het vormloze (Brahman) is de ultieme realiteit, maar zelfs dat concept moet uiteindelijk losgelaten worden.

"The Absolute is beyond all descriptions, including 'formless'."


👉 Gemeenschappelijk inzicht:

Het vormloze is een belangrijk tussenstation, maar niet het einddoel.


Stanislav Grof’s Unieke Perspectief

Grof brugt psychologie en spiritualiteit door te stellen:

- Vormloze ervaringen (zoals eenwording met het universum) zijn natuurlijke stadia van bewustzijnsontwikkeling.
Maar hij benadrukt ook:

- Integratie met het gewone leven is cruciaal (vergelijkbaar met de Boeddha’s "samma samādhi" – juiste concentratie in dagelijks leven).

- Niet alle transcendente ervaringen zijn bevrijdend – sommige zijn "spirituele vluchten" van onverwerkt trauma (vergelijkbaar met de Boeddha’s waarschuwing tegen gehechtheid aan jhāna's).

👉 Conclusie:

Ja, Grof en de Boeddha zeggen vergelijkbare dingen over het relativeren van het vormloze, maar Grof voegt een psychologisch kader toe, terwijl de Boeddha strikt niet-conceptuele bevrijding benadrukt. Balsekar blijft dan weer in het non-dualistische "Bewustzijn als enige realiteit".

[ervaringsgetuige]

Voor al deze leraren is het vormloze de ultieme grond van bestaan, het enige wat werkelijk is. Illusie is alles wat voortkomt uit identificatie met vormen, ego, gedachten of afgescheidenheid. Werkelijkheid is het inzicht of de ervaring van deze vormloze, niet-duale bron – of dat nu wordt aangeduid als leegte, Bewustzijn, God of het Nu.

https://www.perplexity.ai/search/wat-wilden-boeddha-en-jezus-ov-4RhX4JIZQv6PvEoUfEUblQ#1

Het is wel voor de hand liggend dat het vormloze wordt verward met het ultieme, een beetje zoals het ook voor de hand ligt dat we ruimte ook zien als grenzeloos, niet-twee, onverdeeld, en als iets wat niet ontstaat en eindigt. En dan hebben we ook nog de neiging te denken in termen van nicca en atta. En zo wordt het vormloze al snel een altijd aanwezig onverdeelde openheid, een grenzeloos universeel bewustzijn, een nietsheid. En omdat het vormloze wordt gezien als een onverdeeld bewustzijn, het Ene, Niet-Twee is de volgende gedachtestap dat dit dus een intrinsiek Wijze grond in ons is.

Op basis hiervan ontwikkelen zich nog meer gevorderde ideeën zoals: het vormloze is Ego-loos en dus beweegt op dat moment God me, Leegte, het Ene, het Non-Duale, de wil van God, de wil en wijsheid van een Grenzeloos Bewustzijn.

Waarom leren de Pali suttas niet zulke ideeën? Omdat het vormloze niet wordt verward met het ultieme.  Dat is mijn conclusie geworden.

Ik kan jouw filosofische kronkels niet volgen.

Ik ben blij en dankbaar dat ik dit nu zie.

Bedoel je dat de wereld van de boeddha's jou nou bekend geworden?

De wereld van de Boeddha's is mij nog onbekend

Neem je dit terug dan?

Voor mij is dit allemaal helderder geworden bij het  lezen van het boek "Nibbana, the Mind Stilled" waarin  Ven. Mātara Sri Ñāṇārāma Mahāthera, met ongekende helderheid en precisie zaken verwoordt en constant verwijst naar de suttas. Ere wie ere toekomt. Het heeft me laten inzien dat ik verwikkeld ben in zulke ideeen dat het vormloze een soort intrinsieke wijsheid heeft.

Ja, dat je verwikkeld bent in ideeën is wel duidelijk.
Concepten bij de vleet!
Vorm, vormloos, het ultieme, er komt geen eind aan. Het aantal concepten dat ik op dit forum allemaal van jou heb zien voorbijkomen is niet te tellen Tsjonge tsjonge. 

Nou goed dan dat het  lezen van het boek "Nibbana, the Mind Stilled" jouw mentale concepten-molen is wat stillegt (voor zolang het duurt), want zoals ik al vaak geschreven heb geeft stilte van het denken toegang tot een diepere laag van weten.

Ook Ik was geneigd het vormloze als het ultieme te zien, of anders wel als iets wat duurzaam aanwezig is. Of anders wel als een soort  altijd aanwezige hele of ongedeelde grond waarin alles opkomt.

Waar een boeddhistisch filosoof allemaal met in zijn hoofd zit vind ik toch wel bizar. Maar kom, geen verschil met christenen bijvoorbeeld.
Mijn gelovige buurvrouw is ook zo iemand. Stapels boeken over theologie leest ze en terwijl slikt ze anti-depressiva.

Ik snap denk ik ook wel waarom de Pali Boeddha onderwijst dat de kaas niet al in de melk zit. Het wil voorkomen dat we denken dat er al bevrijding is, dat we al Boeddha's zijn.

Je bedoelt dat de boeddha 2.500 jaar geleden al waarschuwde voor wat nu "spirituele bypassing" heet.
Ja, gaan denken dat je een wandelend wonder van licht bent is mij vijfentwintig jaar geleden ook overkomen.

Voor mij is dit nogal wat want eigenlijk geef ik mijn geliefde ideeën en uitleg op.

Niet te vroeg victoria roepen, eerst zien en dan geloven!

Maar ik geloof dat het nodig is. Moge de Waarheid leidend zijn en niet mijn eigen behoeften en wensen.

Je kent vast de klassieker: "De Waarheid, de waarheid, zo helpe mij God!" 

Voor Ramesh Balsekar, een vooraanstaande leraar in de Advaita Vedanta, is waarheid niet iets wat door intellectueel begrip of logisch redeneren bereikt kan worden, maar eerder een realisatie die van binnenuit komt.
Zijn centrale leer draait om het concept van non-dualiteit, wat inhoudt dat er slechts één werkelijkheid is: het absolute bewustzijn of gewaarzijn. Al het andere, inclusief de waargenomen wereld en het individuele "ik", is volgens Balsekar een illusie of een spel van de geest (Maya).

Boeddha-activiteit gaat nog wel een stapje verder dan activiteit gebaseerd op of verbonden met het Vormloze , besef ik nu beter.

"boeddha-activiteit"?... dat moest ik weer even aan Artificiële-intelligentie vragen wat dit betekend.
Antwoord:

Boeddha-activiteit verwijst in de context van het besproken forumtopic naar het idee dat alle handelingen of activiteiten spontaan ontstaan uit ‘de Bron’ of het Universele Bewustzijn, en niet uit een persoonlijke wil of ego. Volgens deze visie zijn het niet wij als individuen die handelen, maar zijn onze daden uitingen van een onpersoonlijke, universele stroom van bewustzijn. Dit idee is sterk beïnvloed door non-dualistische stromingen zoals Advaita Vedanta (bijvoorbeeld Ramesh Balsekar), maar wordt ook in sommige boeddhistische stromingen herkend.

...

Samenvatting

Boeddha-activiteit is dus het handelen dat spontaan voortkomt uit inzicht in non-dualiteit of leegte, zonder het idee van een persoonlijke doener. Het is handelen zonder gehechtheid, zonder ego, en met een natuurlijke compassie die voortkomt uit het besef van eenheid met alles wat is.


https://www.perplexity.ai/search/forumlid-lang-kwaat-schreef-da-9.w6Gv3fRFu5Hbm5ZlNutw#0

Ah, ok, nu snap ik het. Helemaal waar ik ook over schrijf op fora en Ramesh Balsekar wel meer dan twintig boeken over geschreven heeft.

Voor anderen een totaal rationalistisch inzicht, maakt niet uit.

Maar om rationalistische inzichten te helpen verklaren hebben we Artificiële-intelligentie  hé. 

Ik ben veel bezig geweest met mystiek en ken zulke ervaringen zelf. Je kunt toch ook nooit goed uitleggen hoe iets voor je leeft.

Zo is dat. Ik pleit al decennia lang voor leren analoog denken en krijg altijd hetzelfde verweer terug. Jomanda wordt er dan bijgehaald weet je wel.

Voor mij voelt het als een belangrijke ontdekking waarmee ik verder kan. Ik heb ook het gevoel dat het goed is te delen. Niet als leraar of ontwaakte maar als iemand die enthousiast is over deze ontdekking.

Nou, als afsluiting dan nog is mijn vraag: Bedoel je dat de wereld van de boeddha's jou nou bekend geworden?

[ervaringsgetuige]

...

Boeddha-activiteit gaat nog wel een stapje verder dan activiteit gebaseerd op of verbonden met het Vormloze , besef ik nu beter. Voor anderen een totaal rationalistisch inzicht, maakt niet uit.
Ik ben veel bezig geweest met mystiek en ken zulke ervaringen zelf. Je kunt toch ook nooit goed uitleggen hoe iets voor je leeft. Voor mij voelt het als een belangrijke ontdekking waarmee ik verder kan. Ik heb ook het gevoel dat het goed is te delen. Niet als leraar of ontwaakte maar als iemand die enthousiast is over deze ontdekking.

Daar ik zelf niets snap van je filosofische ontdekking heb ik via Artificiële-intelligentie aan Eckhart Tolle, Ramesh Balsekar & psychiater Stanislav Grof  is gevraagd wat die op je verklaring hier zouden zeggen.
Zie...


Eckhart Tolle zou waarschijnlijk een andere visie hebben dan het standpunt uit het forumbericht. Voor Tolle is het vormloze (het tijdloze, grenzeloze bewustzijn, de stille aanwezigheid) juist wél het essentiële en ultieme fundament van wie we werkelijk zijn. In zijn boeken, zoals “De kracht van het Nu” en “Een nieuwe aarde”, benadrukt hij dat onze ware natuur het vormloze bewustzijn is waarin alle vormen verschijnen en verdwijnen. Volgens Tolle is dit vormloze niet iets wat je pas na een lang spiritueel proces bereikt, maar iets wat altijd al aanwezig is en waar je je direct van bewust kunt worden door het loslaten van identificatie met gedachten en ego.

Waar het forumlid stelt dat het vormloze niet het ultieme is en dat de Boeddha waarschuwt voor het idee dat bevrijding altijd al in ons aanwezig is, zou Tolle juist zeggen dat het besef van het altijd aanwezige vormloze de kern is van ontwaken. Voor Tolle is het herkennen van deze innerlijke ruimte, deze stille aanwezigheid, geen valkuil maar juist de bevrijding zelf.

Tolle zou waarschijnlijk ook zeggen dat het niet gaat om het najagen van mystieke ervaringen, maar om het herkennen van de stille, bewuste ruimte waarin alles verschijnt—en dat deze ruimte, dit vormloze, niet persoonlijk is maar universeel en altijd nu toegankelijk. In zijn visie is het vormloze geen concept, maar directe ervaring en het fundament van alle spiritueel inzicht.


Ramesh Balsekar zou ook een andere visie hebben dan het standpunt uit het forumbericht.Voor Balsekar is het centrale inzicht van Advaita Vedanta dat “alles wat er is, is Bewustzijn”. Hij stelt dat zowel het gemanifesteerde (alle verschijnselen, vormen, ervaringen) als het ongemanifesteerde (het vormloze, de leegte) uit één en hetzelfde Bewustzijn voortkomen en daarin ook altijd volledig samenvallen. Er is geen fundamenteel onderscheid tussen het ‘vormloze’ en het ‘ultieme’; beide zijn uitingen of aspecten van dat ene, ondeelbare Bewustzijn. Volgens Balsekar zijn zelfs het subject (de waarnemer) en het object (het waargenomene) uiteindelijk niet gescheiden, maar slechts schijnbaar verschillend binnen het veld van Bewustzijn.

Waar het forumlid expliciet afstand neemt van het idee dat het vormloze het ultieme is, zou Balsekar juist zeggen dat deze scheiding een conceptuele vergissing is: het vormloze, de leegte, de stilte, het ongemanifesteerde, zijn niet los te zien van het gemanifesteerde. Alles is Bewustzijn, en het onderscheid tussen vorm en vormloos is slechts een hulpmiddel van het denken, niet de ultieme werkelijkheid.

Balsekar benadrukt ook dat er geen persoonlijk ‘ik’ is dat handelt of verlicht wordt: alles gebeurt spontaan in en als Bewustzijn, zonder een afzonderlijk zelf dat iets bereikt of bezit. Het idee dat bevrijding een proces is dat ‘jij’ moet doormaken, is volgens hem een misvatting die voortkomt uit identificatie met het ego.

Kort samengevat:

Ramesh Balsekar zou het niet eens zijn met de conclusie uit het forumbericht. Voor hem is het vormloze wél het ultieme, omdat beide slechts verschillende aspecten zijn van één ondeelbaar Bewustzijn. Het onderscheid tussen vormloos en ultiem is uiteindelijk slechts een conceptueel onderscheid, niet een werkelijk verschil in de aard van de werkelijkheid.


Ook Stanislav Grof zou een andere visie hebben dan het standpunt uit het forumbericht.

Grof’s visie op het vormloze, het ultieme en bewustzijn:

• Grof stelt dat het menselijk bewustzijn veel verder reikt dan het gewone ego-bewustzijn en dat we in zogeheten holotrope bewustzijnstoestanden toegang kunnen krijgen tot diepere lagen van de psyche, waaronder het transpersoonlijke domein.
• In deze staten kunnen mensen ervaringen hebben van mystieke eenheid, kosmisch bewustzijn, en zelfs versmelting met het creatieve principe van het universum, wat Grof soms aanduidt als de “absolute werkelijkheid” of “Leegte”.
• Grof beschouwt bewustzijn niet als een bijproduct van het brein, maar als een fundamenteel, allesdoordringend principe waaruit de hele werkelijkheid voortkomt.
  

Vergelijking met het forumbericht:

Het forumbericht stelt dat het vormloze niet het ultieme is en dat het Boeddhisme (volgens de Pali sutta’s) waarschuwt voor het verwarren van het vormloze met het einddoel. Grof daarentegen ziet ervaringen van het vormloze, van mystieke eenheid of leegte, juist als directe toegang tot een diepere, ultieme werkelijkheid—een bron van genezing, transformatie en inzicht in wie we werkelijk zijn. Voor Grof zijn zulke ervaringen geen valkuil, maar een essentieel onderdeel van spirituele groei en psychische integratie.

Samengevat:

Stanislav Grof zou het niet eens zijn met de conclusie uit het forumbericht. Hij ziet het vormloze, de leegte of het kosmische bewustzijn juist als een directe manifestatie van het ultieme, en als een kernaspect van de menselijke ervaring en spirituele ontwikkeling.

https://www.perplexity.ai/search/forumlid-lang-kwaat-schreef-da-D53iwkwJQVq.zXTtoCXWbg

[ervaringsgetuige]

Ik snap denk ik ook wel waarom de Pali Boeddha onderwijst dat de kaas niet al in de melk zit. Het wil voorkomen dat we denken dat er al bevrijding is, dat we al Boeddha's zijn.
Voor mij is dit nogal wat want eigenlijk geef ik mijn geliefde ideeën en uitleg op. Maar ik geloof dat het nodig is. Moge de Waarheid leidend zijn en niet mijn eigen behoeften en wensen.

Je voor mij onbekende metafoor “de kaas zit niet al in de melk” had ook nog verduidelijking nodig.
Zie Artificiële-intelligentie...

Met de metafoor “de kaas zit niet al in de melk” bedoelt forumlid lang kwaat dat, volgens de Pali Boeddha, bevrijding (nibbana) niet iets is wat al volledig en kant-en-klaar in ons aanwezig is, net zoals kaas niet vanzelf al in melk zit. Je moet een proces doorlopen (zoals melk moet worden omgezet in kaas) om tot bevrijding te komen.


Deze metafoor is een waarschuwing tegen het idee dat we van nature al verlicht zijn of dat bevrijding alleen maar ‘herkend’ hoeft te worden. In plaats daarvan onderwijzen de Pali sutta’s dat bevrijding pas gerealiseerd wordt als je actief de oorzaken van lijden (zoals gehechtheid, begeerte, onwetendheid) uitroeit en het pad van zuivering en inzicht doorloopt1.
Kortom: je bent niet automatisch al een Boeddha of bevrijd wezen; je moet het pad daadwerkelijk gaan en de transformatie ondergaan.

https://www.perplexity.ai/search/forumlid-lang-kwaat-schreef-da-D53iwkwJQVq.zXTtoCXWbg#4

Nou, da's wel een vanzelfsprekendheid dat je niet automatisch al een Boeddha of bevrijd wezen bent!
Doet me aan dit fragment denken...

Een veel voorkomende pre-trans-verwarring is al de misvatting dat kinderen in een natuurlijke staat van zijn verkeren, dat we die staat als volwassenen kwijtgeraakt zijn en dat we ernaar terug moeten keren om ons spirituele pad te voltooien. De prerationele kinderstaat (waarin het ego nog aan het ontstaan is) wordt hier verward met de transrationele staat van egoloosheid.'

...
'De kern van ons zelfbeeld is zelfafwijzing, en aversie tegen zelfafwijzing, en deze vat ik samen met de term ‘het negatieve geloof ’. Niemand wordt met een negatief geloof geboren. Toch heeft iedereen het. We leren het tijdens de eerste tien jaar van ons leven. Als je baby’s en hele kleine peuters observeert, dan zie je dat ze geen enkel beeld van zichzelf hebben, dus ook geen negatief of zelfafwijzend beeld. Hun gedrag is volkomen ongeremd en spontaan: als ze kwaad zijn, brullen ze. Als ze honger hebben, huilen ze. Als ze blij zijn, kraaien ze. Dit natuurlijke spontane gedrag van kleine kinderen wordt soms weleens aangezien voor een hogere staat van zijn, een natuurlijke zijns-staat die we als volwassenen kwijt zijn geraakt en terug moeten zien te vinden. Dit is een misvatting. Die natuurlijke staat van kleine kinderen is geen ‘hogere staat van zijn’ om de simpele reden dat het kind zich er zelf niet van bewust is. Kinderen zijn een speelbal van hun eigen spontaniteit, waardoor ze zich ook heel onveilig, machteloos en gefrustreerd kunnen voelen.

Die hele kleine kindertjes zijn dus in een pre-zelfbeeldstadium, maar vanaf de leeftijd van ongeveer één tot anderhalf jaar begint de ontwikkeling van een mentaal zelfbeeld, ongeveer tegelijk met de eerste taalontwikkeling, en ook tegelijk met de eerste pogingen van de ouders om grenzen te stellen aan het gedrag van de kleine.

Uittreksel van: Jan Geurtz. 'Verslaafd aan liefde'.

Spirituele volwassenheid en bevrijding is dus zeker niet simpelweg een terugkeer naar een oorspronkelijke, spontane of vormloze staat is. Het is het resultaat van een bewust proces, niet van een aangeboren of vanzelfsprekende toestand.

Er moet hard gewerkt worden (gedegen zelfonderzoek) want verlichting komt niet zomaar uit de lucht vallen!
De kreet "ik ben het al" is dus onzin.

Nou is in mijn geval dat har werken al wel voltooid zoals je weet.

Ik heb Zelf-realisatie bereikt in het zog van de voor mij meest betekende man: Mijn helderziende François die ik 35 jaar geleden op het spoor ben gekomen en die overleden is in 2019, een half jaar voordag "ik" overleden ben. Hij had het voorzien, hij had het verteld dat "het" met me zou gebeuren, maar hoe wist hij niet, had hij nog tegen zijn vrouw gezegd voor hij overleed.

Ja, er zijn velen die zulke dingen beweren. Vooral ook mensen op het internet. Allemaal zelf-verklaard zelf-gerealiseerden. Allemaal de wijsheid en waarheid in pacht, zieners van het absolute. Een met God. Allemaal zonder Ego. Voltooiden. Ik ben er sceptisch over zoals je wel weet.

Alleen de boeddha heeft dus verlichting gerealiseerd volgens jou.

Ik pleit voor een hele anderen analyse dan die jij constant maakt beste @ervaringsgetuige.

Maar met analyseren alleen realiseer je geen verlichting hoor.

Boeddha was een Ziener, en het wijsheidsoog verwijst daarnaar vind ik. Naar Zien.

Helder-zien zoals ook mijn François deed heeft niks met analyseren te maken.

[lang kwaat]

Zoals ik het zie zou het goed mogelijk kunnen zijn dat verwoordingen als...grenzeloos bewustzijn, de stille aanwezigheid, vormloos bewustzijn waarin alles verschijnt, diepe lagen van de psyche, ruimtelijke openheid, mystieke eenheid, leegte..aanduidingen zijn van vormloze sferen die iemand in meditatie kan ervaren of in verwijlen. Dat zijn tijdelijke staten binnen boeddhisme. Het is een geconstrueerde belevingswijze, perceptie, en je ervaart op dat moment niet de werkelijkheid an sich.

Sowieso is dit onmogelijk voor bewustzijn. De zes soorten bewustzijn, die iets kunnen kennen; visueel, auditief, tactiel, olfactorisch, gustatorisch en mentaal bewustzijn hebben niet een werkelijkheid zoals ie is tot object, maar geven een impressie, een indruk van hoe iets is. Het is perceptie. Alleen de wijsheid die binnen bewustzijn functioneert kan alles zien zoals het werkelijk is. Het heeft doordringend vermogen, leer-vermogen maar dat hebben de zes soorten bewustzijn niet. Naar mijn mening leren de Pali suttas dit en is dit ook waar.

Je hebt perceptie en bewogenheid gebaseerd op  perceptie en je hebt bewogenheid gebaseerd op wijsheid, zaken doorzien. Verschillende dingen.

Zoals ik het heb begrepen kan in meditatie een steeds verdergaande verstilling en legen van de geest plaatsvinden (MN121)
Dit kan een punt bereiken dat er cognitief alleen maar impressies zijn van het mentale bewustzijn, zoals: 1.de perceptie van eindeloze ruimte, en als je die verder overstijgt, van 2. een eindeloos bewustzijn, en als je die verder overstijgt 3. de perceptie ' er is Niets'...als je die nog verder overstijgt kom je in de sfeer van noch perceptie noch niet-perceptie, wat wel als een soort grens van perceptie wordt gezien. Je kunt nog verder gaan en perceptie en gevoel eindigt dan.

Mijn inziens leert de Boeddha hierover dat de perceptie van een grenzeloze ruimte, van een grenzeloos bewustzijn en van 'er is Niets', geen ontmoeting of kennis van het ultieme betreft, maar dit gaat over impressies/percepties verbonden met een stroom van alleen maar mentale bewustzijnsmomenten (ik vertaal mano-vinnana's zo). In de Dhamma correspondeert dit met geboorte in vormloze sferen. Als iemand bij de dood ook dit vermogen behoudt om in deze vormloze sferen te verwijlen, kan ie na de dood geboren worden in een vormloze bestaansvorm. Hier ontbreken grofstoffelijke zintuiglijke ervaringen en ook zelfs de subtiele ervaringen van mededogen, liefdevolle vriendelijkheid en de staten die verband houden met rupa jhana zijn afwezig.

Het grofstoffelijke, fijnstoffelijke en onstoffelijke of vormloze gedrieën, vormen de totaliteit van mogelijke percepties binnen samsara. Boeddha kent dit alles en is in die zin Alwetend. Er is niks verborgen meer voor een Boeddha in deze zin. Een Boeddha kan ook naar wens het vormloze binnengaan. Er is meesterschap over de geest.
De mens zit in een unieke positie omdat de geest ontwikkeld en gecultiveerd kan worden en zo ook de percepties van de fijnstoffelijke en vormloze sferen kan ervaren. Uiteraard is het ook bewustzijn wat dit ervaart en niet de mens.

Ik kan niet goed beoordelen wat die leraren allemaal hebben gezien, ontmoet. Het voelt voor mij alsof ze over percepties praten verbonden met het vormloze bestaan. Want het vormloze wordt in de sutta's beschreven als de perceptie van een eindeloos bewustzijn, een eindeloze lege ruimte, en de perceptie van 'er is Niets'. Maar het is allemaal wel perceptie, impressie, een geconditioneerde ervaring. Je bent niet uit een modus van perceptie, zeg maar. Je beleeft op dit moment dus ook niet een werkelijkheid an sich. Zo begrijp ik dit voor mezelf.

Ik weet niet of die leraren die jij aanhaalt eigenlijk percepties verbonden met vormloze staten aanzien voor kennis van het Ultieme. Ik kan wel zeggen, Boeddha's leraren deden dit wel. Zij zagen de perceptie verbonden met vormloos bestaan aan voor het ultieme. Zij zochten ook niet verder. Zij meenden ook dat ze het niet-conceptuele zelf kenden, hun ware zelf, hun ware gezicht. Maar Boeddha leert hierover toch wel heel wat anders dan die leraren.

Wat mensen allemaal verzinnen en claimen op basis van bepaalde meditatieve staten is nogal cruciaal vind ik. Het kan wel degelijk onjuist zijn.

Ik geloof zelf dat als je van stilte in jezelf, leegte, ruimte iets absoluuts maakt, dus het niet langer kent als  perceptie, iets wat je waarneemt, een perceptie die ook voorwaardelijk ontstaat, maar iets wat altijd aanwezig is, je essentie, je ware zelf, een grenzeloze geest, je ware conceptloze gezicht, dan ben je denk ik toch verwikkeld in een een hang naar en visie van eternalisme, en projecteer je nicca (duurzaamheid), atta (je maakt er iets wezenlijks van wat op zichzelf bestaat) er op. Je maakt dan eigenlijk van een perceptie iets duurzaam en wezenlijks. Kijk maar of dit klopt.

Ik weet dat deze ideeen geliefd en wijdverspreid zijn:

-dat wat wij innerlijk waarnemen als stilte, iets roerloos, kalmte, leegte, is altijd aanwezig ook al ervaren we dit niet
 -het is een altijd aanwezige basis of grond, een soort oer grond/geest
-kennis hiervan is het universele Pad tot ontwaken en overstijgt alle tradities
-het is ieders niet verzonnen ware natuur of ware niet conceptuele eeuwige natuur is, het Zelf.
-dit is wie/wat we echt zijn
-een intrinsiek wijs onverdeeld Zijn
-Ego staat in de weg om dit te zien
-Als Ego maar uit de weg is, dan beweegt de Wil van het Zijn, het Kosmisch Bewustzijn, God, het Absolute ons
-dit is onze Ware Bestemming.
-dit is de lering en boodschap van alle leraren

Laten we oprecht onderzoeken en kijken of onze eigen wens hier de vader van zulke gedachten is ipv de Vader.

Onderzoek alles en behoudt het ware en goede.

[lang kwaat]

Boeddha-activiteit verwijst in de context van het besproken forumtopic naar het idee dat alle handelingen of activiteiten spontaan ontstaan uit ‘de Bron’ of het Universele Bewustzijn, en niet uit een persoonlijke wil of ego. Volgens deze visie zijn het niet wij als individuen die handelen, maar zijn onze daden uitingen van een onpersoonlijke, universele stroom van bewustzijn. Dit idee is sterk beïnvloed door non-dualistische stromingen zoals Advaita Vedanta (bijvoorbeeld Ramesh Balsekar), maar wordt ook in sommige boeddhistische stromingen herkend.

Hier neem ik nu afstand van. Er zijn misschien boeddhistische scholen die het zo zien.

Boeddha-activiteit vind ik activiteit gebaseerd op een door en door aan het leven gerijpt en doorleefd en penetrerend soort Zicht. Dit Zicht heeft niet iedereen al van nature. Je bent niet van nature al wijs. Je ziet niet van nature alles wel in het juiste perspectief of licht. Integendeel. Dat is wat jij beslist niet wilt horen maar ik zie het wel zo.

Boeddha activiteit is alles behalve een spontane of directe activiteit vanuit een Bron die intrinsiek wijs is. Het is ook geen intuïtief handelen.

Iedereen kan wel eens altruïstisch handelen, zelfs ik, direct en spontaan om-niet. Maar ook dit is geen Boeddha-activiteit. Dat overstijgt ook dit soort zeer verdienstelijk altruïsme.
Dit soort altruistische activiteit ontstaat ook niet uit een Bron of het Absolute maar is gebaseerd op het Vormloze dat ongefragmenteerd is.
Het vormloze is achter niet een soort oergrond die Al-Wijs is.

Ik hou er nu mee op want het is nu een eindeloze herhaling van hetzelfde liedje. Ik geloof zelf dat het nuttig is dit te overwegen maar je zal wel door de intense weerstand heen moeten om geliefde ideeën, lang gekoesterd, los te laten. Ik weet zelf wat dit is hoor. Het vormloze zal en moet God zijn, het Absolute, het Ene, de Altijd aanwezig Oergrond, intrinsiek wijs, heel. En het zal en moet zo zijn dat als Ego maar weg is de mens bewogen wordt door de de intrinsieke wijsheid van deze altijd aanwezig Oergrond. Slechts dan, en alleen dan zijn we waarlijk instrument van God, en beantwoorden we aan zijn wil. Het moet waar zijn! Wat een weerstand.

Naar mijn mening zijn zulke ideeën gebaseerd op het verwarren van het vormloze met het boven-wereldlijke. Oh wat een weerstand is hier tegen. Ik weet er alles van.
Ik maak vast geen vrienden ook. Ik hoop wel dat ik een vriend van de Boeddha ben.

[ervaringsgetuige]

Zoals ik het zie...

Slechts vanuit één zijde van je brein dus, de linker kant, wat lineair analytisch, logisch, rationeel denken is.
Zie deze afbeelding mijn boek "De zin van ziekzijn" (Eerste druk 1984, 20e druk 2019) - Auteurs: Thorwald Dethlefsen & Rüdiger Dahlke.

Zoals ik het heb begrepen kan in meditatie een steeds verdergaande verstilling en legen van de geest plaatsvinden (MN121)

Niet alleen dat, ook een (energetische) verbinding tussen de hersenhelften ontstaat uiteindelijk. De twee halve walnoten worden één.

Wel, Psychiater Bessel van der kolk  die het met scans bevestigd.
Want zie onder...

In de vroege jaren negentig had ik wel gehoord dat sommige mensen een tweedeling begonnen te maken tussen mensen met een dominante linkerhersenhelft (rationele, logische mensen) en mensen met een dominante rechterhersenhelft (intuïtieve, artistieke mensen), maar ik had niet veel aandacht besteed aan dit idee. Onze scans toonden echter duidelijk aan dat het oproepen van beelden van een trauma de rechterhersenhelft activeerde, terwijl het de linkerhersenhelft deactiveerde.

Inmiddels weten we dat de twee helften van onze hersenen inderdaad verschillende talen spreken. De rechterhersenhelft is intuïtief, emotioneel, visueel, ruimtelijk en tactiel ingesteld, en de linkerhersenhelft richt zich meer op taal, orde en analyse. Terwijl de linkerhelft van de hersenen verbaal communiceert, geeft de rechterhelft als het ware de melodie van de ervaring weer. Deze helft communiceert via gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal, door het voortbrengen van de klanken van liefde en droefenis, door te zingen, schelden, huilen, dansen of gebaren. De rechterhersenhelft wordt als eerste gevormd in de baarmoeder en is verantwoordelijk voor de non-verbale communicatie tussen moeders en hun jonge kinderen. De linkerhersenhelft komt in actie zodra kinderen taal beginnen te begrijpen en leren praten. Dit stelt hen in staat om dingen te benoemen en te vergelijken, om de onderlinge relaties tussen die dingen te begrijpen, en om een begin te maken met het delen van hun eigen, unieke, subjectieve ervaring met anderen.

De linker- en rechterhersenhelft verwerken ook ieder op geheel eigen wijze de sporen die het verleden heeft nagelaten. De linkerhelft onthoudt feiten, statistieken en de woorden die bij de gebeurtenissen horen. We doen een beroep op deze helft om onze ervaringen te verklaren en te ordenen. De rechterhelft slaat de herinneringen op aan geluiden, tastervaringen, geuren en de emoties die ze oproepen. Het reageert automatisch op stemmen, gezichtsuitdrukkingen, gebaren en plekken uit het verleden. Dat wat wordt herinnerd door de rechterhersenhelft voelt intuïtief aan als werkelijk: zoals het echt is. Natuurlijk kunnen we een opsomming geven van de goede eigenschappen van een dierbare vriendin, maar waarschijnlijk worden we het diepst geraakt door de blik op haar gezicht als zij terugdenkt aan de lievelingstante uit onze vroegste jeugd.

Onder normale omstandigheden werken de twee hersenhelften min of meer soepel samen, zelfs bij mensen van wie je zou kunnen zeggen dat ze een sterke voorkeur hebben voor één kant. Wanneer een van de twee helften (tijdelijk) wordt uitgeschakeld, of letterlijk afgesneden van de andere helft (zoals soms gebeurde bij vroegere hersenoperaties), werkt dat beperkend.


Fragment uit: Traumasporen in lichaam, brein en geest / Auteur: Bessel van der Kolk. Nederlandse editie: 2022
Originele titel: The Body Keeps the Score: Brain, Mind, and Body in the Healing of Trauma - 2014.

[ervaringsgetuige]

Boeddha-activiteit verwijst in de context van het besproken forumtopic naar het idee dat alle handelingen of activiteiten spontaan ontstaan uit ‘de Bron’ of het Universele Bewustzijn, en niet uit een persoonlijke wil of ego. Volgens deze visie zijn het niet wij als individuen die handelen, maar zijn onze daden uitingen van een onpersoonlijke, universele stroom van bewustzijn. Dit idee is sterk beïnvloed door non-dualistische stromingen zoals Advaita Vedanta (bijvoorbeeld Ramesh Balsekar), maar wordt ook in sommige boeddhistische stromingen herkend.

Hier neem ik nu afstand van. Er zijn misschien boeddhistische scholen die het zo zien.

Haha, ja dat begrijp ik dat ja daar afstand van neemt! 

Want innerlijk (zie mijn reactie #75 over de hersenhelften van de Auteurs Thorwald Dethlefsen & Rüdiger Dahlke en Psychiater Bessel van der Kolk) zijn studenten van de boeddha al even verdeeld als uiterlijk!

De éne boeddhistische school spreekt de andere tegen over wat de boeddha zou onderwezen hebben. 
Jij doet niet anders dan schrijven dan: "ik denk dat de boeddha dit onderwezen heeft, niet dat..."

Dat is niet uniek voor boeddhisten (noem jij jezelf een boeddhist?) of neutrale filosofisch studenten van Pali Sutta teksten natuurlijk.
Het komt voor in alle religies en filosofische stromingen, waar mensen hun interpretatie als de juiste presenteren.

Vermakelijk om te zien hoe elke school en beoefenaar weer een eigen interpretatie heeft van wat de Boeddha onderwees. De Boeddha zelf moedigde kritisch onderzoek en eigen ervaring aan, en de diversiteit aan opvattingen laat zien dat zijn leer levend is en zich aanpast aan verschillende tijden en mensen. Misschien is het waardevol om naast de vraag 'Wat heeft de Boeddha precies onderwezen?' ook te kijken naar wat zijn leer praktisch betekent in ons eigen leven en hoe we die kunnen toepassen om lijden te verminderen.

[lang kwaat]

Nou, als afsluiting dan nog is mijn vraag: Bedoel je dat de wereld van de boeddha's jou nou bekend geworden?[/font]

Boeddha's wereld is een wereld van een hart dat geen haat, hebzucht en waanideeën meer voortbrengt. Bevrijd. Iedereen bij wie het hart nog niet echt bekoeld is, zoals ik, zal ook nog hebzucht, haat en begoocheling uitzenden in de wereld want dat hangt niet af van het bewustzijn of wat je met die formaties doet. Zo iemand, als Ik, is nog geen waarlijk licht voor zichzelf en anderen. Hoe vredig ie uiterlijk ook mag lijken zijn hart is een wildernis. Zo ben Ik. Iemand die oprecht is, weet dit ook. Mensen leren van jongsafaan allerlei manieren aan om maar vredig over te komen maar hun hart is een wildernis. Mijn hart is ook nog een wildernis. Genoeg.

[ervaringsgetuige]

Mensen leren van jongsafaan allerlei manieren aan om maar vredig over te komen maar hun hart is een wildernis. Mijn hart is ook nog een wildernis. Genoeg.

Hier zie, Artificiële-intelligentie's antwoord op twee vragen van mij:


1) wat bedoelt iemand in boeddhistische context met te zeggen dat zijn hart nog een wildernis is?

Wanneer iemand in een boeddhistische context zegt dat zijn hart nog een wildernis is, bedoelt die persoon meestal dat zijn innerlijke wereld nog onrustig, ongecultiveerd, en vol verwarring, verlangens en verstorende emoties is. In het boeddhisme wordt het hart (of de geest, vaak aangeduid met het Pali-woord citta) gezien als iets dat gecultiveerd of tot rust gebracht kan worden door beoefening, zoals meditatie en het ontwikkelen van wijsheid en mededogen.

De metafoor van de wildernis verwijst naar een toestand waarin het hart nog niet tot kalmte, helderheid en inzicht is gebracht. Het is als een ongetemd landschap, vol onvoorspelbare emoties, gehechtheden en afkeren, waar men gemakkelijk verdwaalt of overweldigd raakt. Dit staat tegenover een hart dat gecultiveerd is: open, helder, liefdevol en vrij van de verwarring die lijden veroorzaakt.

In boeddhistische termen betekent het dus dat de persoon nog niet volledig ontwaakt is uit de “waas” van onwetendheid en verwarring, en dat het proces van innerlijke zuivering en het loslaten van gehechtheid en afkeer nog gaande is. Het erkennen van deze “wildernis” is een belangrijk inzicht op het pad, omdat het de eerste stap is naar het cultiveren van het hart en het ontwikkelen van de kwaliteiten die leiden tot bevrijding en innerlijke vrede.


2) wat zou Stanislav Grof toelichten?

Stanislav Grof zou bij de metafoor van een “hart dat nog een wildernis is” waarschijnlijk een diepgaande psychologische en spirituele duiding geven, geïnspireerd door zijn werk rond bewustzijn en transpersoonlijke psychologie.

Grof benadrukt dat de menselijke psyche veel dieper en complexer is dan de traditionele psychologie erkent. Hij ontwikkelde een uitgebreide “cartografie” van de psyche, waarin niet alleen persoonlijke en biografische lagen, maar ook perinatale (rond geboorte) en transpersoonlijke (voorbij het persoonlijke zelf) niveaus een rol spelen. Volgens Grof kunnen onbewerkte, chaotische of verwarrende innerlijke toestanden—zoals gesymboliseerd door een “wildernis”—voortkomen uit onverwerkte ervaringen, trauma’s of diepere existentiële thema’s die hun wortels hebben in deze verschillende lagen van de psyche.

Grof zou toelichten dat het “temmen” of cultiveren van deze innerlijke wildernis een proces is van bewustwording, integratie en transformatie. Dit kan plaatsvinden via diepgaande ervaringen in veranderde bewustzijnstoestanden, zoals die worden opgewekt door ademwerk (holotropic breathwork) of psychedelische therapie, waarin verdrongen of vergeten materiaal uit het onbewuste naar boven kan komen en geïntegreerd kan worden. Volgens Grof is het doel niet het onderdrukken van deze wildernis, maar het verkennen, begrijpen en uiteindelijk overstijgen ervan, waardoor het hart open kan bloeien voor liefde, inzicht en eenheidservaringen met het grotere geheel.

Samengevat: Grof zou de “wildernis van het hart” zien als een uitnodiging tot innerlijk onderzoek en transformatie, waarbij de confrontatie met chaos, pijn en verwarring uiteindelijk kan leiden tot persoonlijke en spirituele groei, heling en een dieper besef van verbondenheid met het universum.

• https://www.thebreathworkmovement.nl/ademmagazine/stan-grof-psychonaut
• https://nl.wikipedia.org/wiki/Stanislav_Grof
• https://revermannshares.nl/stanislav-grof-visionair-en-grondlegger-van-transpersoonlijke-psychotherapie/
• https://nl.wikipedia.org/wiki/Transpersoonlijke_psychologie
• https://verkenjegeest.com/stanislav-grof-zijn-leven-en-werk/
• https://heartfulness.be/Therapie/Transpersoonlijk/wat-is-transpersoonlijke-psychotherapie.html
• https://www.mystieknetwerk.nl/20-stan-grof-lsd-geboorte-seks-en-dood
• https://sannebruijne.com/stanislav-grof-holotropic-breathwork/

https://www.perplexity.ai/search/wat-bedoelt-iemand-in-boeddhis-WFFtRhN_SQOpstmWIxVM2Q

[lang kwaat]

👉 Conclusie:[/size][/font]

Ja, Grof en de Boeddha zeggen vergelijkbare dingen over het relativeren van het vormloze, maar Grof voegt een psychologisch kader toe, terwijl de Boeddha strikt niet-conceptuele bevrijding benadrukt. Balsekar blijft dan weer in het non-dualistische "Bewustzijn als enige realiteit".

Het belangrijkste vind ik is dat de Pali suttas bevrijding niet zien als een soort spiritueel incident, een ongelukje, een bepaalde ervaring, iets tijdelijks. Nee, bij bevrijding is het hart, vaak geleidelijk, bevrijd door wijsheid van alle neigingen om zelfs maar hebzucht, haat en begoocheling te kunnen voortbrengen. Hierbij moet je niet denken aan een leeg hoofd hebben want een leeg hoofd heeft niks te maken met een van hebzucht, haat en begoocheling bevrijd hart. Een leeg hoofd hebben betekent ook beslist niet dat er nu vanzelf wijsheid is.
Zo snugger ben ik nog net.

[lang kwaat]

Boeddha-activiteit verwijst in de context van het besproken forumtopic naar het idee dat alle handelingen of activiteiten spontaan ontstaan uit ‘de Bron’ of het Universele Bewustzijn, en niet uit een persoonlijke wil of ego. Volgens deze visie zijn het niet wij als individuen die handelen, maar zijn onze daden uitingen van een onpersoonlijke, universele stroom van bewustzijn. Dit idee is sterk beïnvloed door non-dualistische stromingen zoals Advaita Vedanta (bijvoorbeeld Ramesh Balsekar), maar wordt ook in sommige boeddhistische stromingen herkend.

Hier neem ik nu afstand van. Er zijn misschien boeddhistische scholen die het zo zien.

Haha, ja dat begrijp ik dat ja daar afstand van neemt! 

Ik besef heel goed dat de mysticus in ons aanslaat op het idee dat als we maar zelf geen begeerte hebben en geen Ego, geen Klein Zelf... nu de Wil van het Universum, van het Grote Zelf, het Absolute, God, het Ene, ons beweegt. En we in ware zin een voertuig zijn van alles wat wijs, verlicht, waar, goed en mooi is. Spontaan en moeiteloos.

Mijn innerlijk mysticus slaat er al jaren op aan. Alleen, als je ergens op aanslaat, en er dus een onderbewuste connectie is ontstaan,  is het dan ook waar of is Mara actief? Ik meen te zien dat wij aanslaan,  of iets bij ons resoneert, waarmee we een karmische connectie hebt. Dit draait altijd om lading.
Ik geloof zelf dat dit geen zuivere connectie is maar dit ligt nog op het vlak van indrukken en begoocheling.

In de praktijk zie je ook dat wat bij mensen resoneert, aankomt, erg verschilt. Dit is de werking van karmische erfenis volgens mij. Iets is bij ons, en dat veroorzaakt dat we wel aangetrokken worden tot dit en niet tot dat en dat dit wel resoneert en dat niet. Het heeft nooit wat met waarheid te maken denk ik maar met lading.

Wat in ons resoneert komt van een laag van informatie die niet onbeladen is. Als dan die karmische beladen info als een soort zaad in het onderbewuste ontkiemt komen we in de ban omdat het voelt als waar. Het wordt soms zelfs hart-kennis genoemd maar dat is het precies niet.

Hier speelt denk ik geen zuiver hart. Juist als iets resoneert, moet je denk ik alert en wakker worden en het verstaan als karma dat zich bezig is uit te werken.
Je bent gewoon door het verleden gekaapt dan en verbonden met iets waar lading aan vast zit.

Ik heb dit een heel heftig meegemaakt met een vrouw. Ik kwam een heel groot warenhuis binnen en heel in de verte zag ik een vrouw, veel te ver weg om te herkennen of zelfs maar details te zien in uiterlijk. Maar ik maakte zo'n sterke connectie. Ik zie dit als een connectie uit een vorig leven, karmische connectie. Helaas heb ik dit maar gewoon laten passeren. Achteraf had ik die vrouw willen naderen en oog contact maken en zien wat er met haar gebeurde. Dit was allemaal geheel anders dan een normale aantrekkingskracht die ik als mannetje kan voelen voor vrouwen. Ik heb het ook nooit meer zo beleefd. Maar ik ben er wel van overtuigd dat het onderbewuste zulke connecties maakt. Jouw Pad langs verschillende leraren is ook geen toeval. Het is niet  toevallig dat je juist die leraar ontmoet en geen ander of aangetrokken wordt tot die religie en geen andere.

Maar ergens is het allemaal ook onzuivere bewogenheid.

Voor de ene resoneert dit als waar, voor een ander iets anders. Wat zegt het allemaal? Ik denk dat altijd wel iets van karma speelt in zulke zaken, iets van lading. Ook in hoe mystiek in/met ons resoneert.

Ik vind het vooral nodig te erkennen dat connecties op onderbewust niveau spelen en worden gemaakt. Ze zijn niet eens onze bewuste keuzes. En zo geven ook de onderbewust gemaakte connecties richting aan ons leven en heerst ook echt kamma over ons, en bepaalt echt welke wending ons leven neemt. Het is maar net welke verbinding onderbewust wordt gemaakt en uitgewerkt. Iedereen is eigenaar en erfgenaam van zijn kamma noemde Boeddha dit.