21
Theravada Boeddhisme / Re: hechten en het zelf
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op Gisteren om 21:19 »Das wel een leuk vooruitzicht, @ervaringsgetuige.
Boeddha Forum
Ontwikkelen van je geest tot : “Een gemoed te hebben dat niet door de grillen van het leven wordt bewogen; dat vrij is van verdriet; dat bevrijd is van de smetten; en dat vrij is van angst, dat vol vrede is.” NIBBANA ...
Nieuws:
Het rare is, je wordt echt geen ander mens natuurlijk. Je blijft gewoon jezelf (Siebe)
Recente berichten
22
Algemeen / Re: Is het Boeddhisme een angst strategie?
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op Gisteren om 21:15 »Hulpmiddelen en wegwijzers zijn juist niet nodig, maar krijg dat maar n's duidelijk waar jan en alleman zich blind staart op.. wegen. (Om ergens te komen.)
Ik neem aan dat je hier zelf wel eerlijk en oprecht naar wilt en kan kijken. Bijvoorbeeld leefde je voor die tijd van je doorbraak met veel vragen, was je overal onzeker over, kon je het maar niet vinden? leefde je misschien onder grote druk, spanning, stress? Was je depressief? Zat je in een soort crises?
Heb je als kind traumatische dingen meegemaakt. Voelde je je erg eenzaam? Schuldig?
Zonder al te persoonlijk te worden hierover, zou je eens willen vertellen waarom jij zo overtuigd bent dat bij jouw doorbraak of bij wat je ervaren hebt, niks een rol speelde, en dat het allemaal volledig out of the blue gebeurde? Wil je dat of was het echt zo en hoe bepaal je dat?
23
Theravada Boeddhisme / Re: hechten en het zelf
« Laatste bericht door ervaringsgetuige Gepost op Gisteren om 21:14 »Siebje wil ook leven. Maar hij is een angstige hoor.Ja, dat Siebje angstig is merk ik!
Misschien later, als ie groot is, word ie ook weder geboren in de Geest.Zo is dat, als Siebje groot is en Zelfrealisatie (wedergeboorte in de geest) hem voor zijn 62ste levensjaar gegeven is, is alles op zijn plek gevallen.
Dan kijkt Siebje in vreugde en vrede terug op zijn levensweg en het geschenk van het leven.
24
Theravada Boeddhisme / Re: hechten en het zelf
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op Gisteren om 21:05 »Ik zie niet goed waarom het proberen realiseren van perfectionistische ambities iets zou toevoegen aan "jezelf zijn". Dat jezelf zijn is toch juist die overbodige ambities links laten liggen. Geen interesse hebben in die overbodige ambities. Zelfs al zou die ambitie zijn, heel precies en nauwkeurig vanuit alle invalshoeken bekeken onderzoeken wat dat "jezelf zijn" nu is.
hoe doorbreekt men die spiraal ?
In vrede, vrij van egoïsme,(angst om ("ik" ) te verliezen)
omarmt hij niet, wijst hij niet af
de steeds veranderende werkelijkheid
Maar geloof jij echt dat je dit kan realiseren als je een gewoon leven leidt? Jij kunt toch nooit waarmaken dat je niks afwijst en niks omarmt en zo verlangenloos leeft? Jij wilt toch ook ergens heen, met je forum, je bedrijf, je gezin, je bankrekening, je bezit? Ik bedoel dit trouwens niet zo persoonlijk maar meer algemeen. Laten we wel wezen, we omarmen toch alleen maar wat ons bevalt en naar de zin is, en wijzen af wat niet naar onze zin is?
Het idee dat we zo verlangen loos kunnen omgaan met de steeds veranderende werkelijkheid, ach, het zit gewoon niet in ons. Het past niet bij het leven als mens, als persoon, als individu, als levensvorm. Misschien wel als pure beschouwer, puur beschouwend, maar als doener niet, als levend wezen niet, als persoon niet.
Dat voel je toch, wanneer je niet jezelf bent, dat ongemak. Juist door geen aandacht te geven aan al die zaken die dat ongemak veroorzaken kom je toch terug bij jezelf. Dat wil toch zeggen omarmt hij niet, wijs hij niet af.
Het is er wel, maar je laat het links liggen, je laat je er niet door boeien en je gaat er ook niet tegen vechten.
Maar kun je echt in een gewoon leven zo leven dat je niks omarmt en niks afwijst? Heb je niet veel te veel ballen om hoog te houden? Zoiets kun je toch nooit waarmaken?
Neem een bepaalde financieel niveau dat je hebt bereikt. Een mooi huis, leuke auto, paar keer op vakantie, luxe en comfort. Dat geef je toch niet zomaar op? Je doet dan toch alles om dat minstens zo te houden of zelfs nog te overtreffen? Alles bindt je toch met handen en voeten? Je moet je auto aflossen, je huis, dit en dat, en dan zou je ook verlangenloos en onthecht kunnen zijn>? Hoe dan? Ik zie dat niet.
25
Algemeen / Re: Is het Boeddhisme een angst strategie?
« Laatste bericht door ervaringsgetuige Gepost op Gisteren om 20:58 »Wat mij betreft, ...de mens!, om nou maar ernstige astrologie als voorbeeld te nemen (waar ik zelf niks van snap), ik heb me er nooit op blindgestaard. Dat is ook niet de bedoeling. Maar ik vind het nog altijd wel fascinerend wat een onderlegd astroloog weet te vertellen. Zo vorige jaar nog over mijn drie kleinkinderen. Ongelofelijkheid!Volgens mij zijn op de weg naar bewustwording hulpmiddelen en technieken noodzakelijk.
Zo zijn er naast astrologie nog andere voorbeelden als kabbala, tarot, yoga, meditatie en I Tjing. Al deze systemen zijn geen doel op zich, maar wegwijzers en hulpmiddelen op de weg.
De esoterie is zo oud als de mensheid. Ze is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Ze bewaart de som van alle kennis die voor de mens toegankelijk is.
Maar voor jou is de esoterie en voorbeelden als astrologie die ik gaf dus allemaal ronduit misleidend voor gewone mensen van alle dag als ik je goed begrijp.
Yes or no?
Yes.
Het gaat in alle gevallen om.. de mens!
Niet de geschiedenis van de mensheid noch de geschiedenis van een mens.
Hulpmiddelen en wegwijzers zijn juist niet nodig, maar krijg dat maar n's duidelijk waar jan en alleman zich blind staart op.. wegen. (Om ergens te komen.)Jij bent overal tegen in je eigenzinnige denkkader!
NIHILIST tot in de kist
26
Theravada Boeddhisme / Re: hechten en het zelf
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op Gisteren om 20:48 »Naar mijn mening zegt het fragment duidelijk dat vrede tegenover het zwaard staat en het zwaard tegenover vrede. Jezus komt niet vrede brengen... maar het zwaard.
Ik voel het zo aan dat het in dit fragment niet gaat om waarachtig Apostel zijn maar om een waarachtig mens te zijn, want dan ben je een ware Apostel natuurlijk. Jezus wil dat we waarachtige mensen zijn. Zo zijn we bedoeld. Zo voel ik het aan.
Dus Jezus kwam met het zwaard om onvrede te stichten. Want het zwaard van Liefde heeft geen vrede met wat in ons en de wereld corrupt is, scheef getrokken, doods is, gewoonte, nep is, onwaarachtig, hypocriet, verkeerde prioriteiten heeft, onzuiver is, niet deugdelijk. Liefde heeft niet overal vrede mee. En dat is mooi, oke, maar hierdoor lijden we ook.
In iedereen zit een soort kracht dat zich verzet tegen gewoontevorming. Tegen sleur. Tegen de dood die het brengt. Dat je eigenlijk ontzield bent en als een soort automaat of robot, vanuit gewoontes leeft. Een machine. Tegelijkertijd zit er in ons die behoefte aan gewoonte, aan houvast, aan sleur. Maar liefde wil er ook altijd weer uitbreken, uit die banden, uit die dode kerker van gewoonte en sleur en vooral ook...uit Antwoorden, uit Weten. Echt waar siebje? Ja. Liefde brengt je altijd weer naar een punt dat je loos en leeg bent, ontvankelijk, geen bezitter, een niet-weter en wie wil daar nou zijn?
Het is allemaal even verschrikkelijk met Liefde. Het is de minst geliefde zaak in de wereld maar dat snapt niemand, maar het is wel zo.
Iedereen doet altijd net alsof Liefde zo mooi is, zo edel, zo lief en aardig maar Liefde is juist het zwaard. Het hakt alles wat niet deugd aan je weg en dat is de hel voor jezelf.
Aan de ene kant wil je als mens houvast, gewoonte, en maakt de geest van vrijwel alles een gewoonte, een patroon, een structuur, een Pad, een weg. Alles wordt toe-geeigend en je kan bijna alles blind doen. Alles gaat op routine. Dat kan heel sterk zijn, obsessief zelfs weet ik uit ervaring. Aan de andere kant wil iets in je dit juist niet, om zo onvrij, slaafs, gevangen te zijn van die gewoonten. Liefde wil je bevrijden, Jezus, God wil ons vrijmaken. Dat is ingebakken in de zieleroerselen. Er is geen Boeddha nodig in de wereld omdat dit allemaal allang geregeld is.
Jezus wil dat we leven en vrij zijn. Zo voel ik dat maar ik geloof niet dat Jezus leert dat je vrij bent als je alles wel goed en best vindt, en overal vrede mee hebt en alles zuiver beschouwend gewaar bent. Dat is niet echt vrijheid maar eerder afstandelijkheid. Ik snap wel dat je vrij kan voelen in afstandelijkheid maar dat is ook de dood. De zielledood.
God wil vast ook dat we leven. Siebje wil ook leven. Maar hij is een angstige hoor. Hij houdt ook erg van houvast, van gewoontes, het bekende, structuur, orde. Ergens houdt ie van de dood. Hij houdt ook wel wat van Jezus, dus leven, maar in de praktijk is hij nog erg vleselijk.
Misschien later, als ie groot is, word ie ook weder geboren in de Geest.
Ik voel het zo aan dat het in dit fragment niet gaat om waarachtig Apostel zijn maar om een waarachtig mens te zijn, want dan ben je een ware Apostel natuurlijk. Jezus wil dat we waarachtige mensen zijn. Zo zijn we bedoeld. Zo voel ik het aan.
Dus Jezus kwam met het zwaard om onvrede te stichten. Want het zwaard van Liefde heeft geen vrede met wat in ons en de wereld corrupt is, scheef getrokken, doods is, gewoonte, nep is, onwaarachtig, hypocriet, verkeerde prioriteiten heeft, onzuiver is, niet deugdelijk. Liefde heeft niet overal vrede mee. En dat is mooi, oke, maar hierdoor lijden we ook.
In iedereen zit een soort kracht dat zich verzet tegen gewoontevorming. Tegen sleur. Tegen de dood die het brengt. Dat je eigenlijk ontzield bent en als een soort automaat of robot, vanuit gewoontes leeft. Een machine. Tegelijkertijd zit er in ons die behoefte aan gewoonte, aan houvast, aan sleur. Maar liefde wil er ook altijd weer uitbreken, uit die banden, uit die dode kerker van gewoonte en sleur en vooral ook...uit Antwoorden, uit Weten. Echt waar siebje? Ja. Liefde brengt je altijd weer naar een punt dat je loos en leeg bent, ontvankelijk, geen bezitter, een niet-weter en wie wil daar nou zijn?
Het is allemaal even verschrikkelijk met Liefde. Het is de minst geliefde zaak in de wereld maar dat snapt niemand, maar het is wel zo.
Iedereen doet altijd net alsof Liefde zo mooi is, zo edel, zo lief en aardig maar Liefde is juist het zwaard. Het hakt alles wat niet deugd aan je weg en dat is de hel voor jezelf.
Aan de ene kant wil je als mens houvast, gewoonte, en maakt de geest van vrijwel alles een gewoonte, een patroon, een structuur, een Pad, een weg. Alles wordt toe-geeigend en je kan bijna alles blind doen. Alles gaat op routine. Dat kan heel sterk zijn, obsessief zelfs weet ik uit ervaring. Aan de andere kant wil iets in je dit juist niet, om zo onvrij, slaafs, gevangen te zijn van die gewoonten. Liefde wil je bevrijden, Jezus, God wil ons vrijmaken. Dat is ingebakken in de zieleroerselen. Er is geen Boeddha nodig in de wereld omdat dit allemaal allang geregeld is.
Jezus wil dat we leven en vrij zijn. Zo voel ik dat maar ik geloof niet dat Jezus leert dat je vrij bent als je alles wel goed en best vindt, en overal vrede mee hebt en alles zuiver beschouwend gewaar bent. Dat is niet echt vrijheid maar eerder afstandelijkheid. Ik snap wel dat je vrij kan voelen in afstandelijkheid maar dat is ook de dood. De zielledood.
God wil vast ook dat we leven. Siebje wil ook leven. Maar hij is een angstige hoor. Hij houdt ook erg van houvast, van gewoontes, het bekende, structuur, orde. Ergens houdt ie van de dood. Hij houdt ook wel wat van Jezus, dus leven, maar in de praktijk is hij nog erg vleselijk.
Misschien later, als ie groot is, word ie ook weder geboren in de Geest.
27
Algemeen / Re: Is het Boeddhisme een angst strategie?
« Laatste bericht door ervaringsgetuige Gepost op Gisteren om 20:37 »Er komt geen eind aan;-)Dieper dóórpakhee, euh pardon, dóórplukhee!
28
Theravada Boeddhisme / Re: hechten en het zelf
« Laatste bericht door ervaringsgetuige Gepost op Gisteren om 20:31 »Jezus kwam hier niet zoete broodjes bakken.Wat een rare gedachtengangen over liefde en Jezus, de enige zoon van God.
Liefde verdraagt niet alles. Liefde verdraagt deze wereld eigenlijk amper. Liefde brandt met het licht van hoe het allemaal hoort te zijn.
Het is een verschrikkelijk licht. En uit zijn aard wil en zal het alles wegbranden wat niet deugt, het plan is, bedoeld, en niet god-gelijkend is. Het kan er niet mee door 1 deur.
Daarom ligt een mens ook zo overhoop met zichzelf. In hem brandt het meest vreselijk vuur van liefde. Een hels vuur voor alles wat scheef is aan jezelf, corrupt, onzuiver, laag, gemeen, kwaadaardig.
Het is verschrikkelijk om levend in dat vagevuur te zitten en gezuiverd te worden door Liefde. Alsof je in een put met hete kolen bent gevallen.
Liefde heeft niet vrede met alles. Misschien wijsheid wel, en een ongeboren gewaarzijn, maar niet Liefde.
Ik heb me ook vergist. Alweer? Ja, alweer.
Ik zag Liefde als een soort tegenhanger van lijden maar dit was verkeerd.
Liefde is wat je doet lijden. Liefde is als een hete kool op je ziel. Het brandt er altijd maar in. Het is verschrikkelijk.
Pas als je godgelijkend bent geworden brandt liefde je niet meer.
Ja, ik snap het wel. Mensen willen niet lijden en willen dus ook af van hun besef van hoe het allemaal hoort te zijn.
Dat vindt men te oordelend en men wil juist in vrede leven met alles. Alles en iedereen tolereren. Jezus niet. Dat weet ik gewoon.
Liefde is verbonden met hoe het hoort te zijn maar op een merkwaardige niet conceptuele gedachteloze manier.
Ik weet ook niet hoe dan kan dat je weet wat de bedoeling is, het plan, hoe het hoort te zijn.
Ok, ik poneer mijn rare gedachten dan ook:
Het instrument om de tegenstellingen te verenigen heet liefde. Het principe van de liefde is het zich openstellen en het binnenlaten van iets, dat tot dan toe buiten was. Liefde streeft naar éénwording – liefde wil samensmelten en niet gescheiden zijn. De liefde is de sleutel om tot de vereniging van de tegenstellingen te komen, want zij verandert het ‘jij’ in ‘ik’ en het ‘ik’ in ‘jij’! Liefde betekent ja zeggen, zonder beperking en zonder voorwaarde.
De liefde wil één worden met het hele universum – zolang ons dat niet lukt, hebben wij de liefde nog niet verwerkelijkt. Zolang liefde nog uitkiest, is zij geen echte liefde, want liefde scheidt niet, maar een keuze betekent af-scheiden. Liefde kent geen jaloezie, want zij wil niet bezitten, zij wil zich uitgieten!
Symbool van deze allesomvattende liefde is de liefde, waarmee God de mensen bemint. In dit beeld is het moeilijk voorstelbaar, dat God zijn liefde in verschillende mate zou verdelen. Evenmin komt het bij ons op jaloers te zijn, omdat God nog iemand anders liefheeft. God – de eenheid – onderscheidt geen goed en kwaad, en daarom is Hij de liefde. De zon zendt haar stralen over alle mensen uit en verdeelt haar stralen niet naar verdienste. Alleen de mens voelt zich geroepen om stenen te werpen – maar hij zou dan toch eigenlijk niet verbaasd moeten zijn dat hij altijd maar weer alleen zichzelf treft. Liefde kent geen grens, liefde kent geen hindernissen, liefde transmuteert. Bemin het kwaad – en het is verlost.
Door liefde lijdt je.Door verzet tegen (Zijn) liefde lijdt je.
29
Theravada Boeddhisme / Re: hechten en het zelf
« Laatste bericht door I'm a loser Gepost op Gisteren om 19:08 »Je stelt dat Jezus Christus de huidige wereld zou verachten, ik denk dat je daarin toch een denkfout maakt, sorry. God had het in het Oude Testament talloze malen via de profeten geprobeerd, om het volk van Israël te redden (lees: naar Hem te laten terugkeren), te beginnen met Mozes. Maar het volk verviel onafgebroken terug naar afgoderij en de menselijke onhebbelijkheden. Toen zond Hij Zijn eigen Zoon, Jezus, om aanvankelijk het volk van Israël te redden, en uiteindelijk de wereld. Volgens mij heeft God de wereld lief, maar is de mens zo verdomd eigenzinnig om te menen dat hij alles zelf wel kan. Ik zeg niet dat iemand in God zou moeten geloven, absoluut niet. Ik leg uit hoe de zaken er volgens mij voorstaan. Christus probeerde de zwakkere, de verstotene, de arme terug te brengen naar het leven. Zodat men niet meer als verschoppeling hoefde te bestaan.
En Jezus Christus veegde de vloer aan met de joodse religieuze leiders, en beschouwde hun als addergebroed en hypocrieten. Niet omdat ze de wereld vertegenwoordigden, nee. Maar vanwege het feit, dat ze de Wet van Mozes hadden geïnterpreteerd in meer dan 600 regels waar je je als mens aan zou moeten houden. En Christus constateerde dat de religieuze leiders de mensen daarmee een zwaar juk oplegden, maar zichzelf niet of niet geheel aan hun eigen regels hielden. Zijn missie liep dus analoog met de wil van God de Vader: breng de mens terug naar het heil, naar Gods liefde. Het woord “zonde” betekent letterlijk: "je afkeren van God").
Ik ben het dus niet eens met je, dat Christus de hedendaagse wereld zou verachten, omdat de wereld ten tijde toen Hij op aarde rondwandelde, feitelijk niet veel beter was dan de wereld van nu. Destijds zuchtte het joodse volk onder de Romeinse overheersing. Dat was geen pretje, integendeel. Er is gewoon erg weinig veranderd, de mens is nog altijd dezelfde. Misschien is de wereldbevolking toegenomen, is onze medische wetenschap verbeterd, worden we ouder, zijn we gezonder, hebben we meer gemak van de technische ontwikkelingen. Maar in wezen zijn we nog dezelfde mens als toen. Lees de Bijbel maar eens, je kunt begrijpen wat er staat, over welke cultuur het gaat, enzovoort. Natuurlijk zijn er veel verschillen, maar nogmaals: wij zijn in wezen nauwelijks veranderd. Ik durf zelfs te stellen dat de mensheid geen steek is veranderd.
Jezus was heel duidelijk: "Meent niet, dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want Ik ben gekomen om tweedracht te brengen tussen een man en zijn vader en tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; en iemands huisgenoten zullen zijn vijanden zijn. Wie vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mij niet waardig; en wie zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mij niet waardig; en wie zijn kruis niet opneemt en achter Mij gaat, is
Mij niet waardig. Wie zijn leven vindt, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest om Mijnentwil, zal het vinden".
Jezus kwam hier niet zoete broodjes bakken.
Jezus predikt hier een afgescheiden zijn van de wereld. Het zwaard brengt de tweedracht aan tussen de absolute Werkelijkheid en de relatieve werkelijkheid. Nee, dat zijn geen zoete broodjes. Alle wijzen uit het verleden predikten dit. Overigens is dit in een andere vorm in het Thomas evangelie terug te vinden.
Jezus sprak: Wie de wereld gevonden heeft en rijk is geworden, moge de wereld verzaken.
Jezus sprak: De hemelen zullen zich voor u oprollen [e]n de aarde. En wie van de Levende leeft, zal de dood niet zien.... Jezus zegt: wie zichzelf zal vinden, de wereld is hem niet waardig.
Jezus sprak: Wee het vlees dat aan de ziel hangt. Wee de ziel die aan het vlees hangt.
30
Algemeen / Re: Is het Boeddhisme een angst strategie?
« Laatste bericht door Vrij Gepost op Gisteren om 18:44 »... er zijn nuttiger en praktischer dingen om te doen, m.a.w... pluk de dag.Je bent aan het dóórplukken zo te zien.
Er komt geen eind aan;-)