een stap verder zou kunnen zijn, subject en object of noch subject noch object, dat maakt geen verschil
en dat lijkt me nog niet aan de orde in die tekst die je citeert
op dat punt lijkt het stil te staan, en nog geen bevrijding dus
de stap om dan het zelf los te laten, dat is niet echt gelukt, nog niet vrij
het is wel een heel mooie tekst isa
dankjewel 
Ik ben blij dat je iets met de tekst kunt.
De stap verder is subject en object zijn niet-twee.
Daartoe een andere tekst van Wilber uit hetzelfde boek.
Een soort bewustzijnsmeditatie:
"Ik weet dat ik heb gesproken over getuigebewustzijn dat in de waaktoestand, in dromen en in diepe slaap aanwezig blijft. De Getuige is echter
volledig beschikbaar in
elke toestand, dus
nu in je
huidige bewustzijnstoestand. Dus ga ik je die toestand in praten, dat althans proberen, met behulp van 'aanduidende instructies', zoals ze worden genoemd. Ik zal
niet proberen je in een
andere bewustzijnstoestand, een veranderde bewustzijntoestand, of een niet-gewone toestand te brengen. Ik zal eenvoudig wijzen op iets wat
al plaatsvindt in je huidige, normale, natuurlijke toestand.
Laten we dus beginnen met ons gewoon bewust te zijn van de wereld om ons heen. Kijk naar de hemel daarboven en ontspan gewoon je geest, laat je geest en de hemel zich met elkaar vermengen. Merk op dat de wolken aan de hemel voorbijdrijven. Merk op dat dit geen moeite kost van jouw kant. Je huidige bewustzijn, waarin deze wolken voorbijdrijven, is zeer eenvoudig, zeer gemakkelijk, moeiteloos, spontaan. Je neemt er gewoon nota van dat er
moeiteloos bewustzijn van de wolken is. Hetzelfde geldt voor die bomen, en die vogels, en die rotsen. Je bent er eenvoudig en moeiteloos getuige van.
Kijk nu naar de gewaarwordingen in je lichaam. Je kunt je bewust zijn van om het even welke lichamelijke gevoelens die er zijn - misschien druk op je zitvlak, misschien warmte in je buik, misschien een beklemd gevoel in je nek. Maar al zijn dit gevoelens van spanning en beklemming, je kunt je ze gemakkelijk bewust zijn. Deze gevoelens komen op in je huidige bewustzijn, en dat bewustzijn is zeer eenvoudig, gemakkelijk, moeiteloos, spontaan. Je bent er eenvoudig en moeiteloos getuige van.
Kijk naar de gedachten die in je geest opkomen. Misschien merk je verschillende beelden, symbolen, begrippen, verlangens, verwachtingen en angsten op, die allemaal
vanzelf in je bewustzijn verschijnen. Ze verschijnen, blijven een ogenblik, en verdwijnen. Deze gedachten en gevoelens verschijnen in je huidige bewustzijn, en dat bewustzijn is zeer eenvoudig, moeiteloos, spontaan. Je bent er eenvoudig en moeiteloos getuige van.
Dus neem er nota van: je kunt de wolken voorbij zien drijven, omdat je die wolken
niet bent - je bent de Getuige van die wolken. Je kunt lichamelijke gevoelens voelen, omdat je die gevoelens
niet bent - je bent de Getuige van die gevoelens. Je kunt gedachten voorbij zien trekken, omdat je die gedachten
niet bent - je bent de Getuige van die gedachten. Deze dingen verschijnen allemaal spontaan en vanzelf, op eigen houtje, in je huidige
moeiteloze bewustzijn.
Wie ben je dus? Je bent niet objecten daarbuiten, je bent niet gevoelens, je bent niet gedachten - je bent je moeiteloos bewust van al die zaken, dus je bent ze niet. Wie of wat ben je?
Zeg het zo tegen jezelf: Ik
heb gevoelens, maar ik
ben die gevoelens niet. Wie ben ik? Ik
heb gedachten, maar ik
ben die gedachten niet. Wie ben ik? Ik
heb verlangens, maar ik
ben die verlangens niet. Wie ben ik?
Je trekt je dus terug in de bron van je bewustzijn. Je trekt je terug in de Getuige, en je verblijft in de Getuige. Ik ben objecten niet, gevoelens niet, verlangens niet, gedachten niet.
Maar dan maken mensen gewoonlijk een grote fout. Ze denken dat ze, als ze in de Getuige verblijven, iets zullen zien, of iets zullen voelen, iets heel moois en bijzonders. Je zult echter niets zien. Als je iets ziet, is dat gewoon weer een object - weer een gevoel, weer een gedachte, weer een gewaarwording, weer een beeld. Maar dat zijn allemaal objecten; dat is wat jij
niet bent.
Nee, wanneer je verblijft in de Getuige - beseffend: ik ben niet objecten, ik ben niet gevoelens, ik ben niet gedachten - is het enige wat je zult opmerken een gevoel van Vrijheid, een gevoel van Bevrijding, een gevoel van Verlossing - verlossing van de vreselijke beperking door je vereenzelviging (identificatie) met deze nietige, eindige objectjes, je kleine lichaam en kleine geest, en kleine ego, allemaal objecten die kunnen worden gezien en daarom niet de echte Ziener, het echte Zelf, de zuivere Getuige zijn, wat jij in werkelijkheid bent.
Je zult dus niets bijzonders zien. Alles wat verschijnt is prima. Wolken drijven voorbij aan de hemel, gevoelens trekken voorbij aan je lichaam, gedachten zweven voorbij aan je geest - en je kunt van allemaal moeiteloos getuige zijn. Ze verschijnen
allemaal vanzelf in je huidige, kalme, moeiteloze bewustzijn. En dit getuigebewustzijn is niet iets specifieks wat je kunt zien. Het is enkel een kolossaal achtergrondgevoel van Vrijheid -
zuivere Leegte - en in die zuivere Leegte, die je bent, verschijnt de hele manifeste wereld. Je
bent die Vrijheid, Openheid, Leegte - en niet elk pietepeuterig ding dat erin verschijnt.
Neem er nota van, terwijl je in dit lege, vrije, rustige, moeiteloze getuige-zijn vertoeft, dat de wolken in de uitgestrekte ruimte van je bewustzijn verschijnen. De wolken verschijnen in je - zodat je de wolken kunt proeven, je één bent met de wolken, het net is alsof ze zich aan deze kant van je huid bevinden, zo dichtbij zijn ze. De hemel en je bewustzijn zijn één geworden, en alle dingen aan de hemel zweven moeiteloos door je bewustzijn. Je kunt de zon kussen, de berg inslikken, zo dichtbij zijn ze. Zen zegt: 'Slik en één teug de Stille Zuidzee in', en dat is een fluitje van een cent wanneer binnen en buiten niet langer twee zijn, wanneer subject en object non-duaal zijn, wanneer kijker en bekenene Een Smaak zijn. Begrijp je?"
