Een ervaring van nondualiteit, dat een residu van kennis achter zal laten, is niet dat wat volledige bevrijding is. Je kijkt even over de schutting, zogezegd, maar je bent daardoor nog niet verhuisd.
Zolang als je je onderworpen voelt aan je lichaam, het als een soort kerker ervaart, doe je toch echt iets niet goed.
Wie werkelijk innerlijk transformeert zal, wel in de wereld zijn maar er niet van.
Het is ook daarom dat ik iedere verslaving bekritiseer. Niet dat je niet zal mogen en kunnen genieten ergens van maar daarin hoeft helemaal geen sprake te zijn van een of andere afhankelijkheid, lijkt me. Vrijheid blijheid heeft dan een andere betekenis dan: doen waar je zin in hebt.
Bij neti neti, ben je noch dit noch dat. En dat kan jou op filosofische gronden een gevoel, besef van vrijheid geven, zonder enig verantwoordelijkheids gevoel, niet waar?
Als je niets bent, wil het nog niet zeggen dat er dan sprake zal zijn van wanorde. Juist als je niets bent, kan er orde zijn in je menselijk leven van gedachten, gevoelens en handelen. Omdat er niemand is die dat alles probeert te beheersen. Maar er zal sprake zijn van direct gewaarzijn, dat hetzelfde is als intelligentie. Dan kun je nog onmogelijk iets bewust verkeerds doen: dat leidt tot een armzalig menselijk bestaan, o.a. bestaande uit zelfdestructie en verslavingen. Zoals de zon bijdraagt bij de ontwikkeling van de aarde zonder er zelf deel vanuit te maken, zo is direct gewaarzijn de katalysator in je leven. Maar het herkauwen van een geestelijke ervaring zal je niet helpen echt vrij te zijn. Mits er iets grondigs in je denken en hersenen transformeert zul je volledig vrij zijn, ook al kun jij daarover anders denken maar de praktijk van je leven verraadt dan toch wie je werkelijk bent en waar je werkelijk staat.
Een blik op de 'andere kant' werpen is niet voldoende, ook al kun je daarover oneindig discussiëren. Zeggen dat je niets bent is meer dan woorden alleen.
Als je hersenen niet grondig mee veranderen met je inzicht, zit je nog aan de oppervlakte, ongeacht de zogenaamde diepte van je inzicht.
Het lijkt dan op het gegeven geld op je rekening hebben maar het niet kunnen uitgeven. Je denkt dan slechts rijk te zijn maar je leeft er niet naar. Een vergissing, volgens mij.
