Auteur Topic: De aard van stilte?  (gelezen 2143 keer)

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Offline teksten Siebe

  • aanvraag voor lidmaatschap
  • Nieuwkomer
  • *
  • Berichten: 5315
De aard van stilte?
« Gepost op: 03-01-2019 14:44 »
In onze beleving is er een vrijwel constante stroom gewaarwordingen, beelden, geluiden, geuren etc.
Zo lijkt het alsof hetzelfde bewustzijn ruikt, ziet, denkt, hoort etc. En zo lijkt het ook alsof er ipv een stroom van afzonderlijke gewaarwordingen, er 1 continue bewustzijn is wat alles waarneemt. 

De Boeddha schijnt ontdekt te hebben dat het zo niet werkt. Tussen gewaarwordingen in, bijvoorbeeld het zien en horen,  schijnt de geest of het bewustzijn of cognitieve proces, altijd terug te gaan naar een soort basistoestand. Hier is geest even nog niet betrokken bij een zintuiglijk object. Gedurende een seconde schijnt dit ontzettend vaak te gebeuren. Ik vermoed dat we deze momenten ook kunnen ervaren als een soort stilte, die ook in onze ervaring constant aanwezig lijkt. De ogenschijnlijk constante aanwezigheid van stilte is waarschijnlijk al net zo'n illusoir als de constante aanwezigheid van een en hetzelfde bewustzijn dat ziet, ruikt, hoort etc.

Zoals licht en warmte onvervreemdbare aspecten zijn van de zon, zo lijken ook stilte en lawaai onvervreemdbaar aspecten van het cognitieve proces. Stilte, de sfeer van inactiviteit, is waarschijnlijk gewoon de basis van het hele cognitieve verwerkingsproces, bhavanga.

Binnen deze visie is dus eigenlijk het ervaren of her-kennen van een constant aanwezige stille achtergrond juist een teken van verkeerde perceptie. Net zo verkeerd als het ervaren van een constant aanwezig bewustzijn.

Stilte beoefenen is denk ik bhavanga beoefenen, niet de Dhamma.
Ja, ik denk ook dat het gevaarlijk is van stilte je beoefening te maken.
Kalmte is ook wat anders dan stilte.
Als je stilte beoefent werkt dat denk ik blokkerend.
Als je kalmte beoefent niet.

Stilte is volgens mij niet iets waarin alles verschijnt. Stilte is waarschijnlijk de basistoestand van het cognitieve proces. Omdat die zich gedurende een seconde talloze malen voordoet, lijkt het voor ons alsof stilte ook constant aanwezig is. Zo wordt aan stilte de claim opgehangen dat het er altijd is, dat het ongeboren is, dat het dat is waarin alles verschijnt of dat we dit in essentie zijn.



Siebe
« Laatst bewerkt op: 03-01-2019 14:59 door Sybe »

Offline MaartenD

  • Nieuwkomer
  • *
  • Berichten: 644
Re: De aard van stilte?
« Reactie #1 Gepost op: 08-01-2019 15:39 »
Dat is prachtig uitgedrukt, Sybe. Eén van mijn recente inzichten in meditatie is dat stilte ook niet iets is dat je hoort of moet willen horen. Stilte bestaat in jezelf. Ik verbind dat ook met 'concentratie' uit het nobele achtvoudige pad.

Ik ken het verhaal over de stukjes stilte tussen gewaarwordingen in. Het is wel eens vergeleken met lopen over een zandstrand dat aaneengesloten lijkt en vast. Je kunt er inderdaad op lopen maar als je heel erg goed kijkt dan zie je dat er afzonderlijke zandkorreltjes bestaan en als je nog veel beter kijkt dan zie je de ruimte er tussen.

Met warme groet,

Maarten