Omdat ik geprobeerd heb de boodschap
en de leraar te scheiden, dat viel niet mee.
Nu is het dan toch zover.
Geweldig!
Mooi niet, gaat er dan geen wereld voor je open? Dan kan je je zo maar vrij laten inspireren door imperfecte leraren, want probeer in deze tijden maar eens een perfecte leraar te vinden.
Leraren, zoals Sogyal, hebben ongetwijfeld de perfectie aangeraakt, misschien was het enkel de slurf, of de staart, of het gat van de olifant (die moet ook ontdekt worden), maar hij heeft ongetwijfeld iets aangeraakt dat perfect is (zuiver, ondeelbaar, houvastloos, ...). Dat is inspirerend, dat kan enorm helpen als je zelf op de tast bent, maar net als hij beter niet aan zijn ontdekking had vastgehouden, houden wij ons beter niet vast aan de imperfectie die hij ten toon spreidt. Maar als zijn imperfect belichamen van de ontdekking van het perfecte ons kan wijzen naar de perfectie zelf, die we daarom dan ook niet zomaar kunnen belichamen, omdat we het maar van één aspect benaderen, dan is dat toch al heel wat, niet dan? Zolang we maar nergens aan blijven vasthangen en gestaag verder gaan met verifiëren, is er geen gevaar.
En hopelijk komen we dan geen mensen tegen die het weinige dat we ontdekt hebben gaan vereren en ons op een pied de stal gaan zetten, waardoor ons verifiëren niet kan verder gaan, erg sneu zou dat zijn, niet alleen voor ons, maar ook voor zij die aan ons vasthouden. Met alle gevolgen vandien.
Als ik sogyal nu hoor praten ( op mijn casette bandjes)dan hoor ik niet langer een verlicht meester, maar een ordinaire narcist.
Zoals wijzelf, nietwaar? Zijn we niet allemaal ordinaire narcisten, ik incluis, de ene kan het al wat beter verbergen dan de andere. Maar als ons ego dit steeds aangrijpt om dat wat ontdekt kan worden, al is het maar incrementeel, steeds af te slaan omdat de verwijzing van een imperfect iemand komt, ja, dan heeft ego zijn huisje wel erg sterk gebouwd, dan wordt het wel heel moeilijk om het ooit omver te kunnen blazen, enkel een perfect iemand zal dit bij machte zijn. Veel geluk in je zoektocht!
Ik probeer nochtans telkens
het midden te vinden.
Geweldig. Meer moet dat niet zijn!
Heb je het boek van Jan Geurtz "Vrij van gedachten" al gelezen? hij is een leerling van Sogyal en helemaal niet verlicht, maar enorm inspirerend. Hij doorzag heel dat spel rond Sogyal, en zijn innerlijke cirkel, van voornamelijk mooie vrouwen, en hij kan dit smakelijk en toch oordeelloos beschrijven, zonder af te doen aan zijn vertrouwen in hem als leeraar. Hij is altijd een rebel geweest, nam nooit zomaar iets aan, zelfs niet van zijn leeraar, waar hij tegelijkertijd toch respect voor heeft. Maar dit heeft hem wel geen windeieren gelegd. Hij kan helder omschrijven waar Dzogchen werkelijk om gaat, in zijn essentie en hoe het beoefend kan worden in zeer uiteenlopende gebieden van het leven. Een aanrader. Heel inspirerend.
Nog een laatste iets wat weer in mijn geest op popte als ik je bericht hier las, ik weet niet helemaal precies wat het wil betekenen en ga het ook niet uitleggen, het doet je iets, of het doet je niets:
Zolang je perfectie zoekt in iemand anders, kan je nooit de perfectie ontdekken in jezelf.
Zolang je aandacht uit gaat naar de imperfectie van iemand anders, kom je nooit uit bij het perfecte waar hij/zij imperfect (bewust of onbewust) naar verwijst.
Dorje.
