Maar is het wel een goede/eerlijke/betrouwbare/integere methode om de geest te doorgronden wanneer je je eerst laat vertellen hoe je die moet doorgronden? Hoe je moet kijken?
Is het een goede/eerlijke/betrouwbare/integere methode om te leren fietsen wanneer je je eerst laat vertellen hoe je moet fietsen? Vallen en opstaan gaat zich zeker voordoen en maakt dat het leerproces eigen wordt, maar waarom zou je moeten leren fietsen als de eerste mens ter aarde die een fiets ziet (bij wijze van spreken)? En waarom zou je leren fietsen met een papieren handleiding terwijl er goeie ervaringsdeskundigen rond je heen lopen?
Je hebt je buik vol van Mahayana, Tantrayana en wat voor jana's nog allemaal, dat is duidelijk. Het ging er als zoete broodjes bij je binnen, je vertrouwde het blindelings, je nam het allemaal zomaar in vertrouwen aan zonder er maar een moment aan te twijfelen, maar het leverde jou niets op. Nu zit je met een gefrustreerd ego en een enorme indigestie en moet je het allemaal eerst weer uitpoepen om dan met een lege maag deze weer gretig te vullen met allerlei teksten die je niet verteerd krijgt omdat het doorspekt is met gehechtheid aan jouw mentale interpretatie er van.
Je gaat niet leren fietsen door de handleiding van a tot z te beheersen, zelfs niet als de handleiding komt van de uitvinder van de fiets. Je zal moeten oefenen, vallen en opstaan en een goede ervaringsdeskundige (leraar) die al kan fietsen zou jou heel wat valkuilen kunnen doen vermijden. Hij kan je wijzen op je blinde vlekken, waardoor je geen gevaar wordt voor jezelf (je eigen interpretaties die verkeerd kunnen zijn, maar zich steeds zullen bevestigen als je niet gecorrigeerd wordt) en geen gevaar voor anderen (zij die bedachtzaam, integer, kritisch en zonder zoete broodjes aan te nemen op weg zijn volgens een weg waar jij je buik van vol hebt gehad, en die nog onvoldoende praktijk ervaring hebben opgedaan om niet door jouw gepoep beïnvloed te worden).
Welnu, leer eerst gedegen fietsen en vel pas dan je oordeel.
Ik fiets, jij fietst, wij fietsen, wij hebben echt leren fietsen door het te doen, met vallen en opstaan en vooral door ons te laten begeleiden door hen en de methode waar we vertrouwen in hebben.
Zo, dat moest ik er even uit persen.
:-)
En nu ga ik een belofte aan dat ik niet verder ga reageren op dit, voor mij althans, zinloos gehakketak. Ik keer terug naar het in rust aanschouwen van de geest. Het was boeiend en uitdagend dit onderwerp hier te laten uitspinnen, maar de draden zijn nu te warrig en in de knoop om er nog verder stevig touw uit te krijgen. Ik laat dit schip achter, aan eenieder om er een zinkend schip in te zien of een schip die Kaap goede hoop ongeschonden is doorgeraakt. Het is zoals altijd maar hoe je het bekijkt.
Met gevouwen handen voor mijn hart en gebogen hoofd groet ik iedereen die dit draadje van ver of van dicht gevolgd heeft.
Namaste!
Vanuit het Boeddhisme in mij groet ik het Boeddhisme in jou!
