er is het onderscheid wereldlijk en boven-wereldlijk. Nibbana is boven-wereldlijk. De Thai meesters Pannovaddho spreekt er over als een totale breuk met het geconditioneerde.
Opgelet bovenwereldlijk slaat echt niet op transcendentie!
Er wordt een onderscheid gemaakt tussen een wereldlijk pad, waarin je allerlei zaken gaat doen om een beter wedergeboorte te verkrijgen, waarin je via conditionering op conditionering gaat inwerken en het bovenwereldlijke pad waarin je je door wijsheid uit wedergeboorte uit conditionering gaat bevrijden.
Transcenderen tot een staat boven samsara is deel van het wereldlijke pad (hoe verwarrend de woorden ook zijn), leegte, nibbana, het ongeconditioneerde realiseren Is deel van het bovenwereldlijke pad, maar bovenwereldlijk betekent hier niet dat je samsara gaat transcenderen, maar dat je het ongeconditioneerde realiseert, dat is helemaal iets anders.
Maar als jij zelf niet kan stoppen Siebe hoewel je het niet prettig meer vind, zal ik het voor jou doen.
Ik laat jullie allemaal weer "even" met rust.
Het ga jullie allemaal goed, terug naar de stilte...
Omdat ik weet dat je ook respect heeft voor de Thai Forest meesters laat ik de meester Pannavaddho aan het woord:
...."the Noble Eightfold Path is not a path that one travels along as one would a road or a walkway. Rather, the Path is set up as
a mode of transcendence. When we have done the work to set the Path up correctly, it acts like a channel for transcendent states of mind to arise—Sotāpanna, Sakadāgāmī, Anāgāmī and Arahant. Because of that, all the path factors arise simultaneously. (Uncommen wisdom, blz. 258)
Een boeddhist is op zoek naar dat moment waarin een totale breuk plaatsvindt met samsara en een glimp wordt opgevangen van Nibbana, voorbij de wereld, boven-wereldlijk.
blz. 259: " Although it is necessary to develop the factors of the Path individually, we mustn’t think that those factors themselves are the Path. The Path only arises when all eight factors have been perfected. Emphasizing that all the factors are “Right” in effect means they are perfect. Once they are in perfect harmony, the path moment takes place. Maggasāmaggī is the condition where all the path factors come together simultaneously
to become a transcendent path. All eight of them must be present at the same time".
Blz. 260: "When all the factors of the Path are Right, they act like a bridge leading one from an ordinary mundane state to the state of Nibbāna. At first, the realization of Nibbāna takes place momentarily because
the pull of the kilesas is too strong for the mind to remain there, it falls back to mundane consciousness again, where more work must be done. The long-term effect on the mind is a stable foundation. We can
say that when the mind attains any of the paths, it has known Nibbāna for a moment. An aftertaste of that realization of absolute freedom remains with one, making it impossible for the mind to deteriorate below
a certain level. Each of the four stages of the Aryan Path is a very distinct and clear-cut experience. Whether or not we can put a name to the experience is not so important. We simply know that experience, and we
never forget it"
Blz. 263: The ultimate goal, Nibbāna, is beyond the world, beyond attachment. The nature of Nibbāna is emptiness.
blz 264/5: "Nibbāna is
a total break from every type of conventional experience. It is a revelation of something which has always been there, though we have never known it. When the mind reaches the stage where it is not anicca, not dukkha and not anattā,
it has completely transcended the conventional world of our experience. It has gone totally beyond. Because of that, Nibbāna can never be explained in conventional language".
Blz. 265: "To experience Nibbāna means to know the truth in a deeply profound way. This knowledge is not something superficial that you can contemplate and think about. You can’t think about Nibbāna because
everything you think about must be relative. Thinking means duality: you thinking about that. The non-dual nature of Nibbāna has neither subject nor object. So what is there to think? Nibbāna cannot be pinned down with words".
blz 267: "Nibbāna is not something that can arise. If Nibbāna could arise, it would cease as well. So it must be there the whole time. Nibbāna is there in everyone, but it’s covered up by the messiness of the defilements. Your job is to get rid of that mess. When you’ve gotten rid of the worst of it, then you can clear away the last little bit and break through. "
blz. 267: "The stages of Sotāpanna and the rest are stages where Nibbāna is experienced, if only briefly. Withdrawing from those attainments, you can’t remember anything about them, because there’s nothing to
remember. You can only remember things that are relative, and that state is not relative. So withdrawing from Sotāpanna, for example, you wouldn’t actually remember what happened. All you would know is
that there has been a change. When Nibbāna is first experienced, the truth of Nibbāna is known, but later only the aftertaste of that truth remains. The aftertaste means that you have complete faith in it. With
complete faith, you do not doubt the Buddha's teaching at all. Because you’ve experienced Nibbāna, you know without a doubt that it is the true way".
Nibbana is dus ook van een non-duale natuur dat noch subject noch object heeft volgens Pannavaddho en diens natuur is leegte. Elders licht hij ook toe dat Verlichting eigenlijk geen goed woord is van wat plaatsvindt want alles wat licht aangaat, gaat volgens hem nog altijd de conventionele werkelijkheid aan, en is niet het ultieme doel, leegte, Nibbana.
Wat ik wel lastig vind is dat hij zegt dat je als je tijdens een transcedent Pad moment, een doorbraak tot het ongeconditioneerde, bijvoorbeeld Sotapanna magga, een glimp opvangt van Nibbana, dat je je later hiervan niks herinnert omdat het geheugen niks heeft om op aan te grijpen. Maar toch zegt ie ook dat je nooit meer vergeet.
Maar zoals hij ook zegt, al dat gepraat over Nibbana lost niks op. Maar het realiseren wel.
transcedentie verwijst in algemene zin naar overstijging en in die zin is het edele Pad en Nibbana transcedent want het overstijgt het conventionele, de wereld, het geconditioneerde. Het is ....denk ik....niet, zoals mahayana denkers denken, het tegendeel van samsara, maar een breuk er mee, en dat is toch wat anders. klein is het tegendeel van groot, lelijk van mooi maar zo schijnt het niet te zitten met samsara en nibbana.
Ik heb ook wel eens gelezen dat dzogchen meesters nibbana en samsara behandelen als beide gecreeerd door de geest. Dit vind ik ook betwijfelachtig want als je het zo stelt hoort Nibbana gewoon tot het gecreeerde, tot het geconditioneerde domein en dat klopt niet.
