En ik ben er vanaf het begin al geen fan van geweest om aktief deelnemen te koppelen aan modereren, het botst altijd enigszins. Maar vind maar eens een andere moderator die er tijd in wil steken zonder aktief deel te nemen :-(
Er is niets mis met jouw modereren, noch met jouw actieve deelname, integendeel! Het is gewoon mis gelopen, dat is alles er heeft daar niemand fout aan in het verleden, noch garandeert dit iets in de toekomst, alleen geeft het ons mogelijkheden nu.
Wat er in mij opkomt is wat ik ooit van een, misschien van belang, westerse boeddhistische leermeester gehoord heb:
In communicatie, of het nu boeddhistisch is of niet, zijn de woorden "ik, jij", "goed, slecht", "juist, fout" niet belangrijk, woorden die polariseren, maar eerder "alsjeblieft, dankuwel en sorry", woorden die verbinden.
Ik weet het, het komt vaak belerend over als ik iets deel wat er in mij opkomt, waarschijnlijk omdat het de indruk wekt dat wat er in mij opkomt mij de waan zou geven dat het iets is dat bij mij al gerealiseerd is, en ik dit dus van boven uit declameer, maar de realiteit is dat ik heb leren vertrouwen dat er in mij en in anderen inzichten kunnen opkomen, die, indien ze ontdaan worden van "mijn", van grijpen en van er mee identificeren, gewoon erg nuttig kunnen zijn voor die waarin het opkomt en wie weet ook voor anderen, dus waarom ze geen ruimte geven?
Wat "ik" ben is een voortdurend veranderend iets en is voortdurend onderhevig aan wat zowel van buiten als van binnen mij komt en ik heb een sterk vermoeden dat dit voor ieder "ik" geldt. Dus laat ik het soms gewoon de vrije loop, en loopt dit ook soms mis (polarisatie). Terug verbinden, ook al is dit pijnlijk voor het eigen zelfbeeld, is dan vaak het beste wat er kan gebeuren, zowel ter relativering van dat eigen zelfbeeld, als ter relativering van het beeld dat de ander denkt dat ik van hem/haar heb.
En er komt nog van alles op, maar soms in spreken zilver, maar vaak is zwijgen goud.
Zelf-relativerende groeten en Namastee,
Dorje.
