Krishnamurti over genoegen

[Bodhiboom]

Beste allen,

Vandaag gelezen in Freedom from the Known, ik dacht dat dit een interessant contrast was met de boeddhistische leringen over het lijden.

We said in the last chapter that joy was something entirely different from pleasure, so let us find out what is involved in pleasure and whether it is at all possible to live in a world that does not contain pleasure but a tremendous sense of joy, of bliss.
We are all engaged in the pursuit of pleasure in some form or other - intellectual, sensuous or cultural pleasure, the pleasure of reforming, telling others what to do, of modifying the evils of society, of doing good - the pleasure of greater knowledge, greater physical satisfaction, greater experience, greater understanding of life, all the clever, cunning things of the mind - and the ultimate pleasure is, of course, to have God.
Pleasure is the structure of society. From childhood until death we are secretly, cunningly or obviously pursuing pleasure. So whatever our form of pleasure is, I think we should be very clear about it because it is going to guide and shape our lives. It is therefore important for each one of us to investigate closely, hesitantly and delicately this question of pleasure, for to find pleasure, and then nourish and sustain it, is a basic demand of life and without it existence becomes dull, stupid, lonely and meaningless.
You may ask why then should life not be guided by pleasure? For the very simple reason that pleasure must bring pain, frustration, sorrow and fear, and, out of fear, violence. If you want to live that way, live that way. Most of the world does, anyway, but if you want to be free from sorrow you must understand the whole structure of pleasure.
To understand pleasure is not to deny it. We are not condemning it or saying it is right or wrong, but if we pursue it, let us do so with our eyes open, knowing that a mind that is all the time seeking pleasure must inevitably find its shadow, pain. They cannot be separated, although we run after pleasure and try to avoid pain.
—Jiddu Krishnamurti

Met warme groet,
Bodhiboom

[teksten Siebe]

Dat is volgens mij wat de Boeddha ook zegt over genoegens.

Maar de Boeddha gaat nog een stap verder, volgens mij. Hij onderwijst mijns inziens dat eigenlijk zelfs joy lijden is.
Dit is misschien een voor ons onvoorstelbaar aspect maar de Boeddha zag volgens mij in beeindiging het ultiem welzijn.
Het beeindigen van alle en elke formatie, dus zelfs zoiets als joy.
Dit is de ultieme ontlasting.

[Bodhiboom]

Nog een verder stukje uit hetzelfde boek...

You have a concept of what you should be and how you should act, and all the time you are in fact acting quite differently; so you see that principles, beliefs and ideals must inevitably lead to hypocrisy and a dishonest life. It is the ideal that creates the opposite to what is, so if you know how to be with `what is', then the opposite is not necessary.
— Jiddu Krishnamurti

[teksten Siebe]

Krishnamurti: "’ Omdat de geest angstig is en veiligheid zoekt, raakt hij gehecht aan ideeën, dogma’s, relaties, mensen en bezittingen. Als een aap springt de geest telkens van de ene (nieuwe) ‘illusie’ naar de ander: druk, druk, druk. JK: ‘U dient daarom inzicht te krijgen in die angst en dat is veel belangrijker dan inzicht in gehechtheid. Wanneer u dat inzicht heeft, verdwijnt gehechtheid totaal en ontstaat de kwaliteit van een geest die het heeft begrepen, zich bewust is en inzicht heeft in het gehele proces van gehechtheid. Dat is liefde.’
https://boeddhistischdagblad.nl/boekbespreking/140236-allerwege-blijdschap/