Inquiring Mind tijdschrift online

[Bodhiboom]

Beste allen,

Ik kwam dit tijdschrift tegen op het internet en dacht dat ik het door zou geven. Het publiceert nu niet meer, maar de website functioneert als een archief van alle oude issues, en er zijn veel goede artikelen. Wel in het Engels uiteraard, maar toch leuk.

https://www.inquiringmind.com/

Met rustige ochtendgroet,
Bodhiboom

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Beste allen,

Ik kwam dit tijdschrift tegen op het internet en dacht dat ik het door zou geven. Het publiceert nu niet meer, maar de website functioneert als een archief van alle oude issues, en er zijn veel goede artikelen. Wel in het Engels uiteraard, maar toch leuk.

https://www.inquiringmind.com/

Met rustige ochtendgroet,
Bodhiboom

Inderdaad.


Ik heb hier een tekst overgenomen, degelijk.








Where the Path Divides: Early Buddhism and the Bodhisattva IdealDoor Bhikkhu Bodhi
 
 



De Pali Nikaya's en verwante teksten van hetzelfde genre worden beschouwd als de meest betrouwbare gegevens die we hebben over de oorspronkelijke leer van de Boeddha Gotama. Omdat de Boeddha zelf niets heeft opgeschreven, hebben we natuurlijk geen directe toegang tot wat hij echt leerde. Maar de Nikaya's en bijbehorende teksten kunnen redelijkerwijs worden opgevat als een weergave van de leer van de Boeddha, zoals de oude boeddhistische gemeenschap ze heeft begrepen en bewaard voor het nageslacht. Teksten van verschillende vroege scholen (opgenomen in Pali, Sanskriet, Gandhari en Chinese vertaling) komen nauw genoeg overeen om te getuigen van hun oudheid. Hoewel ze misschien pas in de eerste eeuw v.Chr. Zijn opgeschreven, dragen ze de kenmerken van een mondelinge literatuur die eeuwenlang via mond-tot-mondreclame werd overgedragen voordat ze op palmbladeren, schors en papier werden getranscribeerd.
Nu houden deze bronnen consequent arahantschap in stand als het hoogtepunt van het boeddhistische spirituele leven. De Boeddha zegt dat het doel van zijn leer de beëindiging van het lijden is, en de arahant is de persoon die het einde van het lijden heeft bereikt. We vinden nooit in de vroege sutta's dat de Boeddha zijn discipelen expliciet aanspoorde om een ​​bodhisattva-pad te volgen. Zulke teksten vermelden zelfs geen systematisch bodhisattva-pad dat verschilt van een pad naar arahantschap. Een bodhisattva ontdekt eenvoudig het verloren pad naar nirvana zonder hulp, vernietigt alle verontreinigingen en onderwijst vervolgens - als Boeddha - de Dharma aan de wereld. Zijn arahant discipelen volgen het pad en bereiken het doel onder zijn leiding.
In de vroege verhandelingen gebruikt de Boeddha het woord bodhisatta(in Pali) om naar zichzelf te verwijzen voor zijn verlichting, waardoor de toepassing ervan wordt uitgebreid tot zijn onmiddellijk voorafgaande leven in de Tusita-hemel. Maar hij spreekt niet van een "bodhisattva-carrière" als iets dat hij gedurende vele eeuwen bewust heeft nagestreefd. Expliciete formuleringen van een bodhisattva-pad duiken voor het eerst op in werken die ongeveer uit de tweede eeuw v.Chr. Dateren, met name de Jataka's, de verhalen over de vorige levens van de Boeddha. Deze eerste verslagen van de altruïstische daden van de bodhisattva dienen echter meer om de prestaties van de bodhisattva te verheerlijken dan om een ​​paradigma voor anderen te emuleren. Hun doel is niet om het bodhisattva-pad voor te schrijven, maar om toewijding aan de Boeddha op te wekken als degene die onzelfzuchtig zwoegde om de weg naar bevrijding te vinden voor louter stervelingen zoals wij. De Mahayana-soetra's, die het bodhisattva-ideaal verdedigen, begon te verschijnen vanaf de eerste eeuw v.Chr., drie of meer eeuwen na het overlijden van de Boeddha. Hoewel dit ongeveer de tijd is waarin de Pali-sutta's werden opgeschreven, blijkt uit intern bewijs dat de Mahayana-soetra's vanaf het begin literaire documenten waren, producten van een tijdperk waarin schrijven gewoon was geworden.
Niettemin brengt methodische reflectie een verwarrend probleem aan het licht in de hermeneutiek. De archaïsche sutta's geven ondubbelzinnig aan dat de Boeddha zelfs de grootste van de arahant-discipelen in spirituele status overtreft. Terwijl de arahants hun eigen bevrijding hebben bereikt, stelt de Boeddha bevrijding van lijden beschikbaar voor anderen. Hij is 'de beste van wezens', 'de onovertroffen trainer van te temmen personen', 'leraar van goden en mensen', 'de enige persoon die in deze wereld is geboren voor het goede, welzijn en geluk van de wereld.' soorten kennis en spirituele krachten die hem uitrusten om het uitstekende pad naar verlichting te ontdekken en te onthullen. Bovendien verwijzen de oude teksten herhaaldelijk naar meerdere boeddha's. Ze noemen zes Boeddha's die aan Gotama voorafgaan, en een Boeddha met de naam Metteyya die hem in de verre toekomst zal opvolgen.
Wanneer we synoptisch de suprematie van de Boeddha's in het spirituele domein bekijken, hun onderscheidende functie om anderen te bevrijden, de herhaling van het bereiken van Boeddhaschap gedurende de kosmische tijd, en het principe dat onze bestemming het gevolg is van onze daden in het verleden, kunnen we de contouren van een bodhisattva-carrière impliciet in de eigen leer van de historische Boeddha. Het lijkt dus bijna onvermijdelijk dat er mensen zijn geweest die hem hebben ontmoet en zo onder de indruk waren van zijn persoonlijkheid dat ze de wens vormden om in de toekomst het allerhoogste boeddhaschap te bereiken. Dit zouden beginnende bodhisattva's van hedendaagse Boeddha zijn geweest.
Maar als dit het geval was, zouden dergelijke personen dan de Boeddha niet hebben benaderd en om begeleiding gevraagd die geschikt is voor hun aspiratie? In de Nikaya's zien we vaak monniken de Boeddha naderen en om advies vragen over hoe ze arahantschap kunnen bereiken. Het lijkt dus redelijk om te veronderstellen dat degenen die naar Boeddhaschap streefden hetzelfde zouden hebben gedaan en dat de Boeddha op een passende manier zou hebben gereageerd. De vraag rijst dan waarom we in de archaïsche teksten zelfs geen spoor van leringen op het bodhisattva-pad vinden. Als er een causale achtergrond is voor het besef van verlichting als een Boeddha in plaats van als een arahant, waarom zwijgen de Nikaya's hierover? Waarom wijzen ze niet op de mogelijkheid van Boeddhaschap zelf als een object van aspiratie? Waarom bevatten ze geen beschrijving van een bodhisattva-carrière?
Hoewel er geen sutta's die deze vragen behandelen, bewaard zijn gebleven in de tekstverzamelingen die op ons zijn neergekomen, blijft de afwezigheid van dergelijke verhandelingen een puzzel die treurig voor het aangezicht van ernstige boeddhistische reflectie hangt - een puzzel die helaas nooit zal worden opgelost . Het beste wat we kunnen doen is hypothesen voorstellen, geen definitieve verklaringen. Het kan zijn geweest dat een dwingende behoefte aan consistentie en compactheid in de Dharma vereiste dat soorten spirituele ervaringen die die criteria te streng testten, werden uitgesloten. De leer van de Boeddha toont consequent dat de hele praktijk samenvalt met arahantschap. Hoe de oefening ook zou kunnen worden geformuleerd - of het nu gaat om de Triple Training, het Noble Eightfold Path, de Four Foundations of Mindfulness,
Maar de archaïsche suttas geven ook aan dat de Boeddha zelf niet eenvoudig een arahant was. Hij deed meer dan het uiteindelijke doel van zijn eigen leer bereiken en verzet zich derhalve volledig verklaarbaar binnen zijn kader. Misschien wilde hij, door consistentie als zijn standaard aan te nemen, opzettelijk voorkomen dat een mogelijke concurrent zou worden geïntroduceerd in de vorm van een bodhisattva-ideaal. In dat geval kan zijn leer als een wiskundig systeem zijn dat consistentie en coherentie bereikt door bepaalde axioma's voor te stellen, waarvan de waarheid nooit binnen het systeem zelf kan worden aangetoond. In het geval van de leer van de Boeddha is het axiomatische uitgangspunt het feit van boeddhaschap, dat slechts gedeeltelijk in het systeem kan worden opgenomen, voor zover boeddhaschap arahantschap als een van zijn dimensies omvat, maar niet in zijn geheel,
Of het kan zijn dat een van de bovenstaande premissen gewoon verkeerd is. Misschien zijn de speciale attributen die de teksten aan de Boeddha toeschrijven, producten van een latere periode. Misschien is het idee van een veelvoud aan boeddha's, hoewel genoemd in de archaïsche suttas, een latere interpolatie. Misschien is de veronderstelling dat er een duidelijke koers moet zijn die uitmondt in Boeddhaschap niet gerechtvaardigd. Of misschien werden de teksten gefilterd om de vermelding van een bodhisattva-pad uit te sluiten. We kunnen dit nooit met zekerheid weten.
Wat we kunnen weten, is dat de Boeddha indruk maakte op zijn directe volgelingen en de vroege generaties boeddhisten, als een buitengewoon wezen dat ver boven zijn tijdgenoten uittorent. Het verschil dat verscheen tussen een arahant als een volledig gerealiseerd wezen en een Boeddha als degene die volledige realisatie mogelijk maakt voor anderen, opende een veld voor speculatie en spirituele verkenning. In de eeuwen na de ondergang van de Boeddha zouden pogingen om dit veld te doorkruisen een nieuwe spirituele held zien inbreken op het boeddhistische toneel, de bodhisattva of aspirant voor toekomstige boeddhaschap. Dit cijfer inspireerde niet alleen een nieuwe boeddhistische beweging, de Mahayana, maar drong ook door in de oudere scholen, zodat vroege scholen zoals de Theravada uiteindelijk alternatieve wegen voor het uiteindelijke doel gingen herkennen: de weg van de discipel naar arahantschap en de weg van de bodhisattva naar boeddhaschap. Het is deze polariteit die de vormen van het Boeddhisme regeert die vandaag op ons zijn neergekomen, zowel in tradities als in elke belangrijke traditie.[/size][/size]

[Bodhiboom]

Ja je zal gemerkt hebben dat elke uitgave van het tijdschrift een bepaald thema heeft; als je wilt lezen over bodhisattva’s dan is daar een hele collectie artikelen over, mooi gesorteerd in een nummer.

[Steve]

Inderdaad.


Ik heb hier een tekst overgenomen, degelijk.



Where the Path Divides: Early Buddhism and the Bodhisattva IdealDoor Bhikkhu Bodhi
 

Wat een mooi artikel en dit geschreven door Bhikkhu Bodhi, een Theravada monnik en tevens vertaler naar het Engels van erg veel pali sutta's.

Heel erg bedankt om het te vertalen en onder de aandacht te brengen. Het slaat een mooie brug tussen Theravada en Mahayana, zonder onrecht te doen aan één van beiden.

Dit zou een sticky bericht moeten worden, één om gemakkelijk terug te vinden als de gemoederen tussen Mahayana en Theravada ideeën nog eens hoog oplopen.

Bedankt!

🙏

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Heel erg bedankt om het te vertalen en onder de aandacht te brengen. Het slaat een mooie brug tussen Theravada en Mahayana, zonder onrecht te doen aan één van beiden.

Dit zou een sticky bericht moeten worden, één om gemakkelijk terug te vinden als de gemoederen tussen Mahayana en Theravada ideeën nog eens hoog oplopen.

Bedankt!

🙏

Euh, omtrent dat vertalen,  je gaat naar de website, je klikt rechts op je muis en je kiest vertalen, dertig seconden later is de volledige tekst Nederlands, klaar, helder en duidelijk. Alleszins bij mij is dat zo, in chrome als browser

[Steve]

Euh, omtrent dat vertalen,  je gaat naar de website, je klikt rechts op je muis en je kiest vertalen, dertig seconden later is de volledige tekst Nederlands, klaar, helder en duidelijk. Alleszins bij mij is dat zo, in chrome als browser

Dan... Bedankt om dit stuk tekst te rechtermuisklikken, laten vertalen en plakken op dit forum en het zo in de aandacht te brengen.

🙏

[bolletje]

mooie covers, heeft dat blad

Valt me sowieso op bij boeddhisme. Men heeft oog voor esthetiek.

[Moesa]

Zal er straks ook eens gaan snuffelen

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

alles verdwijnt