In die laatste alinea kan ik me wel vinden. De persoon(lijkheid) is een verzameling 'data' die zich zaken toe-eigent. De natuurlijke staat wil zeggen dat je terugkeert in de schoot van de kosmische orde. Daar waar alles non-duaal is. Maar omdat je terug keert uit de dualiteit is er wel iets veranderd t.o.v. de Oorsprong.
Metaforisch keert de druppel terug in de oceaan (Oorsprong), maar nu is de druppel zowel druppel als oceaan.
Je kunt ook gehecht zijn aan dit soort broedsels van het intellect, aan dit soort intellectuele bespiegelingen, uitwerkingen. 'De kosmische orde', 'het absolute', 'de oorsprong',
het kan niet nog groter, nog extremer gelabeld en uitgedacht allemaal. Alles moet weer ingepast worden in een denksysteem. Met ervaringskennis heeft het niks van doen.
Ik denk dat zich alleen maar een spiritueel ego vormt op basis van zulke rationele uitwerkingen. De weter wordt met de dag wetender naarmate ie er meer en meer over bespiegelt. Een soort zichzelf voedende illusie dat diens bespiegelingen de waarheid zijn.
Het zijn uiteraard gewoon nieuwe overtuigingen die iemand ontwikkelt en waar men aan gehecht raakt. Men verliest zich opnieuw in een woud van visies. Maar niks er van kan men echt waarmaken
als men echt eerlijk is naar zichzelf en anderen. Het is allemaal speculatie maar het wordt verkocht als ervaringskennis.
Dat is bedrog want het is geen ervaringskennis.
Daarmee ontken ik niet dat zulke intellectuele uitwerkingen niet ergens op gebaseerd zijn, maar het is en blijft allemaal verstand. En hierbij wordt vooral je eigen karakter zichtbaar. Wat je wel of niet
wilt dat je hebt gezien en ontdekt. Het is een zelf-verzonnen en opgeblazen illusie dat men zo zuiver weergeeft wat men heeft gezien en ervaren. Het is een illusie dat ....omdat je iets meegemaakt hebt....je interpretatie er van, de manier waarop je het naam geeft, ordent, betekenis geeft, opeens ervaringskennis is. Onzin. Het is gewoon systeemdenken, keuzes maken, wensdenken, en daarin zit weer verwerkt wat je wenst dat waar is etc. Het is gewoon intellectuele kennis.
Want wat men ook verzint, en hoe men het ook allemaal uitbroedt, het is
nooit als zodanig gegeven in de rechtstreekse ervaring of kennis. Dat zag de Boeddha en wist de Boeddha
mijns inziens.
Volgens mij onderwees de Boeddha dat er niks anders direct of rechtstreeks te ervaren of kennen is als: rupa, vedana, sanna, sankhara, vinnana en Nibbana. Je kunt bijvoorbeeld denken in termen van oorzaak en gevolg maar 'oorzaak' en 'gevolg' zijn niet rechtstreeks kenbaar. Het zijn meer categorien van denken/ordenen. Zoiets als 'oorsprong' of zoiets als 'de kosmische orde' kun je ook niet direct ervaren of kennen noch 'het Absolute'. Als het als ervaringskennis wordt verkocht, weten die mensen volgens mij niet meer wat ervaringskennis echt is.
Wat dat betreft maakte de Pali Boeddha naar mijn smaak een heel duidelijk onderscheid tussen directe, rechtstreekse kennis én uitbroedsels.
Het spiritueel ego doet altijd net alsof wat het heeft uitgebroed met het verstand, ook echt heeft gezien en echt kent. Het is in die zin nooit eerlijk, integer, oprecht hierover.
Het is altijd begoocheld. Het liegt en bedriegt en misleidt zichzelf en anderen onophoudelijk. Er is nog heel veel begeerte.
