Abhaya Sutta over juist spreken

[Bodhiboom]

Beste allen,

Ik heb dit altijd een mooie sutra gevonden, en dus ik heb de door-Google-vertaalde versie hier aangehaald. Het is het contempleren zeer zeker waard.

Ik heb gehoord dat de Gezegende bij een gelegenheid in de buurt van Rajagaha verbleef in het bamboebos , het heiligdom van de eekhoorns.

Toen ging Prins Abhaya naar Nigantha Nataputta en bij aankomst, na voor hem gebogen te hebben, ging hij opzij zitten. Terwijl hij daar zat, zei Nigantha Nataputta tegen hem: 'Kom nu, prins. Weerleg de woorden van Gotama de contemplatieve, en dit bewonderenswaardige bericht over jou zal zich ver verspreiden:' De woorden van Gotama de contemplatieve - zo machtig, zo krachtig - werden weerlegd door Prins Abhaya! ''

'Maar hoe, eerbiedwaardige heer, zal ik de woorden van Gotama, de contemplatieve - zo machtig, zo krachtig, weerleggen?'

'Kom nu, prins. Ga als contemplatief naar Gotama en zeg bij aankomst het volgende:' Heer, zouden de Tathagata woorden zeggen die onaangenaam en onaangenaam zijn voor anderen? ' Als Gotama, de contemplatieve, aldus gevraagd, antwoordt: 'De Tathagata zouden woorden zeggen die onaangenaam en onaangenaam zijn voor anderen', dan zou je moeten zeggen: 'Hoe is er dan enig verschil tussen jou, heer, en de gewone man? Mensen? Zelfs doorsnee mensen zeggen woorden die onaangenaam en onaangenaam zijn voor anderen. ' Maar als Gotama, de contemplatieve, aldus gevraagd, antwoordt: 'De Tathagata zouden geen woorden zeggen die anderen niet uitnodigen en onaangenaam zijn', dan zou je moeten zeggen: 'Hoe, heer, zei je dan over Devadattadat "Devadatta op weg is naar armoede, Devadatta op weg is naar de hel, Devadatta zal koken voor een aion, Devadatta is ongeneeslijk"? Want Devadatta was van streek en ontevreden over die woorden van jou. ' Wanneer Gotama, de contemplatieve, deze tweeledige vraag door jou wordt gesteld, zal hij het niet kunnen inslikken of uitspugen. Net alsof er een tweehoornige kastanje [1] in de keel van een man zou worden gestoken: hij zou hem niet kunnen inslikken of uitspugen. Op dezelfde manier, wanneer Gotama de contemplatieve vraag door jou deze tweeledige vraag wordt gesteld, zal hij het niet kunnen inslikken of uitspugen. "

Reagerend: "Zoals u zegt, eerbiedwaardige heer", stond Prins Abhaya op van zijn stoel, boog voor Nigantha Nataputta, liep om hem heen en ging toen naar de Gezegende. Bij aankomst boog hij voor de Gezegende en ging opzij zitten. Terwijl hij daar zat, keek hij op naar de zon en dacht: "Vandaag is niet het moment om de woorden van de Gezegende te weerleggen. Morgen zal ik in mijn eigen huis de woorden van de Gezegende omverwerpen." Dus zei hij tegen de Gezegende: "Moge de Gezegende, samen met drie anderen, instemmen met mijn aanbod van de maaltijd van morgen."

De Gezegende stemde in met stilte.

Toen stond Prins Abhaya, die de instemming van de Gezegende begreep, op van zijn stoel, boog voor de Gezegende, liep om hem heen en vertrok.

Toen de nacht voorbij was, trok de Gezegende 's morgens vroeg zijn gewaad aan en ging met zijn schaal en bovenkleed naar het huis van prins Abhaya. Bij aankomst ging hij op een gereedgemaakte stoel zitten. Prins Abhaya bediende en stelde de Gezegende met zijn eigen hand tevreden met fijn en niet-hoofdvoedsel. Toen de Gezegende had gegeten en zijn hand uit zijn kom had gehaald, ging prins Abhaya lager zitten en ging aan de kant zitten. Terwijl hij daar zat, zei hij tegen de Gezegende: "Heer, zouden de Tathagata woorden zeggen die niet meedoen en onaangenaam zijn voor anderen?"

'Prince, daar is geen categorisch ja-of-nee antwoord op.'

"Dan worden hier, heer, de Niganthas vernietigd."

'Maar prins, waarom zegt u:' Dan worden hier, heer, de Niganthas vernietigd '?'

"Gisteren nog, heer, ging ik naar Nigantha Nataputta en ... hij zei tegen mij ... 'Kom nu, prins. Ga naar Gotama de contemplatieve en zeg bij aankomst dit:' Heer, zouden de Tathagata woorden zeggen die niet afleiden & onaangenaam voor anderen? "... Net alsof er een tweehoornige kastanje in de keel van een man zit: hij zou het niet kunnen inslikken of uitspugen. Op dezelfde manier, wanneer Gotama de contemplatieve dit wordt gevraagd tweeledige vraag van jou, hij zal het niet kunnen inslikken of uitspugen. ''

Nu lag er op dat moment een babyjongen met zijn gezicht naar boven op de schoot van de prins. Dus de Gezegende zei tegen de prins: "Wat denk je, prins: als deze jonge jongen, door jouw eigen nalatigheid of die van de verpleegster, een stok of een stuk grind in zijn mond zou nemen, wat zou je dan doen? ? "

'Ik zou het eruit halen, heer. Als ik het er niet meteen uit zou kunnen krijgen, dan het hoofd in mijn linkerhand vasthouden en een vinger van mijn rechterhand kromtrekken, zou ik het eruit halen, zelfs als het bloed afnemen betekende. is dat? Omdat ik sympathie heb voor de jonge jongen. '

"Op dezelfde manier, prins:

[1] In het geval van woorden waarvan de Tathagata weet dat ze onfeitelijk, onwaar, niet heilzaam (of: niet verbonden met het doel), niet-meedelend en onaangenaam zijn voor anderen, zegt hij ze niet.

[2] In het geval van woorden waarvan de Tathagata weet dat ze feitelijk, waar, niet nuttig, niet meedelend en onaangenaam zijn voor anderen, zegt hij ze niet.

[3] In het geval van woorden waarvan de Tathagata weet dat ze feitelijk, waar, heilzaam, maar niet meedragend en onaangenaam zijn voor anderen, heeft hij een idee van de juiste tijd om ze uit te spreken.

[4] In het geval van woorden waarvan de Tathagata weet dat ze onfeitelijk, onwaar, niet gunstig, maar vertederend en aangenaam voor anderen zijn, zegt hij ze niet.

[5] In het geval van woorden waarvan de Tathagata weet dat ze feitelijk, waar, niet gunstig, maar vertederend en aangenaam voor anderen zijn, zegt hij ze niet.

[6] In het geval van woorden waarvan de Tathagata weet dat ze feitelijk, waar, heilzaam en vertederend en aangenaam zijn voor anderen, heeft hij een idee van de juiste tijd om ze uit te spreken. Waarom is dat? Omdat de Tathagata sympathie heeft voor levende wezens. "

'Heer, wanneer wijze edelen of brahmanen, huisbewoners of contemplatieven, nadat ze vragen hebben geformuleerd, naar de Tathagata komen en hem vragen stellen, komt deze redenering dan op voorhand aan hem voor:' Als degenen die mij benaderen dit vragen, vroeg ik - aldus gevraagd - zal op deze manier antwoorden '- of komt de Tathagata ter plekke met het antwoord?'

'In dat geval, prins, zal ik u een tegenvraag stellen. Antwoord naar eigen inzicht. Wat denkt u: bent u bedreven in de onderdelen van een wagen?'

'Ja, heer. Ik ben bedreven in de onderdelen van een wagen.'

"En wat denk je: als mensen je komen vragen: 'Hoe heet dit deel van de wagen?' komt deze redenering op voorhand aan uw bewustzijn voor - 'Als degenen die mij benaderen dit vragen, zal ik - aldus gevraagd - op deze manier antwoorden' - of komt u ter plekke met het antwoord? '

'Heer, ik sta erom bekend bekwaam te zijn in de onderdelen van een wagen. Alle onderdelen van een wagen zijn mij goed bekend. Ik kom ter plekke met het antwoord.'

'Op dezelfde manier, prins, wanneer wijze edelen of brahmanen, huisbewoners of contemplatieven, die vragen hebben geformuleerd, naar de Tathagata komen en hem vragen, komt hij ter plekke met het antwoord. Waarom is dat? Omdat het eigendom is van de Dhamma? wordt grondig doordrongen door de Tathagata. Uit zijn grondige penetratie van het eigendom van de Dhamma, komt hij ter plekke met het antwoord. ' [2]

Toen dit werd gezegd, zei Prins Abhaya tegen de Gezegende: " Prachtig , heer! Prachtig! Net alsof hij rechtop zou zetten wat er werd omvergeworpen, om te onthullen wat verborgen was, om de weg te wijzen aan iemand die verloren was, of aan draag een lamp in het donker zodat degenen met ogen vormen konden zien, op dezelfde manier heeft de Gezegende - door vele redeneringen - de Dhamma duidelijk gemaakt. Ik ga naar de Gezegende voor toevlucht, naar de Dhamma en om de sangha van monniken. Moge de Gezegende mij herinneren als een lekenvolger die vanaf deze dag voor zijn leven naar hem toe is gegaan voor toevlucht. "

Met heldere groet,
Bodhiboom

[teksten Siebe]

Ik herken het heel goed, maar ik merk elke keer ook weer dat ik het helemaal zat ben op een gegeven moment.
Ik vermoed dat dit komt omdat ik dan merk dat het niet deugt om zo strategisch, calculerend, met anderen om te gaan.
En het werkt ook niet vind ik. Het heeft iets zelf-genoegzaams ook.

Je zou kunnen denken dat de wereld er een stuk leuker op wordt als iedereen die spraak richtlijnen in acht zou nemen, maar dat betwijfel ik.
Ik denk dat het de spontaniteit verdriijft en dat we alleen maar nog grotere strategen worden, en nog meer tussen jou en de Ander gaat instaan.
We vervreemden nog meer van elkaar.

[bolletje]

Ik zeg altijd

Hoe meer je scheld, hoe beter

[Bodhiboom]

Je zou kunnen denken dat de wereld er een stuk leuker op wordt als iedereen die spraak richtlijnen in acht zou nemen, maar dat betwijfel ik.
Ik denk dat het de spontaniteit verdriijft en dat we alleen maar nog grotere strategen worden, en nog meer tussen jou en de Ander gaat instaan.
We vervreemden nog meer van elkaar.

Ik moet zeggen, toen ik het voor het eerst las toen dacht ik, ja zo moeten mensen met mekaar omgaan. Het is heel mooi dat mensen dingen tegen mekaar zeggen die feitelijk, waar, heilzaam en vertederend zijn. Maar ik hou mezelf ook niet altijd bewust tot die standaard.

Als je de slechte tendensen in je taal tegengaat, zoals roddelen, spreken om mensen te kwetsen, spraak om je eigen ego te staven, dat soort dingen, dan valt best wel veel weg en word je een wat stiller mens, maar als je spreekt dan is dat gewoonlijk met goede redenen.

Dus je kan juist spreken best wel benaderen vanuit twee kanten, door het negatieve weg te nemen en het positieve te bevorderen, totdat het een gewoonte word. Dan praat je spaarzaam maar normaal mee en dan blijf je toch kijken of je woorden een goede invloed hebben.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Ik herken het heel goed, maar ik merk elke keer ook weer dat ik het helemaal zat ben op een gegeven moment.
Ik vermoed dat dit komt omdat ik dan merk dat het niet deugt om zo strategisch, calculerend, met anderen om te gaan.
En het werkt ook niet vind ik. Het heeft iets zelf-genoegzaams ook.

Je zou kunnen denken dat de wereld er een stuk leuker op wordt als iedereen die spraak richtlijnen in acht zou nemen, maar dat betwijfel ik.
Ik denk dat het de spontaniteit verdriijft en dat we alleen maar nog grotere strategen worden, en nog meer tussen jou en de Ander gaat instaan.
We vervreemden nog meer van elkaar.

zoiets als een bemoeizuchtige, beterweterige meester jan.

Maar zijn veel die richtlijnen niet gewoon voor monniken ? Als je leraar wil zijn voor mensen.

Als ik naar een psycholoog ga, dan ga ik daar ook niet naartoe voor een gezellig gesprekje, dan wil ik terzake info.
Maar als ik een psycholoog als vriend heb, moet die ook niet de ganse dag de psycholoog bij mij gaan uithangen.