Neem deze sutta:
https://www.accesstoinsight.org/tipitaka/sn/sn22/sn22.095.than.htmlEen fragment daaruit:
On one occasion the Blessed One was staying among the Ayojjhans on the banks of the Ganges River. There he addressed the monks: "Monks, suppose that a large glob of foam were floating down this Ganges River, and a man with good eyesight were to see it, observe it, & appropriately examine it. To him — seeing it, observing it, & appropriately examining it — it would appear empty, void, without substance: for what substance would there be in a glob of foam? In the same way, a monk sees, observes, & appropriately examines any form that is past, future, or present; internal or external; blatant or subtle; common or sublime; far or near. To him — seeing it, observing it, & appropriately examining it — it would appear empty, void, without substance: for what substance would there be in form?Dit gaat toch heel duidelijk richting het inzicht in het niet inherent bestaan, het ontbreken van een soort blijvende kern of substantie (een zelf) in vorm, gevoel...bewustzijn?
Maar belangrijker lijkt me dat dit soort overwegingen eigenlijk als doel hebben, of zou moeten leiden, tot het loslaten van onze gebruikelijke obsessie met en liefde voor rupa, vedana, sanna, sankhara en vinnana. Dat niet meer onder controle willen houden. Daar niet meer zo obsessief mee bezig zijn. Het is nou eenmaal veranderlijk en daar doe je niks aan.
Je kunt lichaam en geest (vedana, sanna sanhara en vinnana) niet naar je zin in een bepaalde toestand houden. Dat is misschien wel een normaal menselijk verlangen maar niet realistisch en onnatuurlijk. Je kunt niet altijd enthousiast zijn, negatief, optimistisch, gelukkig, vrolijk, blij, gezond, sterk, krachtig etc. Het komt en gaat en dat is de natuur van dat soort dingen.
Daar gaat het om, zoals je wel weet denk ik.
De bedoeling is niet filosofisch. Sterker, als je het alleen maar ziet als filosofie, is het allemaal leeg geklets, zoals je wel weet.
Het gaat er om dat we inzien dat het hele domein van lichaam en geest niet onder controle is, maar alles er in voorwaardelijk ontstaat. Als die domeinen wel onder controle zouden zijn, zouden we naar wens altijd gezond zijn en gelukkig. Dit is duidelijk niet zo.
Dit soort beschouwingen willen ons meer realistisch maken, wakker, minder naief in onze wensen en verlangens over onszelf, anderen en de wereld.
Overigens denk ik niet dat Batchelor Micha Ditthi heeft, verkeerde visie, want zoals ik het van je begrijp wijst hij het bestaan van wedergeboorte en kamma niet categorisch af. Het is geen gevestigde opinie bij hem dat dit niet bestaat, en dan zou het mich ditthi zijn, maar dat is bij hem niet zo, zo te zien.
