Auteur Topic: De leer en de waarheid  (gelezen 1491 keer)

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Offline Bodhiboom

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 1978
De leer en de waarheid
« Gepost op: 03-07-2021 20:09 »
Beste allen,

De vraag werd aan mij gesteld, hoe weet je überhaupt of wat je door een religie word geleerd waar is?

Het boeddhisme heeft daarin een kleine voorsprong op andere religies, vanwege de Boeddha’s uitspraken rond ehipassiko en de Kalama Sutta, maar zelfs daar zij er best grote stukken van de leer die niet te bewijzen zijn, zoals wedergeboorte, de kosmologie, karma, enzovoorts.

Met religies zoals het Christendom, de Islam, en anderen is het nog veel erger gesteld. Heilige boeken, veel slecht onderbouwde stellingen, alwetende autoriteiten, verhalen die telkens weer opnieuw zijn vertaald totdat de betekenis van kern concepten helemaal is vertekend, er blijft niet veel van heel als je het kritisch gaat bekijken.

Mijn opinie is dus dat buitengewone stellingen gepaard moeten gaan met buitengewoon bewijs. Veel van de wereld lijkt te draaien op fysieke processen, en bewijs voor dingen zoals goden schijnt er niet te zijn.

Met bewolkte groet,
Bodhiboom
“Absorb what is useful, discard what is not, add what is uniquely your own.”
— Bruce Lee

Offline Bodhiboom

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 1978
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #1 Gepost op: 04-07-2021 16:52 »
Maar, dan hoor ik je zeggen, wat van de intuïtie, ik weet toch vanuit mijn hart dat deze dingen waar zijn? Ik vind dat een lastige. Soms moet je hoofd voorrang nemen over je hart — ik zou ook graag willen dat Nederland wereldkampioen voetbal werd, maar ik zie het niet zo een-twee-drie gebeuren want de realiteit is dat veel Nederlandse voetballers niet in top competities spelen. Als men mij zou proberen te overtuigen van het bestaan van de Christelijke God dan zou ik ook stevig weerwoord geven.

Waar ligt de rol van de intuïtie dan wel? We kijken even naar wat er gebeurt als het verstand ergens niks over te zeggen heeft. Bijvoorbeeld wedergeboorte. Over wat er na de dood gebeurt is weinig zinnigs over te zeggen, het onderwerp van Bijna Dood Ervaringen even terzijde gelaten. Daar zou je kunnen zeggen dat de persoonlijke intuïtie misschien wel de scepter kan zwaaien.

Overigens is de intuïtie makkelijk te beïnvloeden door allerlei onbewuste factoren, dus als je denkt daarmee een zuivere korrel van waarheid waar te nemen dan moet je toch nog eens wat verder lezen in de populaire boeken van mensen zoals Malcolm Gladwell.
“Absorb what is useful, discard what is not, add what is uniquely your own.”
— Bruce Lee

lushan3

  • Gast
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #2 Gepost op: 04-07-2021 17:50 »
Hier snijdt je een van de allermoeilijkste onderwerpen aan. Wat is het bewijs voor bepaalde metafysische zaken. Dat bewijs is er niet, maar het tegendeel kan ook niet bewezen worden. Het is een patstelling, waar iedereen zelf uit moet zien te komen. Vanaf je geboorte moet je antwoord geven op het leven. De één lijkt daar beter in te slagen dan de ander, maar toch moet je met je levensloop antwoord geven. Het leven kent veel breuklijnen, daar waar je geconfronteerd wordt met zaken die je niet kunt bevatten, zoals bijvoorbeeld de dood.

Veel religies proberen antwoorden te formuleren op zaken als lijden en doodgaan. Soms is het lijden ondraaglijk, bijvoorbeeld als je kind onverwacht sterft. Hoe geef je daar antwoord op? Op de vraag of er een God is of niet; dat is ook maar net wat je gelooft of wat je aanspreekt. Of niet. Niemand hoeft jou te overtuigen dat er een God is, ik zou dat ook zelf nooit doen. Ook al ben ik een christen, ik bemoei me wat dit aangaat absoluut niet met een andermans leven. Als mensen daar toch vragen over hebben, dan kan of wil ik daar soms op antwoorden. Soms ook niet, als ik merk dat sommigen er specifiek op uit zijn om hun atheïsme met veel verve of zelfs agressie op te dringen aan een geloof in God wat ze maar al te graag onderuit willen halen.

Offline Bodhiboom

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 1978
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #3 Gepost op: 06-07-2021 13:55 »
Wat is het bewijs voor bepaalde metafysische zaken. Dat bewijs is er niet, maar het tegendeel kan ook niet bewezen worden. Het is een patstelling, waar iedereen zelf uit moet zien te komen. Vanaf je geboorte moet je antwoord geven op het leven.

Maar kijk, iedereen kan van alles formuleren in een droom of een psychose, er zijn zoveel religies die denken de antwoorden te weten van hoe het leven in mekaar zit. Op een bepaald moment moet je denken van of dit, of dat, waar is het bewijs? Uiteindelijk lijkt het mij dat het geen van allen waar is, geen enkele religie heeft sterk bewijs voor zijn beweringen.

Terence McKenna heeft wel eens gezegd, “don’t follow guru’s, follow plants”. Daar bedoelde hij mee dat hij meer heeft gehaald uit de psychedelische ervaring dan uit welke religie dan ook. Dat is ook een richting die men in kan gaan, en een die grotendeels bijdraagt aan het afbreken van hiërarchische patronen.

Toch denk ik dat het boeddhisme wel iets te zeggen heeft over over religie en waarheid. Het is idd zo dat de geest hetgeen is dat ons onderscheid van de dieren, en dat als je de geest goed leert kennen dat veel dingen zich gaan openbaren.

Veel religies proberen antwoorden te formuleren op zaken als lijden en doodgaan. Soms is het lijden ondraaglijk, bijvoorbeeld als je kind onverwacht sterft. Hoe geef je daar antwoord op?

Het hangt er vanaf wat je in de spiritualiteit zoekt. Ik kwam laatst een citaat tegen, “spirituality is not about renouncing things, it is about living life fully”, dat vond ik wel een mooi antwoord. Ik vind dat je het moet zien in de context van de natuur.

Soms ook niet, als ik merk dat sommigen er specifiek op uit zijn om hun atheïsme met veel verve of zelfs agressie op te dringen aan een geloof in God wat ze maar al te graag onderuit willen halen.

Het is natuurlijk een heel persoonlijk iets, hoe je je eigen waarheid bepaalt. Een echte open discussie hierover kan levensveranderend zijn, en word dus door veel mensen vermeden. Ik kwam laatst een YouTube kanaal tegen van ene Antony Magnabosco, die op de straat met mensen hierover in gesprek ging. Street epistemology, noemde hij het.

Ik denk zelf dat iemand anders je geloof opdringen weinig zin heeft, het is zelden succesvol. Maar een discussie over waarheid daarentegen kan best helpen om mensen zichzelf beter te leren kennen. Of atheïsme een geloof is of een bepaalde stance tegenover de waarheid laat ik aan jou over.
“Absorb what is useful, discard what is not, add what is uniquely your own.”
— Bruce Lee

Offline Bodhiboom

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 1978
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #4 Gepost op: 06-07-2021 18:07 »
Een mooie quote van Tanya Markul:

"I used to try to be good. I thought no one wanted me as I was, so 'good' was my go-to. But 'good' got me nowhere not like truth. Truth, she tore me to shreds, devoured me whole and spit me out shaking and new. Truth keeps a box of matches in my pocket, while 'good' made me afraid of transformative fire. Truth keeps me real, even if it makes everyone in the room uncomfortable, and truth unlike 'good' doesn't let me bow down to bullshit or undeserving soapboxes. Truth doesn't let me give in to bullies, misguided and fear-based criticism or cowards. Truth is a queen and a humanitarian while 'good', she's a silent scared little sheep. Truth knows that 'good' dulls my already radiant, fierce and loving soul. 'Good' showed me how to hide my wings, my words and angel vision. Truth taught me to be brave. Truth taught me how to respect myself. Truth allows me to hold impenetrable space for any story, but first and foremost, for my own. And truth, well, she changes everything, and friend she's coming for you, too. "
“Absorb what is useful, discard what is not, add what is uniquely your own.”
— Bruce Lee

Offline bolletje

  • Sangha Nieuweling
  • Nieuwkomer
  • ****
  • Berichten: 762
  • Freedom can not be granted. It must be taken
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #5 Gepost op: 06-07-2021 20:43 »
De vraag werd aan mij gesteld, hoe weet je überhaupt of wat je door een religie word geleerd waar is?



Bij boeddhisme is het vrij helder. Je kan het uittesten

Als je heel boos word. Geeft je dat dan een goed, of een slecht gevoel?

Als je iets heel graag per se wilt, geeft dat je een goed of een slecht gevoel ?

Als het je een slecht gevoel geeft, dan heeft boeddhisme gelijk.


boeddhisme is testbaar. Althans, de kern van het boeddhisme

Al die kosmologie en rituelen eromheen, dat is allemaal een beetje gelul.


Offline Gouden middenweg & de wilde natuur

  • Actief Boeddha Forum lid
  • Nieuwkomer
  • ****
  • Berichten: 1503
  • Er zit geen ZELF in het ik-gevoel noch erbuiten.
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #6 Gepost op: 06-07-2021 22:19 »
Beste allen,

De vraag werd aan mij gesteld, hoe weet je überhaupt of wat je door een religie word geleerd waar is?


Met bewolkte groet,
Bodhiboom

De vraag : wie is God ?  Kan men beantwoorden door te kijken naar : "waar leef je voor".
Als datgene waar je voor leeft inderdaad waar is, dan is dat tegelijkertijd jou religie en tegelijkertijd waar.

Wie beoordeelt of jou religie waar is ? Jij, en alleen jij. Want als jou oordeel over jou religie "goed" is, dan leef je en beleef  je de waarheid.
Wie oordeelt enkel positief over zijn "religie" ?
Godsdienstwaanzinnigen proberen altijd positief te oordelen over hun religie. Voor de anderen is het een work in progress.

In die zin is religie altijd een zoektocht, die zowel plaatsvindt op individueel niveau, maar ook op het niveau van de mensheid.

Als je bewijzen zoekt welke religie waar is, dan zou een mens zijn oordeel  moeten volgen over de religie die hij volgt.
In die zin is louter abstract nadenken over religie, zonder dat men zijn eigen oordeel volgt een zinloze poging om de waarheid te begrijpen.
Het rare is, je wordt echt geen ander mens natuurlijk. Je blijft gewoon jezelf (Siebe)

Offline Bodhiboom

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 1978
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #7 Gepost op: 07-07-2021 13:06 »
boeddhisme is testbaar. Althans, de kern van het boeddhisme

Al die kosmologie en rituelen eromheen, dat is allemaal een beetje gelul.

Dat is zo, en dat gebruik ik ook een beetje als mijn litmus test voor welk deel van het boeddhisme in de eerste instantie heilzaam is. Ik denk dat hoe meer je weg kunt laten, hoe beter het is, zolang je alles dat erbij hoort toch nog meepakt. Simplificeren die zaak. Het menselijk brein kan maar iets van zeven dingen tegelijk bevatten, dus hoe verwacht je dan om 80.000 sutras te leren en te gebruiken?

Het kernachtige van de dingen, dat moet je hebben, en elke keer als ik weer een nieuw stuk leer tegen kom dan kijk ik ernaar of ik iets kernachtigs herken. Maar dat doe ik niet alleen met het boeddhisme, ook met de leer van andere spirituele stromingen waar ik me soms in verdiep.

Eigenlijk is deze filosofie van ehipassiko voor mij een van de belangrijkste dingen die het boeddhisme heeft bijgedragen aan het spirituele zoeken. Het is een basisprincipe van hoe je met waarheid om dient te gaan in al de richtingen waar je van leert.
« Laatst bewerkt op: 07-07-2021 15:20 door Bodhiboom »
“Absorb what is useful, discard what is not, add what is uniquely your own.”
— Bruce Lee

Offline Bodhiboom

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 1978
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #8 Gepost op: 07-07-2021 16:58 »
Een vriend met wie ik dit besprak zei tegen mij:

“Truth is indeterminable. There is no such thing as a ‘personal experience’. There is no such thing as people! You are not a person! Believing ‘you’ ‘are’ equals believing there is ‘a truth’, which ‘you’ could or could not, determine. There is no person believing!”
« Laatst bewerkt op: 07-07-2021 16:59 door Bodhiboom »
“Absorb what is useful, discard what is not, add what is uniquely your own.”
— Bruce Lee

Offline Steve

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 2625
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #9 Gepost op: 07-07-2021 20:51 »
Een vriend met wie ik dit besprak zei tegen mij:

“Truth is indeterminable. There is no such thing as a ‘personal experience’. There is no such thing as people! You are not a person! Believing ‘you’ ‘are’ equals believing there is ‘a truth’, which ‘you’ could or could not, determine. There is no person believing!”

Dat is neo-advaita papegaaiwerk. Het is gestoeld op iets in die aard dat Gerealiseerd kan worden, maar het kan niet zomaar aangenomen worden.

Het is ook te radicaal. Je kan niet ontkennen dat er iets als een persoon ervaren wordt. De ervaring kan en hoeft niet ontkent te worden, wel de Werkelijkheid er van. Net als een fata Morgana, er hoeft niet getwijfeld worden of er ervaring is van een luchtspiegeling, die ervaring hoeft en kan niet ontkent worden, het hoeft gewoon nlet gehouden worden voor wat er Werkelijk is.

Binnen de ervaring doet er zich dus de ervaring van ik voor en de ervaring van anderen. En in die ervaring kan er wel degelijk geloof zijn. Het is allemaal ervaring, maar geen Waarheid op zich. Wat wil zeggen dat je de ervaring van wat er zich hier voordoet: verschillende personen die met elkaar communiceren, allerlei ervaarde gevoelens in gang zetten en reacties uitlokken, niet hoeft te ontkennen. Het hoeft gewoon niet voor Waarheid gehouden worden. In Waarheid is er geen opdeling, geen ik en jij, geen persoon en persoonlijke waarheid... dit zijn allemaal zaken die ervaren worden en deze ervaring hoeft niet weg, als die weg is steekt het lichaam geen eten meer in zijn ervaren hongerige mond enzovoort... Er kan echter Gerealiseerd worden dat het maar ervaring is en geen Waarheid op zich. Maar neo-adaitins gaan dit al te graag napraten en dan krijg je zo van die absurde uitspraken die niets met wat Werkelijk Gerealiseerd kan worden te maken heeft.

Binnen de ervaring doen er zich gewoon heel wat geloven voor en zolang deze ervaring niet zelf ontdekt is als geen Waarheid op zich, zullen deze geloven er blijven en bepalen zij de ervaring. Het helpt niet om taal die voort komt uit Realisatie in de eigen mond te nemen. Totaal niet. En vooral niet als zo iemand zoiets gaat naapen en dan heel boos wordt als je hem/haar een tik tegen het hoofd geeft: "er is toch geen hoofd".

Ik herhaal, de ervaring van de tik, het hoofd en best ook de boosheid wordt beter niet genihiliseerd met wat ergens opgevangen is, want dan krijg je zeer absurde toestanden. De ervaring Tout court hoeft helemaal niet verworpen worden, de Werkelijkheid ervan kan wel onderzocht worden (dat is iets anders dan napraten of aannemen) en indien grondig onderzocht kan wat er Gerealiseerd is, de ervaring enorm verlichten. De tik, het hoofd worden dan wel degelijk ervaren, en wie weet zelfs de boosheid die zich dan niet meer voor gaat doen omdat de tik als Werkelijk wordt gezien, maar gewoon als het past in de gedeelde ervaring. Als je niet boos reageert op een kind dat je bewust een tik geeft (onverschilligheid) dan krijgt dit kind een boodschap waardoor zijn ervaring erg moeilijk zou kunnen worden. De ervaring, het kind en zijn lijden onder zijn ervaring wordt niet ontkent, niet genihiliseerd. Was de tik echter per ongeluk, dan zal de boosheid zich niet meer voordoen. Er is dus nog steeds respons in de gedeelde ervaring, de gedeelde ervaring wordt niet genihiliseerd, maar omdat het niet als Waarheid op zich meer wordt gehouden, is de respons gewoon veel objectiever, wijzer.

Dat is het verschil tussen neo-advaita en Boeddhisme (en ook de echte Advaita Vedanta).


Offline Gouden middenweg & de wilde natuur

  • Actief Boeddha Forum lid
  • Nieuwkomer
  • ****
  • Berichten: 1503
  • Er zit geen ZELF in het ik-gevoel noch erbuiten.
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #10 Gepost op: 07-07-2021 23:46 »
Een vriend met wie ik dit besprak zei tegen mij:

“Truth is indeterminable. There is no such thing as a ‘personal experience’. There is no such thing as people! You are not a person! Believing ‘you’ ‘are’ equals believing there is ‘a truth’, which ‘you’ could or could not, determine. There is no person believing!”

Dit is ook slechts een religie. Een visie op de waarheid. Maar waar streef je dan naar ?

Ik geloof niet in cynisme. Het voert naar een moeras. het moeras van zinloosheid. En cynisme kan een mens niet uit het moeras zinloosheid halen.

In die zin vind ik boeddhisme beter.
Lijden is relatief.
Het moeras van zinloosheid bezit geen waarheid, het is een hersenspinsel.

dus je hoeft niet persé een theoretische of filosofische of abstracte mening te hebben over "waarheid".
Maar tegelijkertijd leef je en beleef je de werkelijkheid.
En enkel mijn oordeel of veroordeling kleurt de werkelijkheid.

Nu kun je natuurlijk eindeloos discussiëren of dit nu wel een "ik" is of niet. En soms is het inderdaad handiger om er op te wijzen dat er geen "ik" is. Maar in het boeddhisme is dat niet voor een theoretisch gelijk. Maar eerder om het hart en de geest van de mens te bevrijden, te emanciperen uit de zelfgeschapen gevangenis van de hersenspinsels, te bevrijden van  de blinde processen binnen de mogelijkheden van de mens.

En dat doet cynisme niet, de mens bevrijden. Cynisme heeft pret van het eigen gelijk. "er is geen waarheid". maar blijft gevangen. UIteindelijk geeft de mens op, want het geeft de mens geen doel, want alles is toch zinloos.
Het rare is, je wordt echt geen ander mens natuurlijk. Je blijft gewoon jezelf (Siebe)

Offline Bodhiboom

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 1978
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #11 Gepost op: 08-07-2021 11:17 »
Dat is neo-advaita papegaaiwerk. Het is gestoeld op iets in die aard dat Gerealiseerd kan worden, maar het kan niet zomaar aangenomen worden.

Dat dacht ik ook, het zijn uitspraken die horen bij een bepaalde realisatie, maar als je die niet hebt gehad dan past het niet echt in het plaatje dat jij hebt van de waarheid en wie je bent.

soms is het inderdaad handiger om er op te wijzen dat er geen "ik" is. Maar in het boeddhisme is dat niet voor een theoretisch gelijk. Maar eerder om het hart en de geest van de mens te bevrijden, te emanciperen uit de zelfgeschapen gevangenis van de hersenspinsels, te bevrijden van de blinde processen binnen de mogelijkheden van de mens.

Ik denk dat dat het een beetje is. De Neo-advaitins vinden het leuk om dit soort dingen rond te gooien want ze denken dat ze anderen ermee bevrijden, maar ik denk dat geloven in een paar lijntjes tekst brengt je nog niet bij de bevrijding, het word alleen maar een geloof.
« Laatst bewerkt op: 08-07-2021 11:26 door Bodhiboom »
“Absorb what is useful, discard what is not, add what is uniquely your own.”
— Bruce Lee

lushan3

  • Gast
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #12 Gepost op: 08-07-2021 14:43 »
Dit doet mij sterk denken aan het volgende Zen-verhaal:

“Yamaoka Tesshu bezocht als jonge Zenstudent de ene meester na de andere, Zo deed hij ook een beroep op Dokuon van de Shokoku-tempel.

Omdat hij zijn aanleg wilde tonen, zei hij: ‘De geest, Boeddha en de voelende wezens, per slot van rekening bestaan zij niet. De ware aard der verschijnselen is ledigheid. Er is geen besef, geen waandenkbeeld, geen wijsheid, geen middelmatigheid. Er is niets te geven en er is niets te ontvangen.’

Dokuon rookte rustig zijn pijp en zei niets. Opeens gaf hij Yamaoka Tesshu een mep met zijn bamboepijp. Dit maakte de jongeman erg kwaad. ‘Als er niets bestaat,’ informeerde Dokuon, ‘waar komt die kwaadheid dan vandaan?’”

(Citaat uit: Paul Reps: "Zen-zin, zen-onzin", uitgeverij Ankh Hermes 1979, blz. 72-73).

Offline bolletje

  • Sangha Nieuweling
  • Nieuwkomer
  • ****
  • Berichten: 762
  • Freedom can not be granted. It must be taken
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #13 Gepost op: 08-07-2021 16:31 »
Ik ben het met bodhiboom eens



Offline Gouden middenweg & de wilde natuur

  • Actief Boeddha Forum lid
  • Nieuwkomer
  • ****
  • Berichten: 1503
  • Er zit geen ZELF in het ik-gevoel noch erbuiten.
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #14 Gepost op: 09-07-2021 09:20 »
Beste allen,

De vraag werd aan mij gesteld, hoe weet je überhaupt of wat je door een religie word geleerd waar is?

Het boeddhisme heeft daarin een kleine voorsprong op andere religies, vanwege de Boeddha’s uitspraken rond ehipassiko en de Kalama Sutta, maar zelfs daar zij er best grote stukken van de leer die niet te bewijzen zijn, zoals wedergeboorte, de kosmologie, karma, enzovoorts.

Met religies zoals het Christendom, de Islam, en anderen is het nog veel erger gesteld. Heilige boeken, veel slecht onderbouwde stellingen, alwetende autoriteiten, verhalen die telkens weer opnieuw zijn vertaald totdat de betekenis van kern concepten helemaal is vertekend, er blijft niet veel van heel als je het kritisch gaat bekijken.

Mijn opinie is dus dat buitengewone stellingen gepaard moeten gaan met buitengewoon bewijs. Veel van de wereld lijkt te draaien op fysieke processen, en bewijs voor dingen zoals goden schijnt er niet te zijn.

Met bewolkte groet,
Bodhiboom

religie zijn slogans, met een kracht om een mens te inspireren.
En als een slogan jou niet inspireert, heeft ze ook geen waarde.

Zodra een slogan jou inspireert, heb je ook het bewijs.
Het rare is, je wordt echt geen ander mens natuurlijk. Je blijft gewoon jezelf (Siebe)

Offline Bodhiboom

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 1978
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #15 Gepost op: 09-07-2021 10:31 »
Dit is ook slechts een religie. Een visie op de waarheid. Maar waar streef je dan naar ?

Als religie een visie op de waarheid is zonder bewijs, hoe weet je dan überhaupt of het de waarheid vertegenwoordigd? Het kan net zo goed zijn dat het de visie is van een bepaald iemand, visionair misschien, die op een bepaalde avond het idee kreeg een religie te creëren.

Die vriend van mij, toen ik vroeg of ik niet misschien de bijbehorende ervaring nodig had om goed met zijn uitspraken van Neo-advaita om te kunnen gaan, suggereerde dat ik wat zou gaan experimenteren met psychedelische middelen. Op die manier krijg je zeker ervaringen, maar of je ook dichter bij de waarheid komt is een andere vraag.

religie zijn slogans, met een kracht om een mens te inspireren.
En als een slogan jou niet inspireert, heeft ze ook geen waarde.

Zodra een slogan jou inspireert, heb je ook het bewijs.

Dat is zeker een mooie rol die religies kunnen vervullen, maar ze zeggen toch meer te zijn. Veel religies houden jou voor dat zij de werkingen van de realiteit hebben doorgrond, dat ze weten waar het universum vandaan komt, wie de mensheid heeft gecreëerd, wat voor een rol mensen op aarde hebben. Al die hoge antwoorden zijn puur hersenspinsels, niet te verifiëren.

Ik zou religies aannemen als een soort poëzie, daar zie ik wel wat in, maar niet iets dat bewijs kan leveren, en zelfs met inspiratie moet men voorzichtig zijn. Wat als je word geïnspireerd door iets dat niet waar is, en daar je werk op gaat baseren? Er zijn teveel instanties die gewoon ronduit een pak leugens verkopen aan de goedgelovige, zonder een vleugje van waarheidstoetsing.

Ik zou niet aannemen dat mijn friend’s enthousiasme voor geestverruimende middelen nou zoveel beter is, maar het is tenminste gebaseerd op een persoonlijke ervaring waarvan je kan zeggen, daar ga ik rustig over denken en het integreren in mijn kijk op de wereld.
“Absorb what is useful, discard what is not, add what is uniquely your own.”
— Bruce Lee

Offline Gouden middenweg & de wilde natuur

  • Actief Boeddha Forum lid
  • Nieuwkomer
  • ****
  • Berichten: 1503
  • Er zit geen ZELF in het ik-gevoel noch erbuiten.
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #16 Gepost op: 09-07-2021 10:55 »
Dit is ook slechts een religie. Een visie op de waarheid. Maar waar streef je dan naar ?

Als religie een visie op de waarheid is zonder bewijs, hoe weet je dan überhaupt of het de waarheid vertegenwoordigd? Het kan net zo goed zijn dat het de visie is van een bepaald iemand, visionair misschien, die op een bepaalde avond het idee kreeg een religie te creëren.

Die vriend van mij, toen ik vroeg of ik niet misschien de bijbehorende ervaring nodig had om goed met zijn uitspraken van Neo-advaita om te kunnen gaan, suggereerde dat ik wat zou gaan experimenteren met psychedelische middelen. Op die manier krijg je zeker ervaringen, maar of je ook dichter bij de waarheid komt is een andere vraag.

religie zijn slogans, met een kracht om een mens te inspireren.
En als een slogan jou niet inspireert, heeft ze ook geen waarde.

Zodra een slogan jou inspireert, heb je ook het bewijs.

Dat is zeker een mooie rol die religies kunnen vervullen, maar ze zeggen toch meer te zijn. Veel religies houden jou voor dat zij de werkingen van de realiteit hebben doorgrond, dat ze weten waar het universum vandaan komt, wie de mensheid heeft gecreëerd, wat voor een rol mensen op aarde hebben. Al die hoge antwoorden zijn puur hersenspinsels, niet te verifiëren.

Ik zou religies aannemen als een soort poëzie, daar zie ik wel wat in, maar niet iets dat bewijs kan leveren, en zelfs met inspiratie moet men voorzichtig zijn. Wat als je word geïnspireerd door iets dat niet waar is, en daar je werk op gaat baseren? Er zijn teveel instanties die gewoon ronduit een pak leugens verkopen aan de goedgelovige, zonder een vleugje van waarheidstoetsing.

Ik zou niet aannemen dat mijn friend’s enthousiasme voor geestverruimende middelen nou zoveel beter is, maar het is tenminste gebaseerd op een persoonlijke ervaring waarvan je kan zeggen, daar ga ik rustig over denken en het integreren in mijn kijk op de wereld.

Veel vragen. maar geen antwoorden.
En dat gegeven is toch al een antwoord op de vraag : "wat is waar".
Daar hoef je geen geestesverruimende middelen voor te nemen om dat te zien.

Ik wil antwoorden, dan kan je toch ook ervaren dat je dat je wilt.
En in welke toestand kom je, als je geen antwoorden krijgt op al je vragen, dat kun je toch ook ervaren.

En wanneer je al dat gevraag laat rusten, dan kun je toch ook constateren dat de onrust wegvloeit.

Is het logisch dat je waarschijnlijk op duizend en één vragen nooit een antwoord zult krijgen ?
Volgens mij wel, zonder dat ik iets uitsluit.
Dat gegeven is toch de realiteit maar je in staat, waar je antwoord op moet vinden om je innerlijke balans te bewaren.

Zijn er nog andere realiteiten ? Dat waarschijnlijk ook.

Bevinden we ons in een realiteit waar er religieuze bedriegers zijn ? Ja.
Bevinden we ons in een realiteit waar er mensen op het verkeerde spoor geraken door religieuze bedriegers ? Ja.

We leren de leer en de waarheid kennen door de anderen en door te leven, door na te denken en door de stilte. En tegelijkertijd is de leer en de waarheid onkenbaar door het individu, zonder dat ik iets uitsluit.


---------------
Misschien is jou god :  kennis.
En wat doet dat met jou ? wat brengt dat jou in jou leven ? hoe ervaar je het.

Of  misschien is jou god : geluk.
En wat doet dat met jou ? wat brengt dat jou in jou leven ? hoe ervaar je het, hoe geef je het vorm.

Ik zie voor mezelf dat de goden, kennis en geluk belangrijke drijfveren zijn. En ik zie dat ze tot op bepaalde hoogte een toegevoegde waarde hebben in mijn leven. Maar er zitten ook schaduwzijdes aan.

En tegelijkertijd zie ik ook dat je het woord god kunt vertalen door drijfveer.
En dan krijg je : de grootste god = de grootste drijfveer.
de goede god = welke drijfveren leveren het goede op.

En zo kan ik tot de conclusie komen dat kennis en geluk weliswaar belangrijk zijn, maar moet ik ze echt boven alles plaatsen ?
enz. enz. enz.

En dat is religie ..................wat je op de hoogste plaats zet,
maar met de nadruk:  terecht op de hoogste plaats zet.
En terecht in de betekenis dat het je inderdaad schenkt waar je naar op zoek bent.
Zodat een mens kan zeggen : ik heb gevonden wat ik zocht.
En dan heb je ook het bewijs.
« Laatst bewerkt op: 09-07-2021 11:26 door Gouden middenweg & de wilde natuur »
Het rare is, je wordt echt geen ander mens natuurlijk. Je blijft gewoon jezelf (Siebe)

Offline Bodhiboom

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 1978
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #17 Gepost op: 09-07-2021 14:17 »
Veel vragen. maar geen antwoorden.
En dat gegeven is toch al een antwoord op de vraag : "wat is waar".
Daar hoef je geen geestesverruimende middelen voor te nemen om dat te zien.

Ik wil antwoorden, dan kan je toch ook ervaren dat je dat je wilt.

De vragen zijn toch allemaal gedachtes, begrenst door de geest. Dat men antwoorden wil, is eigenlijk iets van verlangen, een ongeduldigheid. Je kan eindeloos vragen blijven formuleren, maar ik denk niet dat dat je van binnen verrijkt, het is niet heilzaam.

De Boeddha zei het ook al, er zijn onderwerpen waarover het niet heilzaam is om verder te vragen, en hij heeft ook gesproken over papanca, de veelheid van visies. Simpelheid, maar met zo nauwkeurig mogelijk de insteek naar waarheid, daar wil je het zoeken.
“Absorb what is useful, discard what is not, add what is uniquely your own.”
— Bruce Lee

lushan3

  • Gast
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #18 Gepost op: 09-07-2021 14:45 »
Het gebruik van verdovende middelen om "hogere" spirituele ervaringen op te doen is een valse en zelfs doodlopende weg. Ik heb zelf er ooit mee geëxperimenteerd. Het leidt nergens toe en is eerder een verpakt verlangen naar het hogere. Maar hoger en lager zijn in spiritueel opzicht waandenkbeelden. Iemand die dit adviseert aan anderen, om verdovende middelen te gaan gebruiken in het kader van spiritueel ervaren, weet absoluut niet wat hij adviseert. Het getuigt eerder van spirituele blindheid.

Verdovende middelen zijn door de Boeddha al aangemerkt als schadelijk, je schiet er niks mee op. Vooral in vroeger tijden is er onder leiding van een Leraar of Meester wel eens spaarzaam gebruik van gemaakt, maar zonder adequate begeleiding zul je zeer zeker verdwalen in je genotzucht. Want verdovende middelen leiden tot genot, je kunt er zelfs je seksuele gevoelens tijdelijk mee versterken. Maar nogmaals: het levert eigenlijk niks op. Het maakt je eerder afhankelijk van het middel, wat op zichzelf al een enorm risico is.

De schrijver Aldous Huxley heeft driftig geëxperimenteerd met drugs om spirituele ervaringen te krijgen. Zijn boek daarover is getiteld "The doors of perception." Maar wat hij ook probeerde, hij bleef dezelfde en kreeg niet de onveranderbare en bestendige spirituele ervaring die de grote Leraren soms beschrijven. En daadwerkelijke spirituele ervaringen komen niet van buitenaf, zoals verdovende middelen, maar vanuit het innerlijk. En dat kost soms vele jaren van toewijding en zelfonderzoek. Het gebruik van verdovende middelen is de snelweg van Mara de Boze of van de Duivel (metafoor). Omdat het zich erg mooi voorspiegelt als je er mee begint. Maar weldra zit je in de verleiding of zelfs de verslaving (al is het maar geestelijk). Het pakketje ziet er aanvankelijk erg mooi uit, als een mooie sensuele vrouw. Maar op den duur merk je dat het helemaal geen aantrekkelijk vrouw is, of een aantrekkelijke man, maar een demon. En kom daar maar weer eens vanaf. Wie wil er afhankelijk zijn van het kwade, dat jou inpalmt?

Iedereen zij gewaarschuwd! :)

Offline Gouden middenweg & de wilde natuur

  • Actief Boeddha Forum lid
  • Nieuwkomer
  • ****
  • Berichten: 1503
  • Er zit geen ZELF in het ik-gevoel noch erbuiten.
Re: De leer en de waarheid
« Reactie #19 Gepost op: 10-07-2021 22:32 »

Op een bepaalde manier kan men zeggen dat de leer en de waarheid bovenwerelds zijn. Niet aan verandering onderhevig, vaststaand, op zichzelf staand, ongeboren.
Ik denk dat we als mens nooit de waarheid in haar volle glorie kunnen vatten. Dus groter dan alles, en onbevattelijk.

Wat een mens wel kan (in menselijke mate) het zelfzuchtige streven ondergeschikt maken aan de waarheid. Wat al begint bij het erkennen dat de waarheid groter is dan ik, belangrijker is om voor en naar te streven dan de ik-zuchtige impulsen.

Kernpunt van (sommige) religies is, door dat te doen, dan men zichzelf niet verliest, maar juist verrijkt. En dat gegeven is toetsbaar.
Het rare is, je wordt echt geen ander mens natuurlijk. Je blijft gewoon jezelf (Siebe)