Forum > spiritualiteit divers
het lijden wat een einde maakt aan het 'zelf'
I'm a loser:
--- Citaat van: Gouden middenweg & de wilde natuur op 18-02-2023 13:41 ---
Gelukkig bedacht ik me op het laatste moment en ik dacht aan de wijze woorden van “het verdwenen ik” : Het is het lijden wat een einde maakt aan het 'zelf' zo is mij gebleken.
--- Einde van citaat ---
Hou dat vast. Het 'zelf' is op geen enkele wijze in staat zichzelf op te heffen. Als je hem/haar uit het ene hokje hebt verjaagd, kruipt hij gewoon weer in een ander hokje. Wellicht ken je het gevoel van 'gebrokenheid'? Ontheemd? Dat is het 'zelf' wat het lijden a.h.w. zoekt. Want zo'n uitspraak op intellectuele wijze overnemen werkt niet. Het lijden overdenken is niet hetzelfde als het lijden zelf.
Gouden middenweg & de wilde natuur:
--- Citaat van: het verdwenen ik op 18-02-2023 16:19 ---
--- Citaat van: Gouden middenweg & de wilde natuur op 18-02-2023 13:41 ---
Gelukkig bedacht ik me op het laatste moment en ik dacht aan de wijze woorden van “het verdwenen ik” : Het is het lijden wat een einde maakt aan het 'zelf' zo is mij gebleken.
--- Einde van citaat ---
Hou dat vast. Het 'zelf' is op geen enkele wijze in staat zichzelf op te heffen. Als je hem/haar uit het ene hokje hebt verjaagd, kruipt hij gewoon weer in een ander hokje. Wellicht ken je het gevoel van 'gebrokenheid'? Ontheemd? Dat is het 'zelf' wat het lijden a.h.w. zoekt. Want zo'n uitspraak op intellectuele wijze overnemen werkt niet. Het lijden overdenken is niet hetzelfde als het lijden zelf.
--- Einde van citaat ---
Het is in algemene zin moeilijk om precies in de gedachtewereld van iemand anders te kruipen.
Ik kan mij vinden in het concept gelijkmoedigheid.
wat ik zie is dat de blinde wilde natuur een rol speelt in het al dan niet gelijkmoedig ageren op de veranderingen die er plaats vinden.
Het al dan niet zien dat er wel of geen zelf is, geeft geen verandering hierop. Mijn mening of er al dan niet een ziel, mijn mening over ego, mijn visie op eeuwigheid of oneindigheid. speelt allemaal geen rol. Ook het besef en het benoemen "blinde wilde natuur" geeft geen verandering.
de gedachte : ik wil gelijkmoedigheid. de hunkering : ik wil gelijkmoedigheid.
Geeft geen verandering aan het procesmatig gebeuren waar het bewustzijn getuige van is.
Namelijk dat de blinde wilde natuur ageert volgens wetmatigheden waar het bewuste geen weet van heeft. Ondanks "ik wil gelijkmoedigheid".
Toch zijn er wel nuttige inzichten.
BV dat de zintuiglijke waarneming een rol speelt, dat gehechtheid aan een rol speelt enz.
Een uitspraak als "het lijden wat een einde maakt aan het 'zelf' " klinkt absurd in mijn oren.
Het klinkt zowel als : het bewuste ik dat de blinde wilde natuur opheft.
Of : de blinde wilde natuur die het bewuste ik opheft.
het bewuste is helemaal geen onafhankelijke op zichzelf staande entiteit tov de blinde wilde natuur.
Er is zelfs geen zelf dat samenvalt met het bewuste en los staat van de blinde wilde natuur.
Er is ook geen blinde wilde "ik" die losstaat van het bewuste ik.
Of een blinde wilde natuur die als onafhankelijk moet gezien worden van de natuur in zijn geheel.
Ondanks inzichten, Toch zal het lichaam reageren op gevaar volgens welbepaalde procesmatigheden en wetmatigheden.
welk nut heeft jou uitspraak " Het is het lijden wat een einde maakt aan het 'zelf' zo is mij gebleken." ?
I'm a loser:
--- Citaat van: Gouden middenweg & de wilde natuur op 19-02-2023 08:36 ---
Het is in algemene zin moeilijk om precies in de gedachtewereld van iemand anders te kruipen.
Ik kan mij vinden in het concept gelijkmoedigheid.
wat ik zie is dat de blinde wilde natuur een rol speelt in het al dan niet gelijkmoedig ageren op de veranderingen die er plaats vinden.
Het al dan niet zien dat er wel of geen zelf is, geeft geen verandering hierop. Mijn mening of er al dan niet een ziel, mijn mening over ego, mijn visie op eeuwigheid of oneindigheid. speelt allemaal geen rol. Ook het besef en het benoemen "blinde wilde natuur" geeft geen verandering.
de gedachte : ik wil gelijkmoedigheid. de hunkering : ik wil gelijkmoedigheid.
Geeft geen verandering aan het procesmatig gebeuren waar het bewustzijn getuige van is.
Namelijk dat de blinde wilde natuur ageert volgens wetmatigheden waar het bewuste geen weet van heeft. Ondanks "ik wil gelijkmoedigheid".
Toch zijn er wel nuttige inzichten.
BV dat de zintuiglijke waarneming een rol speelt, dat gehechtheid aan een rol speelt enz.
--- Einde van citaat ---
Het is een optie om te bestuderen waar het 'zelf' uit bestaat, onafhankelijk van wat anderen er van vinden. Dan hebben we het niet meer over meningen, maar over feiten.
Dat het zelf op een locatie is, is een feit. Alleen 'ik' ben op deze locatie en 8 miljard anderen zijn op andere locaties. Vanuit de locatie welke 'ik' in neem heb ik allerlei zintuigelijke waarnemingen gedaan en aan de hand van die (som van) waarnemingen heb ik allerlei meningen of overtuigingen opgedaan betreffende de anderen c.q. hét andere (samen de zintuigelijke wereld). En heb ik een mening of overtuiging over 'ik' (zelf). Dat laatste is optioneel.
Bovenstaande is een feit, welke voor iedereen opgaat.
--- Citaat ---Een uitspraak als "het lijden wat een einde maakt aan het 'zelf' " klinkt absurd in mijn oren.
Het klinkt zowel als : het bewuste ik dat de blinde wilde natuur opheft.
Of : de blinde wilde natuur die het bewuste ik opheft.
het bewuste is helemaal geen onafhankelijke op zichzelf staande entiteit tov de blinde wilde natuur.
Er is zelfs geen zelf dat samenvalt met het bewuste en los staat van de blinde wilde natuur.
Er is ook geen blinde wilde "ik" die losstaat van het bewuste ik.
Of een blinde wilde natuur die als onafhankelijk moet gezien worden van de natuur in zijn geheel.
Ondanks inzichten, Toch zal het lichaam reageren op gevaar volgens welbepaalde procesmatigheden en wetmatigheden.
--- Einde van citaat ---
Ik heb geen idee wat je met 'het bewuste' bedoeld. Is dat het bewust-zijn van de dingen om me heen? Of is dat het bewust-zijn van 'mijn' lichaam? Of is dat het bewust-zijn van het bewust-zijn zelf? In het laatste geval moeten we er een andere naam aan geven om spraakverwarring te voorkomen. Het werpt in beantwoording ook weer nieuwe vragen op.
--- Citaat ---welk nut heeft jou uitspraak " Het is het lijden wat een einde maakt aan het 'zelf' zo is mij gebleken." ?
--- Einde van citaat ---
Voor jou heeft die uitspraak geen nut. Omdat de uitspraak jou niks zegt ga ik er van uit dat je het (persoonlijk) lijden nog niet hebt afgerond. Mijn stelling is dat het 'zelf' zelf geen einde aan het lijden kan maken. Wat ook betekent dat ik achter de oorzaak van het lijden ben gekomen. En nu begrijp ik ook waarom het lijden het 'zelf' opheft. Zoals we weten is Karma oorzaak en gevolg. Door het gaan van de weg (het pad in het boeddhisme) kan het lijden opgeheven worden.
Ik heb jou/jullie die wijsheid vanuit zelfkennis gegeven, wat je er mee doet is niet aan mij. Ieder mens moet daar individueel uit zien te komen. Als een mens nooit gaat nadenken over de oorzaak van het lijden , dan veranderd er ook niks. En als er niks veranderd in een bepaald individu, dan zal hij op enig moment enorm getroffen worden door zijn eigen lijden. En dan is Karma weer in werking. Alleen het individu -boeddhist of niet- is in staat om het lijden zelf aan te gaan en al dan niet te ondergaan. Maar mensen zijn probleem-ontwijkers, het lijden vermijden vinden ze doorgaans aantrekkelijker.
Ik ben hier niet gekomen om les te geven in lijden. Maar we kunnen het er over hebben. Uiteraard moeten we daarvoor bij ons gemoed zijn.
Gouden middenweg & de wilde natuur:
--- Citaat van: het verdwenen ik op 19-02-2023 12:42 ---
--- Citaat van: Gouden middenweg & de wilde natuur op 19-02-2023 08:36 ---
Het is in algemene zin moeilijk om precies in de gedachtewereld van iemand anders te kruipen.
Ik kan mij vinden in het concept gelijkmoedigheid.
wat ik zie is dat de blinde wilde natuur een rol speelt in het al dan niet gelijkmoedig ageren op de veranderingen die er plaats vinden.
Het al dan niet zien dat er wel of geen zelf is, geeft geen verandering hierop. Mijn mening of er al dan niet een ziel, mijn mening over ego, mijn visie op eeuwigheid of oneindigheid. speelt allemaal geen rol. Ook het besef en het benoemen "blinde wilde natuur" geeft geen verandering.
de gedachte : ik wil gelijkmoedigheid. de hunkering : ik wil gelijkmoedigheid.
Geeft geen verandering aan het procesmatig gebeuren waar het bewustzijn getuige van is.
Namelijk dat de blinde wilde natuur ageert volgens wetmatigheden waar het bewuste geen weet van heeft. Ondanks "ik wil gelijkmoedigheid".
Toch zijn er wel nuttige inzichten.
BV dat de zintuiglijke waarneming een rol speelt, dat gehechtheid aan een rol speelt enz.
--- Einde van citaat ---
--- Citaat ---Een uitspraak als "het lijden wat een einde maakt aan het 'zelf' " klinkt absurd in mijn oren.
--- Einde van citaat ---
--- Citaat ---welk nut heeft jou uitspraak " Het is het lijden wat een einde maakt aan het 'zelf' zo is mij gebleken." ?
--- Einde van citaat ---
Voor jou heeft die uitspraak geen nut. Omdat de uitspraak jou niks zegt ga ik er van uit dat je het (persoonlijk) lijden nog niet hebt afgerond. Mijn stelling is dat het 'zelf' zelf geen einde aan het lijden kan maken. Wat ook betekent dat ik achter de oorzaak van het lijden ben gekomen. En nu begrijp ik ook waarom het lijden het 'zelf' opheft. Zoals we weten is Karma oorzaak en gevolg. Door het gaan van de weg (het pad in het boeddhisme) kan het lijden opgeheven worden.
Ik heb jou/jullie die wijsheid vanuit zelfkennis gegeven, wat je er mee doet is niet aan mij. Ieder mens moet daar individueel uit zien te komen. Als een mens nooit gaat nadenken over de oorzaak van het lijden , dan veranderd er ook niks. En als er niks veranderd in een bepaald individu, dan zal hij op enig moment enorm getroffen worden door zijn eigen lijden. En dan is Karma weer in werking. Alleen het individu -boeddhist of niet- is in staat om het lijden zelf aan te gaan en al dan niet te ondergaan. Maar mensen zijn probleem-ontwijkers, het lijden vermijden vinden ze doorgaans aantrekkelijker.
Ik ben hier niet gekomen om les te geven in lijden. Maar we kunnen het er over hebben. Uiteraard moeten we daarvoor bij ons gemoed zijn.
--- Einde van citaat ---
Zoals eerder geschreven, heb ik tijd genomen om een en ander te bestuderen.
Een voorlopig eerste antwoord op hoe "het lijden wat een einde maakt aan het "zelf" moet begrepen worden.
De uitspraak : Het zelf kan nooit het lijden opheffen, dat is onmogelijk, het is andersom, het lijden heft het ego op.
Moet niet letterlijk genomen worden, het is figuurlijk.
Het lijden wekt de nood op om zich te verlossen van het lijden, vervolgens gaat men op zoek naar de uitweg van het lijden. Naar de oorzaak van het lijden.
en dan komt men uit bij het zelf/ego dat de oorzaak is van het lijden.
En de uitweg uit dat lijden is dan het opheffen van het ego/zelf.
Ik heb wel een paar bedenkingen bij die uitspraak, maar ik ga eerst je reactie afwachten.
lang kwaat:
--- Citaat van: het verdwenen ik op 19-02-2023 12:42 ---Voor jou heeft die uitspraak geen nut. Omdat de uitspraak jou niks zegt ga ik er van uit dat je het (persoonlijk) lijden nog niet hebt afgerond. Mijn stelling is dat het 'zelf' zelf geen einde aan het lijden kan maken. Wat ook betekent dat ik achter de oorzaak van het lijden ben gekomen. En nu begrijp ik ook waarom het lijden het 'zelf' opheft. Zoals we weten is Karma oorzaak en gevolg. Door het gaan van de weg (het pad in het boeddhisme) kan het lijden opgeheven worden.
--- Einde van citaat ---
Het wordt misschien wat vervelend dat ik steeds hetzelfde herhaal maar ik vind het essentieel met jullie te delen. Ook al heb ik alles niet zelf gerealiseerd...ik denk dat het belangrijk is:
In de Pali-Dhamma wordt het zelf niet opgeheven maar onwetendheid. Dit is heel wat anders want wat er niet is kun je ook niet opheffen.
Wat opgeheven wordt is de innerlijke overtuiging, indruk, perceptie dat dat-wat-kent en het gekende een Ik is, zelf, een mentale entiteit. Hoe? Door alles rechtstreeks te zien zoals het werkelijk is, zonder verbeelding en voorstelling, dus dat-wat-kent en het gekende.
Er wordt in boeddhisme echt geen einde gemaakt aan het zelf maar aan de indringende en overtuigende indruk dat een vast onveranderlijke persoonlijke mentale entiteit, een zelf of Ik in je voelt, denkt, beslist, regeert, loopt, leeft, sterft, kent, waarneemt, wedergeboren wordt, in controle is, etc. Dat is geen opheffing van een zelf maar van een perceptie of onjuist begrip van zaken. Dat moet heel goed uit elkaar gehaald worden!
Het zelf als oorzaak van lijden is echt niet wat de Pali Boeddha leert. Wat de oorzaak is van lijden is een actuele vertekende perceptie, de zaken in het moment niet zien zoals ze werkelijk zijn. Of dit nou het gekende of dat wat kent betreft. Wij kennen de zaken niet zoals ze werkelijk zijn, en die onwetendheid, die vertekening, krijgt ons voortdurend in de greep. Gedreven door begeerte en onder invloed van verkeerde perceptie of begrip van zaken, gaan we dan weer een verkeerd Pad op en bestendigen lijden ipv het te beëindigen.
Er wordt geen einde gemaakt aan een zelf maar aan een onjuist begrip van zaken.
Navigatie
[0] Berichtenindex
[#] Volgende pagina
Naar de volledige versie