1
Het gewone leven / Re: Boeddhisme en computer games
« Laatste bericht door Bodhiboom Gepost op Vandaag om 10:44 »Ik heb dus in de afgelopen week rustig een beetje zitten lezen in het handboek, en daarbij zijn er allerlei dingen naar boven gekomen. Uit mijn eigen verleden toen ik nog allerlei games speelde, wat voor invloeden dat op mij heeft gehad, en wat ik er later over heb gedacht. Het was zeker zo dat er nog van alles zat, dingen waar ik nog lang niet klaar mee ben.
Het lijkt zo te zijn dat games een lens kunnen zijn voor wat er in je eigen geest gaande is. Je komt in een game allerlei situaties tegen die je in het echte leven niet tegen komt, vrij intense situaties, en hoe je daarop reageert en of je het accepteert kan sporen in je geest achterlaten. Als je echt spiritueel bezig bent, en een oprecht en authentiek mens wilt zijn, dan moet je daarin ook jezelf laten gelden.
Zeg je bent in het echte leven een pacifist, die zelfs wespen en spinnen netjes vangt en buitenzet. Dan word je in een spel geconfronteerd met een situatie waarin je andere mensen gaat doden. Het is een dilemma, want als je het wel doet wat gebeurt er dan met je principes, je spirituele overtuiging? Als je het niet doet dan word het een korte carriere voor je game-character. Maar authentiek zijn, jezelf blijven, en niet onbewust je idealen verloochenen, dat lijkt mij belangrijk.
Om games te zien als iets onschuldigs, gewoon een vermaak en manier om tijd te verdrijven, dat lijkt mij een vergissing. Het is een manier om dieper te kijken in je eigen wezen.
Het lijkt zo te zijn dat games een lens kunnen zijn voor wat er in je eigen geest gaande is. Je komt in een game allerlei situaties tegen die je in het echte leven niet tegen komt, vrij intense situaties, en hoe je daarop reageert en of je het accepteert kan sporen in je geest achterlaten. Als je echt spiritueel bezig bent, en een oprecht en authentiek mens wilt zijn, dan moet je daarin ook jezelf laten gelden.
Zeg je bent in het echte leven een pacifist, die zelfs wespen en spinnen netjes vangt en buitenzet. Dan word je in een spel geconfronteerd met een situatie waarin je andere mensen gaat doden. Het is een dilemma, want als je het wel doet wat gebeurt er dan met je principes, je spirituele overtuiging? Als je het niet doet dan word het een korte carriere voor je game-character. Maar authentiek zijn, jezelf blijven, en niet onbewust je idealen verloochenen, dat lijkt mij belangrijk.
Om games te zien als iets onschuldigs, gewoon een vermaak en manier om tijd te verdrijven, dat lijkt mij een vergissing. Het is een manier om dieper te kijken in je eigen wezen.