Goedenmorgen maar weer! Moet eigenlijk studeren voor een werk-examen maar dit soort hobbyzaken zijn een nuttige afwisseling toch?
Okay, dan hebben we in ieder geval een basis. Ik zal reageren niet vanuit de Theravada-taal want die zou echt behoorlijk wat meer afwijkingen opleveren maar vanuit de Boeddhistische stroming die het dichtst bij ECIW lijkt te staan: Mahayana en dan nog meer specifiek de leringen over Universele Bodhicitta, een soort kosmische kracht (met als boodschapper bijvoorbeeld Amitabha) waar wij naarmate we dichter bij Nirvana komen meer voeling mee krijgen. En dus niet meer vanuit ons eigen domme kleine egootje gaan leven (de 'Bala' oftewel het domme schaap/groepsdier in de Paliteksten) maar als 'Arya' oftewel een mens op weg naar verlichting.
Komen er zo inderdaad vast wel uit. ECIW is gedeeltelijk gebaseerd op christelijk geloof, maar heeft een andere interpretatie van de bijbel. Zo is de bijbel "slechts" een boek. Geschreven door meerdere mensen met ieder hun eigen input. Er staan wel waarheden in, maar deze wordt binnen het christelijk geloof vaak verkeerd uitgelegd.
Zo is Jezus niet gestorven voor onze zonden. Dit was NIET de essentie van de boodschap. De essentie van de boodschap was zijn wederopstanding, hij wou laten zien dat we uiteindelijk niet gebonden zijn de aardse illusie van leven en dood.
Herken ik, veel van m'n familie is Antroposoof/Christengemeenschap al heb ik dat bij de eigen opvoeding nauwelijks meegekregen want hun inzichten die kant uit ontwikkelden zich vooral toen ik al uit huis was. Geeft soms leuke discussies in de familie
De vier punten van het boeddhisme t.o.v. ECIW
- Alle samengestelde zaken zijn vergankelijk
eciw: alles wat je waarneemt bestaat eigenlijk niet en heeft eigenlijk geen waarde
Bijna ja. Het is allemaal 'relatief' in het boeddhisme, het enige dat écht bestaat is de Dharma en afgeleid daarvan de Universele Bodhicitta
- Alle emoties komen voort uit lijden
eciw: alle emoties komen voort uit schuldgevoel
Echt heel wat anders. Lijden is je vastzetten aan / je geluk baseren op iets dat in de kern vergankelijk is en dat geluk niet kan brengen. Vandaar dat een hele andere oriëntatie nodig is, gericht op die Bodhicitta. Het hele Westerse concept van schuldgevoel, zowel persoonlijk als richting (Erf)zonde, is buitengewoon verkeerd en voor veel ex-Christenen die met Boeddhisme bezig zijn ook het belangrijkste dat ze achter zich proberen te laten.
- Alles is leegte
eciw: dat wat wij waarnemen bestaat niet
Ja die is redelijk in lijn.
- Nirvana gaat aan concepten voorbij
eciw: (om het duidelijk te kunnen zeggen, de term Nirvana wordt eigenlijk niet gebruikt binnen de ECIW) Nirvana is de enige vorm die echt bestaat. Nirvana is pure liefde. Nirvana = God = liefde en alleen liefde.
Met Universele Bodhicitta zijn er wel wat parallellen ja. Boeddha vermeed nadrukkelijk elke koppeling met de Indiase concepten van God/Brahma, en dat doen wij in het Westen ook; toch wel een fundamenteel verschil met ECIW. Amida, één der uitdragers van die Bodhicitta, is zeker geen God maar slechts een vorm van verlichte energie waarmee je kontakt kunt maken. Evenzeer 'buiten' als 'binnen' jezelf.
Volgens het ECIW heeft god ons niet geschapen, dat hebben we zelf gedaan. En dat is zelfs een lastige stelling want de gebeurtenis die heeft geleidt naar onze waarneming heeft eigenlijk nooit plaatsgevonden.
Het wordt als volgt uitgelegd:
God is. God bestaat buiten ruimte en tijd en god is pure liefde.
God werd groter (je moet in aardse zaken dit uitleggen wat erg lastig is) dit stukje groter is Christus, Christus is niet apart van God, maar een met God. Want er is er maar 1 en dat is pure liefde.
Op een moment was er een heel klein stukje binnen deze God eenheid dat een fractie van een seconde dacht: Wat als..... en vergat te lachen. (nog steeds er bestaat geen tijd binnen de Godeenheid)
Dat kleine stukje... Wat als.... bestond uit een rare gedachte in de vorm van wat als ik niet bij God was, wat als ik niet tot deze pure liefde hoorde. En omdat het belachelijke van deze gedachte niet gelijk werd weggelachen ontstond er fictief (want tenslotte gebeurde dit niet echt) een waarneming van tijd en ruimte.
God heeft deze dus niet gemaakt. Wij zijn geen creatie van god en god ontkent ons bestaan, of beter gezegd ziet ons niet, want dit bestaat niet.
Na deze afsplitsing in waarneming en tijd ontstond er de drie-eenheid (god, christus, heilige geest) en daartegenover het Ego. Het ego is de bron van alle ellende, die wij dus zelf gecreeerd hebben.
Het ego weet dat als wij inzien dat het Ego slechts een verbeelding is, hij zal ophouden te bestaan en doet er alles aan om te zorgen dat we blijven geloven in het ego (de waarneming van ruimte en tijd)
In deze bubbel van ruimte en tijd leven wij (als in een droom, want dromen zijn ook niet echt)
Wij zijn allemaal met elkaar verbonden. Het enige stukje verbinding tussen God (nirvana) en ons is de heilige geest. Wij zijn ons schuldig gaan voelen dat we ons hebben afgespleten van God (terwijl dit niet echt gebeurd is) Dit schuldgevoel vormt het ego. We hebben ons wijsgemaakt in deze setting dat God boos zou zijn op ons (wat alleen kan buiten God om, want God is pure liefde en is ons eigenlijk niet eens kwijt)
Toen wouden we ons verstoppen voor God... en heeft het Ego ons geholpen door ons af te splitsen in een heleboel kleine deeltjes, die in ieder van ons zitten (onze ziel)
Alle negatieve dingen die wij meemaken / waarnemen komen voort uit dit schuldgevoel dat we ons hebben afgespleten van pure liefde (god) en omdat we bang zijn dat hij boos zal worden.
Omdat niks op deze aarde het gevoel van pure liefde die god ons kan geven evenaart lopen we continue tegen een muur aan van ons minderwaardig voelen en slechte dingen te verdienen. (Dit is wat ze in de bijbel dus de erfzonde noemen)
Binnen deze cursus of bijbehorende boeken, wordt ook echt benoemd dat boeddhisme erg dicht tegen de waarheid zit. We zullen pas ontsnappen uit onze "hel" van waarneming, zodra we niet alleen erkennen en weten, maar tot in het binnenste van onszelf voelen wat de waarheid is en dat deze wereld slechts een weerspiegeling is van ons eigen schuldgevoel t.o.v. de enige ware staat van zijn= liefde / behoren bij god.
Dit kunnen we onder andere bereiken door continue alle negatieve zaken waar we mee in aanraking komen te vergeven alszijnde onderdeel van ons eigen schuldgevoel. Binnen het ECIW wordt ook uitgelegd dat de ECIW niet de enige manier is om daar te komen. En we er dus uiteindelijk allemaal zullen komen.
Ik hoop dat ik het zo een beetje goed heb uitgelegd.
Tja, de taal is tenenkrommend en probeert m.i. veel te veel koppelingen te leggen met de waandenkbeelden die, naast best wat goede dingen, in de Bijbel staan. Maar het doel is zeker niet een slechtere manier voor velen om een Goed Mens te worden dan het Boeddhisme. Hun ECIW verwijzingen naar het Boeddhisme zijn niet slecht maar toch behoorlijk onvolledig, ik zie er vrij veel karikaturen van Boeddhisme in.
En ik spreek daarin redelijk uit eigen ervaring; m'n eerste spirituele leermeesters vanaf de tienerjaren waren Vedanta-mensen die eenzelfde eenheid-van-religies presenteren als ECIW, en ook stukken uit zowel Bijbel als Boeddhisme haalden. Daarbij steeds vrij selectief citerend, en aangevend waar hun interpretatie van met name Bijbel anders was dan de gangbare. Toen ik uiteindelijk op dat Pad doodliep heb in dankbaarheid afscheid genomen en het Boeddhistische pad gaan volgen. En zag ik naast de moeite die het kost om één gemeenschappelijke taal te vinden voor alle boeddhistische scholen en stromingen ook de kleuringen die ontstaan als je boeddhistische teksten en concepten van 'buitenaf', zoals vanuit Vedanta en nu dus ECIW, gaat proberen te interpreteren. Je komt een heel eind maar zult toch iets te makkelijk essentieele verschillen missen of zelfs doelbewust wegredeneren ;-)
Hopelijk helpt 't een beetje,
With folded palms,
<Ujukarin>
