"In alle grote tradities – van Oost en West – wordt leven vanuit liefde als essentie gezien en als liefde voor het leven tot uitdrukking gebracht".
Oke, het niet doden van levende wezens wordt gezien als deugd, als heilzaam, als iets wat jezelf en dat wezen beschermt maar als het gaat om waardering van bestaan of dit leven, dan is deze perceptie gewoon in boeddhisme:
All the world is on fire,
all the world is smoldering,
all the world is ablaze,
all the world is rocking. https://suttacentral.net/sn5.7/en/sujatoDat is veel eerder de soort perceptie die als gunstig wordt gezien. Dat was ook de perceptie van de Boeddha volgens de overlevering, ook na diens ontwaken. Het idealiseren van bestaan, of dit leven, is denk ik godsdienst en geen boeddha-dhamma.
en
“Death comes to those who are born,
when you’re born you undergo sufferings—
killing, caging, misery—
that’s why you shouldn’t approve of rebirth.
The Buddha taught me the Dhamma
for passing beyond rebirth,
for giving up all suffering;
he settled me in the truth . https://suttacentral.net/sn5.6/en/sujato-"Vanuit ons hart ervaren wij de schepping, en dus ook ons eigen bestaan, als een mysterie – een mysterie waarover we ons iedere dag weer verwonderen". "Zo vinden wij de weg naar onze humaniteit, naar de bron van Liefde waaruit we voortkomen".
Ons bestaan danken we aan begeerte, en we komen niet voort uit een bron van Liefde. Het bestaan zien als een mysterie vind ik ook totaal niet boeddhistisch.
Ik zal het wel mis hebben.
Siebe, de dwaalgast
