Faalde Krishnamurti?

[Naga]

Gautama Boeddha twijfelde na zijn verlichting onder de bodhiboom of dat er mensen waren die hem zouden begrijpen. De god brahma wees hem toen op de vijf asceten waar hij mee had opgetrokken. En inderdaad... werden zij ook verlicht.
Volgens mij twijfelde Jiddu Krishnamurti niet echt - zoals de Boeddha - bij het begin van zijn geestelijke werk maar... bij het einde van zijn leven zei hij dat niemand hem begrepen had.
K zei dat hij hetzelfde leerde als de Boeddha maar waarom had de Boeddha wel succes en K niet?
In mijn ogen heeft dat alles te maken met het wijzen naar ongeconditioneerd bewustzijn, waarvan zoekers mogelijk een glimp kunnen opvangen maar vervolgens daarna in hun hoofd erover gaan zitten.
K zei van zichzelf dat hij leeg was, dat ie dat al zijn hele leven ervoer. Maar menig zoeker heeft last van een kwetterende geest, nietwaar? En daar gaf hij volgens mij geen echte praktische richtlijnen over.
De Boeddha bood oefeningen aan, nietwaar?
K ging voor: ‘De Waarheid is een land zonder paden.’
Maar net als de Boeddha zei hij: Wees een licht voor jezelf.
Observeer jezelf, zei K. Maar hoeveel mensen zijn daarin niet vastgelopen en bleek er niemand rondom K hetzelfde volledig te realiseren als hem.

[teksten Siebe]

Ik kan het me niet herinneringen, maar had Krishnamurti ook het perspectief van wedergeboorte?

[Naga]

Ik kan het me niet herinneringen, maar had Krishnamurti ook het perspectief van wedergeboorte?

Ik weet niet met zekerheid te zeggen dat hij ook geloofde in reincarnatie.
Maar hij zei eens tegen of over hindoes, die dan hun best zouden gaan doen in een nieuw leven... Als ze nu niet veranderen, dan ook niet  later, bij zo'n wedergeboorte. 

[teksten Siebe]

Ik kan het me niet herinneringen, maar had Krishnamurti ook het perspectief van wedergeboorte?

Ik weet niet met zekerheid te zeggen dat hij ook geloofde in reincarnatie.
Maar hij zei eens tegen of over hindoes, die dan hun best zouden gaan doen in een nieuw leven... Als ze nu niet veranderen, dan ook niet  later, bij zo'n wedergeboorte. 

  ja maar die hindoes mochten ook weer niet geleidelijk veranderen door oefening en conditionering, want dat is allemaal maar waardeloos. Verandering moest een revolutie betekenen, een totale radicale omwenteling en niet een geleidelijke verandering.

Op een video bijeenkomst van een Krishnamurti-clubje hoorde ik K. ooit zeggen dat ie zich nog nooit gekwetst heeft gevoeld.
Dit gaf in de nabespreking veel beroering.
Het gaf te denken over de ontwikkeling van de mens K.
Heeft hij wel een ego ontwikkeld, een persoonlijkheid? Had hij helemaal geen egocentrische neigingen?
Was hij ooit wel een gewoon mens zoals jij en ik?

[Naga]

Was hij ooit wel een gewoon mens zoals jij en ik?

Ja, dat is de vraag maar toen hij zijn jongere broer Nitya plotseling verloor heeft hij wel zeven dagen achtereen gehuild.

[teksten Siebe]

Was hij ooit wel een gewoon mens zoals jij en ik?

Ja, dat is de vraag maar toen hij zijn jongere broer Nitya plotseling verloor heeft hij wel zeven dagen achtereen gehuild.

Oke, dat wist ik niet.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Gautama Boeddha twijfelde na zijn verlichting onder de bodhiboom of dat er mensen waren die hem zouden begrijpen. De god brahma wees hem toen op de vijf asceten waar hij mee had opgetrokken. En inderdaad... werden zij ook verlicht.
Volgens mij twijfelde Jiddu Krishnamurti niet echt - zoals de Boeddha - bij het begin van zijn geestelijke werk maar... bij het einde van zijn leven zei hij dat niemand hem begrepen had.
K zei dat hij hetzelfde leerde als de Boeddha maar waarom had de Boeddha wel succes en K niet?
In mijn ogen heeft dat alles te maken met het wijzen naar ongeconditioneerd bewustzijn, waarvan zoekers mogelijk een glimp kunnen opvangen maar vervolgens daarna in hun hoofd erover gaan zitten.
K zei van zichzelf dat hij leeg was, dat ie dat al zijn hele leven ervoer. Maar menig zoeker heeft last van een kwetterende geest, nietwaar? En daar gaf hij volgens mij geen echte praktische richtlijnen over.
De Boeddha bood oefeningen aan, nietwaar?
K ging voor: ‘De Waarheid is een land zonder paden.’
Maar net als de Boeddha zei hij: Wees een licht voor jezelf.
Observeer jezelf, zei K. Maar hoeveel mensen zijn daarin niet vastgelopen en bleek er niemand rondom K hetzelfde volledig te realiseren als hem.

ik ken K totaal niet, heb je iets (website/boek/film) dat een echte aanrader is,

[Naga]

ik ken K totaal niet, heb je iets (website/boek/film) dat een echte aanrader is,

Als je K niet kent is misschien een link naar zijn stichting hier in Nederland een idee: https://www.krishnamurti.nl/

[Bodhiboom]

Observeer jezelf, zei K. Maar hoeveel mensen zijn daarin niet vastgelopen en bleek er niemand rondom K hetzelfde volledig te realiseren als hem.

Uit die paar woorden, observeer jezelf, kan je toch veel halen. Je kan er veel uit leren. Maar is het een pad naar de verlichting? Dat lijkt mij toch niet, het is een stap naar zelf-analyse en kennis. Het verrast mij niet dat niemand Krishnamurti’s verlichting heeft weten te dupliceren.

[Naga]

Uit die paar woorden, observeer jezelf, kan je toch veel halen. Je kan er veel uit leren. Maar is het een pad naar de verlichting? Dat lijkt mij toch niet, het is een stap naar zelf-analyse en kennis. Het verrast mij niet dat niemand Krishnamurti’s verlichting heeft weten te dupliceren.

K bood geen pad aan en wat ik begrepen heb was of is observatie tevens de eerste en laatste stap.
Geen analyse maar keuzeloos gewaarzijn. 

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

ik ken K totaal niet, heb je iets (website/boek/film) dat een echte aanrader is,

Als je K niet kent is misschien een link naar zijn stichting hier in Nederland een idee: https://www.krishnamurti.nl/

 Ik dacht altijd de je dweepte met K. Maar blijkbaar is dat niet zo.
Wat is eigenlijk de boodschap die je wil vertellen ?

[Naga]

Ik dacht altijd de je dweepte met K. Maar blijkbaar is dat niet zo.
Wat is eigenlijk de boodschap die je wil vertellen ?

Ik ben nog altijd voor Jiddu Krishnamurti, dat heb je goed begrepen.
Maar ik heb een zwakke plek ontdekt binnen zijn leer (leringen). 

[Bodhiboom]

Uit die paar woorden, observeer jezelf, kan je toch veel halen. Je kan er veel uit leren. Maar is het een pad naar de verlichting? Dat lijkt mij toch niet, het is een stap naar zelf-analyse en kennis. Het verrast mij niet dat niemand Krishnamurti’s verlichting heeft weten te dupliceren.

K bood geen pad aan en wat ik begrepen heb was of is observatie tevens de eerste en laatste stap.
Geen analyse maar keuzeloos gewaarzijn. 

Misschien zou je het een discipline noemen, want je word continu uit die positie gelokt door de keuzes die het leven presenteert. Om te leven moet je sowieso keuzes maken, toch? Zelfs blijven zitten en mediteren is een keuze.

[Naga]

Misschien zou je het een discipline noemen, want je word continu uit die positie gelokt door de keuzes die het leven presenteert. Om te leven moet je sowieso keuzes maken, toch? Zelfs blijven zitten en mediteren is een keuze.

Ik begrijp je reactie!
Maar het is toch net even anders volgens mij:
Aan keuze gaat keuzeloos gewaarzijn vooraf.
Aan iets gaat niets vooraf.
Je bent leeg als een vel wit papier, voor dat er iets op wordt geschreven.
Natuurlijk lijkt het aan de buitenkant dat een boeddha - ook - kiest. Maar in wezen niet.

[Bodhiboom]

Je bent leeg als een vel wit papier, voor dat er iets op wordt geschreven.
Natuurlijk lijkt het aan de buitenkant dat een boeddha - ook - kiest. Maar in wezen niet.

Het lijkt mij zinloos om te speculeren wat een Boeddha doet binnen in zijn geest. Het is onmogelijk te achterhalen of te kijken of te vergelijken.

Als je K’s instructie op wil volgen en keuzeloos bewust wilt proberen te zijn, dan heeft dat bepaalde praktische moeilijkheden. Maar ik wens je er veel geluk mee 😀

[Naga]

Het lijkt mij zinloos om te speculeren wat een Boeddha doet binnen in zijn geest. Het is onmogelijk te achterhalen of te kijken of te vergelijken.

Kijk eens dan naar jezelf, zou ik zeggen!

[teksten Siebe]

Ik dacht altijd de je dweepte met K. Maar blijkbaar is dat niet zo.
Wat is eigenlijk de boodschap die je wil vertellen ?

Ik ben nog altijd voor Jiddu Krishnamurti, dat heb je goed begrepen.
Maar ik heb een zwakke plek ontdekt binnen zijn leer (leringen). 

wat is die zwakke plek?

[Naga]

wat is die zwakke plek?

Goeie vraag!
Wanneer ik K's observatie gebruikte, werkte dat niet echt wanneer ik me rottig voelde. Tijdelijk om vervolgens weer in je hoofd te komen. Een tijdelijke ontsnapping. En dat hoofd zorgde er voor me weer rottig te voelen.
(Kort door de bocht.)
Toen ik in 2017 een boek schreef in een week tijd, kostte dat veel energie. Om me op te laden, ging ik dan plat op bed liggen en keek ik enkel naar mezelf, lichamelijk. Niet vanuit mijn hoofd maar direct. Welke lichamelijke sensatie kwam het eerste bij me binnen, en dan.. en dan.. etc. Ik voelde wat ik voelde, ik zag wat ik zag, ik hoorde wat ik hoorde,...
De waarnemer is dan het waargenomene. Op die manier krijgt de geest geen kans, zichzelf na te jagen.
In de praktijk bemerkte ik, lopende, zittende, liggende,... dat voelen wat je voelt, horen wat je hoort,... (zonder ook maar een bepaalde weg daarin te volgen), hielp me niet langer rottig te voelen. Ik zocht dan geen bepaalde lichamelijke ervaring. Ik onderkende simpelweg wat het eerste in mij opdook. Zo bleef ik dan ook gewoon hier en nu.
Toen werd alles me teveel: mijn werk, deze vorm van kijken naar mezelf, mijn geloof,... Ik was ook van plan mijn werk daadwerkelijk op te geven maar dat hoefde uiteindelijk toen niet!
Innerlijk maakte ik me echt los van alles. Maar een ding wilde ik niet opgeven en dat was mezelf bewust te zijn: observeren van jezelf. Omdat ik niet vervolgens na al dat loslaten als een zombie verder door het leven zou gaan!...
Toen kwam ik weer het bij het begrip observatie van K.
Ik gaf me er geheel aan over en bemerkte vervolgens dat ik niet terug viel.
Door drie jaar het beoefenen van kijken naar mezelf, raakte ik vertrouwd met het natuurlijke gewaarzijn. Want dat is de vrucht van het keren naar je zintuigen, je geeft daardoor ruimte aan gewaarzijn zelf. Maar direct gaan naar gewaarzijn zelf, bleek toch nog een stap te ver voor me, want voor dat je het wist was je alles weer aan het mentaliseren, zogezegd!
Goed! Uiteindelijk kwam ik toch bij het observeren van K (de waarheid is een land zonder paden). 
De zwakke plek is, dat K dat volgens mij niet begreep. Hij had immers niet of nooit last gehad van een kwetterende mind. Dus wat kon hij dan ook aanbieden aan zoekers als mijzelf?? 

[Bodhiboom]

Het lijkt mij zinloos om te speculeren wat een Boeddha doet binnen in zijn geest. Het is onmogelijk te achterhalen of te kijken of te vergelijken.

Kijk eens dan naar jezelf, zou ik zeggen!

Dat doe ik ook wel met bepaalde regelmaat hoor. Maar de kern kwestie, of K heeft gefaald in het doorgeven van zijn verlichting, is best wel interessant. Het komt er op neer dat elke verlichte leraar alleen kan wijzen met vingers naar de maan, de geïnteresseerde kan hiernaar kijken maar vaak is er toch veel in de interpretatie, in de individuele natuur die verschillend is, in de kennis van het menselijke innerlijk.

Er zijn geen woorden voor, om die dingen te beschrijven. Woorden zijn toch ook al een heel beperkt middel om te communiceren tussen twee verschillende mensen. Hoe weet ik dat mijn concept van rood hetzelfde is als jouw concept van rood?

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

wat is die zwakke plek?

Goeie vraag!
Wanneer ik K's observatie gebruikte, werkte dat niet echt wanneer ik me rottig voelde. Tijdelijk om vervolgens weer in je hoofd te komen. Een tijdelijke ontsnapping. En dat hoofd zorgde er voor me weer rottig te voelen.
(Kort door de bocht.)
Toen ik in 2017 een boek schreef in een week tijd, kostte dat veel energie. Om me op te laden, ging ik dan plat op bed liggen en keek ik enkel naar mezelf, lichamelijk. Niet vanuit mijn hoofd maar direct. Welke lichamelijke sensatie kwam het eerste bij me binnen, en dan.. en dan.. etc. Ik voelde wat ik voelde, ik zag wat ik zag, ik hoorde wat ik hoorde,...
De waarnemer is dan het waargenomene. Op die manier krijgt de geest geen kans, zichzelf na te jagen.
In de praktijk bemerkte ik, lopende, zittende, liggende,... dat voelen wat je voelt, horen wat je hoort,... (zonder ook maar een bepaalde weg daarin te volgen), hielp me niet langer rottig te voelen. Ik zocht dan geen bepaalde lichamelijke ervaring. Ik onderkende simpelweg wat het eerste in mij opdook. Zo bleef ik dan ook gewoon hier en nu.
Toen werd alles me teveel: mijn werk, deze vorm van kijken naar mezelf, mijn geloof,... Ik was ook van plan mijn werk daadwerkelijk op te geven maar dat hoefde uiteindelijk toen niet!
Innerlijk maakte ik me echt los van alles. Maar een ding wilde ik niet opgeven en dat was mezelf bewust te zijn: observeren van jezelf. Omdat ik niet vervolgens na al dat loslaten als een zombie verder door het leven zou gaan!...
Toen kwam ik weer het bij het begrip observatie van K.
Ik gaf me er geheel aan over en bemerkte vervolgens dat ik niet terug viel.
Door drie jaar het beoefenen van kijken naar mezelf, raakte ik vertrouwd met het natuurlijke gewaarzijn. Want dat is de vrucht van het keren naar je zintuigen, je geeft daardoor ruimte aan gewaarzijn zelf. Maar direct gaan naar gewaarzijn zelf, bleek toch nog een stap te ver voor me, want voor dat je het wist was je alles weer aan het mentaliseren, zogezegd!
Goed! Uiteindelijk kwam ik toch bij het observeren van K (de waarheid is een land zonder paden). 
De zwakke plek is, dat K dat volgens mij niet begreep. Hij had immers niet of nooit last gehad van een kwetterende mind. Dus wat kon hij dan ook aanbieden aan zoekers als mijzelf?? 

Dus nu ben je verlicht,
En ik bedoel dat niet spottend, want dat zou toch tof zijn.

[teksten Siebe]

@ applaus, kan ik het zo vertalen?: zolang er veel begeerte in je zit, hart-tocht, komt van keusloos gewaarzijn niet veel terecht.
Het is heel lastig te combineren met elkaar
Vurig zijn, passievol, begeertevol, vol sterke neigingen, winderig én enkel maar keusloos gewaarzijn.
De energie/hart-tocht stuwt je toch steeds weer naar je hoofd en je raakt toch steeds weer verstrikt in alles.

Boeddha was hier denk ik hier erg van bewust en raadde ook aan te starten met die hevige hartstocht.
hevige hartstocht kan nooit afnemen als je én niet de nadelen/gevaren er van niet inziet, én als je visie die er achter zit gelooft.
waarom storten we ons toch zo erg op dingen? Waarom die obsessie?
Dat komt toch omdat we echt daar voordeel in zien, heil.
De boeddha onderwijst dat je die perceptie moet zien te veranderen.

Maar het gaat eigenlijk om het totale plaatje anders zal dat ook niet lukken, denk ik.

[Marcel]

of Krishnamurti gefaald heeft en
zo ja waarom, dat weet ik niet

wat je volgens mij wel ook van K kunt zeggen is dat hij hypocriet was
daarmee bedoel ik bijvoorbeeld dat hij in het geheim
een verhouding had met de vrouw van een goede vriend
die moest vooral geheim blijven, de mensen zouden het
niet begrijpen , het zou ten koste gaan van zijn verkondiging
hij verwekte bij haar ook twee kinderen
een maal abortus , een maal miskraam

hij loog ook wel eens als hem dat goed uitkwam...

het lijkt mij op grond van dit soort zaken toch zo te zijn
dat K  wel kennis had van een kwebbelende geest,
waarbij angst ook een rol speelde....

verder:
K sprak over de onmiddellijkheid van bevrijding,
maar zelf zat hij sinds begin jaren twintig van de vorige eeuw
in wat hij noemt 'het proces'.......

dat lijkt ook tegenstrijdig

[teksten Siebe]

Het lijkt mij zinloos om te speculeren wat een Boeddha doet binnen in zijn geest. Het is onmogelijk te achterhalen of te kijken of te vergelijken.

Kijk eens dan naar jezelf, zou ik zeggen!

Dat doe ik ook wel met bepaalde regelmaat hoor. Maar de kern kwestie, of K heeft gefaald in het doorgeven van zijn verlichting, is best wel interessant. Het komt er op neer dat elke verlichte leraar alleen kan wijzen met vingers naar de maan, de geïnteresseerde kan hiernaar kijken maar vaak is er toch veel in de interpretatie, in de individuele natuur die verschillend is, in de kennis van het menselijke innerlijk.

Er zijn geen woorden voor, om die dingen te beschrijven. Woorden zijn toch ook al een heel beperkt middel om te communiceren tussen twee verschillende mensen. Hoe weet ik dat mijn concept van rood hetzelfde is als jouw concept van rood?

Waar we denk ik ook echt rekening mee moeten houden is dat er a-Dhamma is, dus verkeerde Dhamma. Ik weet wel dat mensen dit erg vervelend vinden en doet denken aan kleingeestigheid, sektarisme, dogmatisme, stugheid, verdeeldheid-zaaien, en allerlei onfrisse zaken, maar ik denk toch dat het niet meer dan redelijk is dat er onjuist begrip van de Dhamma en training bestaat, en dat dit progressie blokkeert.

Het kan toch echt niet zo zijn dat het altijd maar ligt aan de leerlingen. Aan hun gebrek aan ijver, wijsheid, hun domheid. Hun gebrek aan positief kamma. Voor hetzelfde geldt kun je de vraag stellen...falen al die boeddhistische leraren met onder zich miljoenen leerlingen waarvan toch wel erg veel geen vruchten realiseren? Wat is er aan de hand? Hoe moeten we dit begrijpen? Is de Dhamma die wordt overgedragen wel de juiste Dhamma? 

[teksten Siebe]

of Krishnamurti gefaald heeft en
zo ja waarom, dat weet ik niet

wat je volgens mij wel ook van K kunt zeggen is dat hij hypocriet was
daarmee bedoel ik bijvoorbeeld dat hij in het geheim
een verhouding had met de vrouw van een goede vriend
die moest vooral geheim blijven, de mensen zouden het
niet begrijpen , het zou ten koste gaan van zijn verkondiging
hij verwekte bij haar ook twee kinderen
een maal abortus , een maal miskraam

hij loog ook wel eens als hem dat goed uitkwam...

het lijkt mij op grond van dit soort zaken toch zo te zijn
dat K  wel kennis had van een kwebbelende geest,
waarbij angst ook een rol speelde....

verder:
K sprak over de onmiddellijkheid van bevrijding,
maar zelf zat hij sinds begin jaren twintig van de vorige eeuw
in wat hij noemt 'het proces'.......

dat lijkt ook tegenstrijdig

Jeetje, echt waar. Bizar. Hij valt nu echt van zijn voetstuk bij mij.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

of Krishnamurti gefaald heeft en
zo ja waarom, dat weet ik niet

wat je volgens mij wel ook van K kunt zeggen is dat hij hypocriet was
daarmee bedoel ik bijvoorbeeld dat hij in het geheim
een verhouding had met de vrouw van een goede vriend
die moest vooral geheim blijven, de mensen zouden het
niet begrijpen , het zou ten koste gaan van zijn verkondiging
hij verwekte bij haar ook twee kinderen
een maal abortus , een maal miskraam

hij loog ook wel eens als hem dat goed uitkwam...

het lijkt mij op grond van dit soort zaken toch zo te zijn
dat K  wel kennis had van een kwebbelende geest,
waarbij angst ook een rol speelde....

verder:
K sprak over de onmiddellijkheid van bevrijding,
maar zelf zat hij sinds begin jaren twintig van de vorige eeuw
in wat hij noemt 'het proces'.......

dat lijkt ook tegenstrijdig

Jeetje, echt waar. Bizar. Hij valt nu echt van zijn voetstuk bij mij.

Ik ben al jaren geleden van mijn voetstuk gevallen

[Bodhiboom]

Jeetje, echt waar. Bizar. Hij valt nu echt van zijn voetstuk bij mij.

Ik hoorde er recent ook van. Dit is het boek...

https://en.wikipedia.org/wiki/Lives_in_the_Shadow_with_J._Krishnamurti

Het deed mij ook wel wat vreemd van opkijken. Blijkbaar was hij toch ook maar menselijk.

[Marcel]

...vijf jaar later is er een soort verweer gekomen
tegen dit boek door:
Lutyens, Mary (1996). Krishnamurti and the Rajagopals

maar dat komt als verweer
niet echt van de grond vind ik

[Noel]

Wie was K.?

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Wie was K.?

Geplaatst door: applaus
« Reactie #7 Gepost op: Gisteren om 15:57 »

• Als je K niet kent is misschien een link naar zijn stichting hier in Nederland een idee: https://www.krishnamurti.nl/

[Noel]

Hij heeft geen scholen achtergelaten, staat er op de site, en dan een grote knop 'Doneer'

[Naga]

Er zijn geen woorden voor, om die dingen te beschrijven. Woorden zijn toch ook al een heel beperkt middel om te communiceren tussen twee verschillende mensen. Hoe weet ik dat mijn concept van rood hetzelfde is als jouw concept van rood?

Als je dringend op weg bent, en onderweg hulp inroept: Weet u waar die.. en die.. straat is? Wat doe je dan?

[Naga]

Dus nu ben je verlicht,

Dat kan geen buitenstaander in mijn ogen beoordelen. Er zijn al veel teveel mensen die dat van zichzelf beweren, nietwaar?
Waar ik nu naar kijk is hoe mensen veranderen in mijn contact!
Hoeveel mensen volgen geen charismatische leraar, die uiteindelijk van zijn krukje valt? Vaak blijken die volgers dan in geen enkel opzicht tot bloei te zijn gekomen. Niet ons oordeel over de ander is van enig belang maar dat we zelf tot bloei komen in iemands nabijheid.
Vroeger (bij een of andere doorbraak) zei ik: En ben ik anders? Hoe ervaar je me nu? Nu vraag ik: En is er iets veranderd in de afgelopen tijd bij je?
Hoeveel mensen scheppen niet op over hun guru/meester/leraar? En met welk nut?

[Naga]

Maar het gaat eigenlijk om het totale plaatje anders zal dat ook niet lukken, denk ik.

Ja, prachtig, inderdaad!

[Marcel]

Wie was K.?

kleine impressie:

korte biografie
https://www.boeddhaforum.nl/index.php?topic=71.msg13244#msg13244

uit hoofdstuk 6, jaren van vervulling:
https://www.boeddhaforum.nl/index.php?topic=2810.msg23250#msg23250

[Naga]

wat je volgens mij wel ook van K kunt zeggen is dat hij hypocriet was

In mijn ogen, was hij dat niet.
Omdat hij het huwelijk bestempelde als een gevangenis. En over seks zei hij: Je doet het of je doet het niet. Er is geen probleem.

hij verwekte bij haar ook twee kinderen
een maal abortus , een maal miskraam

Zijn relatie met die vrouw (die hij trouwens al kende voor dat zij trouwde) is officieel bevestigd maar niet dat van die abortussen!

verder:
K sprak over de onmiddellijkheid van bevrijding,
maar zelf zat hij sinds begin jaren twintig van de vorige eeuw
in wat hij noemt 'het proces'.......

dat lijkt ook tegenstrijdig

Dat was een fysieke reactie op zijn transformatie.

PS
Door dat alles in het privéleven van K, werden vrienden en anderen teleurgesteld, ontgoocheld.
Maar er zijn mensen die op dezelfde manier reageren op de Boeddha, zijn - eerdere - priveleven. Namelijk, als zij horen dat hij zijn vrouw met kind verliet!...

[Naga]

Jeetje, echt waar. Bizar. Hij valt nu echt van zijn voetstuk bij mij.

SVP Lees mijn reactie daarop!

[Naga]

Ik ben al jaren geleden van mijn voetstuk gevallen

[Naga]

Hij heeft geen scholen achtergelaten, staat er op de site, en dan een grote knop 'Doneer'

Geen filosofische scholen, inderdaad. Maar wel gewone scholen.
Zoals Brockwoord Park.

[Marcel]

wat je volgens mij wel ook van K kunt zeggen is dat hij hypocriet was

In mijn ogen, was hij dat niet.
Omdat hij het huwelijk bestempelde als een gevangenis. En over seks zei hij: Je doet het of je doet het niet. Er is geen probleem.

het hypocriete schuilt hem er  natuurlijk niet in,
dat hij relaties en sexuele omgang heeft,
maar wel  in datgene wat je weglaat in je citaat:
de opgelegde heimelijkheid ervan.

[Marcel]

en lees dit ,
uit: de jaren van vervulling, mary lutyens,
het gaat over een boek, dat de moeder van Mary luteyens
(Emily luteyens)aan het schrijven is
zie de manipulatie en de angst/zorg bij K

[...] K wist dat Lady Emily op dat moment (1953 m) bezig was met het schrijven van een boek en had toestemming gegeven om uit zijn brieven aan haar te citeren en ook uit de verslagen van hem en van Nitya over zijn ervaring in Ojai van 1922. Hij maakte er een opmerking over in een brief van 17 augustus: 'Ik ben blij dat het boek opschiet, ordenen, selecteren, het moet een heel werk zijn. Het scheelt dat Mary (Lutyens, em) U kan helpen(ik ben al vanaf 1930 schrijfster van beroep). Ik schaam me niet voor het verleden, maar u weet hoe vreemd het allemaal geweest is en ik hoop dat wat u gaat zeggen binnen de theosofische kringen niet al te veel opschudding zal veroorzaken, maar daar is natuurlijk niets aan te doen'.
[...]'Ik zou het fijn vinden als we het manuscript kunnen doornemen voor het wordt gedrukt.'[...]
[...]Op 23 maart schreef hij vanuit Athene (aan Mary Lutyens, em): 'Het was aardig van je om de moeite te nemen zo uitvoerig over je moeders nieuwe boek te schrijven. Ik heb het in Benares zorgvuldig gelezen en mijn algemene indruk is positief en dat het goed geschreven is. Toch zou ik er, Mary, voor het gepubliceerd wordt nog eens met jou en  je moeder (lady Emily, em) over willen praten. Ik ben niet, als ik het zo mag uitdrukken, de persoon om uit te maken of het wel of niet moet worden uitgegeven, want die verantwoordelijkheid berust bij jou en je moeder; ik zou er alleen nog eens met jullie over willen praten om te kijken of het wel verstandig is het uit te geven. Ik wil niet beweren dat het onverstandig is, maar door er nog eens rustig over te praten zouden we misschien allebei tot waardevolle inzichten kunnen komen. Denk alstjeblieft niet dat ik wil voorstellen om van publicatie af te zien, maar indien mogelijk, zou ik er echt nog eens met jullie beiden over willen praten. De beslissing is aan jullie.'[...]

[...]Ze (lady Emily, em) was met stomheid geslagen toen ze 3 september een brief van K ontving, waarin hij meededeelde dat het boek onder geen enkele voorwaarde mocht worden gepubliceerd. Ze stuurde hem direct een telegram: 'Je plotselinge en onverwachte tegenwerking in verband met uitgave bijzonder teleurstellend na je veelvuldig getoonde bereidheid beslissing aan mij over te laten. Problemen van fysieke aard en hoge kosten maken intrekking in dit stadium waarschijnlijk niet meer mogelijk.'

K's antwoord hierop was een lange brief die op dezelfde dag werd geschreven:

'Mijn lieve moeder,
Een paar dagen geleden schreef ik dat uw boek onder geen enkele voorwaarde gepubliceerd mocht worden. Het zal beslist grote schade toebrengen aan het werk waar ik mee bezig ben; het zal niet terzake doende en onbelangrijke dingen op de voorgrond plaatse; het zal een heleboel mensen schokken, verbittering teweeg brengen enz. Dit is niet wat U beoogt en zal zeker niet bevoordelijk zijn voor hetgeen ik doe, daarvan ben ik zeker. Het zal een helebpel oppervlakkige en tijdelijke belangstelling en sensatie teweeg brengen en dat is wel het laatste wat nodig is.
Ik heb er lang over nagedacht en ben er volkomen van overtuigd dat het beter is dat het helemaal niet verschijnt. Misschien kunt u mijn overtuiging delen en als dat zo is moet u ook Mary hier van doordringen. Echt moeder, ik vat dit heel ernstig op, want het boek zal misschien onherstelbare schade aanrichten. Ik zeg niet misschien omdat ik eraan twijfel, maar omdat u en Mary er wellicht anders over denken. Maar omdat het boek jammer genoeg over mij gaat, zal met hetgeen ik zeg, ten zeerste rekening moeten worden gehouden. Houd het daarom tegen als u kunt, moeder, uit respect en liefde voor alles. Aarzel niet. Het is nog niet te laat.
Luister alstublieft naar wat ik gezegd heb.
We zullen de financiele kant moeten bekijken, maar ik smeek u dat u zich hierdoor niet laat weerhouden ervoor te zorgen dat het boek niet verschijnt.
Het is te belangrijk en te ernstig om door onze persoonlijke gevoelens te worden bedorven. Daarom smeek ik u, mam, en Mary de zaak zonder aarzelen tegen te houden.                                                                           

                                                                                 Zoals altijd met liefde
                                                                                                    Krishna.'

[Bodhiboom]

Er zijn geen woorden voor, om die dingen te beschrijven. Woorden zijn toch ook al een heel beperkt middel om te communiceren tussen twee verschillende mensen. Hoe weet ik dat mijn concept van rood hetzelfde is als jouw concept van rood?

Als je dringend op weg bent, en onderweg hulp inroept: Weet u waar die.. en die.. straat is? Wat doe je dan?

Ik wil niet zeggen dat woorden helemaal te niet doen, er zijn wel veel overeenkomsten tussen de ene persoon en de andere. Maar op het vlak van het innerlijke is de vocabulaire nog erg onder ontwikkeld.

Echter wat ik zou doen op zoek naar een bepaalde straat is even op mijn iPhone kijken

[Bodhiboom]

wat je volgens mij wel ook van K kunt zeggen is dat hij hypocriet was

In mijn ogen, was hij dat niet.
Omdat hij het huwelijk bestempelde als een gevangenis. En over seks zei hij: Je doet het of je doet het niet. Er is geen probleem.

het hypocriete schuilt hem er  natuurlijk niet in,
dat hij relaties en sexuele omgang heeft,
maar wel  in datgene wat je weglaat in je citaat:
de opgelegde heimelijkheid ervan.

Ik weet niet of je hem dat kwalijk mag nemen. Het is makkelijk om te vergeten, maar K stemt uit de 19e eeuw, hij werd grootgebracht in de tijd voor de tweede Wereldoorlog, verwachtingen waren toen anders. Het is triest dat het zo is gelopen als het ging, maar als een product van zijn tijd kan ik het wel begrijpen.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

wat je volgens mij wel ook van K kunt zeggen is dat hij hypocriet was

In mijn ogen, was hij dat niet.
Omdat hij het huwelijk bestempelde als een gevangenis. En over seks zei hij: Je doet het of je doet het niet. Er is geen probleem.

het hypocriete schuilt hem er  natuurlijk niet in,
dat hij relaties en sexuele omgang heeft,
maar wel  in datgene wat je weglaat in je citaat:
de opgelegde heimelijkheid ervan.

Ik weet niet of je hem dat kwalijk mag nemen. Het is makkelijk om te vergeten, maar K stemt uit de 19e eeuw, hij werd grootgebracht in de tijd voor de tweede Wereldoorlog, verwachtingen waren toen anders. Het is triest dat het zo is gelopen als het ging, maar als een product van zijn tijd kan ik het wel begrijpen.

Ik neem niemand iets kwalijk, ik beoefen het niet veroordelen.
Maar ook de werkelijkheid zien zoals het is. Welke waarde hebben de zogenaamde spirituele verworvenheden als blijkt dat één en ander niet met elkaar strookt.

[teksten Siebe]

Jeetje, echt waar. Bizar. Hij valt nu echt van zijn voetstuk bij mij.

SVP Lees mijn reactie daarop!

Wat er allemaal waar is weet ik niet maar ik ben het wel met marcel eens over dat heimelijke. Het is wel menselijk om zaken heimelijk te houden omdat je weet dat anderen dan negatieve of kritische oordelen over je ontwikkelen. Maar die moed moet je dan maar hebben hoor. Niet piepen.

Krishnamurti kan zelf wel vinden dat zijn prive-zaken helemaal niet belangrijk zijn, en enkel zal leiden tot veel oproer en afleidt van zijn boodschap en missie, en dat is natuurlijk ook zo, maar mensen moeten een leraar ook op meer kunnen beoordelen dan zijn woorden alleen, nietwaar? Een leraar hoort altijd vooral beoordeeld te worden op zijn gedrag, publiek maar ook zeker privé. Dit geldt zeker voor een boeddhistische leraar. Sterker, dat is cruciaal. Afgaan op alleen woorden is totaal dwaas want mooipraters zijn er genoeg. Je moet je nooit met een leraar verbinden op basis van zijn charisma en woorden alleen. Dat is het advies wat ik lang geleden kreeg.

[Bodhiboom]

Ik neem niemand iets kwalijk, ik beoefen het niet veroordelen.
Maar ook de werkelijkheid zien zoals het is. Welke waarde hebben de zogenaamde spirituele verworvenheden als blijkt dat één en ander niet met elkaar strookt.

Dan moet je de leer van de verlichte vergelijken met zijn gedrag. Ik weet eerlijk gezegd niet genoeg van waar Krishnamurti over sprak, ik heb me nooit zo kunnen verenigen met zijn manier van spreken. Maar ik ken wel een aantal gezegdes van hem, en daaruit zou ik zeggen dat hij toch een indruk heeft gemaakt op de maatschappij. Dat verdient wel een mate van respect.

[teksten Siebe]

Krishnamurti sprak me vooral erg aan in een tijd dat ik ook erg maatschappij kritisch was, boos ook. Ik voelde me onmachtig en K. gaf me een soort kracht.
Ik deelde zijn analyse van de problemen. Die er volgens mij in de kern op neerkwam dat de crises waarin de wereld verkeert, een afspiegeling is van de crises in de mens, in de geest. Geweld in de geest dan ook geweld in de wereld. Kort gezegd.

In boeddhisme ben ik eerder het besef tegengekomen dat het bestaan nou eenmaal met zaken komt die we niet willen. Wie wil nou dierbaren verliezen, ziek worden, aftakelen, dat dingen plots stukgaan etc. terwijl dat toch de aard der dingen is. Zal de wereld ooit anders worden?
Zelfs als er geen armoede is, geen oorlog, geen klimaatcrises, geen economische crises, geen racisme, geen extremisme, geen misdaad, etc. zelfs dan heb je toch nog altijd niet de wereld die je wilt, want de waarheid van lijden is helemaal niet echt opgelost. Het ongenoegen en leed zal gewoonweg niet eindigen.

Ik denk dat de Boeddha dit heel realistisch zag. Elke bestaansvorm heeft nou eenmaal zijn typisch lijden en een bepaald deel daarvan zal je moeten accepteren en een andere deel, het mentale lijden, kun je overwinnen. Het is echter niet realistisch, eenmaal geboren als mens, te geloven dat je vrij zult zijn van ziekten, pijn, aftakeling, ongemakken.

[Bodhiboom]

Krishnamurti sprak me vooral erg aan in een tijd dat ik ook erg maatschappij kritisch was, boos ook. Ik voelde me onmachtig en K. gaf me een soort kracht.
Ik deelde zijn analyse van de problemen. Die er volgens mij in de kern op neerkwam dat de crises waarin de wereld verkeert, een afspiegeling is van de crises in de mens, in de geest. Geweld in de geest dan ook geweld in de wereld. Kort gezegd.

In boeddhisme ben ik eerder het besef tegengekomen dat het bestaan nou eenmaal met zaken komt die we niet willen. Wie wil nou dierbaren verliezen, ziek worden, aftakelen, dat dingen plots stukgaan etc. terwijl dat toch de aard der dingen is. Zal de wereld ooit anders worden?
Zelfs als er geen armoede is, geen oorlog, geen klimaatcrises, geen economische crises, geen racisme, geen extremisme, geen misdaad, etc. zelfs dan heb je toch nog altijd niet de wereld die je wilt, want de waarheid van lijden is helemaal niet echt opgelost. Het ongenoegen en leed zal gewoonweg niet eindigen.

Ik denk dat de Boeddha dit heel realistisch zag. Elke bestaansvorm heeft nou eenmaal zijn typisch lijden en een bepaald deel daarvan zal je moeten accepteren en een andere deel, het mentale lijden, kun je overwinnen. Het is echter niet realistisch, eenmaal geboren als mens, te geloven dat je vrij zult zijn van ziekten, pijn, aftakeling, ongemakken.

Krishnamurti zei ooit eens:

“You must understand the whole of life, not just one little part of it. That is why you must read, that is why you must look at the skies, that is why you must sing, and dance, and write poems, and suffer, and understand, for all that is life.”

[teksten Siebe]

K. houdt me nog altijd wel bezig. Ik heb een hele tijd veel gelezen, bijeenkomsten bezocht, video's bekeken.

K. moest niks hebben van jezelf beteugelen want dat zou weer gewelddadig zijn etc etc. Nu vind ik dit wel een begrijpelijke maar geen sterke analyse. Het is gewoon een verkeerd idee, vind ik nu, dat alles altijd maar ideaal, d.w.z. ongeforceerd, ongedwongen, moet gebeuren. Nee, soms moet je gewoon jezelf echt via disciplinering in acht nemen, aan de teugels, aan de leiband leggen, grenzen voor jezelf trekken, gewoon om jezelf en anderen te beschermen tegen je eigen slechte neigingen. Omdat je gewoonweg niet wijzer bent.

Ik snap niet dat K. hier geen gevoel voor had en niet de waarde inzag van beteugeling. Boeddha sprak er niet negatief over volgens de Pali overlevering. Ik ook niet. Ik wil nog altijd best meegaan met K. dat het niet ideaal is en dat het veel beter zou zijn als je op een volledig ongedwongen wijze niet over grenzen heen gaat maar zo is het gewoon niet, dus...

[Bodhiboom]

Tja ik denk wel, hoe ouder je word, hoe meer ideeen van de samenleving je in je opneemt, en dus ook hoe moeilijker het is om vanuit onschuld te kijken. K had een gave, om dingen duidelijk te zien.

Ik denk dat als je jezelf beteugeld dat je dan alleen maar meer interne spanningen oproept, meer barrières creëert. Het gaat erom om ontspannen in vrede te kunnen leven, en dat is nog maar een eerste stap naar dieper onderzoek.

[Naga]

het hypocriete schuilt hem er  natuurlijk niet in,
dat hij relaties en sexuele omgang heeft,
maar wel  in datgene wat je weglaat in je citaat:
de opgelegde heimelijkheid ervan.

Dit is heel persoonlijk, dat weet ik: Heb zelf het niet als schokkend ervaren! Wel verrassend! Omdat ik door de jaren heen nooit K bekrompen heb zien doen over seks!
In zijn openbare toespraken en leringen, heb ikzelf nimmer iets gelezen of gehoord dat hijzelf persoonlijk niets met seks had!
Dat hij niet zijn seksleven op grote posters drukte, is een zaak van hem alleen!
Boeddha wordt tegenwoordig nog steeds afgerekend op het gegeven dat hij vrouw en pasgeboren kind verliet! Een egotripper van de bovenste plank?