Wat versta jij onder het ego?

[Naga]

Voor mij, is het de verkramping binnen onze denkgeest.
Bij zo’n verkramping kan liefde niet opereren.
Enkel keuzeloos gewaarzijn kan daar dan een einde aanmaken.
Dat je volledig contact hebt met het moment zoals het is. Dat je doordringt in wat is, zonder weerstand.
Als we niet in staat zijn onszelf gewaar te wezen, dan adviseer ik over te schakelen naar wat je zintuiglijk direct, hier en nu, ervaart. Proef je nu iets? Wat hoor je?...
Door je feitelijk over te geven aan je zintuigen, wordt de geest direct overstegen. Op die manier kan de verkramping niet verder zijn werk doen.
Weet dat het ego bij iedere verkramping terrein wint. Noem het je innerlijke demon of duivel of mara. Zowel de Boeddha als de Christus doorstonden de confrontatie ermee, nietwaar?
Het ego is ons denken, dat in conflict is met wat is.

[Bodhiboom]

Voor mij is het ego een stroming binnen de gewone geest, een aantal tendensen die met zelf en het mijn-maken te maken hebben. Ik heb wel eens gehoord dat het een illusie is, en op zekere hoogte lijkt mij dat waar, maar je kan het wel in jezelf waarnemen als je goed observeert en kijkt naar je zelfzuchtige en egoïstische trekjes. Het is een complex binnen in het zelf.

Mediteren helpt je er wel van te verlossen, zelfs iets als shikantaza, gewoon zitten. Om last te hebben van je ego moet je vereenzelvigt zijn met je geest, en zelfs dan niet alle delen van je geest.