Francis Lucille, een nog levende leraar

[Bodhiboom]

Ik dacht dat deze Franse Advaita leraar misschien wel iets interessants bij te dragen had... hij leeft nog, en was een student van Jean Klein. Hier is zijn blog, een aantal vraag en antwoord sessies over uiteenlopende onderwerpen, allemaal in het Engels...

https://francis.ugjka.net/eng/index.html

Ask yourself who is hypnotized. Inquire deeply. Who is it? Where is it? You will find that it is not possible to find such an entity. If you explore your mind and your body, you will find a few concepts that you identify with like “I am a woman”, “I am a human being”, “I am a lawyer”, etc.. You can also find certain sensations in your body, certain areas that are more opaque, more solid, that you identify with as well. But when you look more closely, it becomes obvious that you are not this sensation in your chest, nor this thought of being a woman, since feelings and thoughts come and go and what you really are is permanent. At this very moment, the hypnosis ends. The occurrence of these thoughts and feelings is less of a problem than your identification with them. As soon as you become aware of them, you distance yourself. You are free. In this freedom, you do not locate yourself anywhere. It is important to stay in this non-localization, as we have the tendency to hasten to take hold of a new identification as soon as we have let go of the previous one, like a monkey who doesn’t let go of a branch before latching onto another.

You will see how wonderful it is to live in the air in this way, without hanging on, unattached. In the beginning, it seems a bit strange, although your new attitude doesn’t constitute an obstacle to anything. You can always fulfill your functions as a mother or as a lawyer, feel your body and so forth. In fact, to be nothing, in the air, no where, is very practical. It simplifies life a great deal. Do not be content merely to understand. Put your understanding into practice. Try being nobody. Let go of the branches.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Ik dacht dat deze Franse Advaita leraar misschien wel iets interessants bij te dragen had... hij leeft nog, en was een student van Jean Klein. Hier is zijn blog, een aantal vraag en antwoord sessies over uiteenlopende onderwerpen, allemaal in het Engels...

https://francis.ugjka.net/eng/index.html

Vraag jezelf af wie gehypnotiseerd is. Onderzoek diep. Wie is het? Waar is het? U zult merken dat het niet mogelijk is om een ​​dergelijke entiteit te vinden. Als je je geest en je lichaam verkent, zul je een paar concepten vinden waarmee je je identificeert, zoals "ik ben een vrouw", "ik ben een mens", "ik ben een advocaat", enz. Je kunt ook bepaalde sensaties in uw lichaam, bepaalde gebieden die ondoorzichtiger en steviger zijn, waarmee u zich ook identificeert. Maar als je beter kijkt, wordt het duidelijk dat je niet dit gevoel in je borst bent, noch deze gedachte dat je een vrouw bent, aangezien gevoelens en gedachten komen en gaan en wat je werkelijk bent, is permanent. Op dit moment eindigt de hypnose. Het optreden van deze gedachten en gevoelens is minder een probleem dan uw identificatie ermee. Zodra je je ervan bewust wordt, neem je afstand. Je bent vrij. In deze vrijheid lokaliseer je jezelf nergens. Het is belangrijk om in deze niet-lokalisatie te blijven, omdat we de neiging hebben om ons te haasten om een ​​nieuwe identificatie aan te nemen zodra we de vorige hebben losgelaten, zoals een aap die nog niet eerder een tak loslaat. zich vastklampen aan een ander.

Je zult zien hoe heerlijk het is om op deze manier in de lucht te leven, zonder te blijven hangen, los. In het begin lijkt het wat vreemd, al vormt je nieuwe houding nergens een belemmering. U kunt altijd uw functies als moeder of als advocaat vervullen, uw lichaam voelen enzovoort. Niets zijn, in de lucht, nergens, is eigenlijk heel praktisch. Het maakt het leven veel eenvoudiger. Wees niet alleen tevreden om het te begrijpen. Breng uw begrip in de praktijk. Probeer niemand te zijn. Laat de takken los.

bedankt