Ik heb je bijdrage inmiddels meermalen doorgelezen. Voor zover ik het begrijp, wil je (opnieuw) verwijzen naar het gegeven dat er geen zelf is, geen identiteit, eigenlijk in lijn met wat Gautama de Boeddha zegt in de woorden die van hem zijn vastgelegd. Verder vertel je dat het via een forum als dit niet mogelijk is om aan te tonen dat er geen identiteit is. Althans, door onze woorden wordt de indruk gewekt dat er iemand is als een identiteit, als zelf, die de woorden heeft geformuleerd. Dat klopt, we kunnen niet aantonen dat er geen zelf is, we kunnen echter ook niet aantonen dat er wél een zelf in ons aanwezig is. De bewijsstukken ontbreken ten ene male. Maar in de communicatie kunnen we niet anders dan de woorden "ik", "jij", "hij", "u" gebruiken. Anders kunnen we in het praktische leven niet met elkaar praten. De verwarring rondom een substantieel zelf of identiteit zullen we, ieder afzonderlijk, echter op eigen initiatief moeten doorgronden, beseffen, beschouwen, waarnemen. Toch zou ik willen zeggen, afgezien van het al dan niet bestaan van een substantieel zelf, dat we er tóch zijn. Er is een lichaam, een geest, denken, voelen, etc. Dus is het slechts voor jezelf mogelijk om te onderzoeken of er een zelf is, of niet. Ook daarin kunnen we eigenlijk de Boeddha niet zomaar op zijn woorden geloven. Want dan blijft het een mooie theorie. Ik denk en hoop dat je dat ongeveer bedoelt.
Verder geef je aan dat je niet als autoriteit wilt worden gezien. Op zich is dat een goed streven, zo ben ik van mening. En stel je dat mensen beter weg kunnen blijven bij autoriteiten zoals Leraren en Meesters. Ik kan niet bepalen waar je hier de grens wilt stellen, maar ik vermoed dat je bedoelt dat onverlichte personen pretenderen dat ze inzicht hebben, terwijl ze dat nog zouden moeten realiseren. Christus zei bijvoorbeeld dat er vele valse Profeten na Hem zouden komen (Mattheüs 24:11). Ik heb al eerder aangegeven dat er velen zijn die Leraar willen zijn, maar slechts zeer weinigen wensen een leerling te zijn. Dat is een teken aan de wand, vind ik. Echter, de Boeddha kunnen we toch wel beschouwen als een Leraar of Meester, ook al zegt hij in de Kamala Sutra dat je niemand zomaar als autoriteit moet aannemen. Ook hem niet. De Boeddha stelt zelfs dat je zelf alles moet toetsen wat hij zegt. En nooit zomaar iets moet aannemen op zijn autoriteit of de autoriteit van wie dan ook.
Als laatste schrijf je dat mensen elkaar, ondanks dat er eigenlijk geen zelf of identiteit is, de maat gaan nemen als ze iets niet bevalt in de communicatie. Als ze zich bijvoorbeeld verongelijkt voelen door de woorden van de ander. Ik meen dat je dan wil verwijzen naar de tegenstrijdigheid van het gegeven dat er geen zelf is, maar dat mensen automatisch tóch menen dat ze vanuit hun identiteit in de verdediging moeten schieten. Eigenlijk is dat niet eens een bewuste keuze, het gebeurt gewoon. Dit gebeurt als gevolg van onze emoties die worden getriggerd, en er komen allerlei stoffen in ons bloed, zoals adrenaline. Vanuit ons oertijd-DNA worden we klaar gemaakt om te vechten of te vluchten. Dat had destijds een duidelijke functie. Omdat dit grotendeels of zelfs geheel een onbewust proces is, komt er als het ware een ander "ikje" naar voren, die de boventoon gaat voeren. Dat kan een zich verongelijkt voelend ikje zijn. Anders gezegd: je manier van denken wordt verregaand beïnvloed door je emoties en de stoffen die daardoor in je bloed terecht komen. En ga je dienovereenkomstig reageren. Er is geen eenheid in ons, we zijn als het ware met velen. En al die ikjes worden door de verschillende omstandigheden in het leven geroepen. Dit is waarom Gurdjieff zei: "Niemand doet iets, alles gebeurt." Een boute uitspraak, maar het is helaas waar. We zijn wat dit aangaat een slaaf van de omstandigheden. Dat is wat anders dan dat we ons aanpassen aan een situatie, dat kan een bewust proces zijn.
Met dit alles wil ik geenszins beweren, dat ik het allemaal zo goed weet. We zitten allen in hetzelfde schuitje. Ook ik ben vatbaar voor de processen die ik beschrijf. Ik wens ook niemand te kwetsen of de les te lezen. Ik probeer slechts om de zaken te onderzoeken en mijn zienswijze te geven. Dat kan hopelijk in een dialoog met de ander.
