Vertel eens Siebe.. wat ben je zonder de betekenis die je aan jezelf van binnen en buiten, en alles om je heen geeft?
dood
Dat is nogal een betekenis..
Nogmaals.. Wat ben je zonder de betekenis die je aan jezelf van binnen en buiten, en alles om je heen geeft?
Ik kan ergens aanvoelen dat er iets onbepaalds is, niet dit niet dat, niet zus niet zo, niet te kenmerken. En ik geloof dat het soms voorkomt dat je vanuit die onbepaaldheid leeft en omgaat met anderen. Ik geloof dat Jezus hierover sprak als 'zalig zijn de armen van geest'. Als je vol bent van ideeën over jezelf, anderen, de wereld en die je leiden, dan ben je niet arm van geest.
Ook als je over anderen een mening vormt in de vorm van 'die persoon is zus en zo'...en dat ziet als een onveranderlijk feit, ben je niet arm.
Armoede van geest zie ik als een soort natuurlijke staat. Een staat van natuurlijke eenvoud. Ongekunsteld.
Maar natuurlijke staat betekent niet dat je altijd ongekunsteld bent en doet, integendeel, en dit komt omdat er allerlei bijkomstige bezoedelingen je als mens in de greep krijgen.
Dat ik ongeboren ben, of het ongeborene, dat mijn ware aard doodloos is, eeuwig, dat zijn dingen daar weet ik niks van.
