ik ben of ik besta

[scepticus]

Maha Bua Nyanasampanno was een boeddhistische monnik uit Thailand en een zeer gerespecteerde leraar in de Theravada-traditie. Hij stond bekend om zijn eenvoudige en directe manier van lesgeven over de Boeddhistische leer. In zijn uitleg van het Boeddhistische begrip Citta, legde hij uit dat het verwijst naar het bewustzijn of de geest van een persoon, dat zowel mentale processen als emotionele toestanden omvat.

Maha Bua beschreef de Citta als een stroom van bewustzijn die altijd in beweging is en voortdurend verandert. Hij benadrukte dat de Citta niet hetzelfde is als het lichaam of de fysieke zintuigen, maar eerder een niet-fysiek aspect van de menselijke ervaring dat alle andere aspecten doordringt.

Volgens Maha Bua kan de Citta worden beoefend en ontwikkeld door meditatie en mindfulness-praktijken. Door zich bewust te worden van de stroom van de Citta en te leren deze te beheersen, kan men innerlijke rust, vrede en geluk bereiken. Hij legde uit dat de Citta het potentieel heeft om zowel lijden als geluk te ervaren, afhankelijk van hoe het wordt gebruikt en beoefend.
Over het algemeen beschreef Maha Bua de Citta als een cruciaal concept in de Boeddhistische leer, dat helpt bij het begrijpen van de aard van de geest en hoe deze kan worden getransformeerd om verlichting te bereiken.

In één van zijn boeken, "Maha Boowa: The Heart of the Practice," legt hij uit: "Citta is de geest of het bewustzijn, en het omvat de gehele wereld van mentale formaties en emoties die de geest bewonen. Het is niet hetzelfde als het lichaam of de zintuigen, maar het doordringt alles en beïnvloedt alles wat we doen en ervaren." Dit citaat geeft de algemene uitleg van Maha Bua over Citta weer en bevestigt de centrale rol ervan in de Boeddhistische leer.

Maha Bua benadrukte dat het zuiveren van de Citta een belangrijk aspect is van de Boeddhistische beoefening. Hij beschouwde meditatie als de sleutel tot het zuiveren van de Citta en het bereiken van innerlijke rust en vrede.

In zijn boek "Maha Boowa: The Heart of the Practice," beschrijft Maha Bua dat het zuiveringsproces van de Citta begint met het ontwikkelen van mindfulness en het bewustzijn van de mentale toestanden die zich in de geest voordoen. Hij legt uit dat het doel van meditatie is om de geest te stabiliseren en te kalmeren, zodat men inzicht kan krijgen in de ware aard van de geest en de realiteit.

Maha Bua benadrukte dat het belangrijk is om de geest te zuiveren van onzuiverheden zoals verlangen, haat en illusies. Hij stelde voor om zich te concentreren op het ontwikkelen van deugden zoals vriendelijkheid, gelijkmoedigheid en mededogen om deze onzuiverheden te verminderen en uiteindelijk te verwijderen.

Maha Bua stelde niet dat de Citta simpelweg ontdekt kan worden en dat het daarmee automatisch gezuiverd wordt, maar benadrukte daarentegen het belang van een zuiveringsproces. Daarom staat het niet toe dat argumenten zoals "het ontdekken van kennende leegte betekent dat er geen oordelen, frustraties en onwetendheid meer zijn" worden gebruikt, omdat zolang deze aspecten niet gezuiverd zijn, de Citta of de kennende leegte bedekt blijft en bevrijding niet mogelijk is.

[scepticus]

Ik maak hieruit op dat dit Boeddha forum voor jou evenzogoed een leerzaam tijdverdrijf is. Zeg maar, in de zin van.. niet te nadrukkelijk zijn.

Wat is er mis met "als er kan bijgedragen worden aan een stabielere, vreedzamere en helderdere communicatieve omgeving, dan zal dat zeker niet nalgelaten worden", dat er geheel iets anders uit opgemaakt wordt?

Stoort het jou dat er gevraagd wordt een beetje meer respect op te brengen voor een ander? Dat er aanspraak gemaakt wordt op wat zich verder als mens voort blijft doen en de vraag gesteld wordt of dat er toch niet nog om kan doen, terwijl het zo toch maar verder blijft gaan?

Ik richt mij hier nu even tot de mens, die ondanks de realisatie "niet mens te zijn", nog steeds converseert, reageert, zaken opmaakt en daarbij ook een impact heeft op de communicatieve omgeving. Dit is de mens "waarin werkelijk een volstrekt open gemoed kan verwezenlijkt worden dat onverstoorbaar kan dealen met een relatieve werkelijkheid".

Hier vindt de praktijk plaats en het Boeddhisme benadrukt dat dit "open" gemoed niet gekenmerkt wordt door onverschilligheid, hardheid, radicaliteit of onderscheiding, maar juist door kwaliteiten die passen bij het woord "open". Ja, "kwaliteiten", niet aanwezig in het NIKS waartoe men ontwaken kan, wel aanwezig in interactie, conversatie en communicatie. Het Boeddhisme benadrukt het belang van ontwaken uit het mens-zijn, maar richt zich ook op wat er nog verder gaat na dit ontwaken. Het distantieert zich daar niet van.

Ik heb verder geen andere mogelijkheid dan te accepteren dat er van jou kant geen open en constructief reageren in zit. Wellicht zou het jou, toch op vlak van wat zich nog verder voor blijft doen in interactie en communicatie, ook enige bevrijding geven moest je accepteren dat ik en anderen hier op dit forum willen bijdragen tot een stabielere, vreedzamere en helderdere communicatieve omgeving, en dit zonder de pretentie ook maar iets verwezenlijkt te hebben.

[I'm a loser]

Het verdwenen ik, vaak zijn woorden slechts aanwijzingen naar de waarheid. Veel van deze concepten zijn niet duidelijk te classificeren of onder woorden te brengen, en door zorgvuldige woordkeus kom je maar zo ver. Ik begrijp best dingen in mijn binnenste waar ik geen woorden voor heb. Daarom vond ik het boek van Jean Klein ook bijzonder, omdat het hem wel lukt op een paar plaatsen om dingen treffend te verwoorden.

De boeddhistische classificatie van wat is precies citta of sunyata betekent voor mij ook niet veel. Ik ben zo zes jaar bezig geweest met het boeddhisme, en die tijd heb ik gebruikt met mensen die in het Engels of het Nederlands spraken, niet Pali of Sanskriet. De laatste jaren heb ik mij meer verdiept in de Advaita.

Mijn gevoel is als je precies uiteen wilt zetten wat je bedoelt in je belevenissen en je wilt begrepen worden, schrijf dan een boek. Daar kan je zonder tegenspraak in de juiste lengte duidelijk maken wat je ervaart en hoe jou geest er nu uitziet, gerelateerd tot het boeddhisme of de advaita als je dat wilt.

Naar mijn idee is zo'n beetje alles wat er over te schrijven valt al geschreven.  Mensen die een boek schrijven doen dat wellicht voor zichzelf, mogelijk zo ook Jean Klein.   Soms herlees ik een boek na jaren en dan valt een boek me bij nader inzien tegen waar ik hetzelfde boek eerder geweldig vond. Dus nee, ik heb niet de behoefte om een boek te schrijven.

Verder ben ik het eens dat het goed is om je licht op te steken bij de diverse filosofieën over deze materie.   Daarom ben ik op mijn beurt het boeddhisme aan het bestuderen.   Gezien dat mijn denken meer Grieks is dan boeddhistisch is dat een mentale omschakeling.  Het boeddhisme kent een merkwaardige wijze van zeggen.

[Vrij]

Het Boeddhisme benadrukt het belang van ontwaken uit het mens-zijn, maar richt zich ook op wat er nog verder gaat na dit ontwaken. Het distantieert zich daar niet van.

Daar distantieer ik mij ook niet van, ik benadruk eenvoudig het een of ander perspectief aangaande deze beschouwingen, net als jij.. of wie dan ook. De communicatie an sich is alreeds het aan banden leggen van waar over gesproken wordt.

[Vrij]

Maha Bua Nyanasampanno was een boeddhistische monnik uit Thailand en een zeer gerespecteerde leraar in de Theravada-traditie. Hij stond bekend om zijn eenvoudige en directe manier van lesgeven over de Boeddhistische leer. In zijn uitleg van het Boeddhistische begrip Citta, legde hij uit dat het verwijst naar het bewustzijn of de geest van een persoon, dat zowel mentale processen als emotionele toestanden omvat.

Maha Bua beschreef de Citta als een stroom van bewustzijn die altijd in beweging is en voortdurend verandert. Hij benadrukte dat de Citta niet hetzelfde is als het lichaam of de fysieke zintuigen, maar eerder een niet-fysiek aspect van de menselijke ervaring dat alle andere aspecten doordringt.

Volgens Maha Bua kan de Citta worden beoefend en ontwikkeld door meditatie en mindfulness-praktijken. Door zich bewust te worden van de stroom van de Citta en te leren deze te beheersen, kan men innerlijke rust, vrede en geluk bereiken. Hij legde uit dat de Citta het potentieel heeft om zowel lijden als geluk te ervaren, afhankelijk van hoe het wordt gebruikt en beoefend.
Over het algemeen beschreef Maha Bua de Citta als een cruciaal concept in de Boeddhistische leer, dat helpt bij het begrijpen van de aard van de geest en hoe deze kan worden getransformeerd om verlichting te bereiken.

In één van zijn boeken, "Maha Boowa: The Heart of the Practice," legt hij uit: "Citta is de geest of het bewustzijn, en het omvat de gehele wereld van mentale formaties en emoties die de geest bewonen. Het is niet hetzelfde als het lichaam of de zintuigen, maar het doordringt alles en beïnvloedt alles wat we doen en ervaren." Dit citaat geeft de algemene uitleg van Maha Bua over Citta weer en bevestigt de centrale rol ervan in de Boeddhistische leer.

Maha Bua benadrukte dat het zuiveren van de Citta een belangrijk aspect is van de Boeddhistische beoefening. Hij beschouwde meditatie als de sleutel tot het zuiveren van de Citta en het bereiken van innerlijke rust en vrede.

In zijn boek "Maha Boowa: The Heart of the Practice," beschrijft Maha Bua dat het zuiveringsproces van de Citta begint met het ontwikkelen van mindfulness en het bewustzijn van de mentale toestanden die zich in de geest voordoen. Hij legt uit dat het doel van meditatie is om de geest te stabiliseren en te kalmeren, zodat men inzicht kan krijgen in de ware aard van de geest en de realiteit.

Maha Bua benadrukte dat het belangrijk is om de geest te zuiveren van onzuiverheden zoals verlangen, haat en illusies. Hij stelde voor om zich te concentreren op het ontwikkelen van deugden zoals vriendelijkheid, gelijkmoedigheid en mededogen om deze onzuiverheden te verminderen en uiteindelijk te verwijderen.

Maha Bua stelde niet dat de Citta simpelweg ontdekt kan worden en dat het daarmee automatisch gezuiverd wordt, maar benadrukte daarentegen het belang van een zuiveringsproces. Daarom staat het niet toe dat argumenten zoals "het ontdekken van kennende leegte betekent dat er geen oordelen, frustraties en onwetendheid meer zijn" worden gebruikt, omdat zolang deze aspecten niet gezuiverd zijn, de Citta of de kennende leegte bedekt blijft en bevrijding niet mogelijk is.

Als de 'geest' komt tot de constatering/vaststelling van wat het is vanwege die constatering/vaststelling, heb je met niets anders van doen dan een ''zichzelf vervullende voorspelling''.

[Bodhiboom]

Verder ben ik het eens dat het goed is om je licht op te steken bij de diverse filosofieën over deze materie.   Daarom ben ik op mijn beurt het boeddhisme aan het bestuderen.   Gezien dat mijn denken meer Grieks is dan boeddhistisch is dat een mentale omschakeling.  Het boeddhisme kent een merkwaardige wijze van zeggen.

Waar ik mee begon was het doen van een basiscursus bij een Tibetaanse tempel. Veel lijsten van mentale formaties enzo, maar wel een redelijke gronding. Maar de verschillende stromingen pakken het heel verschillend aan — zen bijvoorbeeld is uitermate praktisch en begint vrijwel onmiddellijk met mediteren, terwijl de theravada flink aan kennis doet.

Waar ik wat aan heb gehad is The Complete Teachings van Ajahn Chah, een Thaise Woud monnik waarvan men wel eens zegt dat hij verlicht was. Makkelijk te lezen, en het geeft een inzicht in het soort onderricht dat boeddhistische leken en monniken krijgen van een gerenommeerd meester. Hij heeft wel eens gezegd tegen een student dat het hart het enige boek was dat het lezen waard was. De Complete Teachings is in het engels gewoon te downloaden, ik weet niet of er een nederlandse vertaling bestaat.

Verder zijn de anthologieen van sutra’s wel een goede plaats om te beginnen, omdat ze voorgeselecteerd zijn uit de grote massa beschikbare literatuur. Ik las Buddhist Scriptures van Edward Conze en In the Buddha’s Words van Bikkhu Bodhi. Zo kom je wat dichter bij de historische woorden van de boeddha.

Een andere aanpak is om je te richten op een levende leraar, en diens begrip te benaderen. De Dalai Lama is populair, maar er zijn ook anderen. Ik las destijds aardig wat Thich Nhat Hanh, maar die is onlangs gestorven.

[scepticus]

Als de 'geest' komt tot de constatering/vaststelling van wat het is vanwege die constatering/vaststelling, heb je met niets anders van doen dan een ''zichzelf vervullende voorspelling''.

Dat is misschien wat je er uit opmaakt. Laat mij echter verduidelijken dat nergens in mijn reactie gesproken wordt over een constatering of vaststelling van wat de geest is vanwege die constatering/vaststelling.

Wat er eerder wordt vermeld, is dat de citta het potentieel heeft om zowel lijden als geluk te ervaren, afhankelijk van hoe het ontdaan is van de mentale toestanden die het gewoonlijk bedekt. Zo ook, afhankelijk van de openheid waarmee deze woorden worden gelezen, kunnen ze bevrijdend zijn, dan wel beperkend, tegenkanting en verwerping oproepen. Het zijn nooit de woorden zelf die dit veroorzaken, maar eerder de staat waar ze in ontvangen worden.

Bovendien staat er dat de mentale toestanden die in de geest opkomen, zoals verlangen, haat en illusies, indien niet gezuiverd, alles wat we doen en ervaren blijven doordringen en beïnvloeden. Met andere woorden, alles wat zich voor blijft doen van die mens, blijft doordrenkt en beïnvloed door deze mentale toestanden, tenzij deze gezuiverd worden.

Het is door deze zuivering dat dit niet langer het geval zal zijn. Dit is de essentie van het Boeddhisme. Niet het vasthouden aan verschillende perspectieven en communiceren over deze perspectieven. Het gaat erom wat het teweegbrengt in de praktijk, en daar gaat deze communicatie over, over niets anders.

Daar distantieer ik mij ook niet van, ik benadruk eenvoudig het een of ander perspectief aangaande deze beschouwingen, net als jij.. of wie dan ook. De communicatie an sich is alreeds het aan banden leggen van waar over gesproken wordt.

Daar zijn we het dan volledig over eens dat het verspillen van tijd aan theoretische beschouwingen geen vruchtbare praktijk is. Het is daarom beter om ons te richten op de praktijk zelf: welk effect heeft bevrijding op wat zich nog voor blijft doen als mens?

Dit is waar het Boeddhisme om draait - niet om het eindeloos communiceren over verschillende beschouwingen en perspectieven daarop. Heel concreet. Down to earth. De praktijk.

En om dit te verduidelijken: de praktijk van het Boeddhisme is niet om de geest, het NIKS of iets anders dat al buiten beschouwing van zuiver en onzuiver staat te zuiveren. De praktijk is om te zuiveren wat de geest bedekt en niet zomaar verdwijnt door simpelweg tot ontwaken te komen tot dat wat buiten beschouwing van zuiver en onzuiver is.

Het Boeddhisme benadrukt dat wat wel gezuiverd kan worden niet ongemoeid gelaten mag worden. Het is van essentieel belang om te beseffen dat ware bevrijding alleen mogelijk is wanneer deze bedekking volledig is weggenomen. Dit is waar het proces van zuivering op gericht is.

Het zou daarom wel aangenaam zijn als er hier op het forum over Boeddhisme gewoon over deze praktijk zou kunnen uitgewisseld worden zonder dat er daar steeds weer iemand op gaat springen met wat hij er van uit opmaakt maar helemaal niet ter zake is. Dat is het respect dat er gevraagd wordt, respect over het thema waar dit forum over gaat. Overweeg het anders toch nog eens vanuit een open gemoed?

[Vrij]

Overweeg het anders toch nog eens vanuit een open gemoed?

Het gemoed is open en een en al mededogen.. daarom zeg ik wat ik zeg, het komt uit een bevrijd hart.
Maar, vooruit dan, ik zal wat minder nadrukkelijk zijn.

[scepticus]

Het gemoed is open en een en al mededogen.. daarom zeg ik wat ik zeg, het komt uit een bevrijd hart.

Het is niet aan mij om je te bevrijden uit die illusie.
Wat je hier mee doet, is jouw zaak.

Maar, vooruit dan, ik zal wat minder nadrukkelijk zijn.

Dat zou hoedanook een goede zaak voor het forum zijn, maar nog steeds verkeerd opgevat alsof het om nadrukkelijkheid zou gaan. Maar dat is weer jouw zaak.

Respect is niet zo moeilijk als je geen pretenties hebt. Het idee dat je niet nadrukkelijk mag spreken, vanuit de veronderstelling dat wat je zegt voortkomt uit een bevrijd hart, is in strijd met respect.

Er is maar één weg uit, en dat is uit de pretentie, respect voor het grotere plaatje voelt dan niet meer als een beperking opgelegd, maar wordt dan een natuurlijk fenomeen.

Misschien zal bovenstaande uiteindelijk nog klaar en helder worden. Zo niet was het het nadrukkelijk vermelden ter overweging ten minste waard.

Tot zover.

[Vrij]

Het gemoed is open en een en al mededogen.. daarom zeg ik wat ik zeg, het komt uit een bevrijd hart.

Het is niet aan mij om je te bevrijden uit die illusie.
Wat je hier mee doet, is jouw zaak.

Maar, vooruit dan, ik zal wat minder nadrukkelijk zijn.

Dat zou hoedanook een goede zaak voor het forum zijn, maar nog steeds verkeerd opgevat alsof het om nadrukkelijkheid zou gaan. Maar dat is weer jouw zaak.

Respect is niet zo moeilijk als je geen pretenties hebt. Het idee dat je niet nadrukkelijk mag spreken, vanuit de veronderstelling dat wat je zegt voortkomt uit een bevrijd hart, is in strijd met respect.

Er is maar één weg uit, en dat is uit de pretentie, respect voor het grotere plaatje voelt dan niet meer als een beperking opgelegd, maar wordt dan een natuurlijk fenomeen.

Misschien zal bovenstaande uiteindelijk nog klaar en helder worden. Zo niet was het het nadrukkelijk vermelden ter overweging ten minste waard.

Tot zover.

Je omzeild de boel, en verstopt je intentie in een verhaaltje..

Ik was al klaar.

[Bodhiboom]

Het is niet noodzakelijk om diep na te denken, modellen te hebben uit vorige conversaties van wat iemand is, intenties te zoeken achter wat ze schrijven.

De oppervlakkige betekenis van de zaken is genoeg, het diepere zorgt voor zichzelf.