Vorderingen op het spirituele pad?

[ervaringsgetuige]

De Boeddha was verlicht, geïnspireerden door hem (zoals ik) trachten in zijn voetsporen te wandelen om eveneens de verlichting te bereiken die de Boeddha ervaren heeft.
Hoe weten we dat we vorderingen gemaakt hebben?

[Bodhiboom]

Nou, men begint bij het vinden van innerlijke vrede en een stille geest, het verminderen van rusteloosheid, meer evenredigheid. Dat is meestal al een lang process dat jaren kan duren, geholpen door het beoefenen van meditatie.

[ervaringsgetuige]

Iets in de mens wil het heel graag allemaal weten…
Maar dan komt het intellect erbij en zegt: "niet-weten is het hoogste goed".
En dan wil de mens weer weten wat niet-weten is. Zo blijft de mens maar bezig in een oneindige loop van discussiëren met anderen en zichzelf natuurlijk.
Meditatie is het antwoord volgens mij, dat ontplooid intuïtie zich vanzelf.
Eigenlijk had ik beter 'Hoe intuïtie te ontwikkelen?' als titel gekozen voor dit topic.

[Bodhiboom]

Meditatie is het antwoord volgens mij, dat ontplooid intuïtie zich vanzelf.

Niet in mijn ervaring. Van mediteren word de geest op den duur heel erg rustig. Intuïtie is meer de kunst van diep in jezelf vragen stellen. Als je veel mediteert dan kom je meer uit bij een plaats waar je minder vaak antwoord krijgt op je vragen, omdat alles zo heel erg rustig is.

[ervaringsgetuige]

Intuïtie is meer de kunst van diep in jezelf vragen stellen.

Tsja, veel mensen nemen het geloven van hun gedachten voor intuïtie aan.
Dan kan je maar beter je gedachten op waarheid onderzoeken.

[lang kwaat]

De Boeddha was verlicht, geïnspireerden door hem (zoals ik) trachten in zijn voetsporen te wandelen om eveneens de verlichting te bereiken die de Boeddha ervaren heeft.
Hoe weten we dat we vorderingen gemaakt hebben?

Een algemene richtlijn is dat de Dhamma leidt tot ontgoocheling, nuchterheid, in de zin van groeiend realisme, minder naief in het leven staan. Tot het afzwakken en verdwijnen van hartstochten, tot beeindiging, tot vrede. Dit noemt men zuivering.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

De Boeddha was verlicht, geïnspireerden door hem (zoals ik) trachten in zijn voetsporen te wandelen om eveneens de verlichting te bereiken die de Boeddha ervaren heeft.
Hoe weten we dat we vorderingen gemaakt hebben?

omwille van verschillende redenen vind ik het een moeilijke vraag.

in mijn vermoeden, adem je iedere dag de vrede die ook Boeddha ervaart. als een rode draad doorheen je dag. daar hoef je niets voor te doen, dat is er gewoon.
Toch adem je ook iedere dag de onvrede, als een rode draad doorheen je dag, en daar moet je iets voor doen.

Vanuit die optiek is het verschil vaardigheid om  niet te doen wat de vrede verstoort.
Er zich bewust van zijn wat de vrede verstoort en dit dan niet te doen.

Mijn vermoeden is dat boeddha een symbool is, een mythologische figuur.
In die zin is elk proberen om verlichting te bereiken die de Boeddha heeft ervaren een probleem omdat een mens beperkte vaardigheden heeft.
Het pad is oneindig en je leven is als "..."  eindig.

Op een oneindig pad zijn de vaardigheden die je nog moet ontwikkelen ook oneindig.

het woord Dharma heeft ook de betekenis van levensopdracht, levenstaak. het vervullen je levensopdracht.

In die zin is elke vaardigheid die je tot ontwikkeling brengt dus een vorderen op het pad. zonder dat je ooit in je leven dichter bij het mythologische einddoel komt.

Oh,oh, oh, ik ben meer verlicht dan jou is geen teken van verlichting maar trots op de vorderingen die je hebt gemaakt. En dat heeft of kent ook iedereen, trots op de eigen vorderingen. En de innerlijke nood om dit aan iedereen mede te delen. oftewel geestdrift.

Oh, oh, oh, ik slik geestesverruimende middelen, oh, oh, oh, ik mediteer veel, oh oh oh, ik mediteer nog meer,  ik zie veel, je moest eens weten welke ervaringen dat ik allemaal heb.
ik vlieg, ik heb vleugels gekregen.
Ik denk veel, ik lees veel.

terwijl in de vrede die je ademt dat dat allemaal geen rol speelt,
en tegelijkertijd tast een mens vaak in het duister als het gaat over vaardigheden die men nog moet ontwikkelen .
Het is ook het bewandelen van een onbekend pad. Het leven brengt verrassingen waar je totaal geen weet van hebt.

dus tja, wat zijn vorderingen.

voor alle duidelijkheid, ik weet daar niets zinnigs over te zeggen, waarschijnlijk is het allemaal verkeerd.

[Bodhiboom]

De Boeddha was verlicht, geïnspireerden door hem (zoals ik) trachten in zijn voetsporen te wandelen om eveneens de verlichting te bereiken die de Boeddha ervaren heeft.
Hoe weten we dat we vorderingen gemaakt hebben?

Om nog even hier op terug te komen, de Boeddha in de soetra’s beweert vele mensen te verlichten. Een soetra, de Fire Sermon, zegt dat er honderden mensen tegelijk verlicht werden die het aanhoorden. De Boeddha zelf was een tijd leerling van twee meditatie leraars, voordat hij zes jaar lang ascese beoefende en uiteindelijk onder de bodhiboom verlicht werd.

Maar als je kijkt naar belangrijke leraren uit de twintigste eeuw, dan zie je toch wijd verschillende levenswandels en paden naar de verlichting. Jiddu Krishnamurti werd uitgekozen door theosofen om de volgende World Teacher te worden en werd door hun opgeleid, totdat hij de orde tot dissolutie bracht. Ramana Maharshi verliet zijn thuis op een jonge leeftijd en werd kluizenaar. Papaji had spirituele ervaringen toen hij jong was maar heeft nog in het leger gediend en werd pas op latere leeftijd een guru toen hij Ramana ontmoette.

Een ding dat wel waar lijkt is dat het leren van verschillende meditatie technieken heilzaam is. Dus als je daarmee begint dan ga je een goede kant op.

[ervaringsgetuige]

omwille van verschillende redenen vind ik het een moeilijke vraag.

Begrijp ik.

voor alle duidelijkheid, ik weet daar niets zinnigs over te zeggen, waarschijnlijk is het allemaal verkeerd.

[Bodhiboom]

Intuïtie is meer de kunst van diep in jezelf vragen stellen.

Tsja, veel mensen nemen het geloven van hun gedachten voor intuïtie aan.
Dan kan je maar beter je gedachten op waarheid onderzoeken.

Ik had het echter niet over gedachten, meer over het gevoel dat diep van binnen komt dat iets waar is. Dat kan je heel goed intuïtie noemen, alhoewel intuïtie eigenlijk meer complex is. Het lijkt mij ook een persoonlijk iets, dat is gelinkt aan wat je hebt begrepen op een dieper niveau.