...
Dat besef van je eigen aanwezigheid is dus mijns inziens ook anicca, vergankelijk, instabiel, ontstaan, sankhata. Het is niet asankhata, het ongeconditioneerde. Dat is natuurlijk ook wel logisch want anders zou dit besef van 'Ik ben', er altijd ook moeiteloos zijn, en dat is merkbaar niet waar want waar is dat dan in diepe droomloze slaap, in bewusteloosheid?
Het is duidelijk iets wat ontstaat en ook weer verdwijnt.
De Pali Boeddha leert volgens mij dat dit verlangen, deze notie van, deze onderliggende neiging van 'Ik ben', asmi mana, uiteindelijk dus ook niet inherent is aan geest, en op een bepaald moment zal het verdwijnen ook. Kortom, dit besef van Ik ben is dus ook niet de oorspronkelijke of zuivere staat van geest.
Ja Siebje, er staat jou niets verder te doen dan te bestuderen wat de Pali Boeddha leerde en terwijl verder janken...
Ik kan wel janken.
Dat is je lot dat jij moet dragen. Veel sterkte ermee. 
Mijn indruk is: iedereen krijgt precies te zien wat ie onbewust altijd al wilde zien en ontdekken.
Waar je hart naar uitgaat, dat krijg je te zien, dat ontdek je, dat ga je waarmaken en realiseren.
Het hele spirituele pad lijkt wel 1 grote self-fulfilling prophecy.
Een soort merkwaardig draaierig spel met jezelf.
Een echo bestaan.
De ene wil dit Antwoord en krijgt dat gepresenteerd. De ander wil een ander Antwoord en krijgt dat.
Het speelt diep onbewust want dit speelt niet zo bewust.
De wens lijkt inderdaad de Vader van de gedachte. De Vader ook van wat zich aan ons presenteert als waar.
