overbevolking technologie boeddhisme en respect

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Laatst las ik een artikeltje, dat stelde dat op grond van het feit dat de mens een top-predator is dat er veel te veel mensen zijn. Veel te veel in de zin van "teveel om door moeder Aarde te kunnen dragen".
Ik weet niet meer hoeveel mensen er eigenlijk maar zouden mogen rondlopen op Aarde zonder dat het een bedreiging is voor de "leefbaarheid".
Ik dacht maximaal 250 miljoen mensen. (het kunnen er ook 600 miljoen zijn of 2,5 miljard)
Het maximaal aantal mensen zodat de natuur zich zonder problemen terug kan herstellen van de schade die mens aanricht om te kunnen overleven.

Als Boeddhist zou ik het principe "leven in harmonie met de natuur" kunnen huldigen.

Ik denk wel dat het klopt dat een belangrijke reden waarom we met 6,5 miljard op aarde kunnen rondlopen onze technologische vooruitgang is.
De keerzijde van onze technologische vooruitgang is wel de schade die we aanrichten. Waarbij men kan stellen dat we momenteel in een spiraal van meer en meer schade zitten, die een bedreiging vormt voor de leefbaarheid met zoveel mensen.
Logisch gezien zal dit in de toekomst resulteren in een negatieve weerslag.

De technologie "gelovigen" die zijn ervan overtuigd dat de technologie zelf wel met een oplossing zal komen.

Maar als ik als Boeddhist het principe "leven in harmonie met de natuur" huldig dan kunnen we eigenlijk NIET met 6,5 miljard(of stijgend) op Aarde rondlopen.
Strikt genomen, hoe minder technologie we gebruiken, hoe groter het territorium moet zijn om van te kunnen leven.

De jager-verzamelaar (het ultieme in harmonie met de natuur ?) heeft een zeer groot territorium nodig om te kunnen overleven.
Een primitieve boer heeft in verhouding een veel kleiner territorium om te kunnen overleven.
Een hoog technologische boer heeft een nog veel groter rendement voor hetzelfde territorium dan een primitieve boer.

Wanneer ik het principe "eerbied, respect" huldig voor alle levende wezens dan is dit principe onverenigbaar met "hoge technologie".

Monniken kunnen zich wel afvragen hoe men mieren moet ontzien, maar een hoogtechnologisch productieproces kan zich niet met deze vragen bezighouden. Toch niet op die manier.

Ofwel kiest men voor "eerbied, respect" voor alle levende wezens maar dan zou dit het technologische productieproces hinderen.
Ofwel kiest men voor het technologische productieproces met als gevolg dat men geen oog heeft voor "eerbied, respect" voor alle levende wezens.

Men zou het wel op een kunstmatige manier kunnen verenigen. Door bijvoorbeeld "natuurreservaten" waar menselijk ingrijpen verboden is. En daartegenover menselijke cultuurgebieden waar "eerbied, respect" voor levende wezens dienstig is aan het menselijke eigenbelang.

Feit is dat we inderdaad met 6,5 miljard zijn en dat we niet met een druk op de knop terug kunnen gaan naar een situatie waarbij "leven in harmonie met de natuur" in haar primitieve uiting mogelijk is.

Ik kan de technologie "verfoeien" en de oorzaak van kwaad zien. En hunkeren naar een nostalgische ideaal "respect".
Wanneer ik echter kijk naar mijn realiteit dan geraak ik niet verder dan een intentioneel respect maar kan ik het  niet omzetten in een concreet levensmodel. Op een bepaalde manier wringt me dit, want het geeft een gedachte van niet consequent te zijn. De kloof om te overbruggen is echter te groot.

Nu, ik ben geen technologie "gelovige" eerder een doemdenker op dat vlak. Het eigenbelang heeft de mens "groot" gemaakt maar zal ook de oorzaak van haar ondergang wanneer de grens zal bereikt worden.

Dit neemt niet weg dat ik me uitspreek voor enerzijds "natuurreservaten" en anderzijds voor "cultuurgebieden" waar een hoogtechnologisch productieproces haar gang kan gaan.

[frederik]

Het is maar te zien wat je als "harmonie met de natuur" beschouwt.
"De natuur" zal zich op lange termijn altijd wel herstellen, en in evenwicht brengen. De vraag is alleen: ten koste van wie? Zoveel miljard jaar geleden zag de wereld er ook heel anders uit, en zat de atmosfeer ook vol giftige stoffen enz.

Het jammere is dat vele arme diertjes ten koste van ons hebben moeten (uit)sterven. Ik denk nu aan de ijsberen die vandaag de dag bedreigd worden....
(maar zou een boeddhist dan niet zeggen dat het eerder jammer is voor ons, dat de schuld bij ons ligt (karma)? Maar goed, er is ook geen echte schuldige, we doen toch ook maar om goed te doen, voor onszelf en onze (naaste) medemensen...)

Trouwens ken je de ecologische voetafdruk? Dit is de oppervlakte aarde die nodig is om te voorzien in de levensstijl van een persoon, stad of land. Nu hebben mensen een bepaald cijfer (oppervlakte) berekend waarmee we kunnen overleven, maar waarmee we de aarde ook niet uitputten, en genoeg ruimte geven om te herstellen (ofzo, er staat heel veel over op internet, onder andere: http://www.wwf.be/nl/?inc=page&pageid=306)

De jager-verzamelaar (het ultieme in harmonie met de natuur ?)

Overbejaging heeft ook negatieve gevolgen gehad voor (het evenwicht in) de natuur...

Monniken kunnen zich wel afvragen hoe men mieren moet ontzien, maar een hoogtechnologisch productieproces kan zich niet met deze vragen bezighouden. Toch niet op die manier.

(Toch zeker niet een hoogtechnologisch productieproces dat in de eerste plaats op winstbejag is gericht. Maar dit zijn de succesvolste productieprocessen denk ik)
Het zou mooi zijn als we een manier vinden waarbij schade aan het milieu berekend wordt in de eindprijs van het product, via een soort "milieukosten" (via belastingen op de producenten, die de overheid gebruikt voor milieuprojecten ofzo?). Dan zouden bedrijven rekening moeten houden met deze kosten, en als ze een lage prijs en dus hoge verkoop willen, zouden ze deze kosten moeten drukken. Zo worden ze aangespoord om te zoeken naar milieuvriendelijke productieprocessen. Dit zal natuurlijk ook voor de klant nadelig zijn (de hogere prijs)...

Ofwel kiest men voor "eerbied, respect" voor alle levende wezens maar dan zou dit het technologische productieproces hinderen.
Ofwel kiest men voor het technologische productieproces met als gevolg dat men geen oog heeft voor "eerbied, respect" voor alle levende wezens.

De middenweg? Zoals je voorstel voor cultuurgebieden en natuurgebieden...

Toch ben ik voor het ideaal waarbij we allemaal wat luxe afstaan, en in eerste instantie de vele mensen die vandaag in honger en armoede leven een eerlijk deel geven, of hen toch tenminste de kans erop bieden. Als dit dat zou kunnen in evenwicht met natuur, en dus met respect voor onze volgende generaties, zou dit prachtig zijn...
Geboorteberking in derdewereld landen zou ook niet slecht zijn...

Maar goed wat weet ik ervan, het is altijd makkelijk gezegd...

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Maar goed wat weet ik ervan, het is altijd makkelijk gezegd...

Is ook op mij van toepassing, het is altijd makkelijk gezegd.

Een knelpunt voor mij als mens is toch een stukje dat ik als mens vaak toch "zomaar wat doe".
Op idealistisch vlak kan ik bepaalde waarden hanteren. Maar in de realiteit, de dagdagelijkse praktijk is er altijd dat conflict tussen theorie en praktijk.

Elke keuze die ik maak heeft ontelbare gevolgen. En het is onmogelijk om een keuze te maken die alleen gevolgen heeft overeenkomstig het waardensysteem dat ik hanteer.

Het is nooit een keuze tussen zwart en wit, maar er is altijd zwart en altijd wit en grijs en gekleurd.


Wanneer ik spreek over "harmonie met ..." dan is dit eigenlijk een relatief soort harmonie dat niet vrij is van eigenbelang .
We kunnen zo leven dat achter 50 jaar de Aarde in feite onleefbaar is voor de mens. Maakt het voor de natuur iets uit ? Zover ik kan zien niet. De natuur past zich aan en gaat eventueel verder zonder de mens.

Ik kan ook kiezen om mij actief in te zetten zodat we nog x-aantal tijd als soort verder kunnen voortbestaan op  aarde.

En dit is zo'n beetje een knelpunt. Bedrijven en mensen die aan de top van bedrijven staan delen niet dezelfde waarden. Voor hun is technologie een middel om aan zelfverrijking te doen. Het zelfbehoud en de overleving van het bedrijf in de economische jungle is een doel op zich. Dat daar toevallig technologie uit geboren wordt die nuttig en behulpzaam is, is eigenlijk geen doel maar een aardig neveneffect.

Trek ik de kaart van technologie als mogelijke oplossing voor het overlevingsvraagstuk met zovele mensen op Aarde dan steun ik eigenlijk ook het eigenbelang van die personen en die bedrijven. Terwijl ik goed weet dat dit juist een kernprobleem is. Gaan die mensen hun weelde en rijkdom , geluk, plezier of hun bedrijven opofferen mocht dat noodzakelijk zijn ? Of gaan ze juist hun geld, en macht en technologie misbruiken om dit te verhinderen ?
En zover ik zie, doen ze dit ook.

In weze is er geen enkele instantie die machtig genoeg is om dit te stoppen. En als er wel zo'n instantie zou bestaan, dan is de vraag, wat gaan ze met hun macht doen als hun eigenbelang in conflict komt met het algemeen belang ?
Het logische antwoord hierop is, hun macht misbruiken voor hun eigenbelang.

Het enige dat ik kan doen dat is zelf zo goed en kwaad als het kan leven volgens bepaalde principes, wat niet meer is dan "ik doe maar wat". Het gevolg van deze keuze is dat bepaalde mensen door mijn keuzes machtig zullen blijven of worden en hun macht zullen misbruiken.

[frederik]

Een knelpunt voor mij als mens is toch een stukje dat ik als mens vaak toch "zomaar wat doe".
Op idealistisch vlak kan ik bepaalde waarden hanteren. Maar in de realiteit, de dagdagelijkse praktijk is er altijd dat conflict tussen theorie en praktijk.

Elke keuze die ik maak heeft ontelbare gevolgen. En het is onmogelijk om een keuze te maken die alleen gevolgen heeft overeenkomstig het waardensysteem dat ik hanteer.

Ik denk soms dat het best zou zijn om gewoon niets te doen.
Geen ideologieën, geen filosofie, geen godsdienst, geen keuzes, geen meningen, geen niks. Gewoon zijn, en simpel leven. En me terugtrekken uit al die dingen die ik juist genoemd heb.
Nuja dit is eerder een (weer) een filosofische opinie, dan een concrete oplossing voor je probleem. Alhoewel

En dit is zo'n beetje een knelpunt. Bedrijven en mensen die aan de top van bedrijven staan delen niet dezelfde waarden. Voor hun is technologie een middel om aan zelfverrijking te doen. Het zelfbehoud en de overleving van het bedrijf in de economische jungle is een doel op zich.

Wij worden ook niet verplicht om hun producten te kopen. Ok, we moeten overleven, maar zouden dit ook met heel wat minder (luxe) kunnen...
Dan zou er vanzelf meer over zijn voor armeren, en technologie zou misschien (nog meer) positiever ingezet kunnen worden (in plaats van steeds grotere televisies te maken )

Wanneer iedereen stopt te kopen, en zuiniger leeft, zou de druk op de planeet zoiezo verminderen, denk ik. Power to the people?

Maar goed, zo doe ik toch weer mee aan de meningen. En het is weeral heel makkelijk gezegd. Begin bij mezelf, zeg ik nu eens tegen mezelf
En tegenover jou "ik doe maar wat" komt dan dus mijn "ik doe helemaal niets" te staan (of meer rebels: "ik doe niet mee", maar dan doe ik toch weer iets   Of: "ik doe niet veel"). Ik zou vragen: welke van de twee is het best? Maar dan spreek ik mezelf weer tegen...
(en dit is nu eens gezever)

greetz

[Marcel]

tis lastig de mensheid als geheel ten goede te doen keren

het is nog nooit gelukt door systemen te veranderen,
het van boven opleggen van een structuur of zo,
democratie,dictatuur,feodale stelsels, kommunisme, verlichte despoten,koninkrijken en wat er allemaal niet bestaat of bestaan heeft
want het zijn altijd weer mensen die dat invulling gaan geven
systemen hebben zeg maar geen verandering gebracht
in het raamwerk van verlangen, afkeer en hebzucht

wat ik wel zie is dat kleinschaligheid vaak harmonieuzer verloopt,
minder schade oplevert aan de wereld, indianen, jagersverzamelaars,
bosjes mannen, eskimo's, de wijk waar ik vroeger in opgroeide
maar ja...alles wordt groter en meer
dat houden we niet tegen
over een tig aantal jaren zullen we de ruimte gaan bewonen
en andere planeten gaan cultiveren
das wat ik denk hoe het toch zal gaan
dat zou de aarde wat adem kunnen geven

van de andere kant zullen we in de rest van de ruimte uiteindelijk waarschijnlijk hetzelfde gedrag gaan vertonen als hier op aarde natuurlijk
tenzij er wonderen gaan gebeuren


het dilemma met betrekking tot het eigen gedrag
herken ik ook wel
welke keuze op welk gebied je ook maakt
er zullen bijna altijd konsekwenties aan kleven
die onwenselijk zijn
als je maar ver genoeg doordenkt dan...

rest ons inderdaad niets anders dan te sleutelen aan ons eigen gedrag
lichaam (handelen), spraak (wat je zegt en hoe enzo) en geest ( wat zijn je gedachten en motivaties) in de gaten te houden en daar
de juiste draai aan zien te geven

das op zich wel heel erg de moeite waard natuurlijk
al gebeurd het in de wetenschap dat onze invloed op anderen
en op de buitenwereld erg beperkt is