Ik kreeg vanochtend opeens een inval, dat in slaap vallen een bijna magisch process is van loslaten. Wij laten de ego gaan, het bewustzijn treed een stapje terug, het ik-zijn vertrekt, en dan worden wij weggevoerd door dromen waarin wij een ander lichaam blijken te hebben.
Ik herinner me een gezegde dat wij tijdens het slapen mentaal terugkeren naar de bron van ons zijn, dat wij daarom verfrist weer wakker worden.
In ieder geval ik wou jullie deze gedachte cadeau doen.
Nog een prettige ochtend,
Bodhiboom
Bedankt voor het delen!
En eens!
Het is een loslaten, maar wel een natuurlijk loslaten, eigenlijk is het de slaap die voor jou alles loslaat en dus gebeurt het niet bewust.
Toch heeft het zijn verkwikkende effect.
Zonder dit volledig loslaten (in de diepe slaap) en dit gedeeltelijk loslaten (in de droom) zouden we krankzinnig worden.
Opgelet: indien je last hebt van slapeloosheid, probeer onderstaande, zeker slaapyoga en WILD dan niet!
Ik heb een tijdje droomyoga en slaapyoga gedaan, waarbij je bewust tracht te worden tijdens de droom (droomyoga) en bewust in slaap probeert te vallen (slaapyoga). Heel onze natuur werkt dit tegen (en dat voel je ook tijdens de beoefening), maar als je er in slaagt, krijgt je iets heel interessant voorgeschoteld.
Als de droomyoga slaagt, dan kan je heel bewust een hele andere wereld ervaren vanuit een heel andere lichaamshoedanigheid. Je kan dan door muren vliegen, hoog de lucht in vliegen, de cosmos in, of juist diep in de aarde. Je kan zelf leren je lichaam groter en kleiner te maken (is mij al gelukt), jezelf op te splitsen in verchillende lichamen (is mij nooit gelukt), van gedaante te verwisselen (het is mij eens gelukt mij te transformeren in avalokitesvara met één lichaam, maar wel duizend gezichten en armen), enzovoort...
Als slaapyoga lukt, dan kan je heel bewust heel het proces van het in slaap vallen meemaken. Van je lichaam die ontspant en spanning begint te lossen (spasmen), tot de hypnagoge verschijnselen (lichtflitsen die, ook al lig je daar met gesloten ogen, van alle kanten beginnen op te flikkeren, in alle kleuren), zaken waar je elke nacht onbewust door gaat, maar die je zelden opmerkt. Dan meestal de blackout (het helemaam wegvallen van alle besef, maar met training toch nog een subtiele helderheid die over blijft) en als je geluk hebt daar weer uit opkomen (waarbij er geen herinnering is aan wat er daarvoor gebeurt is, geen tijdsbesef hoe lang dat geduurd heeft of niets, behalve dan dat in dat laatste geval dat er geen discontinuiteit in helderheid is ervaren en toch heb je er geen bewuste herinnering aan omdat er niets gebeurde dat te herinneren is, en je dus ook niet kon voelen hoe lang dat duurde), en dan, als na een tijdje de droom begint in te treden, het voelen hoe je lichaam in slaapverlamming gaat (echt eng als je dat voor het eerst ervaart), meestal gepaard gaande met allerlei onheilspellende geluiden en gevoel alsof er iemand op je komt zitten enzo, echt wel een angstaanjagende fase, maar als je dan rustig en helder kunt blijven, opeens een activering van een lichaamsgevoel dat zich los rukt van het gevoel van het slapende lichaam, moeilijk te omschrijven, het voelt haast als dat er zich een ervaren droomlichaam zich losscheurt van je slapend lichaam (je hebt een soort gelijktig gevoel van twee lichamen tegelijk), soms met energetisch gevoelde schokken zich los rukt, tot er opeens een lichtheid ervaren wordt in het ervaren lichaam (het slapend lichaam wordt op dat moment totaal niet meer gevoeld) en het zich vrij kan gaan bewegen, dan de beelden die komen en plots... sta je daar met een droomlichaam in een volledig uitgewerkte droom, met je mond vol droomtanden te staren hoe je eigen geest zo'n hele omgeving plotsklaps kan opbouwen, waarbij er achter elke hoek en achter elke deur weer zomaar plots een hele nieuwe wereld kan verschijnen. Spectaculair.
Dit alles van de slaap kan je bewust leren ervaren, op boeddhistische wijze (droomyoga, slaapyoga), of op plat ervarings-kick-gerichte wijze (Lucide dromen). Zelfs van die slaapyoga heb je een platte variant: WILD (Wake Induced Lucide Dream), maar die dan niet echt gericht is om helder te blijven gedurende de diepe slaap, maar wel om bewust te blijven doorheen heel het proces van in slaap vallen om zo snel en zo direct mogelijk in een lucide droom terecht te komen zonder allerlei truckjes en kneepjes te moeten toepassen om de kans dat je 's nachts opeens gaat beseffen dat je aan het dromen bent te vegroten.
Maar die laatste, droomyoga/WILD, raadt ik toch echt niet aan als je al last hebt van slapeloosheid, want dan maak je het alleen maar erger. Ik ben ermee moeten stoppen omdat ik op den duur zo alert geworden was dat ik niet meer in slaap kon vallen, of pas na een lange uitputtingslag om in slaap te proberen geraken boenk in slaap viel en dan 's morgens teleurgesteld was dat ik niet bewust gebleven was en dus nog meer alertheid aan de boeg bracht.
Dat was nog in mijn WILDe jaren
Sorry, het welt hier opeens terug in mij op.
En BTW: hoewel het allemaal zeer interessant en boeiend is, is het niet nodig, het zijn ervaringen, die leerrijk kunnen zijn tot op zekere hoogte, maar het blijven ervaringen, en Boeddhisme gaat in essentie niet om allerlei ervaringen na te streven, maar om vrij te worden van ervaringen te willen hebben.
Dus enkel interessant als tijdelijk zijweggetje om meer zicht te krijgen op de geest, bewustzijn en helderheid.
Topic: In slaap vallen is loslaten? (gelezen 335 keer)