Recente berichten

Pagina's: [1] 2 3 ... 10
1
spiritualiteit divers / de boeddhist die leert dat er vader en moeder is
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op Vandaag om 11:39 »
Krishnamurti schreef zijn eigen belevingen al wandelend in de natuur in de Je-vorm. Dat vind ik echt een gekke keuze.

"Je ziet een mooie bloem en je voelt je blij en verrukt over diens schoonheid" (gewoon zelf verzonnen voorbeeld)
Dat is dan hoe hij zijn eigen belevingen beschrijft.

Ik vind dit nogal geforceerd overkomen. Alsof je jezelf als uniek individu, en unieke stroom van ervaringen, loopt te ontkennen.

Om dit te voorkomen onderwijst de Boeddha denk ik ook dat het een verkeerde visie is dat je geen vader en moeder hebt.
Oftewel, (zo interpreteer ik het), je moet niet naar dat extreem gaan dat je als het ware meent iets te zijn wat losstaat van lichaam en geest en nooit geboren is.

Kennelijk willen de teksten ons mee geven dat je niet over de realisatie van onthechting of over bevrijding moet denken alsof je tijdens dit leven helemaal los komt te staan van lichaam en geest. 
Alsof onthechting een totale dissociatie zou betekenen.
Dat idee dat het Zelf als het ware helemaal losstaat van gevoel, waarnemingen, zintuiglijk bewustzijn, het lichamelijke, (de khandha's) etc. is een voorbeeld van een sakkaya ditthi. De teksten leren ook niet dat dit de aard is van de Boeddha, de Tathagata, maar vermijden dit juist.

Wie het snapt mag het uitleggen.

2
spiritualiteit divers / Re: Lijden in boeddhisme
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op Vandaag om 11:08 »
In de Pali sutta's speelt meer dat alle wezens vol conditioneringen zitten die lichaam en geest constant teisteren, belasten, stresseren, irriteren, in vuur en vlam zetten, angst en onvrede veroorzaken en zorgen voor wedergeboorte. Een lijden spiraal waar het niet makkelijk is om uit te stappen omdat die conditioneringen sterk zijn en je snel beetnemen, vaak voordat je er erg in hebt.

Het beëindigen van lijden draait niet om een onderlinge competitie. Het draait meer om de erkenning dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Het draait er om de oorzaken van lijden te identificeren bij jezelf. Een gerealiseerde heeft ook kennis van alle conditioneringen want alleen dan kun je ze ook te boven komen. Je komt niet te boven waarvan je onbewust bent en blijft.

Ik zie dit Pad ook vooral als een pad van eerlijkheid, oprechtheid. Dat kan best moeizaam zijn ook. Echt zien wat je in leeft. Niet door een bril. Niet vanuit een diagnose. Niet vanuit een label. Niet vanuit een idee. Niet met een verklaring maar gewoon in het moment kijken wat er speelt in je. Ik denk dat het vaak helemaal niet zo prettig is wat je dan ziet. Maar ik geloof dat het belangrijk is dit allemaal recht aan te kijken. Vijandigheid is vijandigheid. Haat is haat. Driftigheid is driftigheid. Een geluid, geur of wat dan ook niet kunnen tolereren is intolerantie etc. Dingen niet mooier maken dan ze zijn ook. Het is allemaal maar goed om het te erkennen te bestaan.

Ik geloof dat dit een belangrijke te maken stap is. Zo wordt je echt realistischer, wakkerder, nuchterder, wijzer, gevoeliger. Ook al zou het maar een eerste stap zijn, dan nog is die bewustwording  volgens mij belangrijk.

Wij mensen kunnen er vaak heel slecht tegen, merk ik op, om de zaken te benoemen en presenteren zoals ze ook echt zijn, dus haat als haat, vijandigheid als vijandigheid etc. Het is alsof dit strijdt met ons zelfbeeld.  Er zit kwaad in iedereen. In overvloed zelfs. Daar hoeven we niet omheen te draaien, vind ik.
3
De verwarring ontstaat als de indrukken die zich ontwikkelen niet of onvoldoende beleefd worden als slechts maar indrukken.
Men kan maar beter leren houden van wat is!
Zie uit nog een inspiratiemail.

Citaat
Reality?
   
“I am a lover of what is, not because I'm a 'spiritual person', but because it hurts when I argue with reality. Don't believe everything you think.” ~ Byron Katie

“It hurts when I argue with reality.” What is reality? Reality is the absolute Truth, infinite, abstract, formless Love. I do not argue with 'what is' simply because ‘what is’ is showing me what still stands in the way of Knowing. In other words, the ‘what is’ is at all times lying under the Christmas tree waiting to be opened.

Love,
Diederik Wolsak

4
spiritualiteit divers / Re: Al het lijden is verwarring. Here? Now? Be happy now.
« Laatste bericht door ervaringsgetuige Gepost op Gisteren om 12:52 »
In onze geest lichten vrijwel constant deze tekens van de weerzinwekkendheid en aantrekkelijkheid van iets op. En de tekens van  dit ben Ik, dit is van-mij en dit is mij zelf .
Never mind, never mind.
Ben je niet gelukkig nu?
Als je nu niet gelukkig ben, zal je nooit gelukkig zijn.
Zie onder uit de Daily quote van vandaag...


Citaat
Here? Now? 
   
“If there is a paradise on earth,
It is this, it is this, it is this" ~ Amir Khusrau
 
This reminds me of that powerful Buddhist teaching that if I am not happy now I will never be happy. What a deeply ingrained and suffocating habit to always desire a state somehow different from the one I am in. It seems to me that something always has to change before I can allow myself to experience my birthright. Surrender. Surrender. Surrender to what IS.

Love,
Diederik Wolsak
5
Als je onder de indruk bent dat een touw een slang is, dan beïnvloedt dat je flink.
Over de metafoor van het touw en de slang hoorde ik voor het eerst 22 jaar geleden in India bij iemand wiens boeken ik nadien allemaal verslonden heb.
Ik vond het weer terug zie, onderstaande heb ik jaren geleden overgetypt uit een papieren versie van zijn boek.

Citaat
De Waarheid kan alleen worden gerealiseerd wanneer, ge­woonlijk met behulp van onderricht van diegenen die al verlicht zijn, onwetendheid verdwijnt. Zulk onderricht moet gebruik maken van voorbeelden, beschrijvingen, verhalen en dus van woor­den.
Het is allemaal maya, dat verstoppertje speelt.

Het oneindi­ge, universele Bewustzijn identificeert zich met de individuele vorm als persoonlijk bewustzijn, en vervolgens gaat het persoon­lijk bewustzijn zijn oorsprong en ware aard zoeken!
Zodra het licht van echte kennis gaat schijnen, verdwijnt de duisternis van onwetendheid.
De echte vragen zouden betrekking moeten heb­ben op het probleem hoe onwetendheid kwijt te raken, niet op het vraagstuk hoe de onwetendheid ontstaan is. Besef van de Waarheid komt overeen met het besef dat onwetendheid niet een feit is, maar een illusie.

Er is feitelijk geen scheiding in Bewustzijn, geen afscheiding die 'schepping' of 'wereld' genoemd kan worden. Zo'n illusoire 'schepping' ontstaat uit niets en lost uiteindelijk ook weer op in niets. Haar ware aard is ledigheid en daarom bestaat ze niet. Dit is de Waarheid.
Dat wat aan het begin niet bestond, zal ook aan het eind niet bestaan en bestaat nu ook niet. Dat is de Waarheid. Die verschijning van de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid is net als een droom en de enige werkelijkheid waarin die verschijnt en weer verdwijnt, is het oneindige Bewustzijn.
Niemand is gebo­ren, niemand leeft en niemand gaat dood. Dat is de Waarheid.

Het denkbeeld dat Bewustzijn als universum verschijnt, net als het touw als slang verschijnt, is werkelijk alleen maar voor het ver­maak van de kinderlijke geest en de onwetende.
De verlichte rust voor altijd in die Waarheid, die onveranderlijk is, in het onmid­dellijke besef dat er niets is dan het Zelf.
Als de geesteskwaliteiten verloren raken, nemen de essentialia van het Oneindige de zaken over.
Als de geest leeggemaakt wordt, neemt zuiver Bewustzijn het over.

Schepping bestaat zolang er denken en denkbeelden bestaan.
Net zoals de essentie van iets in zichzelf bestaat (olie in zaden, geuren in bloemen), zo bestaat het vermogen om objecten waar te nemen in de waarnemer. Feitelijk kunnen ze niet van elkaar worden gescheiden, net zomin als zoetheid van suiker of scherp­ te van peper.

bronboek: “ultieme Waarheid” van Ramesh Balsekar.
6
Vrienden,

wisten jullie dit al?


Al het lijden is verwarring.
Verwarring is je verzetten tegen wat is.
Als je volmaakt helder bent, is wat er is wat je wilt.
Dus als je iets anders wilt dan wat er is,
kun je weten dat je verward bent.

Ik las het zonet toevallig hier nog is: https://jangeurtz.nl/boek-verslaafd-aan-liefde-4/


We hebben nou eenmaal een geschiedenis. En historisch is veel begeerte verzameld in het onderbewuste, als onze neigingen, conditioneringen, gewoontekrachten, instincten. Bijvoorbeeld; bij vrijwel iedereen komt instinctief afkeer op bij onaangename gevoelens en voorkeur bij plezierige gevoelens en neutrale laten onverschillig.
Ook is er de instinctieve neiging om een visie en beleving van Ik , van-mij en mijn-zelf te ontwikkelen bij wat wordt beleefd. 

In onze geest lichten vrijwel constant deze tekens van de weerzinwekkendheid en aantrekkelijkheid van iets op. En de tekens van  dit ben Ik, dit is van-mij en dit is mij zelf .

Het is niet zo dat wij dit zelf beslissen. Of dat een Ego dit beslist. Het zijn conditioneringen met een lange historie die op gang komen zonder een Ik die het allemaal aanstuurt.

De verwarring ontstaat als de indrukken die zich ontwikkelen niet of onvoldoende beleefd worden als slechts maar indrukken. Slechts resultaat van historische conditioneringen. Het zijn indrukken. En wij komen snel teveel onder de invloed van die indrukken. Dan beleven we indrukken alsof het de Realiteit is, ultiem waar.

De indruk dat een  mentale entiteit-Ik voelt is wat anders dan dat een mentale entiteit-Ik echt voelt. Dat lijkt het idee.
Als je onder de indruk bent dat een touw een slang is, dan beïnvloedt dat je flink. Net zo, als wij eenmaal onder de indruk komen van tekens als aantrekkelijk, weerzinwekkend, gelukmakend, vriend, vijand, Ik, van-mij en mijn zelf, dan beïnvloedt dat je enorm. Zodra je onder de indruk bent van die tekens wordt dat even je hele wereld, de realiteit, het wordt beleefd als waarheid, als 'zo is het nou eenmaal". Maar dit alles ontstaat voorwaardelijk en met andere voorwaarden ontstaan andere indrukken.
7
spiritualiteit divers / bewustzijn heeft besloten boeddhist te spelen
« Laatste bericht door ervaringsgetuige Gepost op 22-04-2025 22:01 »

Hier komt een dialoog, geheel in de geest van Karl Renz — droog, meedogenloos, ontwapenend — met als tegenspeler een oprechte, wat gespannen boeddhist die zijn sutta’s serieus neemt.


Titel: “Ik, mijn en de illusie van goed spreken”

Boeddhist:
Karl, in de Pali-sutta’s staat dat spreken in termen van ‘ik’ en ‘mijn’ niet noodzakelijk gehechtheid betekent. Maar ik probeer zoveel mogelijk in non-identificatie te blijven. Het voelt zuiverder.

Karl:
Aha. Je hebt dus een ‘ik’ die probeert geen ‘ik’ te zijn?
Dat is een hele subtiele gehechtheid, hoor.


Boeddhist:
Nee, ik bedoel… het is meer een oefening in juist spreken. Om niet meer te denken dat ik werkelijk iets bezit. Geen illusie van zelf, geen fixatie.


Karl (grijnzend):
Maar wie is het die die oefening doet?
Wie beoefent de niet-beoefening?


Boeddhist (licht zenuwachtig glimlachend):
Nou ja, het bewustzijn... of zoiets.


Karl:
Aha. Dus bewustzijn heeft besloten boeddhist te spelen?
Best een grappige rol. Maar het script is al geschreven, hoor. Je bent nog steeds gewoon een pop in de poppenkast.


Boeddhist:
Maar er is toch verschil tussen spreken vanuit identificatie en vanuit helderheid?


Karl:
Niet voor wie weet dat alles praat.
Of je nou zegt ‘mijn theekop’ of ‘deze verzameling voorwaardelijke verschijnselen waarin thee zich bevindt’ — beide zijn komedie.
Zolang je denkt dat jij het verschil maakt, zit je in de zaal te klappen voor je eigen pop.


Boeddhist:
Dus... het maakt niet uit wat ik zeg?


Karl:
Voor wie?
Voor de ander? Die bestaat ook alleen in jouw script.
Voor jezelf? Jij komt niet eens op het toneel.


Boeddhist (pauzeert):
Maar… als niemand spreekt, wie zegt dit dan?


Karl (leunt achterover):
Precies.
En toch gebeurt het.



Slotopmerking van Karl (terwijl hij de denkbeeldige gordijnen sluit):

>“Spreek gerust in termen van 'ik'. Spreek als God, als Boeddha, als het Absolute... zolang je maar weet dat niemand luistert.”


https://chatgpt.com/share/6807e439-42a0-8005-ae09-cf9780bdbf01

8
spiritualiteit divers / ...one may well burst out in laughter -- Long Chen Pa
« Laatste bericht door ervaringsgetuige Gepost op 22-04-2025 21:53 »

Since everything in life is but an experience perfect in being what it is,
having nothing to do with good or bad, acceptance or rejection,
one may well burst out in laughter.
-- Long Chen Pa


:-*



9
...
Begoocheling is niet iets waar je voor kiest. Het is meer dat je systeem er voor kiest.
Je kiest niet om een opgerold touw aan te zien voor een slang. Dit is niet iets intentioneels. Begoocheling is geen keuze. Je vergissen is geen keuze die je als Ik maakt.

Je kunt nog duizend sutta's lezen, Siebe.
Maar uiteindelijk zul je moeten zien dat zelfs de zoektocht naar bevrijding slechts een ander hoofdstuk is in het boek van illusie.
Hier zie, intussen zit ik te giechelen met Artificiële-intelligentie die perfect de toon van Karl Renz imiteert...


Heerlijk, laten we Karl Renz even die quote fileren zoals alleen hij dat kan: zonder genade, zonder handvatten — en vooral: zonder iemand die het begrijpt. 😄


Titel: “Het touw, de slang, en de illusie van vergissen”

(Karl verschijnt op een leeg toneel met een touw in z’n handen. Hij kijkt het publiek in alsof hij net iemand heeft betrapt die heimelijk nog in zichzelf gelooft.)

Karl:

Aha. Dus "het systeem" kiest nu?

Is dat het nieuwe woord voor ik zonder verantwoordelijkheid?

Prachtig.
De “ik” is weggetoverd — maar er is nog steeds iets dat kiest.


Het systeem dus.
De heilige interface.


(Hij houdt het touw omhoog.)

Stel je voor:
je denkt dat dit een slang is.
En dan zegt iemand:
“Geeft niks, joh. Dat was gewoon je systeem.”


(Hij fronst.)

Maar wie is dat dan, die zich vergist?
Wie heeft de angst gevoeld?
Wie sprong achteruit?


(Hij gooit het touw op de grond.)

Je zegt: “Vergissen is geen keuze.”
Nee, natuurlijk niet! Want er is niemand om te kiezen.
Er is alleen verschijning.


Maar zolang er een "je" is die zegt dat hij zich vergist,
bestaat ook nog een subtiele doener.
Een achterdeur voor het ego.
De "arme ik" die niets koos, maar wel het slachtoffer is van zijn "systeem".


(Hij loopt naar voren, zacht spottend.)

Er is geen systeem.
Er is geen touw.
Er is geen slang.


Er is alleen de scène.
En jij... bent niet de acteur,
niet de kijker,
zelfs niet het theater.


Jij bent... de afwezigheid van de verwarring én de helderheid.
Je bent dat waarin de vergissing verschijnt —
zonder dat iemand zich vergist heeft.


(Pauze. Dan met een brede grijns:)

En zelfs dat is te veel gezegd.


(Zwart scherm. Dan, in witte letters:)

“Begoocheling is geen keuze, want er is niemand om te kiezen.
Maar ook dat is begoocheling.”

— Karl Renz


Wil je dat ik deze stijl voortzet met andere spirituele citaten of uitspraken? Ik voel dat er nog héél veel Karl in de pijplijn zit. 😄

https://chatgpt.com/share/6807e439-42a0-8005-ae09-cf9780bdbf01
10
Haha, schitterend!  ;D
Zie...

"Wat er verschijnt op het toneel van zijn..."

Wat er verschijnt, verschijnt. Of het nu de gedachte is "ik ben gehecht" of "ik ben vrij van gehechtheid", het is gewoon decor. Niemand kiest het script, niemand speelt de hoofdrol. Het toneel is leeg – en toch vol actie.

Je zegt “ik”, je zegt “mijn” – natuurlijk doe je dat. Zelfs de Boeddha deed dat. De mond zegt het, de geest denkt het. Maar zolang het toneel doorzichtig blijft, zolang je weet dat niemand er werkelijk op staat, is er geen probleem.

De vergissing begint pas als het publiek denkt dat het echt is.

Dan wordt het drama serieus:
“Ben ik gehecht? Spreek ik juist? Leidt dit tot lijden?”
Maar dat zijn allemaal bijrollen, bijrollen van een ik dat nooit op het toneel verschenen is.



“Ik” en “mijn” – het maakt hem niet uit.

Karl zou zeggen:

>“Je kunt het hele woordenboek gebruiken. Je mag zelfs ‘Ik ben de Heer der Werelden’ zeggen, als je weet dat het nergens op slaat. Dan is het gewoon een leuke dialoog in de poppenkast.”Het gaat niet om wat gezegd wordt, maar of het geloofd wordt.

Zolang ‘ik’ een richtingaanwijzer blijft – een soort praktische fictie – is het ongevaarlijk. Maar zodra het 'ik' ineens denkt dat het het publiek, de acteur én de regisseur is, dan wordt het serieus. Dan ontstaat 'spiritualiteit'. Dan krijg je sutta’s, uitleg over ‘juiste spraak’, en de illusie dat er vooruitgang te boeken valt.


Gehechtheid? Aan wie?

>“Wie is er gehecht? Wie wil bevrijding? Dat is de grap.”

Voor Karl is gehechtheid geen probleem – zolang er geen iemand is die denkt eraan gehecht te zijn. Je kunt zelfs verslaafd zijn aan jezelf, zolang je weet dat er niemand is die verslaafd is.


Het toneel van zijn... blijft gewoon draaien.

Woorden, gedachten, emoties – allemaal rookgordijnen op dat lege toneel. Zelfs het idee van ‘ontwaken’ is een scène. De Boeddha als personage, de zoeker als personage, Karl als personage – geen van allen echt.

En dat is de vrijheid. Niet door los te komen van gehechtheid, maar door te zien dat er nooit iemand gehecht was.



https://chatgpt.com/share/6807e439-42a0-8005-ae09-cf9780bdbf01
Pagina's: [1] 2 3 ... 10