Ik ben inderdaad te gefrustreerd bezig. Ik ben er zelf ook klaar mee. Ik hou er ook mee op. Ik heb helemaal geen vertrouwen meer in de spiritualiteit en kwaliteiten van de bezitters, van de weters ook al lijden ze hierdoor niet, blijven ze onaangedaan bij pijn en ziektes, hebben ze een gelukkig leven.
Is dat nou echt wat ik wil? Nee. Ik vind juist het gewoon menselijke eigenlijk wel edel en mooi genoeg.
Ik gun mezelf en anderen zeker geen lijden maar als lijden opgelost moet worden door eigenlijk geen gewoon mens meer te zijn, totaal onthecht van alles, gede-identificeerd van lichaam en geest, voelt dat voor mij toch wat te ongemakkelijk.
Ik wil eigenlijk ook alleen maar een gewoon mens zijn. Bezitloos mezelf. Niks bijzonders. Geen Wetende.
Ik zie dat voor mij het beste is alles maar te vergeten, los te laten, en op te geven. Geen studie meer, geen beoefening, geen meditatie. Geen strategieen.
Dat zal wel even wennen worden. Vooral ook dit forum loslaten. Ik kan niet meer op een normale manier deelnemen, merk ik.
Misschien soms nog even zitten.
Ik ben niet helemaal klaar met alles. Ik ben meer en meer gaan voelen voor de traditie van niet-weten. Ik wil me daar wat meer in gaan verdiepen.
Hier deelnemen helpt me ook niet om weer een gewoon mens te worden, mezelf. Ik heb dat wel geprobeerd maar het is eigenlijk nooit gelukt. Tot mijn eigen frustratie ook.
Ook tot die van jullie. Verlies-verlies.
Het spijt me dat ik niet dat licht ben geweest voor jou, die vriend, die inspirator, die helpende hand.
Ik ben dat ook niet voor mezelf geweest.
Het is genoeg geweest. Moge het jullie goed gaan.