‘Allemaal bestaan we uit dezelfde sterrenstof: En dat zullen we weten ook.'

[ervaringsgetuige]

Er is hier op het forum al negen dagen niets meer geschreven. Vreemd.
 Dan zal ik nog maar is iets schrijven / plakken.

Mensen, andere organismen en de aarde zijn gemaakt van dezelfde sterrenstof. Alles leeft in volstrekte onderlinge afhankelijkheid samen ‘in een piepkleine kritische zone’, zoals Blom het noemt in zijn boek Het grote wereldtoneel. Een fragiele laag met een atmosfeer en zuurstof, waarbinnen leven mogelijk is. Een narcistisch idee, vooral aangejaagd door religies, plaatste de mens boven en buiten zijn eigen werkelijkheid. Dat dreigt ons nu fataal te worden. Mensen kunnen onder druk van de geschetste bedreigingen verstrikt raken in hopeloosheid en hulpeloosheid, juist ook in de opmaat naar de vernietiging van menselijkheid en Moeder Aarde, zoals die nu aan de orde lijkt te zijn. Allemaal bestaan we uit dezelfde sterrenstof. En dat zullen we weten ook.


Alleen een heldere manier van zien, kan voor mensen een ander perspectief opleveren. Niet alleen om verder te kunnen met hun leven, maar ook om de huidige bedreigingen het hoofd te bieden en te keren. Meditatie helpt om beter en helderder te zien wat de werkelijkheid in de aanbieding heeft. Harari ging dit ook doen en hij schrijft: ‘Ik hoefde alleen maar de objectieve werkelijkheid te observeren. Het belangrijkste wat ik besefte was dat de diepste bron van mijn leed in de patronen van mijn eigen geest zit. Als ik iets wil en het gebeurt niet, reageert mijn geest daarop door leed te genereren. Leed is geen objectieve toestand in de buitenwereld, het is een mentale reactie die ontstaat in mijn eigen geest. Die les is de eerste stap naar een toestand, waarin je ophoudt meer leed te genereren.’ Hij noemt meditatie geen vlucht uit de werkelijkheid, maar juist een manier om in contact te komen met de werkelijkheid. En: ‘Als het om de mysteriën van de menselijke geest gaat, moeten we meditatie niet beschouwen als een panacee, maar als een waardevol extra werktuig in de wetenschappelijke gereedschapskist’.


Het is daarom van groot belang met elkaar een bewustzijnsontwikkeling op gang te brengen die niet zozeer berust op een moreel appel, maar vooral op deze heldere waarneming, de werkelijkheid zoals ze is. Wat Blom ‘de toenemende uitbuiting en verpesting van de wereld’ noemt en ‘een destructieve escalatie’, vergt een nieuw bewustzijn van bewoners van deze planeet. Een ‘zelfreflecterend bewustzijn’, zoals Stikker het noemt. Het is al in elk mens aanwezig, maar wordt vaak slechts mondjesmaat gebruikt.


bron: https://boeddhistischdagblad.nl/achtergronden/212962-allemaal-bestaan-we-uit-dezelfde-sterrenstof-en-dat-zullen-we-weten-ook/

Ja, bewustzijnsontwikkeling, bewustzijnverruiming... Hoog tijd daar voor!

[Bodhiboem]

Ja ik vond het ook verrassend, er is niets en niemand langsgekomen.

[ervaringsgetuige]

Ja ik vond het ook verrassend, er is niets en niemand langsgekomen.

De naar hier overgewaaide "wezenlijk gerealiseerden" van Lauren's Waarheidheidvinding's forum hebben niets meer te zeggen.

Laurens' forum ook al enkele weken niet meer.  Zie > https://www.waarheidvinding.nl/ en klik maar op 'forum' dan zie je dat elk van de zes sub-titels een 'Bad Request' oplevert.

Vol-ledig einde van een legendarisch-hilarisch forum en zijn deelnemers? 

Zal zijn omdat Waarheid (zonder ervaring) is ontdekt: Allemaal bestaan we uit dezelfde sterrenstof.

[Bodhiboem]

Vol-ledig einde van een legendarisch-hilarisch forum en zijn deelnemers? 

Zal zijn omdat Waarheid (zonder ervaring) is ontdekt: Allemaal bestaan we uit dezelfde sterrenstof.

Misschien zijn ze zonder ons te informeren vertrokken naar andere contreien…

[ervaringsgetuige]

Misschien zijn ze zonder ons te informeren vertrokken naar andere contreien…

Hahaha! 
Ze zijn op zoek naar ontvankelijken voor hun aanwijzingen, maar die moeten eerst een existentiële crisis doormaken weet je nog...

Ik wil geen mensen helpen.

Oh, jij wil geen mensen helpen?Kom je terug op wat je eerder schreef dan? Zie onder.

Een ander zal nooit weten wat het 'doodloze' is door mijn woorden te lezen of mijn aanwijzingen te volgen.

Dan heeft het toch ook helemaal geen zin om erover te praten? Jij kan het niet doorgeven, en er lijken ook niet veel mensen geïnteresseerd te zijn.

De zin bestaat er uit dat ik in staat ben om mensen daadwerkelijk te helpen.  Op dit forum zijn alleen maar deelnemers met huisje-boompje-beestje.  Er is een existentiële crisis nodig wil iemand 'ontvankelijk' zijn.   Het gaat jullie nog te veel voor de wind.  Maar in de dagdagelijkse praktijk is dat met sommige mensen wel anders.

Je ben in staat om mensen daadwerkelijk te helpen maar je wil niet zolang ze nog geen existentiële crisis doormaken Zo iets dan.

 

[Bodhiboem]

De zin bestaat er uit dat ik in staat ben om mensen daadwerkelijk te helpen.  Op dit forum zijn alleen maar deelnemers met huisje-boompje-beestje.  Er is een existentiële crisis nodig wil iemand 'ontvankelijk' zijn.   Het gaat jullie nog te veel voor de wind.  Maar in de dagdagelijkse praktijk is dat met sommige mensen wel anders.

Je ben in staat om mensen daadwerkelijk te helpen maar je wil niet zolang ze nog geen existentiële crisis doormaken Zo iets dan.

Dat klinkt bijna “predatory”… dat je bij arme mensen gaat wachten totdat ze kwetsbaar zijn en in een existentiële crisis verkeren, om ze dan jou ideologie naar binnen te gieten, onder het mom van “helpen”.

[ervaringsgetuige]

Dat klinkt bijna “predatory”… dat je bij arme mensen gaat wachten totdat ze kwetsbaar zijn en in een existentiële crisis verkeren, om ze dan jou ideologie naar binnen te gieten, onder het mom van “helpen”.

Over existentiële crisis doormaken geschreven...

Ik heb een kennis van bijna 70 jaar die zijn leven lang gespendeerd heeft aan het opbouwen van een encyclopedische kennis over oosterse mystiek en filosofie maar dat kon hem niet helpen in zijn worsteling met 'zijn' leven wat in feite één ondraaglijke existentiële crisis is.
Maar het 'toeval' heeft hem een handje geholpen. Zo schreef hij me vorige week voor het eerst in zijn leven geëxperimenteerd te hebben met MDMA.
Zie onder zijn email bericht van 29 januari....

Ik heb een paar weken geleden eens geëxperimenteerd met mdma. Ik was aan het zuivere spul geraakt - geen brol dus - maar het pure kristal.

Ik ben van de generatie die 'extasy' niet gekend heeft en er niet, zoals mijn eigen kinderen trouwens gedaan hebben, duchtig mee uit geweest ben.

Dus heb ik het op bijna 70 jarige leeftijd (ik verjaar in februari) voor de eerste keer uitgeprobeerd.
En het was echt WAW!!!

Ik moet mij, zonder het echt te beseffen, nogal miserabel gevoeld hebben (niet te verwonderen als ze u zeggen dat ge ten dode opgeschreven zijt!), want ik ging, als een raket, vanuit de hel naar de hemel!
"Zo zou ik mij altijd willen voelen", dacht ik.
Na een paar dagen ebde het natuurlijk weg.

Maar in de nasleep heb ik zeer goed begrepen waarom het gebruikt wordt in de trauma-therapie.
Enige dagen erna kwamen onderdrukte en verborgen emoties naar boven borrelen. Onweerstaanbaar...
En ik was zeer nuchter en alert (niet zoals in een zatte bui, waar uw emoties ook ineens kunnen doorbreken), en dat is een zeer goede context om die zaken te verwerken. En als er dan een ervaren therapeut bij kan zijn, des te beter en te voordeliger.

Mdma is wel iets waarmee ge niet moogt sollen. Het moet deskundig en verstandig gebruikt worden als ge het therapeutisch wilt aanwenden.
De jonge mensen, op hun rave-parties, spelen echt met vuur als ze ermee overdrijven. Het kan uw hersens blijvend beschadigen!

Ik ben er wel voorstander van.
Als ge niet overdoseert - in de therapie geven ze meestal 80mg, en dan met een maand ertussen voor de tweede sessie - dan zijt ge heel nuchter en alert, als verborgen emoties boven komen, en kunt ge die verwerken binnen het kader van uw bekende werkelijkheid.
Ge hoeft niet te verdwalen in bizarre bewustzijnstoestanden zoals bij de bekende psychedelica, wat ook wel zijn nut zal hebben, maar dat is een heel andere benadering.


k had nog wat MDMA over, en enige dagen later heb ik nog een paar keer tussen de 4O en 80mg genomen en had ik - wat ik nu duidelijk herken - dat fameuze 'love' effect.

Ik zat bvb op de bus en voelde een vriendelijke sympathie voor alle mensen die ik om me heen zag zitten. Het had iets van een warme aangename weemoedigheid.
Ge stelt u dan eigenlijk zeer toegankelijk en kwetsbaar op.
Vandaar dat ge dan zeer vatbaar zijt voor therapeutisch werk, begrijp ik nu.

Ik heb geen ervaring met MDMA maar vond gisteren dat nieuwe boek > I Feel Love MDMA and the Quest for Connection in a Fractured World / Auteur: Rachel Nuwer waarover onderstaande op bol.com...

Samenvatting

"Riveting."--Bessel van der Kolk, MD, author of The Body Keeps the Score

The unlikely story of how the psychedelic drug MDMA emerged from the shadows to the forefront of a medical revolution--and the potential it may hold to help us thrive.

Few drugs in history have generated as much controversy as MDMA--or held as much promise. Once vilified as a Schedule I substance that would supposedly eat holes in users' brains, MDMA (also known as Molly or Ecstasy) is now being hailed as a therapeutic agent that could transform the field of mental health and outpace psilocybin and ketamine as the first psychedelic approved for widespread clinical use. In I Feel Love, science journalist Rachel Nuwer separates fact from fantasy, hope from hype, in the drug's contested history and still-evolving future. Evidence from scientific trials suggests MDMA, properly administered, can be startlingly effective at relieving the effects of trauma. Results from other studies point to its usefulness for individual and couples therapy; for treating depression, alcohol addiction, and eating disorders; and for cultivating personal growth. Yet scientists are still racing to discover how MDMA achieves these outcomes, a mystery that is taking them into the inner recesses of the brain and the deep history of evolution. With its power to dismantle psychological defenses and induce feelings of empathy, self-compassion, and love, MDMA may answer profound questions about how we became human, and how to heal our broken social bonds.

From cutting-edge labs to pulsing club floors to the intimacy of the therapist's couch, Nuwer guides readers through a cultural and scientific upheaval that is rewriting our understanding of our brains, our selves, and the space between.

Ik heb hem dat boek gestuurd.

[Bodhiboem]

Beste BA, je klinkt alsof dit hele gedoe rond “wetenden” en “onwetenden” je diep en blijvend heeft gekwetst? Je blijft erop terugkomen. Is het niet beter om het loslaten te praktiseren en upeksha boven te laten drijven. Kennis is uiteindelijk maar een deel van het theater van de wereld, iets dat vergaat met het lichaam.

[Bodhiboem]

Ach, heeft het zin om de mens te gaan categoriseren? Alles is continu aan verandering onderhevig, alhoewel ik wel zie dat veel van mijn oudere medemensen zijn vastgeroest in bepaalde patronen…

Ik herinner me zelfs een spiritueel geavanceerde kennis die continu vroeg over mensen die hij leerde kennen “does he meditate?” Alsof alleen het mediteren een mens waardig kon maken.

BA is zo een slechte kerel nog niet.

[Buddha Amitabha]

Ach, heeft het zin om de mens te gaan categoriseren? Alles is continu aan verandering onderhevig, alhoewel ik wel zie dat veel van mijn oudere medemensen zijn vastgeroest in bepaalde patronen…

Ik herinner me zelfs een spiritueel geavanceerde kennis die continu vroeg over mensen die hij leerde kennen “does he meditate?” Alsof alleen het mediteren een mens waardig kon maken.

BA is zo een slechte kerel nog niet.

Bedankt voor je bijdrage. Ik ervaar echter dat het Boeddhaforum morsdood is. Als ik echter kritische opmerkingen maak over bepaalde lieden hier (nota bene in het Vrijspraakforum), die onderhand honderden posts hebben geplaatst over hun verheven visie, dan vraag ik me af waarom zij dan wel en ik niet in herhalingen zo kunnen, of mogen vallen. Dat is namelijk geheel aan mij voorbehouden. Ik heb mijn laatste bijdrage hiervoor inderdaad verwijderd, omdat ik er achteraf niet tevreden over was. Meerdere leden deden of doen dat soms, als ze over bepaalde bijdragen achteraf niet tevreden zijn. Zelfs daaraan worden hier bepaalde (kleinerende) conclusies verbonden.

Ik houd het vooralsnog voor gezien hier. Mijn account blijft bestaan, ik heb het echter voorlopig gestript naar de oorspronkelijke staat. Misschien kom ik nog wel eens kijken hier, en heel misschien kom ik zelfs nog wel eens wat bijdragen. Dat zal de tijd leren.

[Bodhiboem]

Ik ervaar echter dat het Boeddhaforum morsdood is.

Helaas lijkt dit wel het geval te zijn, steeds minder word er gepost.

Als ik echter kritische opmerkingen maak over bepaalde lieden hier (nota bene in het Vrijspraakforum), die onderhand honderden posts hebben geplaatst over hun verheven visie, dan vraag ik me af waarom zij dan wel en ik niet in herhalingen zo kunnen, of mogen vallen.

Tja, als mensen zich woord voor woord gaan herhalen dan heeft het weinig zin om het te blijven lezen. Er is niks nieuws onder de zon.

[Buddha Amitabha]

Ik ervaar echter dat het Boeddhaforum morsdood is.

Helaas lijkt dit wel het geval te zijn, steeds minder word er gepost.

Als ik echter kritische opmerkingen maak over bepaalde lieden hier (nota bene in het Vrijspraakforum), die onderhand honderden posts hebben geplaatst over hun verheven visie, dan vraag ik me af waarom zij dan wel en ik niet in herhalingen zo kunnen, of mogen vallen.

Tja, als mensen zich woord voor woord gaan herhalen dan heeft het weinig zin om het te blijven lezen. Er is niks nieuws onder de zon.

Er is inderdaad niets nieuws onder de zon. Maar de keuze blijft aan eenieder om bij te dragen, en hoe, herhaling of niet. Maar goed, ik ben hier voorlopig uitgepraat. Laten we het maar laten rusten verder. Ik kies er voor om het een tijdje aan te zien. We zien wel. Vriendelijke groet.

[ervaringsgetuige]

Ik ervaar echter dat het Boeddhaforum morsdood is.

Helaas lijkt dit wel het geval te zijn, steeds minder word er gepost.

Hoezo helaas?
Alles boeddhistische soetra's en poetra's zijn intussen al wel onderzocht en besproken zeker op dit forum?
Forumlid Siebe heeft hard werk geleverd met zijn diep tekstonderzoek. 

[Buddha Amitabha]

Nog een nabrander: er zijn veel leden afgehaakt,  en de laatste periode zijn zeer trouwe leden vertrokken. Dat heeft een duidelijke reden, met name vanwege de opkomst van sociale media. Maar ik heb met lede ogen aangezien dat zelfs nico70+ is vertrokken, om redenen die we hier allemaal zo langzamerhand kennen. Dat is in mijn optiek een zeer slechte zaak. Ik ga er niet verder over schrijven, maar het Boeddhaforum is in de loop van de tijd veranderd in iets waar het aanvankelijk niet voor bedoeld was, en is. Erg jammer...

[Bodhiboem]

Nog een nabrander: er zijn veel leden afgehaakt,  en de laatste periode zijn zeer trouwe leden vertrokken. Dat heeft een duidelijke reden, met name vanwege de opkomst van sociale media. Maar ik heb met lede ogen aangezien dat zelfs nico70+ is vertrokken, om redenen die we hier allemaal zo langzamerhand kennen. Dat is in mijn optiek een zeer slechte zaak. Ik ga er niet verder over schrijven, maar het Boeddhaforum is in de loop van de tijd veranderd in iets waar het aanvankelijk niet voor bedoeld was, en is. Erg jammer...

Dat is met meerdere forums waar ik schrijf het geval. Maar ik denk ook dat forums hebben gefaald in het creëren van waardevolle discussies, ik ga vrijwel nooit terug naar oude topics omdat ik dacht informatie te vinden.

Je hebt wel dingen zoals buddhism.stackexchange.com dat meer een vraag en antwoord formaat heeft in plaats van discussies, maar daar krijg je ook niet de gelukkige bijkomstigheden en grapjes van discussie.

Ik zit me af te vragen of ik misschien een blog moet beginnen, in plaats van alleen op forums te schrijven.

[ervaringsgetuige]

Ik zit me af te vragen of ik misschien een blog moet beginnen, in plaats van alleen op forums te schrijven.

Daar een voorbeeld > Antonius van Padua predikt voor de vissen
Maar zo'n blog is natuurlijk ook niet meer dan een soort persoonlijk dagboek.
Lang geleden had ik wel is het gevoel een boek te moeten schrijven. Naderhand zag ik in dat ik veel kwijt moest. Een ballast als het ware.
Ja, dan kan een blog als moderne versie van een boek dat er nooit komt een uitkomst zijn om je gedachten en overtuigingen van je af te schrijven. De enige die er mogelijk wat aan heeft ben jij zelf dan.

[ervaringsgetuige]

...het Boeddhaforum is in de loop van de tijd veranderd in iets waar het aanvankelijk niet voor bedoeld was, en is. Erg jammer...

Hé, wat een overeenkomst met Lauren's zijn ter ziele gegane waarheidvindingforum.
Uit mijn archieven van zijn forum...

Dit forum is bedoeld voor begeleiding bij gedegen zelfonderzoek naar 'wat' je bent maar zoals blijkt is daarvoor geen enkele belangstelling.
(Laurens op 13 juli 2020)

Laurens vond het ook erg jammer.
 

[ervaringsgetuige]

... Maar ik heb met lede ogen aangezien dat zelfs nico70+ is vertrokken, om redenen die we hier allemaal zo langzamerhand kennen. Dat is in mijn optiek een zeer slechte zaak

Maar die nico70+ zit gewoon te wachten tot het einde van zijn leven daar is.
Zie uit mijn boeddhaforum archief...

« Reactie #29 Gepost op: 27-01-2023 13:54 »

Citaat
het was niet zozeer de vraag wat het commentaar uitlegt, maar wel wat het volgens jou wil betekenen.
Hoe leeft het in de praktijk voor jou ? Hoe pas jij het toe ?

"In het zintuig is alleen het door het zintuig waargenomene,"  zo kan men het advies aan Bâhiya samenvatten.
Wat dit voor mij persoonlijk betekent, werd door GMWN gevraagd. Wel, ik praat of schrijf niet graag over mezelf. En ik ben een slechte raadgever, denk ik. De dood komt elke minuut naderbij. In feite zit ik te wachten totdat het einde van dit leven daar is. Ik zal echter proberen duidelijk te maken wat die raad in mijn leven betekent.
Het niveau van Bâhiya heb ik nog niet, maar ik probeer het advies van de Boeddha op te volgen. Hier in Thailand zijn nogal veel insecten die overal rondvliegen of lopen. Ze verdrijven of doden komt niet in aanmerking. Dus wordt de deugd van verdraagzaamheid toegepast. Als een  mug heeft gestoken, ontstaat (meestal) een rode bult die jeukt. Vroeger werd gekrabd, nu wordt er een Thais middeltje overeen gesmeerd en de jeuk verdwijnt. Maar dat verdwijnen is tijdelijk. En dan wordt de gedachte toegepast: "Dat is een gevoel. Meer niet."
Als ratten 's nachts vanuit het restaurant van de achterburen bij ons in de keuken komen kijken of er iets te eten is, horen we dat aan het gerammel van de potten en pannen. De kater erop af sturen is een middel om de ratten te verdrijven, ja meestal zelfs te doden. Maar ik vind dat middel niet goed, ook al is het een natuurlijke manier om ratten te bestrijden. Zou ik in dit geval de raad van de Boeddha opvolgen dat zou er geen bezwaar gemaakt worden tegen de kater als dodelijke rattenbestrijding. Dan zou er alleen waargenomen worden dat een rat gestorven is. (Dat is overigens de houding van iemand die boven goed en kwaad staat; er is dan alleen het waarnemen).
Hier bij ons zijn veel mieren, grote en kleine en heel kleine. Soms zitten ze in het shirt en als ik dat te laat merk, kunnen ze hun gif  verspreiden. Dat is onaangenaam. Maar op de eerste plaats blijft het een gevoel. Krabben, iets wat ik vroeger deed, laat ik nu achterwege. Door oefening blijft het gevoel een gevoel en niet meer MIJN gevoel.
Het zal wel te begrijpen zijn, dat ik dat natuurlijk niet altijd onder controle heb.
Ook was ik vroeger vlug geïrriteerd door het gedrag van een van de Thaise familieleden. Zij voldeed helemaal niet aan het beeld dat ik had verwacht. Zij was een beetje bazig en mijn vrouw luisterde meer naar haar dan naar mij. Ik voelde me dus gepasseerd. Nu ben ik gewend aan dat gedrag, zie ook dat het familielid het goed bedoelt. Maar een beetje achterdocht is er toch nog. Ik weet echter dat de achterdocht er is.
Hier in Thailand moet men veel geduld hebben. Voordat de corona ziekte opkwam, heb ik 6 maanden lang geprobeerd het hoofd van de tempel die we regelmatig bezoeken, wegwijs te helpen in de Engelse taal. Vier dagen per week zou ik van 10-11 u. 's morgens Engelse les geven. Mijn vrouw en ik waren steeds op tijd, maar de abt was erg beroemd en kreeg veel bezoekers. En de bezoekers kwamen soms van ver. Dus gingen de bezoekers voor. In sommige gevallen hebben wij gewacht tot 19 u. eer we met de les konden beginnen. Dat vond ik in het begin helemaal niet leuk. Maar ik begreep dat het de taak van de abt was de bezoekers te woord te staan en te helpen. En het wachten werd gezien als "wachten", niet meer als "vervelende tijdverspilling". Er kwam een gemoedsrust die het wachten heel dragelijk maakte.
Ik zag dat toen niet als het advies aan Bâhiya. Maar ik zie wel dat de raad van de Boeddha in het dagelijks leven toegepast kan worden, met oefening en voortdurende inspanning. Net zoals met schaatsen: vallen, opstaan en verder gaan, niet blijven liggen.

nico 70+

https://www.boeddhaforum.nl/index.php?topic=4210.0

Misschien is zijn wens intussen wel uitgekomen en is't ie dood.

[Bodhiboem]

Daar een voorbeeld: Antonius van Padua predikt voor de vissen
Maar zo'n blog is natuurlijk ook niet meer dan een soort persoonlijk dagboek.

Grappig. Het mirakel van Sint Antonius is dus ook een beetje het zeggen, kom zie mij, gij ongelovigen, en luistert want ik zal U de waarheid eens verkondigen. Dat is idd de reden achter de meeste blogs, en ook die van mij.

De vraag is, zouden meer mensen de eventuele wijsheden die je vertelt op een blog lezen, of zou het ook allemaal verloren gaan? Net zoals op de meeste forums, waar niemand kijkt naar oudere posts. Zeker zou je minder contact hebben met je medemens.

Lang geleden had ik wel is het gevoel een boek te moeten schrijven. Naderhand zag ik in dat ik veel kwijt moest. Een ballast als het ware.
Ja, dan kan een blog als moderne versie van een boek dat er nooit komt een uitkomst zijn om je gedachten en overtuigingen van je af te schrijven. De enige die er mogelijk wat aan heeft ben jij zelf dan.

Dat heb ik ook wel, die drang om een boek te willen schrijven.

[Bodhiboem]

Daar een voorbeeld: Antonius van Padua predikt voor de vissen
Maar zo'n blog is natuurlijk ook niet meer dan een soort persoonlijk dagboek.

Grappig. Het mirakel van Sint Antonius is dus ook een beetje het zeggen, kom zie mij, gij ongelovigen, en luistert want ik zal U de waarheid eens verkondigen. Dat is idd de reden achter de meeste blogs, en ook die van mij.

De vraag is, zouden meer mensen de eventuele wijsheden die je vertelt op een blog lezen, of zou het ook allemaal verloren gaan? Net zoals op de meeste forums, waar niemand kijkt naar oudere posts. Zeker zou je minder contact hebben met je medemens.

Maar is het dan ook zo dat je als het ware predikant wil worden? Eigenlijk door te zeggen “ik maak een blog en ga daar mijn waarheid verkondigen” neem je wel het beroep van predikant op je. Als je als Sint Antonius een mirakel in je broekzak hebt dan gaat dat wel makkelijker natuurlijk.

Het hele idee van je waarheid verkondigen is een beetje het pad van Vrije Guido en I’m a loser aannemen. Zij zijn ook maar telkens op zoek naar een waardige discipel, die eerst in een existentiële crisis moet verkeren om ontvankelijk te zijn.

Lang geleden had ik wel is het gevoel een boek te moeten schrijven. Naderhand zag ik in dat ik veel kwijt moest. Een ballast als het ware.
Ja, dan kan een blog als moderne versie van een boek dat er nooit komt een uitkomst zijn om je gedachten en overtuigingen van je af te schrijven. De enige die er mogelijk wat aan heeft ben jij zelf dan.

Dat heb ik ook wel, die drang om een boek te willen schrijven.

Is een boek dan ook niet meer dan het mirakel, iets om naar te wijzen bij toekomstige ontmoetingen, dat de vissen hebben geluisterd naar je prediken?

Osho bijvoorbeeld schreef niet, hij praatte alleen in discourses. Zijn boeken zijn allemaal verpakte lectures.

[Bodhiboem]

Want hij, de filosoof met encyclopedische kennis van oosterse mystiek en filosofie wist het allemaal. 

Weet je waar ik de laatste tijd over zit te denken? Dat de kennis van andere mensen uiteindelijk van weinig nut is. De dingen die je in je gedachten en woorden tegenkomt, komen in woorden waarvan heel weinig op waarheid is gebaseerd. De Muslim hemel bevat rivieren van wijn, wijn die op Aarde verboden is. Hoe bizar is dat, dat concept van een hemel strookt toch helemaal niet?

Toch zijn deze krachtige concepten ons bewustzijn binnen gedrongen, en zijn ons denken gaan beheersen. Het lijkt mij beter om zoveel mogelijk van die dingen van ons af te gooien, en terug te gaan naar de natuur. De natuur vertelt je over transformatie, over hoe niks werkelijk verloren gaat, over de tijdelijkheid van vormen, over coöperatie binnen en buiten de soort.

Dat zijn dingen waarvoor je niet naar andere mensen hoeft te luisteren, ze komen gewoon uit de wereld naar voren, als je maar lang genoeg en goed genoeg kijkt.

De moeilijkheid komt bij het menselijk denken, de ratio. Als de mens sensitiever was voor zijn eigen natuur, en niet zo snel de makkelijkste weg verkoos die door de ratio werd aangewezen, wat dieper en vrediger leerde kijken, dan zouden er minder problemen zijn.

Het doet me denken aan de Vietnamese boeddhistische leraar Thich Nhat Hanh.

[Buddha Amitabha]

Het menselijke denken is geen enkel probleem. Het is noodzakelijk om te kunnen leven en overleven. Helaas maakt de mens veel verkeerde interpretaties van de werkelijkheid. Dat is meestal gebaseerd op dat wat men vanaf de jeugd krijgt ingeprent door opvoeding en kopieergedrag. Een kind is onschuldig, weet niets, moet alles leren. En dat begint met elk leven opnieuw, er is geen automatisch historisch besef. Uiteraard heeft de mens vanuit de lange evolutie zoveel overlevingsmechanismen opgedaan, dat dit zelfs in ons DNA verankerd ligt.

We kunnen niet meer "terug naar de natuur", onmogelijk. En... We zijn natuur, ondanks al onze technische verworvenheden. Hoe vermenselijken we ons hart? Er is maar één manier: liefde, liefhebben. Zelfs Gautama de Boeddha leert dat, ondanks alle vastgelegde uitspraken. Haat wordt niet opgeheven door haat, zegt hij in het Dhammapada, maar haat wordt opgeheven door liefde. Dat is de eeuwige wet. Maar wat is liefde. De mens kent verliefdheid, maar dat is slechts een facet van de liefde. En gericht op de voortplanting, zelfs. De moederliefde is diep en komt zeer dicht bij de universele liefde. Zeer dichtbij. Maar ook de moederliefde is nog gericht op het overlevingsinstinct. Het leven geeft ons alles om te overleven, het geeft alles wat we nodig hebben. Maar dan komt de uitdaging: hoe lief te hebben. Dat is een zeer lange weg, die velen niet kunnen vinden. Ik zeg dat liefde het enige is waar ons leven om draait. We moeten overleven, dat is noodzakelijk. En we kunnen geen liefde ontberen, anders sterven we als kind of we raken de weg kwijt als volwassene. Leren liefhebben is dat wat het bestaan ons wil leren, als we weten te overleven. Liefde gaat verder dan overleven, het is de bloei van ons leven.

De rups (metafoor) is slechts bezig om zich te voeden en te voeden. Zijn hele leven lang eet hij en groeit hij. Daarna kapselt hij zichzelf in, wordt een pop en sterft uiteindelijk. Dan vliegt hij weg vanuit de pop als een vlinder (metafoor), de bevrijdende liefde is ontstaan. Die vlinder (metafoor) zijn we allemaal. Kúnnen we allemaal zijn. En wie geen rups (metafoor) weet te zijn, kan nooit vlinder (metafooor) worden. En daar gaat het helaas mis, want we willen meteen, á la minuut, die vlinder (metafoor) zijn. En dat kan niet. Als de tijd rijp is, word je een vlinder (metafoor). Maar dan moet je wel eerst een rups (metafoor) willen zijn.

[ervaringsgetuige]

...De moederliefde is diep en komt zeer dicht bij de universele liefde. Zeer dichtbij. Maar ook de moederliefde is nog gericht op het overlevingsinstinct. Het leven geeft ons alles om te overleven, het geeft alles wat we nodig hebben. Maar dan komt de uitdaging: hoe lief te hebben. Dat is een zeer lange weg, die velen niet kunnen vinden.

Sterker nog, moederliefde of moederschap is een mythe. Las ik 30 jaar geleden al > De mythe van het moederschap, Elisabeth Badinte

20 jaar geleden ontspon zich daar nog is een gesprek rond met mijn fenomale helderziende die uit de "ethersfeer" (akasha kronieken) kon aftappen.
Zie:

Boni: In hoeverre bevestigd een kind, of de geboorte ervan, de waarde van een vrouw of moeder? Ontleend zij er emotioneel iets aan?

Helderziende: Niets. Een moeder draagt een kind. Dat is ook al.

Boni: Waarom kunnen dan zoveel moeders hun kinderen niet loslaten? Waarom zijn zij zo overbezorgd?

Omdat ze in zichzelf een leegte ervaren. Er zijn moeders die altijd kinderen in hun buik willen hebben.
En als het geboren is willen ze het zolang mogelijk bijhouden. ‘het is dat van hen’.
Ze willen dat het zolang mogelijk afhankelijk blijft van de moeder.
Meestal komt dat omdat bepaalde vrouwen geen bevredigend gevoel hebben ten opzichte van een partner en een man. Dan zoeken ze dat bevredigend gevoel bij hun eigen kinderen. Dat is gevaarlijk.
Een man kan dat niet, hij heeft geen baarmoeder.
Om die reden is de vrouw vanuit haar baarmoeder, alle respect, soms een gevaar voor mishandeling.

Boni:: Symbolisch verslinden zij hun kinderen omdat ze die als een deel van zichzelf blijven beschouwen.

Zo is het. Vrouwen weten wat ze met die baarmoeder kunnen doen. Rond kinderen en rond mannen.
Mannen kunnen dat niet.

Boni: Dat maakt het voor een man veel makkelijker om zijn kinderen als wezens met eigen leven te beschouwen.

Natuurlijk. Hij heeft het niet gedragen en hij heeft het niet gebaard.

Boni: Dus hier komt dan de mythe van de moederliefde ter sprake. Veel moeders verklaren hun kloekgedrag als moederliefde.

Dat heeft niets te maken met moederliefde.
Uiteindelijk is dat het verdriet van de vrouw die ze zijn.
Met het verdriet van het vrouw zijn, dat ze ervaren, maken ze het beeld van hun oermoeder.
Want de vrouw zit met liefdesverdriet t.o.v. de man. Maar ze heeft de man ook nodig om kinderen te verwekken.
Ze tracht haar kinderen zoveel mogelijk bij zich te houden om uiteindelijk de leegte van haar eigen bestaan hier op aarde een beetje draaglijker te maken.
Gevaarlijk hoor.
Tegelijk is het ook zo dat ze door het niet bewustzijn van haar eigen vrouw zijn altijd door de man wordt teleurgesteld.
De vrouw is slachtoffer van haar eigen verleidingsnatuur. Daar kan ze alle wegen mee op. Een man kan dat niet. Een vrouw moet maar is gewoon haar billen laten zien of haar bloot achterste, en verder hoeft ze niets te doen. Dat manneke doet de rest. Hij geeft haar aandacht.
Dat moet je als manneke is proberen, uw broek laten zakken, en je bloot achterste aan een vrouw laten zien. Een massa vrouwen gaan is goed lachen. Vrouwen weten dat verschil en gebruiken hun verleidingsnatuur als macht.
Bloesje wat verder open, kort rokje. Ze moeten maar een paar signalen geven en de mannen volgen.

Boni: Waarom laten mannen zich zo snel verleiden?

Omdat zij dat denken nodig te hebben. Ze denken dat de vrouw - moeder hen het antwoord zal geven op de vraag van troost, tepel en de melk die eruit komt.
Zegt die vrouw: ‘kom manneke, kom maar bij mama. Ik zal u is troosten.’
Om die reden gaan veel mannekes naar een hoer. Naar de vrouw met netkousen aan. Daarna worden ze buiten gewipt.
Als de man bewust kan worden t.o.v. zijn eigen levensenergie en zijn seksueel bewustzijn kan hij hoger opstijgen dan een vrouw vanuit haar natuur.
Want de vrouw zal altijd blijven zitten met de baarmoederlijke dominantie waar zij soms zelf ook slachtoffer van is.
Slachtoffer van haar eigen oerkrachtige baarmoeder. Want dat is een eigen ik.


Boni: Waarmee ze kan verleiden en waardoor ze minder makkelijk de weg naar zelfrealisatie zal volgen.

Zeker en vast! Met die wereld blijft ze spelen. Doordat een man dat niet kan, is die wel verplicht van hogerop te gaan.

Boni: Is het daarom dat in de spirituele geschiedenis meestal mannen de belangrijkste rol spelen?
Boeddha, Christus, Allah, allemaal mannen.

Kan niet anders. Dat kwam doordat de vrouw meestal in dat lagere bleef zitten. Spirituele vrouwen, die niet bewust omgingen met hun grote aangeboren natuurlijke krachten werden daarom bekeken als heksen. Ah ja natuurlijk, omdat ze dikwijls in dat lagere bleven zitten. Mannekes prikkelen en verleiden. Toch plezant. Daar maken nu nog altijd vele (van nature uit spirituele) vrouwen hun hobby van.
Vrouwen kunnen in dat lagere blijven hangen, een man kan dat niet.
Wilt een man de baarmoeder vinden waarin hij kan herboren worden dan moet hij naar de baarmoeder gaan van de spirituele wereld, die boven zijn hoofd hangt.
Hoger bewustzijn.
Dat wordt zijn baarmoeder.
Dat wordt zijn oermoeder waarin zijn oervader ook aanwezig is.
Van daaruit kan hij herboren worden.
Een vrouw kan dat pas als zij zichzelf vrijmaakt van haar verleidingsrituelen en haar verleidingsnaturen. Want die houden haar in het lagere. Alhoewel zij van nature uit mogelijk dichter bij de verlichting staat dan een man.

Boni: Die verleidingrituelen komen niet persé uit de negatieve emoties van een vrouw voort.

Nee, die komen uit haar oerkracht want in de natuur moet ze dat gebruiken om mannekes te lokken om alzo de voortplanting in stand te houden.

Boni: Dus zielen die incarneren als vrouw hebben het op een bepaalde manier lastiger als zielen die incarneren als een man.

Eigenlijk wel. In feite moet een vrouw zich ervan bewust zijn dat ze na een paar keer kinderen te hebben gebaard, bereid is haar verleidings oernatuur te transformeren. En dan pas wordt ze terug kind van het leven. De vrouw die ze is, maar niet meer de moeder. Dan wilt ze niet meer de moeder zijn die kinderen wilt.

Boni: En ook geen mannekes meer als kinderen.

Zo is het. Dan is ze klaar om als mens herboren te worden in het geslacht vrouw.
Als we onze ware zelf kunnen realiseren dan is onze seksuele energie een deel van ons leven. Dan is ons geslacht een deel van ons volledig ware zelf.
Bij de meeste mensen is het juist andersom.
Ze zijn volgeling van hun seksuele energie.
In ons leven kunnen we verschillende levensniveau’s bereiken.
Mensen kunnen daar bewust van worden.
Ze hebben de mogelijk om op verschillende terreinen levensvreugde te ervaren.
Als ze daar inzicht rond krijgen dan mindert hun angst.
Dan zijn ze nieuwsgierig.
Dan willen ze wel naar die andere gebieden.
Door het inzicht dat mensen er rond verkrijgen kunnen ze het ook gaan proberen te beoefenen totdat het een tweede natuur wordt. Terwijl je er al probeert mee bezig te zijn laat je al automatisch de oude rituelen los. Door dat je die los laat kan automatisch de inspiratie doorstromen.

Boni: Met loslaten bedoel je dat ik mijn aandacht verleg naar een nieuw terrein.

Dat geeft openheid. In die openheid krijgen mensen inspiratie uit die hogere sferen. Zo simpel is het.

Boni: Dan komen we op het thema: in het NU leven.
Met je aandacht bij je handelingen zijn. Intens aanwezig zijn.

Inderdaad. En bewust omgaan met je handelingen die je zult proberen te gaan uitvoeren.
‘Bewust omgaan met’ betekend dat je bij jezelf nagaat of je het nog op een emotionele oude manier doet, door een programma, of dat je het nu vanuit bewustzijn doet.

Boni: Dan begin je met waar te nemen.

Dat wil ik bedoelen.
De waarnemer. Dat is diegene die kijkt. Hij die werkelijk kijkt is de helderziende. Omdat hij niet meer kijkt vanuit een geïmproviseerd zelf. Vanuit een geïmproviseerd zelf projecteert hij beelden vanuit zijn denken. Dat zijn niet beelden die hij krijgt vanuit ‘helder zien’.

Boni: Als die beelden vanuit het denken van de mens opkomen heeft hij de keuze om er al of niet iets mee te doen.

Dat is de keuze. Je hoeft er niet altijd iets mee te doen. Het voornaamste is dat je ze krijgt en dat je daarin kunt zien wat ze te vertellen hebben zonder dat je er iets mee hoeft te doen. Dat je in staat bent je aandacht te verleggen naar iets anders.
Dat is de vrije keuze die God heeft.
Als je weet waar het bos staat en de bomen staan, dan kun je in je rationele denken keuze’s maken om op een bepaalde manier door het bos te gaan. Je kan kiezen om er een wandeling door te maken of je kan proberen boswachter te worden, of je kan proberen in dat bos de vorm aan te nemen van een houthakker. Dat kan je zelf vanuit je rationeel denken beslissen. Het voornaamste is dat je vanuit helderheid, vanuit helder aanwezig zijn, kunt zien waar het bos is.

Boni: Geef nog is wat meer uit leg over ‘helderziendheid’.

‘Helder zien’ doet iedere mens uiteindelijk wanneer hij de blindheid, die hij constant in stand houdt, loslaat. De projecties van je eigen geest houden je in een soort van bioscoop gebeuren. Je blijft de films bekijken die worden afgespeeld vanuit je denkpatronen.
Helderziend is diegene die buiten de filmzaal van zijn eigen projecties staat en daardoor het onderscheid kan maken tussen het beeld dat hij vanuit zijn eigen denken projecteert en het beeld dat zich in het NU en zijn omgeving beweegt en voordoet.
Een helderziende neemt beelden waar in het hier en NU en voegt daar vanuit zijn rationeel denken geen beelden aan toe. Een helderziende is in staat elke dag, heel zijn leven, helder te zien.
Iedereen is trouwens van nature uit helderziend.
Maar als baby’s, beginnen mensen vanuit hun emoties, toen ze aan moeders borst zoogden, zich veronderstellingen te maken. Baby’s kunnen al dromen voordat ze kunnen denken. In die dromen zagen zij beelden, want zij hadden een beeldend vermogen. Dus zij oefenen zich in beelden vormen en terwijl kunnen ze niet zien. Een baby weet nog niet wat een boom is.
...

[Bodhiboem]

Interessant gesprek, Boni.

[ervaringsgetuige]

Interessant gesprek, Boni.

Merci.

[Buddha Amitabha]

Het lezen van wijze woorden is één ding en het ernaar leven en handelen iets anders. Het laatste is bevrijdend, het eerste niet.

[ervaringsgetuige]

De vraag is, zouden meer mensen de eventuele wijsheden die je vertelt op een blog lezen, of zou het ook allemaal verloren gaan?

Wie maakt het wat uit?
Zie Laurens' ter ziele gegane "Waarheidvindingsforum".

Op 8 okt. 2021 schreef hij nog:

Het wordt overwegend een naslagwerk van gesloten draadjes met een vragen rubriek. Men hoort de stem na 11 jarige aanwezigheid nog steeds niet dus het is niet meer te verwachten.

 
Who the Fuck (Alice!) cares dat alles wat op zijn forum stond verloren is gegaan???
Wat een mens nodig heeft om te groeien komt sowieso vroeg of laat toch op zijn weg.

Net zoals op de meeste forums, waar niemand kijkt naar oudere posts.

Nou, ik kijk soms nog wel naar oudere posts. Ik bewaar wat me interessant lijkt zelfs op mijn computer.

[Bodhiboem]

Who the Fuck (Alice!) cares dat alles wat op zijn forum stond verloren is gegaan???
Wat een mens nodig heeft om te groeien komt sowieso vroeg of laat toch op zijn weg.

Precies, het internet bevat veel plekjes waar mensen vele woorden hebben geschreven die nooit meer door anderen zullen worden gelezen. Dus misschien is het zo dat een mooi houten tafeltje meer waard is dan tien jaar op een forum.

Veel mensen zijn in deze wereld, maar ze slaapwandelen er een beetje doorheen. Ze hebben niet echt door waar ze naar kijken of wat het voor ze betekent. Ze zijn te druk bezig met denken over God of zoiets. De illusies en dromen van priesters van lang geleden.

Nou, ik kijk soms nog wel naar oudere posts. Ik bewaar wat me interessant lijkt zelfs op mijn computer.

Maar jij bent ook een uitzonderlijk wezen, Boni.

[ervaringsgetuige]

Precies, het internet bevat veel plekjes waar mensen vele woorden hebben geschreven die nooit meer door anderen zullen worden gelezen. Dus misschien is het zo dat een mooi houten tafeltje meer waard is dan tien jaar op een forum.

Of een lotus in een modderpoel. De lotusbloem staan symbool voor een leven.

Veel mensen zijn in deze wereld, maar ze slaapwandelen er een beetje doorheen. Ze hebben niet echt door waar ze naar kijken of wat het voor ze betekent. Ze zijn te druk bezig met denken over God of zoiets. De illusies en dromen van priesters van lang geleden.

Héla, dat is toch wel kwetsend voor Buddha Amitabha.
Maar toch wordt jij niet gecensureerd! 

Nou, ik kijk soms nog wel naar oudere posts. Ik bewaar wat me interessant lijkt zelfs op mijn computer.

Maar jij bent ook een uitzonderlijk wezen, Boni.

Ach ja, niets bijzonders hoor, ik behoor maar tot de simpelen van geest.
Het bestuderen van boeddhistische sutra's en bijbelse teksten is niet aan mij besteed.
En toch behoor ik tot "de uitverkorenen".
zie mijn helderziende François 24 jaar geleden..

Ziener: Uiteindelijk hebben ze je bevonden, hoort nu hé: KLAAR… Maar hoort hé: klaar… voor de taak.
Nu gaan er veel groepen die met spiritualiteit bezig zijn, die gaan recht springen, die gaan zeggen: wauw zeg, goh, amaai, dat zou ik ook wel willen dat da mij overkomt.
Dan denk ik: Ge weet niet, als ze hier boven zeggen: HIJ IS KLAAR, WIJ KIEZEN HEM, dat er geen weg meer terug is.
Dat je in de toekomst ook niet meer zult kunnen wegvluchten van de waarheid.

Pas op hé jongen, dan ben Ik jaloers - 'k heb het dikwijls gezegd in mijnen diepste strijd van die transformatie - op diegene die nog naar de hoeren kan lopen, want die heeft nog meer geluk… 't is te hopen dat hij het nog lang kan volhouden.

Diegene die geroepen is tot de waarheid, die moet beproevingen doormaken, die schijnbaar onmenselijk zijn, schijnbaar, 't is onmenselijk voor het egoïstische ego van de mens, want dat sterft. Daardoor kan de mens herboren worden in zijn ware gedaante als mens.
Dan denk ik: prachtig hé, als ge daar een boek overschrijft, dan, goh, als ze die lezen, dan staan er duizenden aan te schuiven hé, want die willen dat ook allemaal hé. Want ze willen allemaal herboren worden.

Dan denk ik: Ja ja, maar wie wilt er eerst sterven? Dan zijn ze allemaal weg hé. (gelach) Ja maar kom, je moest eerst sterven en de rest gebeurt vanzelf…

Allemaal weg hé. Staat er misschien nog éne, die 't nog niet goed verstaan heeft, die blijft wachten. Da's de uitverkorene (gelach).
Ocharme, maar die snapt er niks van, da's de simpele van Geest…. Die kan het doen, de simpele van geest…
Goh amaai zeg…
Beheersing van alle emoties heeft daar mee te maken. Dus meester worden over al uw emoties; Dus meesterschap bereiken over uw agressie, over begeerte, over jaloezie en noem maar op. Dus elke dag zult ge geconfronteerd worden, naar gelang dat jaren nu vorderen, met die elementen. Dus ge zult dagen hebben dat ge echt werkelijk innerlijke agressie en woede en kwaadheid, zelfs drang om te vernietigen voelt. Omdat de reus van het EGO uiteindelijk zijn snoepkes niet meer krijgt. Pas op dat is een vorm van afkicken, van jaren, van eh, een verslaving hé. Ge hebt er al die het al krijgen van het afkicken van een kopje koffie hé.

Dan denk ik jonge, ge zult dagen hebben dat ge aan uw haar trekt hé.
Ge moet op het ogenblik orde op eigen zaken stellen hé.
Ge kunt niet meer de moeder buiten u zoeken.
Uiteindelijk kunt ge stellen da gij op het ogenblik niemand meer hebt. Alleen de confrontatie met uzelf.
Vroeger wist ge dat niet. Zei je… Maar nu wordt ge zo geconfronteerd met weten, dat ge helemaal het gevoel krijgt dat ge het helemaal niet meer weet…

Ja, het is allemaal zo gelopen.
Ik ben sinds dan niet meer kunnen wegvluchten van de waarheid.
Ik heb beproevingen doorgemaakt die schijnbaar onmenselijk zijn.
Maar elke verlichte mens is op een gezonde manier die weg gegaan. Los van de begeerte, dat snappen er niet veel.