Kun je jezelf verbeteren?

[lang kwaat]

Duidelijk Steve, heb eens geen commentaar
Het wordt met de dag gekker hier

[Steve]

Meen je dat?
Nee, dit is echt wel te vreemd.
Wat nu, het forum valt stil???
 

[ervaringsgetuige]

Wat nu, het forum valt stil???
 

Jij hebt vast nog wel een hoop epistels te schrijven ten gepaste tijden! 
Wat een tijd op Laurens' forum. Zie deze nog over jou...

Dorje is oké, ik mag hem.
Ik lees niet alles, soms maak ik een begin, en dan kan ik niet de hele epistel lezen, zelfs als hij met mij in gesprek is.
Soms maak ik een begin om een antwoord te geven, maar hij draait zo omheen, en hij gaat opnieuw en opnieuw vanaf een ander punt weer, dat ik een beetje zonde van mijn tijd vind om het antwoord door te zetten. Het put uit..
Misschien heeft hij toch een psychische aandoening(narcisme of iets in die strekking). Niets mis mee, maar voor mij te veel..

Soms denk ik ook inderdaad. Oké Dorje, goed uitgelegd.

Mihaela
23 april 2018

https://www.waarheidvinding.nl/waarheidvinding/showpost.php?p=118277&postcount=1599

Mijn God, dat was toch lachen toen!

[ervaringsgetuige]

@Siebe,

Daar haal je inderdaad wel een belangrijk punt aan.

Het is inderdaad belangrijk dit niet letterlijk te nemen. De Boeddha heeft dit ook eens voorgehad. Voor hij in een retraite ging leerde hij zijn volgelingen de gehechtheid aan het lichaam te overkomen door het als vergaand en zelfs rottend enzo te contempleren. Vele van zijn discipelen hebben toen zelfdoding gedaan.
Wat natuurlijk niet de bedoeling was.
...

Amaai, 'vele van zijn discipelen hebben toen zelfdoding gedaan.'
 in deze tijden zou die fameuze Siddharta de Gautama vervolgd worden als sekteleider!

[ervaringsgetuige]

Iemand vertelde me onlangs dat ik veel weet, veel heb geleerd in vorige levens, behoorlijk rijp ben, goed geaard ben, en zelfs een oude ziel heb (ook weer zo'n claim: er zijn oude en jonge zielen).

Dat betekend allemaal niks.
Wat ben jij nou met je vele weten als je niet begrijpt dat liefde actie is?
Op de keper beschouwd is liefde een concept dat je zelf invult met het bewustzijn waarover je beschikt.
Voor mij kent liefde geen tegendeel. Wie zegt dat liefde en haat elkaars tegendeel zijn weet niet waarover hij / zij het heeft.

Nog sterker gedefinieerd wat liefde is:

"liefde niet iets dat we doen of ervaren, maar is het eerder onze natuurlijke staat. Het is synoniem met bewustzijn zelf. Liefde, in deze context, is niet een emotionele reactie op een ander persoon of object, maar de erkenning van de eenheid van alle dingen."

Wat oude en jongen zielen betreft (ze bestaan wel degelijk): Er zijn genoeg jonge zielen die een veel ruimer bewustzijn hebben dan oude zielen.

[ervaringsgetuige]

We zijn nog niet begonnen met een gesprek en het gaat al weer over het absolute, het zijn, het wegvallen van subject, het grote niets, etc.
Maar waarom moet het daar constant over gaan eigenlijk?

Omdat dat het enige is wat telt! 

• Liefde als staat van zijn:  Liefde is niet iets dat ontwikkeld of aangeleerd moet worden, maar een staat van zijn die altijd al aanwezig is, onder de oppervlakte van onze gedachten en emoties.
• Liefde en lijden: Lijden ontstaat wanneer we ons identificeren met onze individuele ego's en vergeten dat we één zijn met het geheel. Ware liefde is de bevrijding van dit lijden.

Dit om iets te delen van het ongemak wat ik ervaar hierbij.

Tsja, liefde is niet iets dat we geven of ontvangen, maar iets dat we zijn. Het is de erkenning van onze diepste natuur en de eenheid van alles wat is.
Als jij daar ongemak bij ervaart is er nog veel werk aan de winkel voor jou.

Aan de ene kant vind ik het wel interessant maar ik denk niet dat iemand er iets wijzer van wordt. Het vestigt toch de aandacht ook volgens mij verkeerd.

God (niet-iets) is liefde, dat moet je goed begrijpen.

Je verbondenheid met de bron voelen is de realisatie dat God van je houdt, eens je die verbondenheid voelt heb je de woorden niet meer nodig.
Gedaan met geloof in wie of wat dan ook.
Er is dan alleen een vertrouwen en er is geen dualiteit meer, omdat je een verlengstuk bent van de éne, een uitstraling van de éne.

[ervaringsgetuige]

Zo'n uitdrukking wil dus zeggen dat je je ondermaats opstelt, je bent maar de nietige dienaar van God oftewel een 'ik' in al zijn kleinmenselijkheid. Je hebt God boven jezelf geplaatst niet realiserende dat je God bent, vast zit ik je 'ik'.

Kom kom Steve / Dorje, ik snap wel dat je je op een Boeddha forum zoals hier je bescheiden moet opstellen en denken aan een kabbelend beekje met een zacht belletje op de achtergrond, wat gezang, en de waaiende wind de grote voorkeur heeft.

Daarentegen is je zelf verheffen tot 'wat je bent not done.

Praten over het het 'directe zien', het zien zelf zonder ziener of 'ik', dan kan dan weer wel in alle blindheid hier op het forum.

Het is niet zo moeilijk.

De ervaring God, eenheid, de totaliteit te zijn is een ervaring die zich voor kan doen, maar het is nog steeds een subjectieve ervaring: “ik ben God/eenheid/totaliteit”. Ervaringen zijn vluchtige verschijnselen, ze komen en gaan, maar het ego, beïnvloed door zijn neigingen, zal deze ervaring willen stabiliseren, opeisen en zich God wanen.

Siebe is hier niet vatbaar voor, maar voor zij die hier wel vatbaar voor zijn is het cruciaal dat ook dit ultieme subject ook nog eens wegvalt. Dit voorkomt dat het ego zich identificeert met dit subject en zijn neigingen beschermt onder het mom van goddelijkheid.
...

Blablabla. 
Mijn ware identiteit is God!
Zie...

Your True Identity

To know yourself and your true identity as God, take what you already know: your knowledge that you are as the Ultimate, the truth. The knowledge you are appears as the world, but it is the controller of the world. It is popularly known as Brahman, that which is none other than your ‘I am’ knowledge, your consciousness, your beingness.

I am revealing to you your true identity. In the initial stages of spirituality, your consciousness is all that you have to proceed with. But abiding by my words will reveal that you are not the food body, nor even consciousness. Without seeking truth from others, the seeker who trusts and abides knows that he or she is not the body. One must progress in this correct direction.

Despite your current bodily state, without body identity you are always pure. Gradually release your grasp of the conviction that you were born. Whatever you consider yourself to be is illusory—it’s only ignorance created out of ignorance. Knowledge created out of knowledge, however, has given you the proof you are consciousness. And your consciousness is your real identity. However, so far you have not made that initiation your own experience. Treat the initiation you have received here with honesty, saying, ‘I have received knowledge from knowledge. I know it and remember it. I met my Guru!’ This knowledge is vital and sufficient. Say it when the first concept about the shape of the body arises in the morning. Remind yourself that before waking, you were Pure Awareness, formless and boundless. But is it the body that has received this knowledge? Was the knowledge or remembrance of meeting me obtained by the body?

You must discriminate and give attention to That which is prior to the world. This is your true identity. Meditate on it.


Fragment uit: I Am Not the Body: Discovering the Truth Beyond Bondage
Sri Nisargadatta Maharaj

[ervaringsgetuige]

...
Iemand vertelde me onlangs dat ik veel weet, veel heb geleerd in vorige levens, behoorlijk rijp ben, goed geaard ben, en zelfs een oude ziel heb (ook weer zo'n claim: er zijn oude en jonge zielen).  Maar ik heb ook een kant die er niks van wil weten, die alles onderuit haalt, die van weten niks wil weten, eigenlijk. Beide is aanwezig, zei ze.
Ze vond dat deel ook maar een klier.

Wat ik probeer te achterhalen is wat we onszelf en anderen alleen maar wijsmaken, en ook alleen maar een verhaal is wat we onszelf vertellen.
Bijvoorbeeld zoiets als oude en jonge zielen. Die gedachte komt veel voor maar Boeddha leerde zoiets totaal niet.
Wat is dan waar? Is dit ook alleen maar een verhaaltje?
Ik vind dat belangrijk.

De mens maakt zichzelf in de eerste plaats wijs dat hij een slachtoffer is en dus zelf gekwetst kan worden en anderen kan kwetsen.

Onder het ego ligt de ware 'ik', de bewuste aanwezigheid. Deze is onveranderlijk en kan dus niet gekwetst worden.

Het ego echter kan zich door van alles en nog wat gekwetst voelen.

Mijn moeder was een heldin in een bad van schuld en schaamte over haar vier kinderen uit te gooien. "Jullie kwetsen mij!" kregen ik en mijn drie zusters zowat dagelijks te horen.Tot op haar sterfbed heeft ze volgehouden dat haar vier kinderen niet deugen.

Doorzie dus het ego en ontdek de bewuste aanwezigheid dewelke onveranderlijk is en niet gekwetst kan worden.

Als je beweert dat de bewuste aanwezigheid onveranderlijk is, bedoel je dan ook dat bewuste aanwezigheid niet onderhevig is aan ontstaan en verdwijnen?

Maar hoe weet je dit?
....

Er zijn geen slachtoffers, dat is wat ik weet omdat ik het ego doorzien heb en dat volstaat.
Mijn moeder heeft mij (en mijn drie zusters) van jongs af geconditioneerd met haar ideeën dat mensen elkaar kwetsen en hoe verschrikkelijk dat wel is.

Als je weet dat dit haar verhaal is wat aansluit bij het verhaal van de overgrote meerderheid der mensheid weet je genoeg.

Wie zou je zijn zonder je verhaal?
Als je dat weet, weet je genoeg.

Maar jij weet blijkbaar nooit genoeg.