Boeddha Forum

 Kalama Sutta: Het handvest van de Boeddha van vrij onderzoek Vertaald uit het Pali door Ven. Soma Thera De instructie aan de Kalama's  De Kalama's van Kesaputta gaan naar de Boeddha 

1. Zo heb ik gehoord. Eens kwam de Gezegende, terwijl hij met een grote gemeenschap van monniken door het land van Kosala zwierf, een stad van het Kalama-volk binnen genaamd Kesaputta. De Kalama's die in Kesaputta woonden: "Eerwaarde Gotama, de monnik, de zoon van de Sakiyans, is tijdens een omzwerving in het land van Kosala Kesaputta binnengekomen. De goede reputatie van de eerwaarde Gotama is op deze manier verspreid: inderdaad, de De Gezegende is dus volmaakt, volledig verlicht, begiftigd met kennis en praktijk, subliem, kenner van de werelden, weergaloos, gids van tembare mensen, leraar van goddelijke en menselijke wezens, die hij zelf door middel van directe kennis duidelijk heeft begrepen. de Dhamma, goed in het begin, goed in het midden, goed in het einde, in het bezit van betekenis en de letter, en volledig in alles; en hij verkondigt het heilige leven dat volkomen zuiver is. Het is inderdaad goed om zulke volmaakte mensen te zien."

 2. Toen gingen de Kalama's die inwoners van Kesaputta waren naar waar de Gezegende was. Toen ze daar aankwamen, brachten sommigen hem hulde en gingen aan één kant zitten; sommigen wisselden groeten met hem uit en gingen na afloop van een hartelijk, gedenkwaardig gesprek aan de ene kant zitten; sommigen groetten hem terwijl ze hun samengevouwen handpalmen opstaken en aan een kant gingen zitten; sommigen kondigden hun naam en familie aan en gingen aan een kant zitten; sommigen gingen zonder te spreken aan een kant zitten.  De Kalama's van Kesaputta vragen om leiding van de Boeddha 

3. De Kalama's die inwoners van Kesaputta waren, die aan de ene kant zaten, zeiden tegen de Gezegende: "Er zijn enkele monniken en brahmanen, eerwaarde heer, die Kesaputta bezoeken. Eerbiedwaardige heer, komen naar Kesaputta. Ook enkele andere monniken en brahmanen, Eerwaarde heer, komen naar Kesaputta. Ze leggen ook alleen hun eigen doctrines uit en leggen ze uit; de doctrines van anderen verachten, beschimpen en trekken ze aan stukken. Eerwaarde heer, er is twijfel, er is onzekerheid in ons over hen. Wie van deze eerbiedwaardige monniken en brahmanen sprak de waarheid en welke onwaarheid?"  Het criterium voor afwijzing

 4. "Het is juist voor jou, Kalamas, om te twijfelen, onzeker te zijn; er is onzekerheid in je ontstaan ​​over wat twijfelachtig is. Kom, Kalamas. Ga niet af op wat is verkregen door herhaaldelijk horen; noch op traditie; noch op gerucht; noch op wat in een geschrift staat; noch op vermoeden; noch op een axioma; noch op schoonschijnende redenering; noch op een voorkeur voor een idee waarover is nagedacht; noch op de schijnbare bekwaamheid van een ander; noch op de overweging: 'De monnik is onze leraar.' Kalama's, wanneer u zelf weet: 'Deze dingen zijn slecht; deze dingen zijn laakbaar; deze dingen worden door de wijzen afgekeurd; ondernomen en waargenomen, deze dingen leiden tot kwaad en kwaad, laat ze varen. Hebzucht, haat en  waanideeën

 5. "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt hebzucht in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn schade, eerwaarde heer." - "Kalama's, overgeleverd aan hebzucht, en mentaal overweldigd en overwonnen door hebzucht, neemt deze man het leven, steelt, pleegt overspel en vertelt leugens; hij spoort een ander ook aan om hetzelfde te doen. ?" - "Ja, eerwaarde heer."

 6. "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt haat in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn schade, eerwaarde heer." - "Kalama's, overgegeven aan haat, en geestelijk overweldigd en overwonnen door haat, neemt deze man leven, steelt, pleegt overspel en vertelt leugens; hij spoort een ander ook aan om hetzelfde te doen. ?" - "Ja, eerwaarde heer." 

7. "Wat denk je, Kalama's? Verschijnt waanvoorstellingen in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn schade, eerwaarde heer." - "Kalama's, overgegeven aan waanvoorstellingen, en mentaal overweldigd en overwonnen door waanvoorstellingen, neemt deze man het leven, steelt, pleegt overspel en vertelt leugens; hij spoort ook een ander aan om hetzelfde te doen. ?" - "Ja, eerwaarde heer." 

8. "Wat denk je, Kalamas? Zijn deze dingen goed of slecht?" - "Slechte, eerbiedwaardige heer" - "Te verwijten of niet te verwijten?" - "Verwijtelijk, eerwaarde heer." - "Gecensureerd of geprezen door de wijzen?" - "Gecensureerd, eerwaarde heer." - "Uitgevoerd en waargenomen, leiden deze dingen tot kwaad en kwaad, of niet? Of hoe treft het u?" - " Ondernomen en waargenomen, leiden deze dingen tot schade en ziekte. Zo valt het ons hier op."

 9. "Daarom, zeiden we, Kalamas, wat er aldus werd gezegd: 'Kom Kalamas. Ga niet af op wat is verkregen door herhaaldelijk horen; noch op traditie; noch op geruchten; noch op wat in een geschrift staat; noch op vermoeden; noch op basis van een axioma; noch op schoonschijnende redenering; noch op een neiging tot een idee waarover is nagedacht; noch op de schijnbare bekwaamheid van een ander; noch op de overweging: "De monnik is onze leraar." Kalamas, als u het zelf weet : "Deze dingen zijn slecht; deze dingen zijn laakbaar; deze dingen worden door de wijzen afgekeurd; ondernomen en nageleefd, leiden deze dingen tot kwaad en kwaad," laat ze varen.' Het criterium voor acceptatie

 10. "Kom, Kalama's. Ga niet af op wat is verkregen door herhaaldelijk horen; noch op traditie; noch op geruchten; noch op wat in een geschrift staat; noch op veronderstellingen; noch op een axioma; noch op schoonschijnende redeneringen; noch op op een voorkeur voor een idee waarover is nagedacht, noch op de schijnbare bekwaamheid van een ander, noch op de overweging: 'De monnik is onze leraar.' Kalama's, wanneer u zelf weet: 'Deze dingen zijn goed; deze dingen zijn niet verwijtbaar; deze dingen worden geprezen door de wijzen; ondernomen en nageleefd, deze dingen leiden tot voordeel en geluk', treed binnen en blijf erin. Afwezigheid van  hebzucht , haat en waanideeën 

11: "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt de afwezigheid van hebzucht in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn bestwil, eerwaarde heer." - "Kalama's, niet overgegeven aan hebzucht, en niet overweldigd en niet mentaal overwonnen door hebzucht, deze man neemt geen leven, steelt niet, pleegt geen overspel en vertelt geen leugens; hij spoort ook een ander aan om hetzelfde te doen Zal dat lang duren voor zijn voordeel en geluk?" - "Ja, eerwaarde heer." 

12. "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt de afwezigheid van haat in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn bestwil, eerwaarde heer." - "Kalama's, niet geneigd tot haat, en niet overweldigd en niet mentaal overwonnen door haat, deze man neemt geen leven, steelt niet, pleegt geen overspel en vertelt geen leugens; hij spoort een ander ook aan om te doen evenzo. Zal dat lang duren voor zijn voordeel en geluk?" - "Ja, eerwaarde heer." 

13. "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt de afwezigheid van waanvoorstellingen in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn bestwil, eerwaarde heer." - "Kalama's, niet overgeleverd aan waanvoorstellingen, en niet overweldigd en mentaal niet overwonnen door waanvoorstellingen, deze man neemt geen leven, steelt niet, pleegt geen overspel en vertelt geen leugens; hij spoort een ander ook aan om te doen evenzo. Zal dat lang duren voor zijn voordeel en geluk?" - "Ja, eerwaarde heer." 

14. "Wat denk je, Kalamas? Zijn deze dingen goed of slecht?" - "Goed, eerwaarde heer." - "Verwijtelijk of niet verwijtbaar?" - "Niet verwijtbaar, eerwaarde heer." - "Gecensureerd of geprezen door de wijzen?" - "Geprezen, eerwaarde heer." - "Begrepen en geobserveerd, leiden deze dingen tot voordeel en geluk, of niet? Of hoe valt het je op?" - "Ondernomen en nageleefd, leiden deze dingen tot voordeel en geluk. Zo valt het ons hier op." 

15. "Daarom, zeiden we, Kalamas, wat er aldus werd gezegd: 'Kom Kalamas. Ga niet voort op wat is verkregen door herhaaldelijk horen; noch op traditie; noch op geruchten; noch op wat in een geschrift staat; noch op vermoeden; noch op basis van een axioma; noch op schoonschijnende redenering; noch op een voorkeur voor een idee waarover is nagedacht; noch op de schijnbare bekwaamheid van een ander; noch op de overweging: "De monnik is onze leraar." Kalamas, als u het zelf weet : "Deze dingen zijn slecht; deze dingen zijn laakbaar; deze dingen worden door de wijzen afgekeurd; ondernomen en nageleefd, leiden deze dingen tot kwaad en kwaad," laat ze varen.' De vier verheven woningen 

16. "De discipel van de Edelen, Kalamas, die op deze manier verstoken is van begeerte, verstoken van kwade wil, niet misleid, helder begrijpend en opmerkzaam, woont, doordrongen met de gedachte van vriendschap, een kwart; evenzo de tweede ; evenzo de derde; evenzo de vierde; zo boven, beneden en dwars; hij woont, doordrongen door het bestaan ​​daarin van alle levende wezens, overal, de hele wereld, met de grote, verheven, grenzeloze gedachte van vriendschap die is vrij van haat of kwaadaardigheid.  "Hij leeft, doordrongen zijnde met de gedachte aan mededogen, een kwart; evenzo de tweede; evenzo de derde; evenzo de vierde; dus boven, beneden en dwars; hij woont, doordrongen vanwege het bestaan ​​daarin van alle levende wezens, overal, de hele wereld, met de grote, verheven, grenzeloze gedachte van mededogen die vrij is van haat of boosaardigheid.  "Hij leeft, doordrongen met de gedachte van blijdschap, een kwart; evenzo de tweede; evenzo de derde; evenzo de vierde; dus boven, onder en over; hij woont, doordrenkt vanwege het bestaan ​​daarin van alle levende wezens, overal, de hele wereld, met de grote, verheven, grenzeloze gedachte van blijdschap die vrij is van haat of kwaadaardigheid.  "Hij leeft, doordrongen zijnde met de gedachte van gelijkmoedigheid, een kwart; evenzo de tweede; evenzo de derde; evenzo de vierde; dus boven, beneden en dwars; hij woont, doordrongen vanwege het bestaan ​​daarin van alle levende wezens, overal, de hele wereld, met de grote, verheven, grenzeloze gedachte van gelijkmoedigheid die vrij is van haat of boosaardigheid.  De vier troosten 

17. "De discipel van de Edelen, Kalamas, die zo'n haat-vrije geest heeft, zo'n boosaardige geest, zo'n onbezoedelde geest en zo'n gezuiverde geest, is iemand die hier en nu vier troost vindt.  "'Stel dat er een hiernamaals is en er is een vrucht, resultaat, van goede of slechte daden. Dan is het mogelijk dat ik bij de ontbinding van het lichaam na de dood zal opstaan ​​in de hemelse wereld, die bezeten is van de staat van gelukzaligheid.' Dit is de eerste troost die hij vindt.

 ''Stel dat er geen hiernamaals is en dat er geen vrucht, geen resultaat is van goede of slechte daden. Maar in deze wereld, hier en nu, vrij van haat, vrij van kwaadaardigheid, veilig en wel, en gelukkig, bewaar ik mezelf.' Dit is de tweede troost die hij vindt.

 "'Stel dat kwaad (gevolgen) een boosdoener overkomen. Ik denk er echter aan om niemand kwaad te doen. Hoe kan kwaad (gevolgen) mij dan treffen die geen slechte daad verricht?' Dit is de derde troost die hij vindt.

 "'Stel dat kwaad (gevolgen) een boosdoener niet overkomen. Dan zie ik mezelf in ieder geval gezuiverd.'

Dit is de vierde troost die hij vond:  "De discipel van de Edelen, Kalama's, die zo'n haat-vrije geest, zo'n boosaardigheid-vrije geest, zo'n zuivere geest en zo'n gezuiverde geest heeft, is iemand door wie , hier en nu worden deze vier troost gevonden."

 "Zo is het, Gezegende. Zo is het, sublieme. De discipel van de Edelen, eerwaarde heer, die zo'n haat-vrije geest, zo'n boosaardigheid-vrije geest, zo'n onbezoedelde geest en zo'n gezuiverde geest heeft, is iemand door wie hier en nu vier troost wordt gevonden .

 "Geweldig, eerwaarde heer! Wonderbaarlijk, eerwaarde heer! Alsof, eerwaarde heer, een persoon zijn gezicht naar boven zou keren wat ondersteboven is, of het verborgene zou onthullen, of de weg zou wijzen naar iemand die verdwaald is of een lamp zou dragen in de duisternis, denkend: 'Zij die ogen hebben zullen zichtbare objecten zien', zo is de Dhamma op vele manieren uiteengezet door de Gezegende.

Wij, eerwaarde heer, gaan naar de Gezegende voor toevlucht, naar de Dhamma voor toevlucht , en aan de Gemeenschap van Bhikkhus voor toevlucht.
 Eerwaarde heer, moge de Gezegende ons vanaf vandaag beschouwen als lekenvolgelingen die toevlucht voor het leven hebben gezocht.' 

Anguttara Nikaya, Tika Nipata Mahavagga, Sutta nr. 65   

Is ‘directe kennis’ niet een beetje een misnoemer? Je kan direct waarnemen, door de mind even uit te zetten, de herkenning en de woorden te negeren. Dan kan je zien wat je zintuigen je vertellen, zonder dat de wereld van concepten zich roert.

Maar het ogenblik dat je praat over kennis, dan ga je kijken naar “wat weet ik over hetgene dat ik waarneem”, en “wat zijn de aanverwante zaken”. Dan kom je al terecht in wat het geheugen je verteld, de kennis in het algemeen, de dingen die je hebt geleerd over je leven.

Dus wat precies is “directe” kennis? Als je zegt, dat heeft iets te maken met ingevingen en intuïtie, een soort cosmische kennis van dingen die je gewoon weet zonder dat ze bij je zintuigen naar binnen kwamen, dan kan ik me daar iets bij indenken. Maar dat lijkt mij meer een New Age concept dan iets uit het Boeddhisme?

Interessante vragen. Ik denk dat de Boeddha leert, en dat dit ook echt zo is, dat directe kennis op twee manieren kan worden verkregen:
rechtstreeks via de zes zintuigen en ook met het hemelse oog en oor. Zoiets leren de teksten.

Directe kennis voor het fysieke oog is vorm en kleur, dus inderdaad, wat je laatst ook zei, een boom kun je niet zien. Als je een boom ziet, denkt te zien, heeft je geest allerlei verschillende vormen en kleuren (stam, bladeren, takken, geheel) geïnterpreteerd, van betekenis voorzien, en herkent als...dit noemen we een boom, en bijvoorbeeld niet een struik. Maar een boom kun je niet zien.
Met het oor is het zo dat object van direct kennen, klank is. Niet klank met betekenis. Je kunt niet een auto horen. Je kunt ook niet woorden en zinnen uit iemands mond horen komen.
Dat is niet echt horen, dan heeft je geest al klanken en klankcombinaties razendsnel van betekenis voorzien.
Met de andere zintuigen net zo.

Neem ook zoiets als 'de wereld', dit kan op geen enkele manier object zijn van directe kennis. Er is immers niemand die 'de wereld' ziet, hoort, voel, proeft etc.

De geest voorziet niet alleen externe zaken van betekenis maar vooral ook gevoelens, emoties, percepties en geeft die betekenis van Ik, mijn, erg waardevol, nietszeggend etc,

Daarnaast is er volgens de teksten ook zoiets als een hemels oor en oog, niet menselijk, wat zich kan ontwikkelen vanuit concentratie, en wat dingen kan zien, zoals andere bestaansvormen dan mens en dier. Of horen. Deze 'zintuigen' had de Boeddha ook en als ik de verhalen mag geloven sommige moderne meesters ook.

Ik denk dat een Gerealiseerde heel goed het conceptueel begrip van jezelf, anderen en de wereld (een begrip dat bestaat op grond van allerlei betekenis-verlening) kan scheiden van directe kennis, waarin alles wordt gezien en gekend kent zoals het werkelijk is, dus zonder dat het geheugen, associaties, betekenis hebben gegeven aan wat wordt ervaren. Dit laatste noemde de Boeddha mijns inziens het tekenloze, lege en verlangenloze en ook het ongeconditioneerde.

Ik heb het idee dat je dit niet zozeer moet opvatten als een 'iets', maar eerder verwijst het naar een unieke manier van kennen waarbij de gebruikelijke betekenis die alles en iedereen vrijwel meteen voor ons heeft ontbreekt. Dit is volgens echter wel iets van de gewone geest. Ik denk niet dat de Boeddha leert dat dit het kenmerk is van een Al-geest, of een grenzeloze geest. Hier ben ik nog niet helemaal zeker van maar ik neig er toe dat je directe kennis moet zien als iets individueels, iets persoonlijks en lokaals. Gewoon cognitie maar een ander soort cognitie, omdat al die lading en betekenisverlening die altijd zo vlot meekomt vanuit je aanleg, vanuit je levensstroom, als er gewaarwordingen zijn, uitblijft. Zoiets.

Ik heb het topic gevolgd.

Een speculatieve visie of een standpunt,
krijg ik niet meer geformuleerd.
En weten doe ik het ook niet.

''En dat gaat mijns inziens verder dan...''

Je bedoeld daarmee: direct kennen zoals het werkelijk is,
maakt speculeren overbodig.
immers: je weet...?

Toen ik bezig was met deze serie posten ontwikkelde zich bij mij meer en meer het idee dat de Boeddha die kwesties niet verklaarde omdat ze op geen enkele manier direct kenbaar zijn. Net als 'het Absolute' of 'het Relatieve' of  'Oorzaak', 'Boom', 'Dier', 'Mens' etc.  Het idee dat je zulke zaken direct kunt kennen, betekent dat je nog verstrikt bent in conceptueel begrip. Dat je wellicht zelfs conceptueel begrip voor directe kennis houdt. Dit is best normaal want ik denk dat veel mensen zullen denken en zeggen dat je 'een dier' kunt zien. Terwijl dit onmogelijk is.

Mijns inziens heeft de Boeddha op deze manier ook volledig verbeelding doorbroken. Hij wist denk ik heel goed te scheiden wat kennis is op basis van voorstellen en verbeelden en directe kennis. In het kennisdomein van voorstellen en verbeelden functioneert het beeld dat we een zelf en ego hebben. Een zelf en ego dat dingen wil, in gang zet, dat doener is, willer, denker, en ook kenner. Maar dat is ook alleen kennis binnen het domein van het voorstellen en verbeelden. Bij directe kennis is dit onmogelijk. Directe kennis kan nooit een zelf of ego kennen, het kan nooit de Tathagata kennen, nooit de ziel, het kan nooit het Absolute kennen, het kan nooit de wereld kennen want dat zijn concepten.

Als alles direct wordt gekend welke basis is er dan nog voor visies over jezelf, over de wereld, over de Tathagata na de dood, over de (on)gelijkheid van de ziel?
Al dat soort kennis beweegt zich immers louter in het domein van voorstellen en verbeelden. Ik denk ook dat MN1 dit uitdrukt.

We hebben ons zolang voorgesteld dat entiteiten achter onweer zitten, rampen, overstromingen, wind etc. Dat is typisch voor kennis van het voorstellingsvermogen want dat poneert altijd doeners achter alles. Maar ondertussen weten we wel dat wind niks anders is dan luchtmoleculen die zich door natuurkundige wetten verplaatsen van gebieden van hoge naar lage luchtdruk.
Er is helemaal geen Wind God nodig of een doener van wind. Activiteit alom maar er zit helemaal geen doener achter.

Volgens mij leert de Boeddha dit over onszelf en anderen. Het voorstellingsvermogen ziet overal doeners, ego's, denkers, weters, ontdekkers, beslissers, maar er zijn alleen maar processen gaande. Er is niet een leegte dat je beweegt. Er is niet God die je beweegt. Er is niet ego dat je beweegt. Dat soort analyses zitten allemaal nog in het voorstellingsvermogen en vertekenen de werkelijke gang van zaken, net zoals bij het verklaren dat er achter wind wel een God moet zitten of iemand die blaast en die winderig is en die wind wil.

Ik begrijp de vraagstelling eerlijk gezegd niet eens.  Ik lees dit:

-de wereld is eeuwig, nee, de wereld is tijdelijk
-de wereld is begrensd, nee hoor, de wereld kent geen grens
-de ziel en het lichaam zijn hetzelfde, nee hoor, de ziel en het lichaam zijn verschillend
-de Tathagata bestaat na de dood, nee, de Tathagata bestaat niet na de dood, nee hoor, de Tathagata zowel bestaat als bestaat niet na de dood, nee hoor, de Tathagata noch bestaat noch bestaat niet na de dood.


Deze vragen worden vanuit het doodloze niet gesteld.   Daar is geen voor of na de dood.  Daar is niet eens iemand die überhaupt vragen stelt.

Mijn indruk is dus dat 'Onverklaard' niet 'Onbeslist betekent. Een Boeddha en Gerealiseerde heeft een reden, er is een oorzaak, waarom een Gerealiseerde niet zulke standpunten heeft. En dat gaat mijns inziens verder dan dat een Gerealiseerde ook niet gehecht is aan visie, én het niet nuttig en voordelig vindt om over kwestie na te denken als:  'De wereld is eeuwig of vergankelijk', 'grenzeloos of begrensd', 'de ziel en het lichaam zijn qua aard (on)gelijk', 'de status van de Tathagata na de dood'.

Nu jullie, wellicht, deze serie posten gelezen hebben, hoe zien jullie dit?