1
Algemeen / Re: Dukha, lijden en pijn
« Laatste bericht door Vrij Gepost op Gisteren om 22:47 »De iemand is er al aan gekoppeld. Er is niemand die dat doet.
Waar niemand is die dat doet, daar is ook geen iemand meer Steve.. Alleen het subject behoud de idee van iemand waar feitelijk niemand is, waar het subject onbekend is met het niet aanwezig zijn van iemand.
Er kan alleen ingezien worden dat er zoiets als iemand niet is en dan lost de koppeling op. Maar dat gebeurt niet vanzelf. Dat gebeurt niet door hier alles als voorstelling te komen rondbazuinen. Met de voorstelling is niets mis, voorstellingen komen en gaan, ook bij jou, je stelt mij ook voor als iemand, "Steve", je spreekt mij zo aan, allemaal geen probleem. Dat is wat er gebeurt in communicatie, communicatie kan niet zonder voorstelling, ook jij kan dit niet. Dus, cut the crap.
Als je in gevecht gaat met voorstellingen, dan blijf je voor eeuwig in gevecht.
Ik heb het niet over plaatjes (Voorstellingen) wissen of ontkennen, ze vertegenwoordigen mijn gevoeligheid voor een verzonnen 'werkelijkheid'. (Wel zo handig in de supermarkt of tijdens het auto rijden..) En zo heb ik nog veel meer kunstjes aangeleerd die geen enkele werkelijkheid hebben, maar in een verzonnen wereld daar wel mee door de jury komen. En ja, alles betreft een voorstelling.. hoe kun je er anders verslag van doen? daarom kun je ook geen verslag geven van wat de werkelijkheid is.
Er is hoegenaamd niets maar dan ook niets mis met voorstellingen. Er aan vasthangen, en de andere kant van de medaille, er tegen ingaan, dat is wat deze hele onwerkelijkheid gaande houdt. Dus kap daar maar mee. Neem het zoals het komt: komend en gaand, zonder essentie. Vindt er uw vrede mee. Laat dat gevecht gewoon los. Dan, en pas dan, lost de koppeling met "iemand die ergens problemen van maakt" ook op. Niet door dit vechten tegen allerlei voorstellingen. Oh nee. Dat heet de "waan" vrij te zijn. De onvrijheid van dat er geen voorstelling mag zijn. Elke voorstelling is een bedreiging voor die vrijheid. Hoe onvrij kan je zijn? Vrijheid is er maar als er ook vrijheid is t.o.v. eendert welke voorstelling.
Ik ben niet in conflict met voorstellingen, ik ben gewoon niet in staat ze als werkelijkheid aan te nemen, alwaar ze duidend en verwijzend mijn voorstellings vermogen mee nemen in de krochten van een of ander perspectief of verhaal.. dat is heel iets anders dan een over-tolerante geest, wat een 'maaksel' is.
Er zijn geen gerealiseerden, er is alleen realisatie, niet als mogelijkheid voor iemand, maar als loskomen van de illusie iemand te zijn. En dat loskomen is er al, want de iemand is er in de eerste plaats niet, maar zowel door vast te hangen aan voorstellingen als er tegen in te gaan, is al een afsnijding van wat er is. En als die afsnijding er is, kan die maar beter gezien zijn. Zo'n afsnijding die gaat rondbazuinen dat er niemand is, dat alles voorstelling is, nou, dat kan nog lang doorgaan hoor.
Kijk Steve, wat je hier laat zien is nou typisch neo-Advaita.