Ik merkte vandaag wel een van de drie vergiften in mij. Twee, eigenlijk, merkte ik op.
Haat en verlangen.
Haat was groter vandaag, in mij.
Dit is muziek die de woede, de haat heel goed belichaamd, uitdraagt. Daarom is het dus kunst. Als je een gevoel zo goed kan vangen, dan ben je een kunstenaar
https://www.youtube.com/watch?time_continue=9&v=HT7-WEEysbs&feature=emb_titleDit is het booste album dat ik ken. Zo voel ik me als ik boos ben. Dit is haat, in muziek omgevormd en daarom dus een groot kunstwerk. Al zullen deze bandleden dit zelf ontkennen, want dat zullen ze pretentieus vinden
Mijn vraag is.
Als je een van de drie vergiften opmerkt. Bij mij is het altijd haat, of verlangen. Ik wil bepaalde dingen heel graag. Materieel of immaterieel. Of ik haat iets of iemand. Als ik Rutte hoor spreken, voel ik al bijvoorbeeld intense, brandende haat opkomen.
Dan is mijn vraag dus, bij deze. Is het genoeg dat je de vergiften überhaupt opmerkt en erkent als zijnde een gif en dus een verstorende factor ?
Of moet je het ook nog bewust gaan tegenwerken
want bij mij zou dat averechts werken. Het pot zich dan allemaal op en komt tot uitbarsten, vroeg of laat
Dus, moet je de vergiften erkennen, of bestrijden ? En hoe kan je ze op een niet geforceerde manier bestrijden ? Op zo'n manier dat je niet teveel hooi op je vork neemt. Op zo'n manier dat het realistisch blijft.