Vertel eens wat over jouw 'eigen bevinding(en) aangaande 'diep 'zelf'-onderzoek, want al dat omslachtige verhalen vertellen camoufleert feitelijk slechts een 'oppervlakkig 'zelf'-onderzoek.
Dus de mate van iemand’s zelf-onderzoek is hoe jij mensen op waarde schat? Interessant.
Ik kwam na een intern onderzoek tot de conclusie dat gedachten onderzoeken weinig zin heeft, omdat ze te vloeibaar zijn. Ik heb de capaciteit ontwikkeld om mijn eigen gedachten te herinneren in redelijk detail, en dat heeft mij tot de conclusie gebracht dat gedachten een heel wijd veld bestrijken en meestal geen invloed hebben op wat ik doe.
Daarna ben ik mezelf gaan observeren. Ik ben gaan kijken naar wat ik doe en welke gedachten daartoe leiden, hoe de geest zich verbreed en weer op één lijn komt. Vooral acties zijn belangrijk, wat men werkelijk doet, omdat dat je een inkijk geeft in waar je werkelijk staat, in plaats van wat je zegt of denkt. Vaak houden mensen zichzelf voor de gek.
Daarnaast ben ik gaan kijken naar innerlijke blokkades, de plaatsen waar emotionele traumas en beslissingen vroeg in het leven de flow van je bestaan veranderen. Dit heeft een overeenstemming met de dharma, met leren kijken naar verlangen en vermijden en onwetendheid.
Nu mag jij.