Wat dat betreft geloof ik niet zo in de zogenaamde vrede en rust van mensen. Dat is vooral gebaseerd op omstandigheden volgens mij.
Je hebt omstandigheden en je hebt perceptie op die omstandigheden.
Op sommige zaken heb je geen invloed, geen controle, en is jou reactie, automatisch, buiten jou wil en invloed.
dan zijn er zaken waarop jou mentaliteit, de zaken die jij hebt ontwikkeld en hebt doen groeien, wel een invloed hebben.
Religie is onder andere een opvoedkundig project, het reikt handvaten aan zodat een mens op een bepaalde wijze, een bepaalde richting zichzelf verder kan ontwikkelen.
En veel zaken blijven zoals ze zijn, je bent geboren en je zult sterven, oud worden, ziek worden.
ik denk dat we al heel vaak hebben besproken, dat vrede en rust binnen bepaalde grenzen moet bekeken worden. Relatief en niet absoluut voor mij als mens. En enkel binnen dat relatieve kader is er voor mij als individu , binnen mijn mogelijkheden, groei mogelijk.
Ik denk dat ook al vaak is besproken, dat vrede en rust niet moet gezien worden als één of andere genotstoestand, of vreugde toestand. of als een eindpunt, nu ben ik er.
Groeien is lijden. Spirituele vrede is geen hangmat. eerder een heilig vuur.
Het geeft een mens kracht als je de hoop aan het verliezen bent, als er verwarring in je hoofd zit. Het geeft rust bij frustraties en moeilijkheden. Het geeft aansporing om verder te groeien als je jezelf aan het verliezen bent in luiheid en genotszucht.
De vrede en rust van het absolute is niet iets dat een mens kan realiseren.
Maar ook daar geeft boeddhisme richting. Je bent niet het lichaam. Je bent groter dan het lichaam, meer.
Zowel druppel in de oceaan, als de oceaan zelf.
Hier is niet zozeer de bedoeling om oceaan te worden. Maar als boodschap dat al je goede inspanningen niet tevergeefs zijn, ze komen in de oceaan terecht, en ze zullen hun goede werken, en goede vruchten opleveren, ook als jij (in jou verschijningsgedaante) er geen getuige van zal zijn.
en op dag verschijnt er een boeddha in de wereld, en die boeddha dat ben jij.
En om dat te zien en begrijpen, dien je de ware aard van het zelf te zien en begrijpen.
er is geen boeddha, geen jij, geen ander.
De honger om het te willen begrijpen, te willen zien, verpest de relatieve rust waar een mens wel invloed op heeft.
Terwijl het eigenlijk verhalen zijn om je hier en nu, in dit leven, binnen jou mogelijkheden te sterken, richting te geven om te groeien als mens. In overeenstemming met jou. en tegelijkertijd om een mens de magische wereld te doen binnentreden.
De magische wereld van de waarheid, de oprechtheid, de werkelijkheid zien zoals ze is. Niet dat je ze ooit in haar geheel kunt zien of kennen. Enkel binnentreden en verder gaan.
