Wat is verdieping?

[Vrij]

..

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

wat is verdieping ?

...

De kunst van het loslaten.
Het loslaten van waar je aan hecht om je zin te krijgen, maar eigenlijk nutteloos blijkt te zijn omdat sommige doelstellingen gewoonweg niet realiseerbaar zijn.
Het ontdekken van de fata morgana's, het stoppen om achter de fata morgana's aan te lopen.
Je erbij kunnen neerleggen dat het fata morgana's zijn.
Het ervaren van de weerstand om het los te laten.
Het ook allemaal niet zo precies weten punt, zonder er van weg te lopen naar een nieuwe fata morgana. En ontdekken dat je dat toch alweer hebt gedaan.

[lang kwaat]

Aarden

[ervaringsgetuige]

Aarden

"Aarden is een belangrijk begrip in de esoterie. Aarden, ook wel gronden genoemd, betekent in balans zijn met jezelf en de natuur. Bij veel traditionele geneeswijzen wordt een universele energie verondersteld.
Alles en iedereen bestaat uit zowel positieve als negatieve energie. Ben je geaard dan stroomt deze energie vrij rond tussen jou en de aarde. Ben je niet geaard dan wordt er energie in je lichaam vastgehouden. Dit kan leiden tot stress gerelateerde gezondheidsproblemen, zowel lichamelijk als geestelijk."

bron: https://spiritueel-woordenboek.nl/glossary/aarden/

[Bodhiboem]

Verdieping is dieper kijken, de patronen achter de patronen zien.

[I'm a loser]

De begane grond.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

het heilzame
zoeken naar het heilzame
zich richten op het heilzame
het heilzame integreren in het leven
het heilzame tot ontwikkeling brengen
het heilzame vertrouwen, het heilzame ontdekken.

[ervaringsgetuige]

...het heilzame ontdekken.

Heb jij het heilzame al ontdekt?

[I'm a loser]

Dat kan ik zo wel beantwoorden.  Uitgerekend op het 'heilzame' kun je je niet richten.  Voor richten heb je er twee nodig.  M.a.w. we zijn weer eens aanbeland in de afdeling 'open deuren'.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

...het heilzame ontdekken.

Heb jij het heilzame al ontdekt?

Massa heilzame zaken ontdekt.
Je vrouw zo min mogelijk tegenspreken is heilzaam.
Ga je eigen weg, terwijl het ook verstandig is om naar goede raad te luisteren.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Dat kan ik zo wel beantwoorden.  Uitgerekend op het 'heilzame' kun je je niet richten.  Voor richten heb je er twee nodig.  M.a.w. we zijn weer eens aanbeland in de afdeling 'open deuren'.

Als je je ergert aan anderen, dan is er een onvervulde wens of hebzucht verlangen dat je dwarszit, verpakt als waarheid, terwijl het een leugen is dat je blind maakt. het is heilzaam je te verdiepen zowel in waarheid als in je leugens.

[I'm a loser]

Dat kan ik zo wel beantwoorden.  Uitgerekend op het 'heilzame' kun je je niet richten.  Voor richten heb je er twee nodig.  M.a.w. we zijn weer eens aanbeland in de afdeling 'open deuren'.

Als je je ergert aan anderen, dan is er een onvervulde wens of hebzucht verlangen dat je dwarszit, verpakt als waarheid, terwijl het een leugen is dat je blind maakt.

Dat zou best kunnen.   Ik weet niet meer hoe het is om mij te ergeren aan anderen. 

het is heilzaam je te verdiepen zowel in waarheid als in je leugens.

Verdiepen in dé waarheid gaat niet als je daar geen weet van hebt.  Leugens hoor ik geamuseerd aan.

[ervaringsgetuige]

...het heilzame ontdekken.

Heb jij het heilzame al ontdekt?

Massa heilzame zaken ontdekt.
Je vrouw zo min mogelijk tegenspreken is heilzaam.

Massa heilzame zaken ontdekt.
...
Ga je eigen weg, terwijl het ook verstandig is om naar goede raad te luisteren.

De goede raad om niet te trouwen en je eigen weg te gaan heeft niemand je gegeven dan.
Of je heb zijn / haar raad niet opgevolgd! 

[ervaringsgetuige]

...het heilzame ontdekken.

Heb jij het heilzame al ontdekt?

Massa heilzame zaken ontdekt.
Je vrouw zo min mogelijk tegenspreken is heilzaam.
Ga je eigen weg, terwijl het ook verstandig is om naar goede raad te luisteren.

Verstandig inzicht onder...

THE TRUTH ABOUT BEING SINGLE

‘What people don’t realise is that some people are single in this generation because they are healed, which makes them incompatible with trauma bonds.

Unfortunately, trauma bonds are the template of our culture at this time.

Those who choose peace over trauma will have difficulty in relationships because most people that we meet are emotionally damaged in some way.

Healed people seek healthy bonds. These bonds hold space for authenticity and correction. It’s kind of like an oxymoron.

About 90% of the relationships/marriages that we see are actually trauma bonds. Those involved “need” the other person to make them feel whole because they’re both broken mentally, emotionally and/or spiritually.

Let that sink in for a moment…

source: unknown

Ik ben al 10 jaar single vanwege genezen! 

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

...het heilzame ontdekken.

Heb jij het heilzame al ontdekt?

Massa heilzame zaken ontdekt.
Je vrouw zo min mogelijk tegenspreken is heilzaam.
Ga je eigen weg, terwijl het ook verstandig is om naar goede raad te luisteren.

Verstandig inzicht onder...

THE TRUTH ABOUT BEING SINGLE

‘What people don’t realise is that some people are single in this generation because they are healed, which makes them incompatible with trauma bonds.

Unfortunately, trauma bonds are the template of our culture at this time.

Those who choose peace over trauma will have difficulty in relationships because most people that we meet are emotionally damaged in some way.

Healed people seek healthy bonds. These bonds hold space for authenticity and correction. It’s kind of like an oxymoron.

About 90% of the relationships/marriages that we see are actually trauma bonds. Those involved “need” the other person to make them feel whole because they’re both broken mentally, emotionally and/or spiritually.

Let that sink in for a moment…

source: unknown

Ik ben al 10 jaar single vanwege genezen! 

Trouw zijn was toch een van mijn beste beslissingen.
Nu is er zowel vertrouwen als vriendschap.
samen groeien mentally, emotionally en spiritually
verdiepen

[ervaringsgetuige]

Trouw zijn was toch een van mijn beste beslissingen.
Nu is er zowel vertrouwen als vriendschap.
samen groeien mentally, emotionally en spiritually
verdiepen

en de truuk om het zo te houden is je vrouw zo min mogelijk tegen te spreken. 

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Trouw zijn was toch een van mijn beste beslissingen.
Nu is er zowel vertrouwen als vriendschap.
samen groeien mentally, emotionally en spiritually
verdiepen

en de truuk om het zo te houden is je vrouw zo min mogelijk tegen te spreken. 

Een mens kan zich blijvend verliezen in het eindeloze gevecht voor het eigen gelijk.En vervolgens zich verdiepen in de kunst van het gemeen tegen elkaar zijn. Een doodlopend pad dat enkel onheil brengt.
Terwijl een mens toch liever heilzame zaken heeft dan onheil.
Mensen hebben genoeg neigingen die de zaken bemoeilijken, het is niet nodig om zo nodig extra olie op het vuur te gooien. Waarvan je beseft dat het niet zal opleveren dan een oneindige reeks misverstanden, gemeenheden, en spijt.
beter verdiepen in het heilzame.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Verdiepen in dé waarheid gaat niet als je daar geen weet van hebt.  Leugens hoor ik geamuseerd aan.

Als men het over negatieve zaken heeft dan spreekt men vaak over verliezen.
Wanneer men zich verdiept, wil niet zeggen dat je er al weet van hebt, maar dat je er weet van wil hebben.
het naar waarheid onderzoeken, objectief bekijken, grondig bekijken, doorgronden.
verdiepen is anders dan verliezen, zich in iets verliezen, verloren lopen.
verdiepen geeft hoop, geen verlies.

[ervaringsgetuige]

beter verdiepen in het heilzame.

Ja, verdiepen is heel belangrijk..

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
verdiepen (ww) :intensifiëren, intensiveren, uitdiepen, versterken

als synoniem van een ander trefwoord:
intensiveren (ww) :heviger maken, intensifiëren, verdiepen, verhevigen, versterken, verstevigen versterken (ww) :intensiveren, opdrijven, opwekken, verdiepen, vermeerderen, sterker maken

https://synoniemen.net/index.php?zoekterm=verdiepen#:~:text=als%20trefwoord%20met%20bijbehorende%20synoniemen,intensifi%C3%ABren%2C%20intensiveren%2C%20uitdiepen%2C%20versterken

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Leugens hoor ik geamuseerd aan.

waarom zou je dat geamuseerd aanhoren ?
je ging toch voor gelijkmoedigheid.
zich vermaken, plezier hebben in is toch geen gelijkmoedigheid

[ervaringsgetuige]

zich vermaken, plezier hebben in is toch geen gelijkmoedigheid

Euh?
Je hebt toch al van Osho gehoord?

"Ik ben nooit een serieus persoon geweest.... ik ben helemaal niet serieus omdat het bestaan niet serieus is. Het is zo speels, zo vol van zang, en zo vol van muziek en zo vol met subtiel gelach. Het heeft geen bedoeling; het is niet zoals in zaken. Het is pure vreugde, absolute dans, vanuit overvloeiende energie."

"Mijn hele inspanning is je hoe dan ook te overtuigen - niet met woorden maar met mijn stilte en aanwezigheid, met mijn liefde en mijn vreugde - dat jij het ultieme middelpunt bent van het heelal, ieder van jullie - omdat er maar een middelpunt is. Alleen aan de buitenkant zijn we gescheiden, in het middelpunt zijn we een."

"Het leven heeft innerlijke waarde, er is geen doel daar buiten. Daarom is mijn hele streven om alles te veranderen in speelsheid. Voor mij is dat echte spiritualiteit."

Osho

http://88.159.182.142/waarheidvinding/showpost.php?p=143624&postcount=1

[I'm a loser]

Leugens hoor ik geamuseerd aan.

waarom zou je dat geamuseerd aanhoren ?
je ging toch voor gelijkmoedigheid.
zich vermaken, plezier hebben in is toch geen gelijkmoedigheid

Het is een mededogen met de copy cats.

[I'm a loser]

Verdiepen in dé waarheid gaat niet als je daar geen weet van hebt.  Leugens hoor ik geamuseerd aan.

Als men het over negatieve zaken heeft dan spreekt men vaak over verliezen.
Wanneer men zich verdiept, wil niet zeggen dat je er al weet van hebt, maar dat je er weet van wil hebben.
het naar waarheid onderzoeken, objectief bekijken, grondig bekijken, doorgronden.
verdiepen is anders dan verliezen, zich in iets verliezen, verloren lopen.
verdiepen geeft hoop, geen verlies.

Iedere mens die bekend is met het begrip 'waarheid' geeft er een mentale invulling aan, zo werkt nu eenmaal de menselijke geest.   Je kunt je er niet in verdiepen of op richten.   Als je dat doet dan 'verding' je waarheid.

Tien jaar op het zelfkennisforum heeft mij geleerd dat dat hopeloos zoeken en smachten naar waarheid alleen maar resulteert in spiritueel narcisme.  Waarheid geeft zich te kennen, je kunt het niet 'vinden'.  Ook een 'onderzoek' is een heilloze weg.

[Bodhiboem]

Gewoon de gedachten laten komen en gaan, geen aandacht aan geven, niet vastgrijpen en niet op doordenken. Steeds maar loslaten. Als in een mistige droom voorbij laten drijven.

[ervaringsgetuige]

Gewoon de gedachten laten komen en gaan, geen aandacht aan geven, niet vastgrijpen en niet op doordenken. Steeds maar loslaten. Als in een mistige droom voorbij laten drijven.

Nou, het is wel meer dan dan hoor.
Zo vroeg ik aan François (mijn in maart 2019 overleden goeroe) op 28 maart 2004 het volgende...

Boni: Wat is de zin van het leven?

François: De zin van het leven is het leven zelf.
Uiteindelijk kan je stellen: wat is de zin van de mens in het leven?

Boni: Ok dan, Wat is de zin van mijn leven, waarom ben ik geboren?

François: Je bent geboren om jezelf te realiseren, om één te worden met het leven.
Maar dat gebeurt niet vanzelf. Verschillende mensen worden door gebrek aan inzicht of weten, honderd jaar en uiteindelijk, als je het nuchter bekijkt, hebben ze nooit geleefd. Ze zijn in het leven gestapt door geboorte, maar ze zijn door een gemis aan ‘wedergeboorte’ niet één kunnen worden met het leven dat ze hebben. Die mens loopt dus achter het leven aan.

Boni: Dus de zin van het leven is één worden met het leven.

François: Zo is het. Door zelfbewustwording. Door inzicht te krijgen in wat je uiteindelijk hier op aarde, vanuit dit leven kunt vertegenwoordigen en wat je vanuit die vertegenwoordiging uiteindelijk kunt realiseren met je buitenwereld. Dat is de zin van het leven.
Hoe kan je dus uiteindelijk van een vrager, door transformatie, een gever worden.
Of nog anders: Hoe kan je door steeds degene te zijn die vragen stelde diegene worden die antwoord is.
De zin van het leven is de vorm die we door het zelfbewustzijn er kunnen aan toevoegen.
Dus zolang je vanuit je zelfbewustzijn de vorm van je aanwezigheid niet aan het leven kunt toevoegen, heeft het leven geen zin. Dan word je door het leven geleefd, meer niet.

Boni: Het doel van het menselijk leven is dus vanuit een onbewust geboren wezen te evolueren naar een bewust wezen.

François:Nu heb je het vast.
En je hebt mensen die vanuit dat onbewust geboren worden heel hun leven zo verder blijven leven totdat ze doodgaan. Ze hebben wel een gedacht van hoe het leven er ongeveer zou moeten uitzien, maar die gedachten blijven altijd bij veronderstellingen. Dat heeft niets te maken met waarheid.
Uiteindelijk is dat illusie, zijn dat de gedachten van het rationeel denken dat bestuurd wordt door het ego.

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Verdiepen in dé waarheid gaat niet als je daar geen weet van hebt.  Leugens hoor ik geamuseerd aan.

Als men het over negatieve zaken heeft dan spreekt men vaak over verliezen.
Wanneer men zich verdiept, wil niet zeggen dat je er al weet van hebt, maar dat je er weet van wil hebben.
het naar waarheid onderzoeken, objectief bekijken, grondig bekijken, doorgronden.
verdiepen is anders dan verliezen, zich in iets verliezen, verloren lopen.
verdiepen geeft hoop, geen verlies.

Iedere mens die bekend is met het begrip 'waarheid' geeft er een mentale invulling aan, zo werkt nu eenmaal de menselijke geest.   Je kunt je er niet in verdiepen of op richten.   Als je dat doet dan 'verding' je waarheid.

Tien jaar op het zelfkennisforum heeft mij geleerd dat dat hopeloos zoeken en smachten naar waarheid alleen maar resulteert in spiritueel narcisme.  Waarheid geeft zich te kennen, je kunt het niet 'vinden'.  Ook een 'onderzoek' is een heilloze weg.

Ik denk dat we het niet over hetzelfde hebben.
Ik heb het gewoon over iets simpels.
Iedereen kent (behalve jij) woede, ergernis, haat, bandeloosheid enz.  Men kan zich daar in verliezen. voeding aan geven.

Mijn baas geeft bepaalde opmerkingen, en die opmerkingen triggeren bepaalde negatieve zaken. Ik kan me daar eindeloos in verliezen in dat negatieve. Maar ik kan ook bewust een andere weg kiezen. Bv relativeren, loslaten, analyseren, onderzoeken, mij verdiepen in de processen.
Ik kan mijn onredelijkheid ontdekken.De illusies die ik aan het vasthouden ben. onrealistische verwachtingen.

Nu, het kan best zijn, dat vanuit jou gezichtspunt, dat een heilloze weg is. Maar als jou waarheid zich te kennen geeft, dan is er helemaal geen weg.

Alleszins constateer ik in mijn leven dat het laten woekeren van negatieve zaken, zich verliezen in het negatieve, voeding geven aan het negatieve, dat dit alleszins heilloos is.
In afwachting dat jou waarheid zich te kennen geeft, verkies ik toch mij te verdiepen in de waarheid.

welk alternatief heb ik ?

Wat is het verschil tussen een materieel gericht mens en een spiritueel gericht mens?

Een materieel gericht mens kiest (bewust) voor het laten woekeren, zich verliezen in... . Zich laten verteren door dat negatieve.
De spiritueel gerichte mens volgt de heilzame credo's, heilsboodschappen. Kiest (bewust) om dat woekeren, dat zich in verliezen, zich laten verteren, los te laten, zich te verdiepen en verder te gaan in de beloftevolle spirituele beoefening.

Iedereen ontdekt in zijn leven, beloftevolle spirituele beoefening.
Het enige dat jij doet is steeds maar roepen, mijn ontdekkingen zijn de beste, jullie beoefening is waardeloos en dat mag dan wel zo zijn, maar veel heb ik er ook niet aan.

[Vrij]

De Azoren zijn prachtig, de natuur hier geeft.. verdieping.
De natuur overal geeft verdieping.

[I'm a loser]

Ik denk dat we het niet over hetzelfde hebben.
Ik heb het gewoon over iets simpels.
Iedereen kent (behalve jij) woede, ergernis, haat, bandeloosheid enz.  Men kan zich daar in verliezen. voeding aan geven.

Mijn baas geeft bepaalde opmerkingen, en die opmerkingen triggeren bepaalde negatieve zaken. Ik kan me daar eindeloos in verliezen in dat negatieve. Maar ik kan ook bewust een andere weg kiezen. Bv relativeren, loslaten, analyseren, onderzoeken, mij verdiepen in de processen.
Ik kan mijn onredelijkheid ontdekken.De illusies die ik aan het vasthouden ben. onrealistische verwachtingen.

Nu, het kan best zijn, dat vanuit jou gezichtspunt, dat een heilloze weg is. Maar als jou waarheid zich te kennen geeft, dan is er helemaal geen weg.

Alleszins constateer ik in mijn leven dat het laten woekeren van negatieve zaken, zich verliezen in het negatieve, voeding geven aan het negatieve, dat dit alleszins heilloos is.
In afwachting dat jou waarheid zich te kennen geeft, verkies ik toch mij te verdiepen in de waarheid.

welk alternatief heb ik ?

Wat is het verschil tussen een materieel gericht mens en een spiritueel gericht mens?

Een materieel gericht mens kiest (bewust) voor het laten woekeren, zich verliezen in... . Zich laten verteren door dat negatieve.
De spiritueel gerichte mens volgt de heilzame credo's, heilsboodschappen. Kiest (bewust) om dat woekeren, dat zich in verliezen, zich laten verteren, los te laten, zich te verdiepen en verder te gaan in de beloftevolle spirituele beoefening.

Iedereen ontdekt in zijn leven, beloftevolle spirituele beoefening.
Het enige dat jij doet is steeds maar roepen, mijn ontdekkingen zijn de beste, jullie beoefening is waardeloos en dat mag dan wel zo zijn, maar veel heb ik er ook niet aan.

Het is een misvatting dat er geen weg is.  Iedereen schijnt nog bezig te zijn met woede, ergernis, haat, bandeloosheid enz?   Het is verre van noodzakelijk om woedend te zijn, je te ergeren of laat staan iemand te haten.   Je kunt iedere dag wel gaan mediteren, maar als je je vervolgens ergert aan een andere automobilist en die de middelvinger geeft, dan kun je dat mediteren ook wel achterwege laten.

Het is een keuze om je schouders op te halen als je fiets gestolen is.   Of als je onrecht wordt aangedaan op wat voor wijze dan ook.   Al die gemoedstoestanden geven steeds maar de indruk dat jou iets wordt aangedaan.   Op het moment dat je stopt met aangedaan zijn, dan zul je zelf zien dat de wereld veranderd en dat je zelf ook veranderd. Maar er is niets of niemand die die verandering in werking stelt.

Ik kan je vertellen dat het zelfs een beetje lachwekkend is, zo'n figuur die van kwaadheid uit elkaar dreigt te vallen.   Als ik zo'n gast in het publieke domein tegenkom dan hoor ik hem onbewogen aan.  Dan zie je hoe ze in hun eigen woede stikken.  Omdat ik niet ontvang vindt het bij zo iemand geen uitweg.   Ik heb dat niet uit boekjes of van een goeroe, maar gewoon uit mijn eigen leven.

Dat wat men 'waarheid' noemt openbaart zich vanzelf op den duur.   En in die waarheid blijkt er niemand aanwezig te zijn, maar wel de aanwezigheid zelf.

Ik zie hier diverse forumdeelnemers steeds maar weer allerlei goeroes aanhalen, dat betekent alleen maar dat ze nog altijd van mening zijn dat ze op intellectuele wijze de waarheid kunnen achterhalen.  Dat heeft mijn interesse helemaal niet.

Uiteraard vind ik mijn 'ontdekking' het beste. Het zou toch raar zijn nu ik kennis heb van waarheid om wat anders te beweren?  Het heeft trouwens al eeuwenlang een naam: wei wu wei.  Doen zonder dan er een doener in het spel is.

[ervaringsgetuige]

Trouw zijn was toch een van mijn beste beslissingen.
Nu is er zowel vertrouwen als vriendschap.
samen groeien mentally, emotionally en spiritually
verdiepen

en de truuk om het zo te houden is je vrouw zo min mogelijk tegen te spreken. 

Een mens kan zich blijvend verliezen in het eindeloze gevecht voor het eigen gelijk.En vervolgens zich verdiepen in de kunst van het gemeen tegen elkaar zijn. Een doodlopend pad dat enkel onheil brengt.
Terwijl een mens toch liever heilzame zaken heeft dan onheil.
Mensen hebben genoeg neigingen die de zaken bemoeilijken, het is niet nodig om zo nodig extra olie op het vuur te gooien. Waarvan je beseft dat het niet zal opleveren dan een oneindige reeks misverstanden, gemeenheden, en spijt.
beter verdiepen in het heilzame.

Ik zeg altijd: Zolang je gelukkiger wordt in relaties ben je goed bezig. Wie het niet lukt om gelukkiger te worden in relaties kan wat leren van Adriaan van Zelst.
Zie YouTube > Relaties en hoe er gelukkiger in worden - Adriaan van Zelst

[ervaringsgetuige]

Uiteraard vind ik mijn 'ontdekking' het beste. Het zou toch raar zijn nu ik kennis heb van waarheid om wat anders te beweren?  Het heeft trouwens al eeuwenlang een naam: wei wu wei.  Doen zonder dan er een doener in het spel is.

Het schijnt dat in wei wu wei de doener echter nog steeds aanwezig is. De doener doet niet-doen.

[ervaringsgetuige]

welk alternatief heb ik ?

Je zou kunnen niet-doen. 

@I'm a Loser: Het enige dat jij doet is steeds maar roepen, mijn ontdekkingen zijn de beste, jullie beoefening is waardeloos en dat mag dan wel zo zijn, maar veel heb ik er ook niet aan.

Wei wu wei, de weg van de moeiteloosheid,  is nou éénmaal de beste weg.
Waarom moeite doen als het ook moeiteloos kan?
Met jarenlang oefenen komt het vanzelf goed.
Zie...

Nijinsky


Wu Wei betekent letterlijk Niet Doen. Het wordt echter vaak verward met niks doen, laisser faire, laisser passer, dolce far niente.
Wu Wei is echter van een hele andere orde.
Dat illustreert het verhaal van de legendarische Russische balletdanser Nijinsky.
Zijn leven bestond volledig uit dans. Soms maakte hij zulke hoge sprongen dat ze bovenmenselijk leken. Nijinsky leek de grens van het menselijk kunnen bij momenten te overschrijden.
Mensen vroegen hem, “Hoe krijg je dat gedaan?”
Zijn antwoord was “Zulke sprongen kan ik niet maken. Het gebeurt enkel wanneer Nijinsky er niet is.”

Dit overstijgen van alle grenzen is Wu Wei, de ultieme moeiteloosheid.
En die is allesbehalve passief.

Meditatie

Het is dezelfde activiteit die de Zen-tuinier aan de dag legt wanneer hij of zij weken aan een stuk dezelfde kiezeltjes schikt. Door de extreme inspanning en concentratie valt degene die doet weg en blijft er alleen nog moeiteloze actie over.

Ook de weg van Qigong, yoga en meditatie leidt tot moeiteloosheid. Na jarenlang oefenen wordt moeiteloosheid het natuurlijke gevolg van de oefeningen. Je kan gewoon zijn.

Een heerlijke manier om Wu Wei te ervaren is natuurlijk Tai Chi. Tai Chi is de essentie van moeiteloosheid. Het is Wu Wei in hart en nieren. Je beweegt als water, met de stroom mee. Het is de weg van de minste weerstand. Je doet wat je te doen hebt, vanuit een diep innerlijk weten dat het goed is. Je verstand helpt je hierbij, maar het is niet de spil van je bestaan.
...

https://www.rustinbeweging.be/wu-wei-de-weg-van-de-moeiteloosheid/

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

   

 Het heeft trouwens al eeuwenlang een naam: wei wu wei.  Doen zonder dan er een doener in het spel is.

Op welke wijze ben je je gaan verdiepen in wei wu wei ?

    Op het moment dat je stopt met aangedaan zijn, dan zul je zelf zien dat de wereld veranderd en dat je zelf ook veranderd. Maar er is niets of niemand die die verandering in werking stelt.

Weet je nog de dag dat je gestopt bent met aangedaan te zijn ? Wat maakt dat je die dag niet meer aangedaan kon zijn ?

[Buddha Amitabha]

Ik denk dat we het niet over hetzelfde hebben.
Ik heb het gewoon over iets simpels.
Iedereen kent (behalve jij) woede, ergernis, haat, bandeloosheid enz.  Men kan zich daar in verliezen. voeding aan geven.

Mijn baas geeft bepaalde opmerkingen, en die opmerkingen triggeren bepaalde negatieve zaken. Ik kan me daar eindeloos in verliezen in dat negatieve. Maar ik kan ook bewust een andere weg kiezen. Bv relativeren, loslaten, analyseren, onderzoeken, mij verdiepen in de processen.
Ik kan mijn onredelijkheid ontdekken.De illusies die ik aan het vasthouden ben. onrealistische verwachtingen.

Nu, het kan best zijn, dat vanuit jou gezichtspunt, dat een heilloze weg is. Maar als jou waarheid zich te kennen geeft, dan is er helemaal geen weg.

Alleszins constateer ik in mijn leven dat het laten woekeren van negatieve zaken, zich verliezen in het negatieve, voeding geven aan het negatieve, dat dit alleszins heilloos is.
In afwachting dat jou waarheid zich te kennen geeft, verkies ik toch mij te verdiepen in de waarheid.

welk alternatief heb ik ?

Wat is het verschil tussen een materieel gericht mens en een spiritueel gericht mens?

Een materieel gericht mens kiest (bewust) voor het laten woekeren, zich verliezen in... . Zich laten verteren door dat negatieve.
De spiritueel gerichte mens volgt de heilzame credo's, heilsboodschappen. Kiest (bewust) om dat woekeren, dat zich in verliezen, zich laten verteren, los te laten, zich te verdiepen en verder te gaan in de beloftevolle spirituele beoefening.

Iedereen ontdekt in zijn leven, beloftevolle spirituele beoefening.
Het enige dat jij doet is steeds maar roepen, mijn ontdekkingen zijn de beste, jullie beoefening is waardeloos en dat mag dan wel zo zijn, maar veel heb ik er ook niet aan.

Het is een misvatting dat er geen weg is.  Iedereen schijnt nog bezig te zijn met woede, ergernis, haat, bandeloosheid enz?   Het is verre van noodzakelijk om woedend te zijn, je te ergeren of laat staan iemand te haten.   Je kunt iedere dag wel gaan mediteren, maar als je je vervolgens ergert aan een andere automobilist en die de middelvinger geeft, dan kun je dat mediteren ook wel achterwege laten.

Het is een keuze om je schouders op te halen als je fiets gestolen is.   Of als je onrecht wordt aangedaan op wat voor wijze dan ook.   Al die gemoedstoestanden geven steeds maar de indruk dat jou iets wordt aangedaan.   Op het moment dat je stopt met aangedaan zijn, dan zul je zelf zien dat de wereld veranderd en dat je zelf ook veranderd. Maar er is niets of niemand die die verandering in werking stelt.

Ik kan je vertellen dat het zelfs een beetje lachwekkend is, zo'n figuur die van kwaadheid uit elkaar dreigt te vallen.   Als ik zo'n gast in het publieke domein tegenkom dan hoor ik hem onbewogen aan.  Dan zie je hoe ze in hun eigen woede stikken.  Omdat ik niet ontvang vindt het bij zo iemand geen uitweg.   Ik heb dat niet uit boekjes of van een goeroe, maar gewoon uit mijn eigen leven.

Dat wat men 'waarheid' noemt openbaart zich vanzelf op den duur.   En in die waarheid blijkt er niemand aanwezig te zijn, maar wel de aanwezigheid zelf.

Ik zie hier diverse forumdeelnemers steeds maar weer allerlei goeroes aanhalen, dat betekent alleen maar dat ze nog altijd van mening zijn dat ze op intellectuele wijze de waarheid kunnen achterhalen.  Dat heeft mijn interesse helemaal niet.

Uiteraard vind ik mijn 'ontdekking' het beste. Het zou toch raar zijn nu ik kennis heb van waarheid om wat anders te beweren?  Het heeft trouwens al eeuwenlang een naam: wei wu wei.  Doen zonder dan er een doener in het spel is.

Een mooie preek. Gemakkelijk is juist. Prima. Ik heb al honderden, misschien inmiddels wel duizenden van dit soort preken gehoord of gelezen. Niemand hier ziet jouw daadwerkelijke gedrag, alleen je mooie woorden. Dat zijn volgens mij slechts mooie woorden zonder meer. Dat zegt gewoon niets, misschien hooguit voor jezelf. Als het allemaal zo gemakkelijk zou zijn, hoeft de wereld niet in lijden of andere ellende verwikkeld te zijn. Dan kunnen we allemaal elkander onaangedaan aanhoren. Maar zo werkt het blijkbaar helemaal niet, daarom leg ik jouw preken naast me neer als onzin.

Je refereert ook aan het gegeven dat andere forumleden hier bepaalde wijzen of goeroes citeren. En daar koppel je dan automatisch aan, als aanname waarvan je helemaal niet weet of die wel klopt, dat dit, ik citeer je: "betekent alleen maar dat ze nog altijd van mening zijn dat ze op intellectuele wijze de waarheid kunnen achterhalen." Hoe ben jij daar zo zeker van? Je weet niet wie de ander is, je weet gewoon niks. En aan je schrijfsels te zien, wil je uitsluitend van jezelf uitgaan, en niks van andere wijsheden weten. Want je vindt dat allemaal maar tweedehands kennis, napraterij. Je oreert dus eigenlijk blijkbaar dat niemand wat van een ander zou kunnen leren. Je presenteert jezelf van het allereerste begin als een soort eiland, een ivoren toren zelfs. Met jou is geen land te bezeilen, wat je tolereert niemand in je boot. Alleen als die boot lek is, ga je die dan ook helemaal alleen, zonder hulp van buitenaf, repareren?

[Vrij]

Verdieping is vallen in 'niets..

[I'm a loser]

Uiteraard vind ik mijn 'ontdekking' het beste. Het zou toch raar zijn nu ik kennis heb van waarheid om wat anders te beweren?  Het heeft trouwens al eeuwenlang een naam: wei wu wei.  Doen zonder dan er een doener in het spel is.

Het schijnt dat in wei wu wei de doener echter nog steeds aanwezig is. De doener doet niet-doen.

Dat is correct.   Er is altijd een 'doener' (of acteur). 

[I'm a loser]

   

 Het heeft trouwens al eeuwenlang een naam: wei wu wei.  Doen zonder dan er een doener in het spel is.

Op welke wijze ben je je gaan verdiepen in wei wu wei ?

    Op het moment dat je stopt met aangedaan zijn, dan zul je zelf zien dat de wereld veranderd en dat je zelf ook veranderd. Maar er is niets of niemand die die verandering in werking stelt.

Weet je nog de dag dat je gestopt bent met aangedaan te zijn ? Wat maakt dat je die dag niet meer aangedaan kon zijn ?

Ik ben niet 'op een wijze' gaan verdiepen in wei wu wei.   Ik ben als jongvolwassene uit mijzelf gaan niet-doen.  En pas jaren later maakte ik kennis met de leringen van Lao Tze.   (Die in wezen niet verschillen van Boeddha, het is een andere insteek). Als je het zelf praktiseert begrijp je ook waar het over gaat.

Er is geen dag geweest dat ik gestopt ben met aangedaan zijn.  Je doet iets juist niet.   Het is noodzakelijk dat je zelf in je omgeving ziet wat niet-doen teweeg brengt.  Het is noodzakelijk dat je zelf ziet hoe het gemoed zich juist verdiept door zich niet meer bezig te houden met die privé dingetjes.    Het brandpunt van mijn aandacht ligt dan niet langer op mijn privé dingetjes, maar het brandpunt verschuift zich naar een daadwerkelijk gevoeld mededogen met iets of iemand.  (Indien van toepassing uiteraard). (Het is niet zo dat ik daar continu mee bezig ben).  En je daalt ook steeds dieper af in je eigen gemoed.   Er zijn gemoedstoestanden waar ik de naam niet van kende.

[ervaringsgetuige]

Uiteraard vind ik mijn 'ontdekking' het beste. Het zou toch raar zijn nu ik kennis heb van waarheid om wat anders te beweren?  Het heeft trouwens al eeuwenlang een naam: wei wu wei.  Doen zonder dan er een doener in het spel is.

Het schijnt dat in wei wu wei de doener echter nog steeds aanwezig is. De doener doet niet-doen.

Dat is correct.   Er is altijd een 'doener' (of acteur).

bij mijn schoonbroer van 79 jaar is enkele jaren geleden begin van Alzheimer vastgesteld.
Sinds een half jaar doet hij dagelijks met mijn zus aan Tai Chi Chuan.
Samen doen ze dus dagelijks aan niet-doen en mijn zus beweert dat het zijn Alzheimer stabiliseert en afremt.

 Ik ben als jongvolwassene uit mijzelf gaan niet-doen.

Met zijn allen gaan niet-doen dus!




https://www.taichichuanoostende.be/wereld-tai-chi-dag

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

... maar het brandpunt verschuift zich naar een daadwerkelijk gevoeld mededogen met iets of iemand.  (Indien van toepassing uiteraard). (Het is niet zo dat ik daar continu mee bezig ben). En je daalt ook steeds dieper af in je eigen gemoed.   

verdiepen zoals ze zeggen

[ervaringsgetuige]

En je daalt ook steeds dieper af in je eigen gemoed.

Dat doet me denken aan afdalen in je beerput zodat je hem kan ledigen.

Er zijn gemoedstoestanden waar ik de naam niet van kende.

Wat al zo lang op de bodem van je beerput ligt is nauwelijks te herkennen.

[ervaringsgetuige]

Wat kan het leven toch simpel zijn. 

‘Waarom ben je ongelukkig?
Omdat 99,9 procent van de dingen die je denkt en doet jezelf betreft.
En er is helemaal niemand.’


Wei Wu Wei

https://www.samsarabooks.com/wei-wu-wei/

[ervaringsgetuige]

Verdieping is vallen in 'niets..

Tussen 1958 en 1974 verscheen er een serie boeken van de mysterieuze Wei Wu Wei, die samen met Paul Reps, Alan Watts en Philip Kapleau, een van de eerste serieuze vertolkers van het boeddhisme was. Onwerelds Wijs was zijn laatste boek, een parabel over een hilarische conversatie tussen een uil en een konijn.

Ik die niets ben…

‘Als u het in eenvoudige taal zei, merkte het konijn op, ‘zou ik het misschien kunnen begrijpen.’
‘Eenvoudige wat?’ vroeg de uil.

‘Eenvoudig verteld in een woord of tien.’
‘Zes is genoeg,’ snauwde de uil.

‘Goed, zes dan – als zes genoeg is.’
‘Zes is teveel, maar jij hebt ze nodig.’

‘Wat u vindt,’ zuchtte het konijn; ‘welke zijn het?’
‘Ik, die niets ben – ben alles,’ zei de uil.

‘Hoe kun je beide zijn als je geen van beide bent?’
‘Juist omdat Ik geen van beide ben, ben Ik allebei.’

‘Wat ben ik dan?’
‘Juist omdat jij denkt dat je iets bent, ben je niets.’

‘Dus?’ vroeg het konijn.
‘Dus lijd je,’ antwoordde de uil, die besloot zich aan de maaltijd te zetten.

https://www.samsarabooks.com/boeken/onwerelds-wijs/

[ervaringsgetuige]

@I'm a loser:

Een mooie preek. Gemakkelijk is juist. Prima. Ik heb al honderden, misschien inmiddels wel duizenden van dit soort preken gehoord of gelezen. Niemand hier ziet jouw daadwerkelijke gedrag, alleen je mooie woorden. Dat zijn volgens mij slechts mooie woorden zonder meer. Dat zegt gewoon niets, misschien hooguit voor jezelf. Als het allemaal zo gemakkelijk zou zijn, hoeft de wereld niet in lijden of andere ellende verwikkeld te zijn. Dan kunnen we allemaal elkander onaangedaan aanhoren. Maar zo werkt het blijkbaar helemaal niet, daarom leg ik jouw preken naast me neer als onzin.

Je refereert ook aan het gegeven dat andere forumleden hier bepaalde wijzen of goeroes citeren. En daar koppel je dan automatisch aan, als aanname waarvan je helemaal niet weet of die wel klopt, dat dit, ik citeer je: "betekent alleen maar dat ze nog altijd van mening zijn dat ze op intellectuele wijze de waarheid kunnen achterhalen." Hoe ben jij daar zo zeker van? Je weet niet wie de ander is, je weet gewoon niks. En aan je schrijfsels te zien, wil je uitsluitend van jezelf uitgaan, en niks van andere wijsheden weten. Want je vindt dat allemaal maar tweedehands kennis, napraterij. Je oreert dus eigenlijk blijkbaar dat niemand wat van een ander zou kunnen leren. Je presenteert jezelf van het allereerste begin als een soort eiland, een ivoren toren zelfs. Met jou is geen land te bezeilen, wat je tolereert niemand in je boot. Alleen als die boot lek is, ga je die dan ook helemaal alleen, zonder hulp van buitenaf, repareren?

Het is duidelijk dat je I'm a loser niet serieus neemt, je legt zijn preken naast je neer als onzin.
Maar wat te denken van Laurens?

Waarom wordt Laurens niet serieus genomen als representant en uitvoerder van een hogere macht, in dienst van Waarheid?

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens
Ik ben de representant en uitvoerder van een hogere macht, ik sta in dienst van Waarheid.

Tja..Hiermee laat 'iemand toch echt een tweede agenda zien.Succes ermee, zou ik zeggen.

Waar je niet te vinden bent als zijnde de uitvoerder 'ik' en gelijktijdig wilt antwoorden op de vraag 'maar wat ben je dan' is het niet vreemd als antwoord te krijgen dat je in dienst staat van Waarheid.Het antwoord in deze echter kan niet anders dan van een gelover in 'ik' zijn.Alleen diegenen die nog denken vertegenwoordigd te zijn door iets dat ze 'ik' noemen schrijven aan een ander een kenmerk van ego, i.c. het hebben van een dubbele agenda, toe.Het is altijd wel handig te weten waar iemand 'staat'. Een 'gelover' dien je anders te benaderen dan een 'weter'. Overigens is dat de misser van Parsons die op neo advaïstische wijze meent dat, omdat immers iedereen 'het al is', eenieder op voet van gelijkwaardigheid kan worden aangesproken.Zoals hier zichtbaar wordt kan het woord van iemand die weet wat hij is simpelweg niet door gelovers begrepen worden. Het is voor hen als afkomstig van een andere planeet. Dan zijn er nog die reageren omdat ze zulke uitspraken als arrogant betitelen. Kortom zie daar al dat gestoethaspel op fora.Een vergelijking kan weer getrokken worden met het levensverhaal van Jezus Christus.http://88.159.182.142/waarheidvinding/showpost.php?p=155477&postcount=5

Ik heb wel de indruk dat Laurens vol goede bedoelingen zit.
Van de huidige Paus Franciscus vind ik dat ook.

I'm a loser, Laurens, Paus Franciscus, allen preken ze.
Maar wie is nu de ware representant en uitvoerder van een hogere macht, in dienst staand van Waarheid?

[ervaringsgetuige]

Uiteraard vind ik mijn 'ontdekking' het beste. Het zou toch raar zijn nu ik kennis heb van waarheid om wat anders te beweren?

Sta jij in dienst van Waarheid?
ben de representant en uitvoerder van een hogere macht?

[Vrij]

..

Geen commentaar..
 

[ervaringsgetuige]

Ik zie hier diverse forumdeelnemers steeds maar weer allerlei goeroes aanhalen, dat betekent alleen maar dat ze nog altijd van mening zijn dat ze op intellectuele wijze de waarheid kunnen achterhalen.  Dat heeft mijn interesse helemaal niet.

Ik las zojuist een artikel in de krant > Psychiater Bessel van der Kolk: ‘Trauma gaat niet weg door te praten. Je moet leren voelen wat je voelt’

Het volledige artikel is alleen te lezen voor abonnee's, wat ik ben, dus plaats ik het hieronder...

Bessel van der Kolk (80) is een pionier. Lang voor andere experts het erkenden, bestudeerde hij al trauma bij slachtoffers van seksueel misbruik door priesters in de Verenigde Staten. Hij ging ook pal achter hen staan als ze zich het misbruik pas jaren na de feiten ‘herinnerden’. Als jonge psychiater en uitgeweken Nederlander in de Verenigde Staten ontdekte hij dat de officiële – erg lage – cijfers van het aantal incestslachtoffers nog geen fractie weerspiegelden van de rauwe werkelijkheid. Anders zou dat betekenen dat hij de helft van alle incest-slachtoffers in de VS in zijn behandelruimte zag. Hij zag ook hoe oorlogsveteranen leden aan wat later posttraumatisch stresssyndroom zou heten. Dat er meer trauma’s ontstaan binnen gezinnen dan op het slagveld. In zijn boek Traumasporen vertelt hij meermaals hoe hij met zijn ideeën tegen de consensus inging.

Het boek geldt als een fundament in het veld. Maar voor sommige experts is Van der Kolk, professor emeritus, de laatste jaren te weinig zelfkritisch in zijn verdediging van niet-standaardbehandelingen. Hij is op z’n minst eigenzinnig. Zo komt dit interview met twee duidelijke waarschuwingen.

De eerste is dat Van der Kolk het er moeilijk mee heeft als een interviewer zijn boek niet heeft gelezen. Uiteraard hebben we dat gelezen, met bijzondere interesse. Traumasporen schetst zijn jarenlange zoektocht naar hoe onverwerkt trauma ons lichaam en onze hersenen verandert. Hoewel het een vrij technische klepper is die onder meer uitgebreid toelicht wat we weten over de hersenen en wat hersenscans kunnen vertellen, is de ­Engelstalige versie, The ­body keeps the score, een bestseller. Vorig jaar kwam de Nederlandse vertaling uit. Op sociale media zijn citaten een hit.

Wees maar niet bang

Van der Kolks visie in een notendop: trauma is niet gewoon een slechte herinnering. Het gaat over ‘horror en hulpeloosheid en niemand die je komt helpen’. ‘Trauma leidt ertoe dat mensen emotioneel blijven steken in het interpreteren van het heden aan de hand van een onveranderlijk (onveilig) verleden’, schrijft hij. Soms kun je daardoor moeilijk om met stress of sluit je je af voor mensen en intieme relaties. Om de pijn niet te voelen, kan het rationele brein die traumatische herinneringen weg­duwen of proberen te negeren.

Maar zolang het trauma niet verwerkt is, kunnen ogenschijnlijk onschuldige triggers – een kind dat op je schoot kruipt, een woord, een geluid, een onverhoedse aanraking, een diepe afwijzing – je midscheeps raken en hevige reacties ontlokken. Trauma maakt mensen bang om te voelen wat ze voelen en te weten wat ze weten. Het kan verwoestend zijn voor relaties. ‘Als je niet echt voelt, lijkt niets meer belangrijk. Soms kun je daardoor overgaan tot extreem gedrag om ten minste iets te voelen’, schrijft hij.

Trauma verandert diepgaand hoe je naar de wereld kijkt, wat je als veilig en onveilig ervaart, hoe je relaties en zeker intieme nabijheid beleeft. Traumatische ervaringen vertekenen de ‘emotionele en innerlijke kaart van de wereld die door de hersenen wordt gecreëerd’. Trauma gaat in je lijf zitten, vertaalt zich in hersencircuits die je emotionele reacties kunnen sturen zonder dat je het zelf goed beseft. Het kan leiden tot chronische stress en een overgevoelig alarmsysteem in je lichaam – altijd klaar om te vechten, te verstijven of te vluchten in drank, drugs of risicogedrag.

Een rationele aanpak volstaat daarom volgens Van der Kolk niet. Wie getraumatiseerd is, moet zich vooral leren te verzoenen met zijn lichaam én met de signalen die het geeft bij gevaar. Ongemakkelijke zintuiglijke ervaringen – angst, irritatie, benauwdheid – niet wegdrukken maar leren te lezen. ‘Ze moeten zich weer veilig leren te voelen in hun vel en bij andere mensen.’

Van der Kolk ontdekte zelf dat niet zozeer de klassieke behandelingen als pillen of praten veel vermochten, maar ongewonere methodes zoals EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing), ademtraining of yoga. Lichamelijke ervaringen kunnen helpen een nieuwe innerlijke kaart van de wereld te maken. Van der Kolk pleit voor een aanpak op maat, waarbij de therapeut zoekt wat het beste werkt. Momenteel werkt hij aan een adviesboek over hoe je dan precies met je lichaam moet werken.

En het tweede punt dat moeilijk ligt? Op ‘onderdrukte traumatische herinneringen’ kunnen we het best niet te lang doorgaan. In zijn boek beschrijft hij hoe een patiënt zich seksueel misbruik door een priester pas decennia later plots – door een trigger – weer scherp voor de geest kon halen. In zijn boek legt hij omstandig uit hoe dat kan. Toen Bessel van der Kolk vorig jaar te gast was in het Nederlandse tv-programma Zomergasten kreeg hij kritiek dat dat idee er ook toe kan leiden dat therapeuten mensen valse herinneringen aanpraten. Dat punt níét aankaarten is journalistiek geen optie; met dat verzoek kunnen we niet instemmen.

Het meermaals uitgestelde Zoom-interview met Van der Kolk, dat plaatsvindt lang voor de uitzending van Godvergeten, begint dus onder een moeilijk gesternte. Bovendien hapert de internetverbinding, waardoor hij vragen niet goed hoort, en spreekt Van der Kolk nogal binnensmonds.

Een van onze eerste vragen, of het begrip trauma vandaag niet aan inflatie onderhevig is, valt niet goed. ‘Dat weet ik niet’, klinkt het licht geërgerd. ‘Ik weet alleen dat vijf miljoen mensen mijn boek hebben gelezen. Dat toont wel dat mensen heel erg proberen te begrijpen wat trauma is.’

Wat is trauma dan precies?

‘Trauma is hoe je op iets reageert. Als je als kind een dronken vader hebt, pas je je daaraan aan. Je biologie verandert en je gedraagt je zo dat je je een beetje kunt beschermen tegen je vader. Maar vaak is het niet één negatieve gebeurtenis, maar een opeenstapeling van negatieve ervaringen die je neurobiologie verandert. Ons werk heeft aangetoond dat veel mensen een trauma ontwikkelen na verschrikkelijke, ingrijpende negatieve ervaringen met hun ouders of andere verzorgers in hun vroege kindertijd, zoals mishandeling, misbruik of verwaarlozing. Helaas heeft de American Psychiatric Association geweigerd die diagnose te erkennen. Dat was een onwetenschappelijke beslissing.’

Dat fysieke agressie traumatiserend kan zijn, lijkt logisch. Moeilijker te vatten is dat emotionele verwaarlozing daar ook toe kan leiden. Hoe werkt dat dan?

‘Ik vind het heel gemakkelijk om dat te zien. Al wie met kinderen werkt, weet dat verwaarlozing een verschrikkelijk grote rol speelt. Dat is waarover leerkrachten het meest klagen: kinderen met ouders die te druk bezig zijn met hun eigen problemen om écht aandacht aan hun kind te besteden.’

Klopt het dat veerkracht op volwassen leeftijd voorspeld kan worden door hoe lief hun moeder hén op tweejarige leeftijd vond?

‘Als kind hang je voor alles af van je verzorgers. Er moet iemand zijn als je thuiskomt. Je moet eten krijgen als je honger hebt. Iemand moet je wekken omdat je naar school moet. Als je op jonge leeftijd geen warme structuur krijgt, begrijp je niet goed hoe de wereld werkt. Als niemand het de moeite waard vindt om voor je op te staan, dan krijg je een identiteit die je vertelt: het maakt niet uit wie ik ben of wat ik doe, het kan niemand iets schelen. Emotionele verwaarlozing heeft een enorme impact. Een behandeling moet zich daarom ook richten op de gevolgen zoals dissociatie en het onvermogen tot zelfregulatie.’

Hoe vertaalt die verwaarlozing zich in het brein?

‘Dat staat in het boek. Dat is bij aapjes heel goed bestudeerd. Je brein is het orgaan dat je de wereld helpt te lezen, de hersenen worden mee geschapen door je omgeving. Als die omgeving je niet ziet, niet hoort als je aandacht nodig hebt, niet voor je zorgt, niet lief voor je is als je kwetsbaar bent, dan krijg je hersenen die georiënteerd zijn op het idee dat niemand om je geeft. Dat je het alleen moet redden. Als je allerlei ellende meemaakt of emotioneel niet gespiegeld wordt als kind, dan ontwikkel je geen sociale hersenen. Dan kun je allerlei problemen krijgen. Onderwijzers die met getraumatiseerde kinderen werken, zien dat weerspiegeld in het gedrag van een kind.’

Trauma blijft controversieel. Uw analyse dat traumatische herinneringen onderdrukt kunnen worden en later bovenkomen, oogst veel kritiek. Waarom blijft die kritiek terugkomen?

‘Nadat ik in Zomergasten had gezeten, schreven mensen dat ik heel gevaarlijk ben omdat ik geloof in onderdrukte herinneringen. Ach, mensen maken graag problemen. Ik moet mensen behandelen. Waarom zou ik me bezighouden met onzin die over me wordt verteld?’

Het kan leiden tot nepherinneringen en onterechte beschuldigingen. Dat is toch geen onzin?

‘Valse beschuldigingen zijn heel zeldzaam. Dat gebeurt vooral in echtscheidingszaken waarin ouders kinderen tegen de andere ouder opzetten.’

U stelt dat praattherapie vaak niet werkt. Waarom niet?

‘Waarom zou het wel werken? Getraumatiseerde mensen reageren impulsief, ze hebben bijvoorbeeld woede-uitbarstingen vanwege een banaliteit. Ze gedragen zich zo omdat ze georiënteerd zijn op de wereld als een gevaarlijke plek. Hen vertellen dat de wereld heus niet zo gevaarlijk is, helpt niet. Ze zijn niet dom. Net zoals het geen zin heeft om tegen een hond te zeggen dat hij niet bang hoeft te zijn voor onweer.’

‘Wij mensen zijn dieren. Veel van onze reacties zijn automatisch, fysiek en hormonaal. Als er iets gebeurt waardoor je denkt dat je zult worden doodgeslagen, begin je te rennen of te vechten. Je lichaam reageert automatisch om zich in veiligheid te brengen.’

‘Trauma is vaak zo ellendig dat je er nadien nog moeilijk bij kunt komen. Soms vertellen mensen dat hun vader hen sloeg, maar dat ze het zich niet zo goed kunnen herinneren. Ze zijn gewoon altijd bang. Dat is de aard van trauma: het is geen herinnering, het is een diepe ervaring.’

Veel getraumatiseerde mensen voelen zich afgesneden van hun lichaam. Waarom zouden zij dan openstaan voor lichaamstherapie?

‘Het probleem is vooral dat wij in het Westen nog altijd denken dat alles zal veranderen als je iets cognitief kunt uitvogelen. Als je iets van biologie afweet, weet je dat het niets met begrijpen te maken heeft. Voor er echt iets kan veranderen, moet het lichaam leren dat het gevaar geweken is. Dat het mag leven in de realiteit van het heden.’

Collega’s van u vinden lichaamstherapie een interessante aanvulling, maar waarschuwen dat de werking niet altijd afdoende bewezen is.

‘Er zijn altijd mensen die kritiek hebben. (geïrriteerd) Kijk, in de wereld is alles politiek. Ik heb als een van de eerste wetenschappers prozac bestudeerd, omdat je daar toen gemakkelijk geld voor kon krijgen. Hetzelfde met cognitieve gedragstherapie. Maar om yoga te bestuderen kon ik héél moeilijk geld vinden, omdat yoga raar was. Toch is het gelukt: yoga bleek een goede behandeling voor trauma. Nu zijn we net klaar met een studie met psychedelica. Daarvoor hebben we 64 miljoen dollar moeten inzamelen, enorm veel geld. Dat is gelukt omdat de cultuur nu positiever staat tegenover psychedelica. Psychedelica blijken een heel goede behandeling.’

Hoe kunnen die helpen?

‘We vermoeden dat die drugs het mogelijk maken om het trauma te hervinden, het te ervaren in het verleden – “dit is toen gebeurd” – zonder het gevoel te krijgen dat het nog steeds aan het gebeuren is. Het verandert iets in hoe je ernaar kijkt: toen was het verschrikkelijk, maar nu weet ik – mijn lichaam – dat het voorbij is. Het maakt het mogelijk voor de geest om het in het verleden te situeren. Mensen voelen zich bevrijd van de druk van oude ervaringen.’

Destilleert u dan een behandeling uit dat onderzoek?

‘Nee, we doen geen aanbeveling. Dat onderzoek is deel van een lang, politiek proces. Een deel van deze drugs is veertig jaar geleden bestudeerd en later allemaal illegaal verklaard. De eerste stap is ze weer legaal te maken, zodat je ze kunt bestuderen. De belangrijkste reden voor de studie was tonen dat het veilig is om ze te toe te dienen én dat het leidt tot diepgaande ervaringen bij mensen, die iets veranderen.’

Psychedelica zijn toch niet sowieso veilig? Moeten de voorwaarden voor gebruik en dosissen niet nauwgezet bewaakt worden?

‘Hier zijn dat verboden stoffen, je vliegt in de gevangenis als je ze gebruikt. Ik heb een licentie gekregen waardoor ik ze mag bewaren achter slot en grendel. Onder bepaalde omstandigheden mogen we ze aan mensen geven, heel zorgvuldig en onder strikt toezicht. We spreken die patiënten eerst vijf uur, zodat we veel over hun geschiedenis weten. We zijn ontzettend aardig tegen hen, want vaak zitten ze diep in de knoop met zichzelf. Dan komen ze ’s morgens vroeg naar ons labo, waar ze ofwel een placebo krijgen of een psychedelicum. Daarna leggen we hen op een bed. Met twee therapeuten begeleiden we hen terwijl ze een psychedelische ervaring hebben. Daarna blijven ze nog een avond en nacht bij ons. De volgende ochtend volgt er een debriefing van twee uur met een therapeut. En zo gebeurt dat nog een paar keer.’

U hebt het ook zelf uitgetest. Om te weten hoe het werkt?

‘Ja. Als onderzoeker is het van belang om die ervaring ook te hebben.’

Schaamte

Als ik aandring of hij eenvoudig kan uitleggen hoe dat precies werkt in de hersenen, vraagt hij voor de vierde keer of ik zijn boek wel heb gelezen. ‘U begrijpt het niet, want u weet niets af van de hersenen’, lacht hij. Wanneer we opmerken dat hij neerbuigend doet, dat we al heel wat hersenwetenschappers hebben geïnterviewd en dat hij het niet eenvoudig lijkt te wíllen uitleggen, kantelt hij. ‘U wilt zaken doorgronden die we misschien nog niet goed doorgronden. Het zijn erg gecompliceerde processen. En soms zijn we misschien nog niet klaar voor de waarheid. Zo zégt iedereen dat je over trauma’s moet praten, terwijl niemand ooit heeft bewezen dat praten helpt.’

Tijdens een traumatische gebeurtenis is het taalcentrum verstoord, waardoor mensen vaak geen taal vinden voor wat hen is overkomen, schrijft u. Is praten als therapie dan nooit zinvol?

‘We zijn een soort die van taal en communicatie afhangt. Door met anderen te praten over iets verschrikkelijks kun je tenminste weten dat het toen plaatsvond en niet nog steeds aan de gang is. Het laat je ook toe verbinding te maken. In die zin is praten belangrijk en zinvol. Maar praten doet – toch voor veel mensen – het trauma niet verdwijnen.’

‘Vanuit dat besef ben ik begonnen met mijn studies, om te ontdekken wat wél werkt. Eerst heb ik EMDR (het belasten van het werkgeheugen, onder meer door oogbewegingen, terwijl de patiënt ­terugdenkt aan een traumatische ervaring, red.)bestudeerd. Dat bleek heel effectief, zelfs als we amper met mensen praatten. EMDR blijkt hersencircuits te veranderen die lichamelijke ervaringen koppelen aan hersenzones die betrokken zijn bij tijdsregistratie. Yoga bleek ook heel nuttig, omdat yoga beoefenen mensen leert om niet bang te zijn voor lichamelijke ervaringen.’

Kan EMDR getraumatiseerde mensen blijvend genezen?

‘Als je trauma niet te gecompliceerd is – niet het gevolg van nare ervaringen met je ouders, bijvoorbeeld, bij wie je veilig zou moeten zijn – dan is het doorgaans een bijzonder effectieve techniek. In ons onderzoek ontdekten we dat het vooral werkt voor trauma later in het leven of voor eenmalig trauma.’

Geniet een bepaalde methode uw voorkeur?

‘Nee, verschillende mensen hebben verschillende therapieën nodig. Helaas leer je de meeste technieken nog niet op school.’

Wat met pillen? Die onderdrukken de symptomen, maar lossen het probleem volgens u niet op.

‘De medicijnen die we nu hebben, behalve psychedelica, werken doorgaans niet. Ik wéét dat, want ik heb die studies zelf uitgevoerd. Ik heb alle medicatie voor trauma onderzocht, ze werkte allemaal niet zo goed, soms werkte ze een beetje. Medicatie kan het automatische zenuwstelsel wat afstompen, waardoor je reacties minder intens zijn. Ze kan maken dat je de dingen niet meer zo diep voelt, zodat je niet meer overweldigd wordt, je minder bang voelt. Maar ze lost niets op. Traditionele medicijnen zetten er enkel een domper op. Psychedelica doen iets anders. Ze zetten zaken open, waardoor je kunt zeggen: het is voorbij.’

U beschrijft hoe veel getraumatiseerde mensen zich dood voelen. Keren psychedelica dat dan om?

‘Psychedelica kunnen je in zekere zin tot leven wekken, ja.’

Heel wat getraumatiseerde mensen schamen zich, omdat ze bevroren tijdens misbruik of hun trauma zelf uitwerkten op iemand anders. Hoe belangrijk is schaamte bij de instandhouding van trauma?

‘Héél belangrijk. Toen ik zelf als jongeman in psychoanalyse was, hielp die therapie me helemaal niet. Achteraf kwam dat doordat ik me tijdens die therapie voortdurend afvroeg: ben ik wel slim genoeg? Vindt hij me aardig genoeg? Vindt hij me een slechte man? Ik was zo met schaamte bezig dat ik niet tot de kern kwam. Ik was te bang voor wat de therapeut van me zou denken, voor zijn oordeel. Dat gebeurt vaak bij praattherapie, net zoals het bij ons tijdens dit gesprek speelde. Zodra je in ­dialoog gaat, kan schaamte de kop opsteken. De vraag of je wel goed genoeg bent. Zolang je dingen voor jezelf houdt en informatie onderdrukt, leef je in oorlog met jezelf.’

‘In ons onderzoek naar psychedelica hadden we specifieker schaamte moeten bestuderen. Dan zouden we waarschijnlijk ontdekt hebben dat psychedelica vooral werken omdat ze mensen helpen minder beschaamd te zijn. Dat is een van de interessante dingen aan EMDR, yoga en psychedelica, neurofeedback ook: dat zijn allemaal methodes die rondom de schaamte lijken te gaan.’

Hoezo?

‘Bij die therapieën word je niet beoordeeld op wat er aan het gebeuren is. Bij psychedelica maak je gewoon een ervaring mee. Maar zodra twee mensen met elkaar bezig zijn, speelt dat interpersoonlijke wel op: ben ik slim? Heb ik ­gewonnen of zij?’

Welk inzicht heeft uw kijk op trauma het meest gewijzigd?

‘Een heleboel. Het eerste: toen we op onze eerste hersenscans tijdens een flashback van een trauma zagen dat het hele rationele deel van de hersenen wegging. Dat was heel belangrijk. Als je getraumatiseerd bent, kun je niet logisch nadenken.’

‘EMDR was ook belangrijk. Dat was een rare techniek die nergens bij paste, maar ik zag mensen daardoor verbeteren. Dat rare dingen soms nuttig zijn, was belangrijk om te beseffen. In het Westen vinden we het helemaal niet raar om mensen pillen te geven, maar met je ogen bewegen vinden we blijkbaar wel vreemd. Dat doen we niet. Acupunctuur is hier ook raar, maar in China heel normaal.’

Dat bij veel patiënten lichaam en geest sterk gescheiden zijn, dat ze hun eigen lichamelijke reacties niet kennen of kunnen lezen, was dat geen openbaring?

‘Zeker. De reden is dat we allemaal in ons lichaam leven. Terwijl jij en ik in gesprek gaan, ervaren we allerlei sensaties. Ik zie bij jou irritatie – waarom legt hij dat nou niet uit? –, een lichamelijke reactie die vertaald wordt in een zin. Als mijn lichaam me dan voortdurend signalen geeft dat jij verschrikkelijke dingen met me gaat doen, dat jij een artikel over me gaat schrijven waarin ik volkomen aan stukken geschreven word, dan raak ik helemaal gespannen en bang. Dan is mijn hele dag naar de haaien. Dan moet ik dus proberen om die gevoelens weg te drukken, anders kan ik niet meer functioneren.’

‘Als je getraumatiseerd bent, is het heel normaal dat je op dat moment gaat drinken of drugs gaat nemen om die ervaringen weg te duwen. Bijna alle verslavingen zijn een poging om die traumatische ervaringen te onderdrukken. Daar is een enorme correlatie tussen. De uitdaging na een trauma is net om je ­lichaam het wél te laten ervaren zodat je later wél kunt functioneren.’

‘Maar als je voortdurend die gevoelens van angst of woede hebt, dan kun je niet meer functioneren. Dan probeer je die te onderdrukken. Dat is een overlevingsstrategie, maar dat maakt je leven ook moeilijk. Het is net dat circuit dat je moet doorbreken met therapie. Je moet leren te voelen wat je voelt.’

Weten we al waarom iets voor de een traumatiserend is en voor de ander niet?

‘Het heeft vooral te maken met je omgeving. Als mensen zich bij jou scharen als er iets naars gebeurt en zeggen: “Ja, dat is verschrikkelijk, hoe kan ik je helpen?”, dan is het risico veel kleiner dat het traumatisch wordt. Maar als mensen het niet willen horen, jou de schuld geven, of je voelt je beschaamd over wat er gebeurd is of je kunt er niet over praten, dan is dat risico veel groter.’

‘Mensen reageren ook anders op ervaringen. Een spoedarts is bijvoorbeeld getraind om te handelen als er iets ellendigs gebeurt. Toen ik geneeskundestudent was, kwam er een kindje binnen dat over driekwart van zijn lichaam verbrand was. Het was vreselijk om te zien, maar ik wist wat ik moest doen. Ook al is dat kindje gestorven, het was geen trauma voor mij omdat ik actie kon ondernemen. Dat maakt een groot verschil. Als jou dat zou overkomen en je kunt niets doen, zou je er waarschijnlijk aan kapotgaan.’

‘Als je dus een klein kindje bent en er gebeurt iets verschrikkelijks, je voelt je hulpeloos en niemand komt je helpen, dan raak je getraumatiseerd. Vijftien jaar later weet je misschien precies wat je had moeten doen – de politie bellen, bijvoorbeeld – en dan zou je misschien niet getraumatiseerd zijn.’

Wat maakt u zo overtuigd om vaak tegen de consensus in te gaan?

‘Bijna alle behandelingen die ik destijds voorgesteld heb, zijn nu mainstream geworden. Het hangt er gewoon van af of je een ontdekkingsreiziger bent. Als je eenmaal een onderzoeker bent, blijf je kijken naar wat wel en niet werkt.’

Of naar de patiënt wiens situatie vaak veel complexer is dan een bepaald dogma op dat moment voorschrijft, zoals u vaak beschrijft. Vormden zij uw leidraad om verder te zoeken?

‘Ja, je leert van je patiënten. Het is altijd fout gegaan als mensen niet meer keken of hun aanpak nu wel of niet werkte. Zo is aderlating eeuwenlang gebruikt in de geneeskunde. Niemand zei ooit: dat is gevaarlijk. Veel mensen raken heilig overtuigd van hun methode, zelfs als ze niet werkt. Ik heb in mijn opleiding heel erg geleerd om te kijken of het werkt.’

Toch verwijten sommigen u ook dat u soms te sterk gelooft in uw aanpak.

‘Ach, verwijten. Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind.’

[ervaringsgetuige]

Tien jaar op het zelfkennisforum heeft mij geleerd dat dat hopeloos zoeken en smachten naar waarheid alleen maar resulteert in spiritueel narcisme.

Jij als enige niet-spiritueel narcist op een forum vol spirituele narcisten, hoe voelt dat?

Waarheid geeft zich te kennen, je kunt het niet 'vinden'.

God zal hem / haar waarheid te kennen geven zodra er geen zoeker meer is.
De zoeker denkt dat de antwoorden op zijn vragen
 tot het einde van zijn problemen zullen leiden, 
maar het is het oplossen van de identiteit als zoeker 
dat het einde van de problemen inluidt.

Ook een 'onderzoek' is een heilloze weg.

Jij was toch voorstander van deugdelijk onderzoek?
Zie uit de tijd toen je nog als Bassie schreef op het zelfkennisforum...

Beknopte samenvatting van het deugdelijk onderzoek:

-Middels het schouwen zet men de persoon op afstand.
-Door de afstand zal er minder aantrekkingskracht uitgaan van de persoon.
-Door de afstand zal de kracht van de deugd innerlijk gevoeld worden.

Bassie

25 jan. 2021

http://88.159.182.142/waarheidvinding/showpost.php?p=131771&postcount=2

[ervaringsgetuige]

Tien jaar op het zelfkennisforum heeft mij geleerd dat dat hopeloos zoeken en smachten naar waarheid alleen maar resulteert in spiritueel narcisme.

Jij als enige niet-spiritueel narcist op een forum vol spirituele narcisten, hoe voelt dat?

Het voelde vermakelijk! 

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie
Ach, je moet je toch ergens mee vermaken?

Niet hier.
Ik heb het een beetje gehad met dit geleuter.

Ik moet met lede ogen aanzien dat je steeds vaker de woorden die op dit forum gebruikelijk zijn die specifiek iets duiden om ze vervolgens te misbruiken in een geheel eigen context die ogenschijnlijk gewoon hetzelfde zegt maar de lading niet meer dekt. Bijvoorbeeld is er 'weten' 'wat te zijn' en er is 'Waarheid' waar je 'in' kunt zijn, de ontvanger zoals hiervoor door je bedoelt moet 'weet' hebben van 'Waarheid' en dat is een verbastering van hetgeen ik daarover te zeggen heb. Ik sprak het waarheidsgehalte er van alsmaar tegen maar ben het eigenlijk al heel lang beu dat nog langer te doen. Daarbij heb je me inmiddels kennelijk in de negeer stand gezet zodat er niet eens meer contact over mogelijk is en draaf je maar door je verbasteringen hier te plempen.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie
Iets anders is als een ander mens het 'gelaat van Waarheid' draagt, dat is een vreugdevolle ontmoeting.

Dat is het 'in Waarheid zijn' waar ik het vaker over heb. Recentelijk nog aan Marie 'doe gedegen zelfonderzoek zodat we elkaar in Waarheid kunnen ontmoeten'. Maar het 'in Waarheid zijn' wordt door deze figuur eerst belachelijk gemaakt om het later zelf anders dan gezegd te (mis)gebruiken.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie
Dat soort zaken, daar ga ik van uit dat de ontvanger dat begrijpt die 'weet' heeft van Waarheid. En uiteraard weet die ontvanger dat Waarheid geen bewustzijn is. Bewustzijn is kort gezegd 'dat' wat subject en object met elkaar verbindt.

Bewustzijn is gewoon een synoniem voor Waarheid.
Best als je iets anders bedoelt omdat je het over waarheid hebt. Maar eerst was dat hoofdletter gebruik belachelijk want waarheid was waarheid, bewustzijn was bewustzijn, zelf was zelf en nu bedien je je er zelf van. Bewustzijn is wat je bent is hier het adagio en bewustzijn mag wat mij betreft best datgene zijn wat subject en object verbind maar dat is geen Bewustzijn.

Is dat erg?
Ja want gedegen zelfonderzoek heeft zorgvuldig samengestelde begrippen en die geven kernachtig aan wat de bedoeling is. Ik ben er geen voorstander van mogelijke onderzoekers te verwarren over wat hen hier te wachten staat. Om die reden komt dit niet in de openbaarheid van dit forum, het blijft hier achter besloten deuren. Maar nu is er nog iets anders bij gekomen. Steeds meer heb ik de indruk dat er hier een nieuw geloof aan het ontstaan is waarvoor ik kennelijk een platform aan het bieden ben en dat wil ik helemaal niet. In de forumdoelstelling (art 12) staat dat er niet iets aangeboden mag worden als alternatief voor gedegen zelfonderzoek. Daar gaat dit forum namelijk over.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie
De grote lol van de 'gesprekken' op dit forum is dat alle subject-ontkenners, ego-ontkenners, ik-ontkenners (of hoe je ze ook maar noemen wilt) daarmee ook hun eigen bewustzijn ontkennen. Hetgeen merkwaardig is, want ze zijn zich wel bewust van de berichten die ik schrijf. Kortom, ze hebben geen enkel idee van hoe de Werkelijkheid in elkaar zit.

Ik ga niet weer een jaar lang, dag in dag uit tegenspreken dat er geen sprake is van ontkennen. Iemand die me heeft gebanned en dientengevolge van de mededeling te dwalen helemaal geen kennis meer neemt. Ik ga Bassie, ten langen leste nu eindelijk, maar eens de mond snoeren.

Dus Bassie heeft het veld moeten ruimen mij beroepende op artikel 14 van de forumvoorwaarden.

Laurens 8 okt. 2022

http://88.159.182.142/waarheidvinding/showpost.php?p=154766&postcount=57