Auteur Topic: origineel boeddhisme  (gelezen 95 keer)

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Offline Gouden middenweg & de wilde natuur

  • Actief Boeddha Forum lid
  • Nieuwkomer
  • ****
  • Berichten: 1771
  • Er zit geen ZELF in het ik-gevoel noch erbuiten.
origineel boeddhisme
« Gepost op: 21-10-2024 14:03 »
Sommige mensen zijn op zoek naar het origineel boeddhisme, het oorspronkelijke boeddhisme.

De kans is groot dat het nooit heeft bestaan.
Een verklaring hiervoor.

Laten we het beginpunt van het boeddhisme de dag nemen dat Gautama tot inzicht kwam.
Heeft Gautama of vanaf dan Boeddha een volledig afgelijnd boek geschreven met alle standpunten, inzichten regels enz ?

Volgens de overlevering is het niet op deze manier gegaan.
Volgens de overlevering is hij eerst zijn oude mede zoekers gaan opzoeken en heeft hij daar zijn eerste toespraak/les gehouden.

Deze toespraak, deze les, zou kunnen deel uitmaken van het origineel boeddhisme.
Is boeddha toen gestopt met toespreken , leren ?

Volgens de overlevering ook niet, want hij is tot aan zijn dood blijven toespreken.

wanneer we het origineel boeddhisme zouden benoemen, dan zouden ALLE toespraken moeten deel uitmaken van het origineel boeddhisme.
Maar er zijn geen enkele aanwijzingen of verklaringen dat eender welk boeddhistisch document alle toespraken van Boeddha zouden bevatten.

Boeddha heeft gedurende zeer veel jaren toespraken gedaan en dit in een zeer groot gebied, in tijden dat de overdracht van info niet gestandariseerd was.


De enige die elke toespraak heeft meegemaakt was boeddha zelf.
Iedereen die herinnering heeft aan één of meerdere toespraken, heeft wel herinnering aan een originele toespraak, maar wanneer men die toespraken dan weergeeft, dan kan men niet zeggen in zijn globaliteit, dit is het origineel boeddhisme.

Want andere mensen met andere  herinneringen op andere tijdstippen hebben ook herinnering aan originele toespraken, die net zozeer, of juist evenmin aanspraak kunnen maken op de titel  "origineel boeddhisme".

daar komt nog bij :
Wanneer men de opgeschreven teksten neemt, dan zou het best kunnen dat een bepaalde tekst, inderdaad niet voorkomt uit de rechtstreekse herinnering van een toehoorder, maar in een verbasterde vorm van het origineel.
Maar dat sluit niet uit dat de kern, namelijk de les zelf, wel overeind is gebleven;

Conclusie,
er zijn talloze versies van het origineel boeddhisme, omdat ze inderdaad rechtstreeks teruggaan naar de herinnering van een oorgetuige, of oorgetuigen.
Maar deze versies hoeven helemaal niet identiek te zijn, omdat er juist in een grote tijdsspanne toespraken zijn gedaan, en dat er niemand alle toespraken (behalve boeddha zelf) heeft meegemaakt.

En dat er ook talloze versies zijn die in een verbasterde vorm zijn overgeleverd, zonder dat ze rechtstreeks teruggaan naar de herinnering van een oorgetuige, maar dat ze toch onrechtstreeks een correcte weergave is van de lessen die boeddha heeft verteld.

En tegelijkertijd is het ook aannemelijk dat juist van het meest vroege boeddhisme, het beginpunt, de eerste jaren, veel herinneringen zijn verloren gegaan. gewoonweg omdat er toen nog weinig toehoorders waren.

Moeten we daaruit concluderen dat het boeddhisme niet deugt als weergave van de lessen ?
Dat zou te ver gaan om dat hieruit te concluderen, eerder dat er meerdere originele versies waren, allemaal onvolledig. allemaal waarvan men op bepaalde manier kan zeggen "origineel boeddhisme", en toch niet geheel hetzelfde.
En dat de zoektocht naar het originele boeddhisme per definitie zal falen.
Het rare is, je wordt echt geen ander mens natuurlijk. Je blijft gewoon jezelf (Siebe)

Offline Bodhiboem

  • Eerwaarde
  • Nieuwkomer
  • ******
  • Berichten: 2847
Re: origineel boeddhisme
« Reactie #1 Gepost op: 21-10-2024 16:42 »
Interessant, GM&DWN…

Ik vond ook het originele boeddhisme van belang, maar dacht 400 jaar mondelinge transmissie, plus de neiging om “wijze uitspraken” toe te voegen onder de naam van de Boeddha (wat veel werd gedaan in die tijd), plus subsequente vertaling en kopiëren… het is een wonder als de text die nu bestaat enige woorden bevat van Gautama.
“The man of knowledge gains something new every day, the Man of Tao lets something go every day.” — Lao Tzu

Offline ervaringsgetuige

  • aanvraag voor lidmaatschap
  • Nieuwkomer
  • *
  • Berichten: 2548
Re: origineel boeddhisme & behoeften naar zekerheid en eenvoud
« Reactie #2 Gepost op: 22-10-2024 10:53 »

Sommige mensen zijn op zoek naar het origineel boeddhisme, het oorspronkelijke boeddhisme.

De kans is groot dat het nooit heeft bestaan.

'k heb deze twee zinnen van je is in ChatGTP geplakt en zie...

Citaat

Ja, de zoektocht naar het "oorspronkelijke boeddhisme" kan gezien worden als een streven naar iets dat misschien nooit op die manier heeft bestaan. Boeddhisme is een levendige traditie die, sinds de tijd van de Boeddha, voortdurend is geëvolueerd en zich aangepast aan verschillende culturele en historische contexten. De vroegste geschriften, zoals de Pali Canon, geven wel enig inzicht in wat mogelijk de kernleringen van de historische Boeddha waren, maar zelfs die teksten zijn pas enkele eeuwen na zijn dood opgeschreven en kunnen dus al interpretaties en toevoegingen bevatten.

De notie van een 'puur' of 'origineel' boeddhisme kan ook misleidend zijn omdat de Boeddha zelf zijn leer vaak aanpaste aan de mensen met wie hij sprak, en boeddhistische scholen zoals het Theravada, Mahayana en Vajrayana hebben elk hun eigen ontwikkeling doorgemaakt op basis van verschillende culturele invloeden en filosofische interpretaties. Het idee dat er ooit een vastomlijnd, onveranderlijk boeddhisme was, lijkt dus weinig te maken te hebben met de dynamische manier waarop de leer van de Boeddha werd doorgegeven en geleefd.

Misschien zoeken mensen naar een zuivere vorm, vrij van latere invloeden, maar die zoektocht zou ook voortkomen uit een verlangen naar eenvoud of zekerheid, iets wat eigenlijk haaks staat op de kern van boeddhistische wijsheid, dat alle fenomenen vergankelijk en conditioneel zijn.


Het verlangen naar eenvoud en zekerheid komt mij heel bekend voor.

Het grootste deel van "mijn" leven heb ik ermee geworsteld, was het deel van mijn lijden.
24 jaar geleden zei ik tijdens een groeps-rebirthing (holotropisch ademwerk) hopeloos tegen de begeleiders dat ik wou zijn als een koe die zorgeloos in de wei staat te grazen.
"Dat is je verlangen naar eenvoud" die je uitdrukt zei de begeleider.

Zekerheid heb ik altijd in relaties gezocht, als een kind onbewust op zoek naar zijn moeder en terwijl had ik angst voor een thuis!  ::)
Potverdorie wat kan een mens die als kind niet gekregen heeft wat hij / zij nodig had lijden in zijn latere leven!

Hier zie, 'k vroeg is aan ChatGTP wat Stanislav Grof zegt over het verlangen naar eenvoud en zekerheid.

Citaat

ChatGPT zei:

Stanislav Grof, een pionier in transpersoonlijke psychologie, heeft veel geschreven over de menselijke neiging om te streven naar eenvoud en zekerheid, vooral in de context van psychologische en spirituele ontwikkeling. Grof's werk verkent hoe deze verlangens vaak voortkomen uit diepe, existentiële angsten en fundamentele onzekerheden over het bestaan. Volgens hem zijn deze behoeften naar zekerheid en eenvoud vaak pogingen om het ongemak van complexiteit, chaos en het onbekende te vermijden.

In zijn onderzoek naar de menselijke psyche, met name door middel van zijn werk met psychedelica en holotropisch ademen, ontdekte Grof dat mensen vaak geneigd zijn om zich vast te klampen aan vaste overtuigingen en eenvoudige wereldbeelden om een gevoel van controle en veiligheid te behouden. Dit is wat hij beschouwt als een psychologische verdedigingsmechanisme tegen de angst voor existentiële onzekerheid en de confrontatie met diepe transpersoonlijke ervaringen.

Grof benadrukt echter dat werkelijke spirituele groei vaak niet plaatsvindt in de eenvoud, maar juist in de confrontatie met de complexiteit van de psyche en het universum. Hij stelt dat spirituele en psychologische ontwikkeling een proces is van het loslaten van zekerheid en het openen voor de mysteries van het bestaan, inclusief de confrontatie met het onbekende, het irrationele en het transcendente. Dit proces vereist het loslaten van de noodzaak om alles te willen begrijpen of vast te leggen in eenvoudige concepten, en in plaats daarvan een bereidheid om te omarmen wat voorbij het rationele en het intellectuele ligt.


Samenvattend ziet Grof het verlangen naar eenvoud en zekerheid als begrijpelijk, maar uiteindelijk als een hindernis voor diepere spirituele en psychologische groei. Echte transformatie, volgens Grof, komt voort uit het omarmen van onzekerheid en complexiteit.


Potverdorie zeg, ik heb mijn deel aan diepe, existentiële angsten en fundamentele onzekerheden wel gehad in dit leven!  ::)