Maar uit jouw lange verhaal Dorje blijkt wel dat jij een geschiedenis hebt met het forum Waarheidvinding, en dat je daarom met je nieuwe vaardigheden gewapend daar wat “heilige huisjes omver wilt blazen”.
Er is natuurlijk heel wat op te merken aan mij als persoon, zonder twijfel. Ik heb mijn scherpe kantjes, of zeg maar kanten, die komen naar boven als ik gesloten kaders tracht open te breken: zoals daar zijn: boeddhisme en avaita streven iets anders na, er is maar één ware weg, confrontatie is aggressie, je moet altijd sterk zijn, zwaktes moet je wegmoffelen, Dorje is zich steeds sterker aan het wapenen, ...
De vaardigheden die ik zoek zijn niet om met wapens heilige huisjes omver te blazen, maar om de heilige huisjes te ontwapenen door ze omver te blazen, ik begrijp niet goed waarom illusies omver blazen in spiritueel opzicht als agressie wordt gezien. Wat ik zoek is mij zoveel mogelijk te ontdoen van illusies en dus heilige huisjes die illusies in stand houden omver blazen, hier en daar, dus ook hier bij mij. Dat is die zogezegde "uitdaging" die ik opzoek, de uitdaging die het interactieve leven kan bieden.
Ik twijfel hierbij niet aan mijn goede intenties, de intentie is mijzelf en anderen bevrijden van illusoire houvast, omdat het kristalhelder is voor mij dat al die houvasten zoals aan boeddhisme op zich, of aan advaita op zich, of aan boeddhisme is beter/anders/vrijer/blijer dan advaita of juist omgekeerd, de houvast aan de enige weg die al de rest buiten sluit, enz... de heldere, vrije werkelijkheid zoals die is bedekken.
Waar ik wel zeer sterk aan begin te twijfelen is of anderen hier wel bevrijd van willen worden, en of daarom dit toch maar blijven doen dan als agressief wordt opgevat. Daar dien ik mij nu echt wel eens sterk over te bezinnen, want dat is ook zo, als iemand zijn houvast niet kwijt wil, en je trekt of blaast er toch tegen, dan is dit hoe dan ook agrressie, zie ik nu in. Hiermee blazen jullie dus mijn houvast, het feit dat alles voortkomt uit gelijkmoedigheid en mededogen, dan ook helemaal omver, en daar ben ik jullie dankbaar voor.
De scherpe kanten moeten er af, dit is mij nu wel duidelijk, zoals daar zijn: de drang om laatste woord te krijgen, vol te houden, gelijk te halen, ook. Maar ik blijf er bij, ik ben en blijf dankbaar dat ik dat kan ontdekken door interactie aan te gaan, "uitdaging" aan te gaan. Dat is het leven die mijn guru is. In hoe dat ik mij in de wereld begeef, ben ik een grof stuk (edel)steen dat nog gepolijst moet worden. Door mij enkel onder mensen te begeven die ja knikken, en bevestigen en een beetje uitwisselen, waardoor alle partijnen steeds hun houvast blijven voeden, ontdek je dat niet, ik toch niet.
Dus, ik ben jullie dankbaar, Gouden middenweg en Boddhiboom, ik heb weer heel wat ontdekt om verder aan te polijsten. Maar dat ik mij aan het wapenen ben en kwade bedoelingen heb, daar kan ik niets mee. En waar ik niets mee kan, dat geef ik terug aan de afzender, misschien kan hij er dan toch zelf iets mee.
Bedankt en laten we het verder toch best niet zwaarder maken dan het is, tenzij het voor jullie, of één van jullie echt wel zo zwaar is. Dan wil ik mij heel erg excuseren. En wil ik dan ook extra mijn best doen om niet meer zoveel te blazen. Maar echt niet meer blazen dat is vrees ik teveel gevraagd, dat is de aard van het beestje, een aard die ikzelf niet als een negatieve eigenschap percipieer, zolang het niet uit de bocht vliegt. Daar wil ik dus wel moeite voor doen om dat ten alle koste te vermijden.
Het ga jullie goed!
