gedichtje

[teksten Siebe]

Nu vijandigheid geen gehoor krijgt, hoor ik overal vijandige geluiden.
Nu het gevaar van vuur is gezien, ben ik dagelijks omsingeld door vlammen.
In de hitte, daar loop ik, op smeulende kolen.
Dansend van schaduw tot schaduw.

De tergende honger van aeonlang vastklampen,
Als een bliksemschicht doorsnijdt het de leegte en openheid van het moment.
De begeerte naar structuur is als een innerlijke drenkeling.

Nu ik gezonder ben, duiken overal mijn wonden op.
Nu ik niet meer vecht gaat strijdlust het gevecht met me aan.
Terwijl vertrouwen is verwelkomt klopt de gast van wantrouwen aan de deur.
Het drama ontvouwt zich nu verbeelding aan kracht inboet.
Nu zich iets begint te ontwikkelen van een rechte rug,
Sta ik elk moment op breken.

Siebe

[MaartenD]

Excellent, Siebe. Excellent!