Er zijn talloze theorieën over het ontstaan van de mens en hoe hij specifiek heeft kunnen overleven. Boeiende materie, alleen is al die informatie een al dan niet wetenschappelijke interpretatie. Niets is helemaal zeker. Zelfs tijdsaanduidingen van honderdduizenden of zelfs miljoenen jaren zijn niet geheel accuraat. Het wordt allemaal afgeleid uit wat we op aarde vinden en in aardlagen opmerken. Maar dat kan allemaal wel wetenschappelijk genoemd worden, maar het is al vaak genoeg voorgekomen dat uit nieuwe archeologische vondsten opeens weer wat anders 'blijkt'. Ik zeg niet dat wetenschap giswerk is, maar ik houd steeds een slag om de arm. Het kan altijd anders geweest zijn als dat men nu denkt.
Nou ze hebben nu zo 1000 vroeg menselijke fossielen gevonden, dus er begint zich wel een beetje een plaatje op te bouwen. Daarom vind ik het zo leuk om het laatste nieuws te krijgen door middel van zo een serie op tv, dat je meesleept langs allerlei archeologische digs in Zuid-Afrika en Georgie, en musea in Denemarken.
Hoe we lichamelijk en mentaal in elkaar steken, dus wat bij ons is als individu en als mens, dat kun je toch niet los zien van een verleden dat heel ver terug gaat. Hoe we denken, hoe we zaken begrijpen, hoe we reageren, onze percepties, onze emoties, visies, dat wortelt allemaal in een ver verleden.
Het is de neerslag van een ver verleden. Het is eigenlijk oeroude bagage die al meteen bij ons is bij geboorte. Sommige zaken rijpen wat later, zoals een sterk zelf-besef, maar zijn ook al in de kiem bij ons. Je moet toch wel zeggen, vind ik, dat onze huidige lichamelijke en mentale aanleg het resultaat is van vele vorige levens.
Een waarheid als een koe. Onze lichamelijk en mentale aanleg komt niet uit de lucht vallen.
Je moet ook wel de invloed van vorige levens poneren om je eigen huidige aanleg te kunnen verklaren, vind ik. Als je boosheid ziet ontstaan bij jezelf, of agressie, stel, zie je eigenlijk het opgeslagen verleden actief worden in het heden. Of andere neigingen.