Recente berichten

Pagina's: [1] 2 3 ... 10
1
bloemlezing / de weter
« Laatste bericht door forumbeheer Gepost op 01-07-2023 20:43 »
SN 56:11 – Dhammacakkappavattana Sutta

Het in Beweging Zetten van het Dhamma–Wiel

<1081> De Gezegende verbleef eens in het Hertenpark van Isipatana, nabij Bārāṇasī. En daar sprak de Gezegende de groep van vijf monniken als volgt toe:
De twee extremen en de Middenweg

"Monniken, deze twee extremen dient een thuisloze niet te praktizeren. Welke twee? Er is het nastreven van geluk in zintuiglijk genot, hetgeen laag, vulgair, ordinair en onedel is en niet tot welzijn leidt; en er is het nastreven van zelfpijniging, hetgeen pijnlijk en onedel is en niet tot welzijn leidt. De Volledig Verlichtte is, deze beide extremen vermijdend, ontwaakt aan de Middenweg die visie en kennis oplevert, en tot kalmte, directe kennis, ontwaking en Nibbāna leidt.
"En wat is die Middenweg die visie en kennis oplevert, en tot kalmte, directe kennis, ontwaking en Nibbāna leidt? Het is dit Edele Achtvoudige Pad, namelijk: [1] juiste visie, [2] juist voornemen, [3] juiste spraak, [4] juist handelen, [5] juist levensonderhoud, [6] juiste inspanning, [7] juiste aandacht en [8] juiste concentratie. Dat, monniken, is de Middenweg die visie en kennis oplevert, en tot kalmte, directe kennis, ontwaking en Nibbāna leidt.


De Edele Waarheden

"Dit, monniken, is de Edele Waarheid over het lijden: geboorte is lijden, ouderdom is lijden, ziekte is lijden, dood is lijden, verdriet, treuren, pijn, droefheid en ellende zijn lijden, vereniging met het ongeliefde is lijden, scheiding van het geliefde is lijden, niet krijgen wat men wilt is lijden. In het kort: de vijf groepen waar men aan hecht zijn lijden.
"En dit, monniken, is de Edele Waarheid over de oorsprong van het lijden: het is het verlangen welk tot verder bestaan leidt, verbonden is met plezier en lust, en hier en daar naar genot zoekt. In het kort: verlangen naar genot, verlangen naar bestaan, en verlangen naar niet–bestaan.
"En dit, monniken, is de Edele Waarheid over het einde van het lijden: het is het complete verdwijnen en ophouden van verlangen; het verlaten, opgeven, afstand doen en bevrijd zijn van verlangen.
"En dit, monniken, is de Edele Waarheid over de weg naar het einde van het lijden: het is dit Edele Achtvoudige Pad, namelijk: [1] juiste visie, [2] juist voornemen, [3] juiste spraak, [4] juist handelen, [5] juist levensonderhoud, [6] juiste inspanning, [7] juiste aandacht en [8] juiste concentratie.


Drie rotaties en twaalf toestanden

"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Dit is de Edele Waarheid over lijden'.
"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Dit lijden, een Edele Waarheid, dient volledig begrepen te worden'.
"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Dit lijden, een Edele Waarheid, is volledig begrepen'.

"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Dit is de Edele Waarheid over de oorsprong van het lijden'.
"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Deze oorsprong van het lijden, een Edele Waarheid, dient verlaten te worden'.
"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Deze oorsprong van het lijden, een Edele Waarheid, is verlaten'.

"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Dit is de Edele Waarheid over het einde van het lijden'.
"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Dit einde van het lijden, een Edele Waarheid, dient men te verwerkelijken'.
"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Dit einde van het lijden, een Edele Waarheid, is verwerkelijkt'.

"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'Dit is de Edele Waarheid over de weg naar het einde van het lijden'.
"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'De weg naar het einde van het lijden, een Edele Waarheid, dient men te ontwikkelen'.
"Betreffende wat ik voorheen nooit gehoord had, monniken, verscheen visie, verscheen kennis, verscheen wijsheid, verscheen begrip, verscheen licht in mij: 'De weg naar het einde van het lijden, een Edele Waarheid, is ontwikkeld'.

Persoonlijke kennis van de Boeddha

"Monniken: zolang mijn kennis en visie over deze Vier Edele Waarheden zoals ze werkelijk zijn — met hun drie rotaties en twaalf toestanden — nog niet grondig helder was, beweerde ik niet dat ik de Hoogste Ontwaking behaald had: de correcte Volledige Ontwaking die onovertroffen is in deze wereld met haar goden, haar Māras en Brahmās, met haar generatie van monniken en priesters, met haar koningen en onderdanen.
"Maar sinds mijn kennis en visie over deze Vier Edele Waarheden zoals ze werkelijk zijn — met hun drie rotaties en twaalf toestanden — grondig helder werd, beweer ik wel dat ik de Hoogste Ontwaking behaald heb: de correcte Volledige Ontwaking die onovertroffen is in deze wereld met haar goden, haar Māras en Brahmās, met haar generatie van monniken en priesters, met haar koningen en onderdanen.
"Kennis en visie verscheen in mij: 'mijn bevrijding van geest is onwrikbaar; dit is de laatste geboorte; nu is er geen verdere toestand van bestaan.'"


Het Dhamma–Wiel in beweging

Zo sprak de Gezegende. En de monniken van de groep van vijf waren tevreden en verheugd met de woorden van de Gezegende. En terwijl deze expositie gegeven werd, verscheen in de Eerwaarde Koṇḍañña de stofvrije en smetteloze Visie van de Dhamma: 'Al hetgeen wat onderhevig is aan ontstaan, is onderhevig aan ondergang.'
En toen het Dhamma–Wiel door de Gezegende in beweging gezet was, uitten de aardgeesten de volgende kreet: "In het Hertenpark van Isipatana, nabij Bārāṇasī, heeft de Gezegende het onovertroffen Dhamma–Wiel in beweging gezet, wat door geen enkele monnik, priester, god, Māra, Brahmā, of door wie dan ook gestopt kan worden!"
En de Goden van de Vier Grote Koningen hoorden die kreet van de aardgeesten, en zij uitten de volgende kreet: "In het Hertenpark van Isipatana, nabij Bārāṇasī, heeft de Gezegende het onovertroffen Dhamma–Wiel in beweging gezet, wat door geen enkele monnik, priester, god, Māra, Brahmā, of door wie dan ook gestopt kan worden!"
En op deze manier hoorden ook achtereenvolgens de Tāvatiṃsā goden, de Yāmā goden, de Tusitā goden, de Nimmānaratī goden, en de Paranimmitavasavattī goden deze kreet, en zij herhaalden die kreet na haar te horen.
En de Brahmā goden hoorden die kreet van de Paranimmitavasavattī goden, en zij uitten de volgende kreet: "In het Hertenpark van Isipatana, nabij Bārāṇasī, heeft de Gezegende het onovertroffen Dhamma–Wiel in beweging gezet, wat door geen enkele monnik, priester, god, Māra, Brahmā, of door wie dan ook gestopt kan worden!"
En dus op dat moment, op dat ogenblik, ging die kreet omhoog tot aan de Brahmā werelden. En het tienduizendvoudige wereldsysteem schokte en trilde en beefde, en een prachtig en onbegrensd licht verscheen in de wereld, wat de grootsheid der goden overtrof.
En toen uitte de Gezegende deze geïnspireerde uiting: "Waarlijk: Koṇḍañña weet het, vrienden! Waarlijk: Koṇḍañña weet het, vrienden!" En zo verkreeg de Eerwaarde Koṇḍañña de naam 'Koṇḍañña De Weter'.


http://www.suttas.net/suttas/samyutta-nikaya/56/sn56-11-dhammacakkappavattana-sutta.php
2
bloemlezing / Re: Kalama Sutta, engels.
« Laatste bericht door forumbeheer Gepost op 20-06-2023 22:46 »
 Kalama Sutta: Het handvest van de Boeddha van vrij onderzoek Vertaald uit het Pali door Ven. Soma Thera De instructie aan de Kalama's  De Kalama's van Kesaputta gaan naar de Boeddha 

1. Zo heb ik gehoord. Eens kwam de Gezegende, terwijl hij met een grote gemeenschap van monniken door het land van Kosala zwierf, een stad van het Kalama-volk binnen genaamd Kesaputta. De Kalama's die in Kesaputta woonden: "Eerwaarde Gotama, de monnik, de zoon van de Sakiyans, is tijdens een omzwerving in het land van Kosala Kesaputta binnengekomen. De goede reputatie van de eerwaarde Gotama is op deze manier verspreid: inderdaad, de De Gezegende is dus volmaakt, volledig verlicht, begiftigd met kennis en praktijk, subliem, kenner van de werelden, weergaloos, gids van tembare mensen, leraar van goddelijke en menselijke wezens, die hij zelf door middel van directe kennis duidelijk heeft begrepen. de Dhamma, goed in het begin, goed in het midden, goed in het einde, in het bezit van betekenis en de letter, en volledig in alles; en hij verkondigt het heilige leven dat volkomen zuiver is. Het is inderdaad goed om zulke volmaakte mensen te zien."

 2. Toen gingen de Kalama's die inwoners van Kesaputta waren naar waar de Gezegende was. Toen ze daar aankwamen, brachten sommigen hem hulde en gingen aan één kant zitten; sommigen wisselden groeten met hem uit en gingen na afloop van een hartelijk, gedenkwaardig gesprek aan de ene kant zitten; sommigen groetten hem terwijl ze hun samengevouwen handpalmen opstaken en aan een kant gingen zitten; sommigen kondigden hun naam en familie aan en gingen aan een kant zitten; sommigen gingen zonder te spreken aan een kant zitten.  De Kalama's van Kesaputta vragen om leiding van de Boeddha 

3. De Kalama's die inwoners van Kesaputta waren, die aan de ene kant zaten, zeiden tegen de Gezegende: "Er zijn enkele monniken en brahmanen, eerwaarde heer, die Kesaputta bezoeken. Eerbiedwaardige heer, komen naar Kesaputta. Ook enkele andere monniken en brahmanen, Eerwaarde heer, komen naar Kesaputta. Ze leggen ook alleen hun eigen doctrines uit en leggen ze uit; de doctrines van anderen verachten, beschimpen en trekken ze aan stukken. Eerwaarde heer, er is twijfel, er is onzekerheid in ons over hen. Wie van deze eerbiedwaardige monniken en brahmanen sprak de waarheid en welke onwaarheid?"  Het criterium voor afwijzing

 4. "Het is juist voor jou, Kalamas, om te twijfelen, onzeker te zijn; er is onzekerheid in je ontstaan ​​over wat twijfelachtig is. Kom, Kalamas. Ga niet af op wat is verkregen door herhaaldelijk horen; noch op traditie; noch op gerucht; noch op wat in een geschrift staat; noch op vermoeden; noch op een axioma; noch op schoonschijnende redenering; noch op een voorkeur voor een idee waarover is nagedacht; noch op de schijnbare bekwaamheid van een ander; noch op de overweging: 'De monnik is onze leraar.' Kalama's, wanneer u zelf weet: 'Deze dingen zijn slecht; deze dingen zijn laakbaar; deze dingen worden door de wijzen afgekeurd; ondernomen en waargenomen, deze dingen leiden tot kwaad en kwaad, laat ze varen. Hebzucht, haat en  waanideeën

 5. "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt hebzucht in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn schade, eerwaarde heer." - "Kalama's, overgeleverd aan hebzucht, en mentaal overweldigd en overwonnen door hebzucht, neemt deze man het leven, steelt, pleegt overspel en vertelt leugens; hij spoort een ander ook aan om hetzelfde te doen. ?" - "Ja, eerwaarde heer."

 6. "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt haat in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn schade, eerwaarde heer." - "Kalama's, overgegeven aan haat, en geestelijk overweldigd en overwonnen door haat, neemt deze man leven, steelt, pleegt overspel en vertelt leugens; hij spoort een ander ook aan om hetzelfde te doen. ?" - "Ja, eerwaarde heer." 

7. "Wat denk je, Kalama's? Verschijnt waanvoorstellingen in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn schade, eerwaarde heer." - "Kalama's, overgegeven aan waanvoorstellingen, en mentaal overweldigd en overwonnen door waanvoorstellingen, neemt deze man het leven, steelt, pleegt overspel en vertelt leugens; hij spoort ook een ander aan om hetzelfde te doen. ?" - "Ja, eerwaarde heer." 

8. "Wat denk je, Kalamas? Zijn deze dingen goed of slecht?" - "Slechte, eerbiedwaardige heer" - "Te verwijten of niet te verwijten?" - "Verwijtelijk, eerwaarde heer." - "Gecensureerd of geprezen door de wijzen?" - "Gecensureerd, eerwaarde heer." - "Uitgevoerd en waargenomen, leiden deze dingen tot kwaad en kwaad, of niet? Of hoe treft het u?" - " Ondernomen en waargenomen, leiden deze dingen tot schade en ziekte. Zo valt het ons hier op."

 9. "Daarom, zeiden we, Kalamas, wat er aldus werd gezegd: 'Kom Kalamas. Ga niet af op wat is verkregen door herhaaldelijk horen; noch op traditie; noch op geruchten; noch op wat in een geschrift staat; noch op vermoeden; noch op basis van een axioma; noch op schoonschijnende redenering; noch op een neiging tot een idee waarover is nagedacht; noch op de schijnbare bekwaamheid van een ander; noch op de overweging: "De monnik is onze leraar." Kalamas, als u het zelf weet : "Deze dingen zijn slecht; deze dingen zijn laakbaar; deze dingen worden door de wijzen afgekeurd; ondernomen en nageleefd, leiden deze dingen tot kwaad en kwaad," laat ze varen.' Het criterium voor acceptatie

 10. "Kom, Kalama's. Ga niet af op wat is verkregen door herhaaldelijk horen; noch op traditie; noch op geruchten; noch op wat in een geschrift staat; noch op veronderstellingen; noch op een axioma; noch op schoonschijnende redeneringen; noch op op een voorkeur voor een idee waarover is nagedacht, noch op de schijnbare bekwaamheid van een ander, noch op de overweging: 'De monnik is onze leraar.' Kalama's, wanneer u zelf weet: 'Deze dingen zijn goed; deze dingen zijn niet verwijtbaar; deze dingen worden geprezen door de wijzen; ondernomen en nageleefd, deze dingen leiden tot voordeel en geluk', treed binnen en blijf erin. Afwezigheid van  hebzucht , haat en waanideeën 

11: "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt de afwezigheid van hebzucht in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn bestwil, eerwaarde heer." - "Kalama's, niet overgegeven aan hebzucht, en niet overweldigd en niet mentaal overwonnen door hebzucht, deze man neemt geen leven, steelt niet, pleegt geen overspel en vertelt geen leugens; hij spoort ook een ander aan om hetzelfde te doen Zal dat lang duren voor zijn voordeel en geluk?" - "Ja, eerwaarde heer." 

12. "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt de afwezigheid van haat in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn bestwil, eerwaarde heer." - "Kalama's, niet geneigd tot haat, en niet overweldigd en niet mentaal overwonnen door haat, deze man neemt geen leven, steelt niet, pleegt geen overspel en vertelt geen leugens; hij spoort een ander ook aan om te doen evenzo. Zal dat lang duren voor zijn voordeel en geluk?" - "Ja, eerwaarde heer." 

13. "Wat denk je, Kalamas? Verschijnt de afwezigheid van waanvoorstellingen in een man voor zijn voordeel of nadeel?" - "Voor zijn bestwil, eerwaarde heer." - "Kalama's, niet overgeleverd aan waanvoorstellingen, en niet overweldigd en mentaal niet overwonnen door waanvoorstellingen, deze man neemt geen leven, steelt niet, pleegt geen overspel en vertelt geen leugens; hij spoort een ander ook aan om te doen evenzo. Zal dat lang duren voor zijn voordeel en geluk?" - "Ja, eerwaarde heer." 

14. "Wat denk je, Kalamas? Zijn deze dingen goed of slecht?" - "Goed, eerwaarde heer." - "Verwijtelijk of niet verwijtbaar?" - "Niet verwijtbaar, eerwaarde heer." - "Gecensureerd of geprezen door de wijzen?" - "Geprezen, eerwaarde heer." - "Begrepen en geobserveerd, leiden deze dingen tot voordeel en geluk, of niet? Of hoe valt het je op?" - "Ondernomen en nageleefd, leiden deze dingen tot voordeel en geluk. Zo valt het ons hier op." 

15. "Daarom, zeiden we, Kalamas, wat er aldus werd gezegd: 'Kom Kalamas. Ga niet voort op wat is verkregen door herhaaldelijk horen; noch op traditie; noch op geruchten; noch op wat in een geschrift staat; noch op vermoeden; noch op basis van een axioma; noch op schoonschijnende redenering; noch op een voorkeur voor een idee waarover is nagedacht; noch op de schijnbare bekwaamheid van een ander; noch op de overweging: "De monnik is onze leraar." Kalamas, als u het zelf weet : "Deze dingen zijn slecht; deze dingen zijn laakbaar; deze dingen worden door de wijzen afgekeurd; ondernomen en nageleefd, leiden deze dingen tot kwaad en kwaad," laat ze varen.' De vier verheven woningen 

16. "De discipel van de Edelen, Kalamas, die op deze manier verstoken is van begeerte, verstoken van kwade wil, niet misleid, helder begrijpend en opmerkzaam, woont, doordrongen met de gedachte van vriendschap, een kwart; evenzo de tweede ; evenzo de derde; evenzo de vierde; zo boven, beneden en dwars; hij woont, doordrongen door het bestaan ​​daarin van alle levende wezens, overal, de hele wereld, met de grote, verheven, grenzeloze gedachte van vriendschap die is vrij van haat of kwaadaardigheid.  "Hij leeft, doordrongen zijnde met de gedachte aan mededogen, een kwart; evenzo de tweede; evenzo de derde; evenzo de vierde; dus boven, beneden en dwars; hij woont, doordrongen vanwege het bestaan ​​daarin van alle levende wezens, overal, de hele wereld, met de grote, verheven, grenzeloze gedachte van mededogen die vrij is van haat of boosaardigheid.  "Hij leeft, doordrongen met de gedachte van blijdschap, een kwart; evenzo de tweede; evenzo de derde; evenzo de vierde; dus boven, onder en over; hij woont, doordrenkt vanwege het bestaan ​​daarin van alle levende wezens, overal, de hele wereld, met de grote, verheven, grenzeloze gedachte van blijdschap die vrij is van haat of kwaadaardigheid.  "Hij leeft, doordrongen zijnde met de gedachte van gelijkmoedigheid, een kwart; evenzo de tweede; evenzo de derde; evenzo de vierde; dus boven, beneden en dwars; hij woont, doordrongen vanwege het bestaan ​​daarin van alle levende wezens, overal, de hele wereld, met de grote, verheven, grenzeloze gedachte van gelijkmoedigheid die vrij is van haat of boosaardigheid.  De vier troosten 

17. "De discipel van de Edelen, Kalamas, die zo'n haat-vrije geest heeft, zo'n boosaardige geest, zo'n onbezoedelde geest en zo'n gezuiverde geest, is iemand die hier en nu vier troost vindt.  "'Stel dat er een hiernamaals is en er is een vrucht, resultaat, van goede of slechte daden. Dan is het mogelijk dat ik bij de ontbinding van het lichaam na de dood zal opstaan ​​in de hemelse wereld, die bezeten is van de staat van gelukzaligheid.' Dit is de eerste troost die hij vindt.

 ''Stel dat er geen hiernamaals is en dat er geen vrucht, geen resultaat is van goede of slechte daden. Maar in deze wereld, hier en nu, vrij van haat, vrij van kwaadaardigheid, veilig en wel, en gelukkig, bewaar ik mezelf.' Dit is de tweede troost die hij vindt.

 "'Stel dat kwaad (gevolgen) een boosdoener overkomen. Ik denk er echter aan om niemand kwaad te doen. Hoe kan kwaad (gevolgen) mij dan treffen die geen slechte daad verricht?' Dit is de derde troost die hij vindt.

 "'Stel dat kwaad (gevolgen) een boosdoener niet overkomen. Dan zie ik mezelf in ieder geval gezuiverd.'

Dit is de vierde troost die hij vond:  "De discipel van de Edelen, Kalama's, die zo'n haat-vrije geest, zo'n boosaardigheid-vrije geest, zo'n zuivere geest en zo'n gezuiverde geest heeft, is iemand door wie , hier en nu worden deze vier troost gevonden."

 "Zo is het, Gezegende. Zo is het, sublieme. De discipel van de Edelen, eerwaarde heer, die zo'n haat-vrije geest, zo'n boosaardigheid-vrije geest, zo'n onbezoedelde geest en zo'n gezuiverde geest heeft, is iemand door wie hier en nu vier troost wordt gevonden .

 "Geweldig, eerwaarde heer! Wonderbaarlijk, eerwaarde heer! Alsof, eerwaarde heer, een persoon zijn gezicht naar boven zou keren wat ondersteboven is, of het verborgene zou onthullen, of de weg zou wijzen naar iemand die verdwaald is of een lamp zou dragen in de duisternis, denkend: 'Zij die ogen hebben zullen zichtbare objecten zien', zo is de Dhamma op vele manieren uiteengezet door de Gezegende.

Wij, eerwaarde heer, gaan naar de Gezegende voor toevlucht, naar de Dhamma voor toevlucht , en aan de Gemeenschap van Bhikkhus voor toevlucht.
 Eerwaarde heer, moge de Gezegende ons vanaf vandaag beschouwen als lekenvolgelingen die toevlucht voor het leven hebben gezocht.' 

Anguttara Nikaya, Tika Nipata Mahavagga, Sutta nr. 65   
3
Diep tekstonderzoek Siebe / Re: Onverklaard dus Onbeslist?
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op 17-06-2023 09:00 »
De hele discussie of het heelal of de wereld eeuwig is of niet, of er een ziel zou zijn of niet en of dit samenvalt met het lichaam etc. zijn vraagstukken die misschien interessant zijn voor filosofen, maar voor zover ik begrepen heb, onderwees de Boeddha dat dit soort speculaties nooit te bewijzen zijn, en dat er altijd wel weer een ander standpunt zal ontstaan.

Ja, zoiets, ik denk  dat de de teksten de Pali Boeddha laten aangeven dat 'de wereld', 'de ziel', dat zijn concepten, en kennis op dit vlak zal altijd conceptueel zijn. Want wat is dan eigenlijk 'de wereld'? Er is niemand die zoiets direct kent. 'De wereld' is helemaal niet direct waarneembaar. Want voor object is dat dan? Tuurlijk kun je je 'een wereld' voorstellen maar dat is dat ook alleen maar een voorstelling. Een eenhoorn kun je je ook voorstellen.

Dus je moet eerst zelf verzinnen wat 'de wereld' is. Maar als je eerst zelf moet verzinnen wat 'de wereld' is, wat je zelf vindt dat er wel en niet onder moet worden verstaan, dan bepaalt dat toch ook volledig de antwoorden op vragen als: 'is de wereld eindig of oneindig' etc? Met de ziel en lichaam is het hetzelfde volgens mij. Nooit iemand heeft ooit 'een ziel' gezien en als je dan dus moet bepalen of ziel en lichaam hetzelfde zijn of verschillend, ja, dan kun je alles zelf verzinnen zoals je wilt.

Dit soort kennis kan nooit bevrijden maar wil verdedigd worden want het is eigenlijk geen directe kennis, het zijn eigenlijk meningen, standpunten, opinies. Het wordt ook nooit directe kennis. Nooit. Uit de aard der zaak niet. Eigenlijk discussieer je ook nergens over op die manier. Je hebt het immers allemaal volledig zelf verzonnen. Die discussies voeren altijd terug tot je eigen aannames, wensen, verlangens, tot wat je er zelf in stopt en wilt stoppen.

Het is net als al die standpunten over wat levend is. Hoe bepaal je dat? Daar kom je nooit uit. Je kunt alles zelf verzinnen en bepalen. Met recht kun je een steen levend noemen, of een plant maar je kunt ook met recht verdedigen dat alleen iets met stofwisseling levend is etc.
Of wanneer kun je in de embryonale ontwikkeling spreken van een mens? Is dat al bij de eerste celdelingen? Als er benen en armen ontstaan? Het zijn van die vragen en standpunten die hangen volledig af van wat je er zelf instopt en waar je naartoe wilt. De antwoorden steunen volledig op de aannames die je zelf maakt, de grenzen die je zelf stelt.
4
Diep tekstonderzoek Siebe / Re: Onverklaard dus Onbeslist?
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op 15-06-2023 09:14 »
Is ‘directe kennis’ niet een beetje een misnoemer? Je kan direct waarnemen, door de mind even uit te zetten, de herkenning en de woorden te negeren. Dan kan je zien wat je zintuigen je vertellen, zonder dat de wereld van concepten zich roert.

Maar het ogenblik dat je praat over kennis, dan ga je kijken naar “wat weet ik over hetgene dat ik waarneem”, en “wat zijn de aanverwante zaken”. Dan kom je al terecht in wat het geheugen je verteld, de kennis in het algemeen, de dingen die je hebt geleerd over je leven.

Dus wat precies is “directe” kennis? Als je zegt, dat heeft iets te maken met ingevingen en intuïtie, een soort cosmische kennis van dingen die je gewoon weet zonder dat ze bij je zintuigen naar binnen kwamen, dan kan ik me daar iets bij indenken. Maar dat lijkt mij meer een New Age concept dan iets uit het Boeddhisme?


Interessante vragen. Ik denk dat de Boeddha leert, en dat dit ook echt zo is, dat directe kennis op twee manieren kan worden verkregen:
rechtstreeks via de zes zintuigen en ook met het hemelse oog en oor. Zoiets leren de teksten.

Directe kennis voor het fysieke oog is vorm en kleur, dus inderdaad, wat je laatst ook zei, een boom kun je niet zien. Als je een boom ziet, denkt te zien, heeft je geest allerlei verschillende vormen en kleuren (stam, bladeren, takken, geheel) geïnterpreteerd, van betekenis voorzien, en herkent als...dit noemen we een boom, en bijvoorbeeld niet een struik. Maar een boom kun je niet zien.
Met het oor is het zo dat object van direct kennen, klank is. Niet klank met betekenis. Je kunt niet een auto horen. Je kunt ook niet woorden en zinnen uit iemands mond horen komen.
Dat is niet echt horen, dan heeft je geest al klanken en klankcombinaties razendsnel van betekenis voorzien.
Met de andere zintuigen net zo.

Neem ook zoiets als 'de wereld', dit kan op geen enkele manier object zijn van directe kennis. Er is immers niemand die 'de wereld' ziet, hoort, voel, proeft etc.

De geest voorziet niet alleen externe zaken van betekenis maar vooral ook gevoelens, emoties, percepties en geeft die betekenis van Ik, mijn, erg waardevol, nietszeggend etc,

Daarnaast is er volgens de teksten ook zoiets als een hemels oor en oog, niet menselijk, wat zich kan ontwikkelen vanuit concentratie, en wat dingen kan zien, zoals andere bestaansvormen dan mens en dier. Of horen. Deze 'zintuigen' had de Boeddha ook en als ik de verhalen mag geloven sommige moderne meesters ook.

Ik denk dat een Gerealiseerde heel goed het conceptueel begrip van jezelf, anderen en de wereld (een begrip dat bestaat op grond van allerlei betekenis-verlening) kan scheiden van directe kennis, waarin alles wordt gezien en gekend kent zoals het werkelijk is, dus zonder dat het geheugen, associaties, betekenis hebben gegeven aan wat wordt ervaren. Dit laatste noemde de Boeddha mijns inziens het tekenloze, lege en verlangenloze en ook het ongeconditioneerde.

Ik heb het idee dat je dit niet zozeer moet opvatten als een 'iets', maar eerder verwijst het naar een unieke manier van kennen waarbij de gebruikelijke betekenis die alles en iedereen vrijwel meteen voor ons heeft ontbreekt. Dit is volgens echter wel iets van de gewone geest. Ik denk niet dat de Boeddha leert dat dit het kenmerk is van een Al-geest, of een grenzeloze geest. Hier ben ik nog niet helemaal zeker van maar ik neig er toe dat je directe kennis moet zien als iets individueels, iets persoonlijks en lokaals. Gewoon cognitie maar een ander soort cognitie, omdat al die lading en betekenisverlening die altijd zo vlot meekomt vanuit je aanleg, vanuit je levensstroom, als er gewaarwordingen zijn, uitblijft. Zoiets.



5
Diep tekstonderzoek Siebe / Re: Onverklaard dus Onbeslist?
« Laatste bericht door Bodhiboem Gepost op 15-06-2023 07:56 »
Is ‘directe kennis’ niet een beetje een misnoemer? Je kan direct waarnemen, door de mind even uit te zetten, de herkenning en de woorden te negeren. Dan kan je zien wat je zintuigen je vertellen, zonder dat de wereld van concepten zich roert.

Maar het ogenblik dat je praat over kennis, dan ga je kijken naar “wat weet ik over hetgene dat ik waarneem”, en “wat zijn de aanverwante zaken”. Dan kom je al terecht in wat het geheugen je verteld, de kennis in het algemeen, de dingen die je hebt geleerd over je leven.

Dus wat precies is “directe” kennis? Als je zegt, dat heeft iets te maken met ingevingen en intuïtie, een soort cosmische kennis van dingen die je gewoon weet zonder dat ze bij je zintuigen naar binnen kwamen, dan kan ik me daar iets bij indenken. Maar dat lijkt mij meer een New Age concept dan iets uit het Boeddhisme?
6
Diep tekstonderzoek Siebe / Re: Onverklaard dus Onbeslist?
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op 11-06-2023 19:58 »
Ik heb het topic gevolgd.

Een speculatieve visie of een standpunt,
krijg ik niet meer geformuleerd.
En weten doe ik het ook niet.

''En dat gaat mijns inziens verder dan...''

Je bedoeld daarmee: direct kennen zoals het werkelijk is,
maakt speculeren overbodig.
immers: je weet...?

Toen ik bezig was met deze serie posten ontwikkelde zich bij mij meer en meer het idee dat de Boeddha die kwesties niet verklaarde omdat ze op geen enkele manier direct kenbaar zijn. Net als 'het Absolute' of 'het Relatieve' of  'Oorzaak', 'Boom', 'Dier', 'Mens' etc.  Het idee dat je zulke zaken direct kunt kennen, betekent dat je nog verstrikt bent in conceptueel begrip. Dat je wellicht zelfs conceptueel begrip voor directe kennis houdt. Dit is best normaal want ik denk dat veel mensen zullen denken en zeggen dat je 'een dier' kunt zien. Terwijl dit onmogelijk is.

Mijns inziens heeft de Boeddha op deze manier ook volledig verbeelding doorbroken. Hij wist denk ik heel goed te scheiden wat kennis is op basis van voorstellen en verbeelden en directe kennis. In het kennisdomein van voorstellen en verbeelden functioneert het beeld dat we een zelf en ego hebben. Een zelf en ego dat dingen wil, in gang zet, dat doener is, willer, denker, en ook kenner. Maar dat is ook alleen kennis binnen het domein van het voorstellen en verbeelden. Bij directe kennis is dit onmogelijk. Directe kennis kan nooit een zelf of ego kennen, het kan nooit de Tathagata kennen, nooit de ziel, het kan nooit het Absolute kennen, het kan nooit de wereld kennen want dat zijn concepten.

Als alles direct wordt gekend welke basis is er dan nog voor visies over jezelf, over de wereld, over de Tathagata na de dood, over de (on)gelijkheid van de ziel?
Al dat soort kennis beweegt zich immers louter in het domein van voorstellen en verbeelden. Ik denk ook dat MN1 dit uitdrukt.

We hebben ons zolang voorgesteld dat entiteiten achter onweer zitten, rampen, overstromingen, wind etc. Dat is typisch voor kennis van het voorstellingsvermogen want dat poneert altijd doeners achter alles. Maar ondertussen weten we wel dat wind niks anders is dan luchtmoleculen die zich door natuurkundige wetten verplaatsen van gebieden van hoge naar lage luchtdruk.
Er is helemaal geen Wind God nodig of een doener van wind. Activiteit alom maar er zit helemaal geen doener achter.

Volgens mij leert de Boeddha dit over onszelf en anderen. Het voorstellingsvermogen ziet overal doeners, ego's, denkers, weters, ontdekkers, beslissers, maar er zijn alleen maar processen gaande. Er is niet een leegte dat je beweegt. Er is niet God die je beweegt. Er is niet ego dat je beweegt. Dat soort analyses zitten allemaal nog in het voorstellingsvermogen en vertekenen de werkelijke gang van zaken, net zoals bij het verklaren dat er achter wind wel een God moet zitten of iemand die blaast en die winderig is en die wind wil.


7
Diep tekstonderzoek Siebe / Re: Onverklaard dus Onbeslist?
« Laatste bericht door Buddha Amitabha Gepost op 11-06-2023 14:25 »
Ik heb de reeks ook doorgelezen, eigenlijk zie ik wel wat kanttekeningen, die mogelijk het gevolg zijn van de interpretatie van de woorden van de Boeddha, danwel de gekozen vertaling. Het kan natuurlijk ook best zijn, dat de Boeddha dit bijvoorbeeld daadwerkelijk zo ongeveer gezegd heeft: “dat alle speculatieve visies over de wereld en het zelf te boven moeten worden gekomen en worden vernietigd.” Ik heb niet het gevoel dat er sprake zou moeten zijn van “vernietiging”. Wat heeft dat voor zin, zou je je kunnen afvragen. Waarom moet van alles “kapot” en tot nihil worden gebracht? Dat geeft de mijns inziens de verkeerde indruk dat je van iets af zou moeten, het zou moeten vernietigen. Terwijl mijn ervaring is dat besef en begrip veel belangrijker zijn. Als je iets aanvankelijk ervoer als handig, of een mooi standpunt, maar door de beoefening van meditatie merkt dat het eigenlijk schadelijk is, en het van alle kanten hebt bekeken, dan laat je het vallen. Niemand gaat iets in zich meedragen wat schadelijk is, omdat dit immers dwaasheid is. Natuurlijk zijn er uitzonderingen die eigenwijs blijven doordrukken en verharden in hun visie. Die laat ik liever buiten beschouwing.

Alles begint met vereenzelviging en identificatie. De mens zoals hij of zij is, is van meet af aan geïdentificeerd met alles en totaal afhankelijk van de omgeving, de situatie. Een baby die geboren wordt, is geen tabula rasa (leeg blad), want de genetische aanleg als mens is reeds aanwezig. Het idee dat de mens een tabula rasa zou zijn, is ergens bedacht door de filosoof Aristoteles en heeft daarna een reis gemaakt via Thomas van Aquino en uiteindelijk John Locke richting de psychologie. Inmiddels wordt dit idee als achterhaald beschouwd, omdat de mens zowel nature als nurture is.

Dat we ons onafgebroken aanpassen aan de omstandigheden, is logisch. Alles verandert onafgebroken, we komen steeds in nieuwe situaties terecht en moeten ons aanpassen. Dat gaat soms stroef, omdat we de neiging hebben om nieuwe situaties innerlijk te vergelijken met omstandigheden die we al eerder zo ongeveer hebben meegemaakt. Waardoor we feitelijk via onze ervaringshistorie reageren op de nu ontstane situatie. Daardoor maken we inschattingsfouten en lijden soms onder de nieuwe situatie, omdat we gewend zijn om vastheid, duidelijkheid en zekerheid te verwachten. Gautama de Boeddha stelt dat er helemaal geen vastheid, duidelijkheid en zekerheid bestaan. Toch blijven we deze neiging om ons te identificeren uitleven, omdat we bang zijn dat we anders niet opgewassen zijn tegen een onverwachte situatie. Vanuit de natuurlijke reactie is dat ook logisch, want een nieuwe situatie kan immers gevaarlijk zijn. Dus is onze ervaringshistorie deels (evolutionair) behulpzaam. Maar de Leraren en Meesters stellen dat die ervaringshistorie een vorm van bevroren “zijn” bevatten, en dat kan nooit de ware nieuwe situatie zoals die zich nu voordoet volledig bevatten. Daarom wordt geadviseerd om alert en waakzaam te zijn in elke situatie.

De hele discussie of het heelal of de wereld eeuwig is of niet, of er een ziel zou zijn of niet en of dit samenvalt met het lichaam etc. zijn vraagstukken die misschien interessant zijn voor filosofen, maar voor zover ik begrepen heb, onderwees de Boeddha dat dit soort speculaties nooit te bewijzen zijn, en dat er altijd wel weer een ander standpunt zal ontstaan. Dit is een wirwar in het menselijke brein, die via het denken, de “mind” alles wil begrijpen en bevatten. Maar de Dharma draait niet zozeer om het denken, eerder om te beseffen wat het lijden is en de frustraties zijn die het gevolg zijn van mentale associaties. De mens lijdt omdat hij of zij onwetend is en/of vast zit in de kluwen van het denken, het willen begrijpen en het huldigen van allerlei ideeën, standpunten, enzovoort. De mens is zelfs zo blind, dat hij of zij niet alleen wordt verblind door allerlei denkbeelden, maar ook zijn eigen (spirituele) waandenkbeelden geenszins doorziet. Het is heel slim om een gerealiseerd spiritueel standpunt in te nemen, en dat onafgebroken te verkondigen, maar een standpunt blijft een standpunt, spiritueel of niet. Mij valt op dat heel veel mensen, maar vooral spiritueel geïnteresseerden, ontkennen dat ze een ego hebben, maar tegelijkertijd blijk geven van het feit dat ze hun eigen fouten en gebreken projecteren op de ander. Waarmee hun ego feitelijk wordt bevestigd. Wat ik hiermee wil zeggen is dat de mens blind is voor zijn of haar eigen fouten, zelfs lieden die beweren dat ze alwetend zijn. Ze geven blijk van precies dezelfde onbillijkheden als ieder ander, alleen heeft het nu een mooi spiritueel sausje gekregen.

Een waarlijk Verlichte geeft blijk van begrip, geeft uitleg, is zich volledig bewust van de eigen fouten en gebreken, heeft geduld met de ander en probeert niet om de ander venijnig te raken of een bepaalde hoek in te drijven. Vandaar dat de Boeddha volgens mij soms helemaal geen antwoord gaf op bepaalde vragen. Omdat degenen die bij hem kwamen, daar niet mee geholpen waren. Anderszijds gaf Gautama de Boeddha af en toe wel antwoord, omdat uit de situatie daar en toen bleek, dat de persoon in kwestie wél geholpen was met een antwoord. En zo is de Verlichte altijd in harmonie met de situatie, de context, en degene die hij voor zich heeft. Er is geen pasklaar antwoord. Vandaar dat alle grote Leraren en Meesters geen geschriften hebben nagelaten. Het zijn de volgelingen en leerlingen die de woorden van de Meester hebben vastgelegd. Ondanks dat wijsheid zijn waarde kan hebben, blijft het maar de vraag of een dergelijke wijsheid altijd toepasbaar is. De tijden veranderen, de culturen veranderen, enzovoort. De mens verandert niet zoveel, dus in zoverre zijn de geschriften tot op zekere hoogte waardevol. Maar je kunt je huis er niet op bouwen, want dan neem je een onwrikbaar standpunt in. En dan wordt het een persoonlijke verdedigingslinie. Iedereen die het niet met je eens is wordt dan je tegenstander. Waardoor het ego wordt versterkt in het idee dat hij of zij het bij het juiste eind heeft. Maar is dat wel zo?
8
Diep tekstonderzoek Siebe / Re: Onverklaard dus Onbeslist?
« Laatste bericht door I'm a loser Gepost op 11-06-2023 12:16 »
Ik begrijp de vraagstelling eerlijk gezegd niet eens.  Ik lees dit:

-de wereld is eeuwig, nee, de wereld is tijdelijk
-de wereld is begrensd, nee hoor, de wereld kent geen grens
-de ziel en het lichaam zijn hetzelfde, nee hoor, de ziel en het lichaam zijn verschillend
-de Tathagata bestaat na de dood, nee, de Tathagata bestaat niet na de dood, nee hoor, de Tathagata zowel bestaat als bestaat niet na de dood, nee hoor, de Tathagata noch bestaat noch bestaat niet na de dood.


Deze vragen worden vanuit het doodloze niet gesteld.   Daar is geen voor of na de dood.  Daar is niet eens iemand die überhaupt vragen stelt.
9
Diep tekstonderzoek Siebe / Re: Onverklaard dus Onbeslist?
« Laatste bericht door Marcel Gepost op 11-06-2023 11:57 »
Ik heb het topic gevolgd.

Een speculatieve visie of een standpunt,
krijg ik niet meer geformuleerd.
En weten doe ik het ook niet.

''En dat gaat mijns inziens verder dan...''

Je bedoeld daarmee: direct kennen zoals het werkelijk is,
maakt speculeren overbodig.
immers: je weet...?
10
Diep tekstonderzoek Siebe / Re: Onverklaard dus Onbeslist? Discussie
« Laatste bericht door lang kwaat Gepost op 11-06-2023 09:45 »
Mijn indruk is dus dat 'Onverklaard' niet 'Onbeslist betekent. Een Boeddha en Gerealiseerde heeft een reden, er is een oorzaak, waarom een Gerealiseerde niet zulke standpunten heeft. En dat gaat mijns inziens verder dan dat een Gerealiseerde ook niet gehecht is aan visie, én het niet nuttig en voordelig vindt om over kwestie na te denken als:  'De wereld is eeuwig of vergankelijk', 'grenzeloos of begrensd', 'de ziel en het lichaam zijn qua aard (on)gelijk', 'de status van de Tathagata na de dood'.

Nu jullie, wellicht, deze serie posten gelezen hebben, hoe zien jullie dit?
Pagina's: [1] 2 3 ... 10