Bewust, Verlicht, ontwaakt, wakker , opmerkzaam

[Steve]

werd het padloze pad al ontdekt ?

Mag ik je vragen wat je hier eigenlijk zelf over denkt?

[Steve]

Ik ervaar het streven dus niet als negatief, hoewel ik wel het negatieve ervan ken.
Ik ervaar juist verlichting in het streven. Verlichting van de beslommeringen van elke dag, verlichting van de schaduwkanten van het bestaan, verlichting van het wereldse streven.
Ik vind het dus zeker geen frustrerende bezigheid.
Eerder vreugde, hoop, blijdschap, berusting.

Ik wou er ook al eens iets bemoedigend naast plaatsen.

Het hoeft niet zo te zijn dat er steeds een negatieve, egoïstische, verduisterende, verdraaiende motivatie aan de grondslag ligt van het gaan van een pad. Het kan ook gewoon een liefde voor Waarheid zijn. Daar is niets gewrongen aan, en ook niets zelf-begoochelend.

[Buddha Amitabha]

In mijn laatste bijdrage heb ik wat voetangels en klemmen benoemd, wat wellicht riekt naar een nogal negatieve insteek. Maar ik zei al dat de Verlichting en illusies twee kanten zijn van dezelfde medaille. Het leven zelf is waar het feitelijk om draait, is dat waarachtig of niet. Uiteraard erken ik dat de zoektocht naar de waarheid omtrent zichzelf en de wereld (of zelfs de kosmos) niet zomaar negatief is, of hoeft te zijn. Het gaat meer over de overdrijvende factor, het zich vastklampen aan de spiritualiteit. Een gulden middenweg is waarschijnlijk inderdaad het beste, maar uit eigen ervaring weet ik dat de mens over het algemeen nogal heen en weer wordt geslingerd tussen het ene en het andere, en is er zelden sprake van een echte balans.

Vandaar dat ik liever waarschuw dan dat ik kom met een positief verhaal. Wanneer de voetangels en klemmen eenmaal zijn erkend en omzeild, zal het positieve als vanzelf doorbreken, en misschien zelfs de Verlichting. En dat laatste zeg ik met de grootste omzichtigheid, omdat de mens in staat is om van de mooiste hemel nog een hel te maken. En nu chargeer ik het, ik weet het, maar ik heb helaas veel teveel fout zien gaan, op het spirituele vlak.

Met vriendelijke groet,

Buddha Amitabha.

[Steve]

In mijn laatste bijdrage heb ik wat voetangels en klemmen benoemd, wat wellicht riekt naar een nogal negatieve insteek.

Geen probleem. Als er reageren is, en dit reageren wordt niet als een aanval gezien, maar als er iets naast plaatsen, dan kan wat naar iets zou lijken te rieken gewoon weer recht gezet worden.

Maar ik zei al dat de Verlichting en illusies twee kanten zijn van dezelfde medaille.

Ja, in de Mahayana geschriften wordt hier op alusie gemaakt door samsara en nirvana als niet verschillend van elkaar te benoemen. Samsara is de werkelijkheid beleefd vanut hechting, nirvana is de werkelijkheid beleefd vanuit een onthecht gezichtspunt. De werkelijkheid zelfs staat buiten catergoie van zowel nirvarana als samsara. De werkelijkheid is geen beleving. De beleving ervan kan goed of slecht zijn, nirvana of samsara. Zolang er vastgehouden wordt aan een beleving van de werkelijkheid, kan nirvana weer omslaan in samsara. Pas als de werkelijkheid op zich gerealiseerd wordt, buiten caterogorie, is er geen heen en weergaan meer tussen beiden.
 

Het leven zelf is waar het feitelijk om draait, is dat waarachtig of niet. Uiteraard erken ik dat de zoektocht naar de waarheid omtrent zichzelf en de wereld (of zelfs de kosmos) niet zomaar negatief is, of hoeft te zijn. Het gaat meer over de overdrijvende factor, het zich vastklampen aan de spiritualiteit.

Daar zeg je het. Of het zich vastklampen aan nirvana.

Vandaar dat ik liever waarschuw dan dat ik kom met een positief verhaal. Wanneer de voetangels en klemmen eenmaal zijn erkend en omzeild, zal het positieve als vanzelf doorbreken, en misschien zelfs de Verlichting. En dat laatste zeg ik met de grootste omzichtigheid, omdat de mens in staat is om van de mooiste hemel nog een hel te maken.

Daar zeg je het.

De positieve boodschap is dat er onthechting mogelijk is van zowel hel als hemel, van zowel samsara als nirvana. Maar dat dit niet bekomen kan worden door het één te willen inwisselen met het ander, maar door het onderscheid tussen beiden te realiseren als geen werkelijkheid op zich. Samsara = Nirvana, maar ook Nirvana = Samsara. Niet evident, maar niet onmogelijk, toch?

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

werd het padloze pad al ontdekt ?

Mag ik je vragen wat je hier eigenlijk zelf over denkt?

vrij simpel, er niets te vinden buiten wat er is.
this is it.
 

[Steve]

werd het padloze pad al ontdekt ?

Mag ik je vragen wat je hier eigenlijk zelf over denkt?

vrij simpel, er niets te vinden buiten wat er is.
this is it.

Ja, maar dat er niets te vinden is, is dat al ontdekt? Of is dat ergens gelezen en aangenomen voor Waarheid zodat het niet meer ontdekt hoeft te worden?

Dat er geen "pad" of geen "ik die een pad dient te gaan" te vinden is, kan niet aangenomen worden, het moet wel degelijk vastgesteld/ontdekt worden. Eens vastgesteld komt de uitspraak "this is it. Er is niets te vinden buiten wat er is" maar tot zijn recht, en sluit het de noodzaak om dit vast te stellen helemaal niet uit. Integendeel.

Of niet?

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

werd het padloze pad al ontdekt ?

Mag ik je vragen wat je hier eigenlijk zelf over denkt?

vrij simpel, er niets te vinden buiten wat er is.
this is it.

Ja, maar dat er niets te vinden is, is dat al ontdekt? Of is dat ergens gelezen en aangenomen voor Waarheid zodat het niet meer ontdekt hoeft te worden?

Dat er geen "pad" of geen "ik die een pad dient te gaan" te vinden is, kan niet aangenomen worden, het moet wel degelijk vastgesteld/ontdekt worden. Eens vastgesteld komt de uitspraak "this is it. Er is niets te vinden buiten wat er is" maar tot zijn recht, en sluit het de noodzaak om dit vast te stellen helemaal niet uit. Integendeel.

Of niet?

Als je het slechts aanneemt voor Waarheid dan zou het kunnen dat je jezelf rechtvaardigt om het pad van begeerte te blijven volgen.
Terwijl vaststellen juist het verlaten van het pad van begeerte is.
Vaststellen of verdiepen.
en het is niet "het" vaststellen, maar gewoon vaststellen zonder meer.

[Steve]

werd het padloze pad al ontdekt ?

Mag ik je vragen wat je hier eigenlijk zelf over denkt?

vrij simpel, er niets te vinden buiten wat er is.
this is it.

Ja, maar dat er niets te vinden is, is dat al ontdekt? Of is dat ergens gelezen en aangenomen voor Waarheid zodat het niet meer ontdekt hoeft te worden?

Dat er geen "pad" of geen "ik die een pad dient te gaan" te vinden is, kan niet aangenomen worden, het moet wel degelijk vastgesteld/ontdekt worden. Eens vastgesteld komt de uitspraak "this is it. Er is niets te vinden buiten wat er is" maar tot zijn recht, en sluit het de noodzaak om dit vast te stellen helemaal niet uit. Integendeel.

Of niet?

Als je het slechts aanneemt voor Waarheid dan zou het kunnen dat je jezelf rechtvaardigt om het pad van begeerte te blijven volgen.
Terwijl vaststellen juist het verlaten van het pad van begeerte is.
Vaststellen of verdiepen.
en het is niet "het" vaststellen, maar gewoon vaststellen zonder meer.

Ok, ik kan ergens volgen dat je moeite hebt met het woordje 'het', omdat het niet gaat om het vaststellen van iets, maar eerder dat er iets niet is.  Voor het gemak van de communicatie wordt 'het niet terug vinden van een ik dat een pad moet gaan' aangeduid met "het". Zoals jij hier ook deed "Als je het slechts aanneemt...". Dan zeg ik "het moet niet aangenomen zijn, het moet vastgesteld zijn."

Waarom zeg ik dat zo? Omdat maar al te vaak de uitspraak "er is geen pad" gebruikt wordt als excuus om niets te doen met de begeerte die blijft spelen. Daarom als dit/het/wathever is vastgesteld/ontdekt in plaats van dat het aangenomen is, dan zal die hechting maar komen af te brokkelen.

Kan je je daar in vinden of wringt er nog iets?

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

werd het padloze pad al ontdekt ?

Mag ik je vragen wat je hier eigenlijk zelf over denkt?

vrij simpel, er niets te vinden buiten wat er is.
this is it.

Ja, maar dat er niets te vinden is, is dat al ontdekt? Of is dat ergens gelezen en aangenomen voor Waarheid zodat het niet meer ontdekt hoeft te worden?

Dat er geen "pad" of geen "ik die een pad dient te gaan" te vinden is, kan niet aangenomen worden, het moet wel degelijk vastgesteld/ontdekt worden. Eens vastgesteld komt de uitspraak "this is it. Er is niets te vinden buiten wat er is" maar tot zijn recht, en sluit het de noodzaak om dit vast te stellen helemaal niet uit. Integendeel.

Of niet?

Als je het slechts aanneemt voor Waarheid dan zou het kunnen dat je jezelf rechtvaardigt om het pad van begeerte te blijven volgen.
Terwijl vaststellen juist het verlaten van het pad van begeerte is.
Vaststellen of verdiepen.
en het is niet "het" vaststellen, maar gewoon vaststellen zonder meer.

Ok, ik kan ergens volgen dat je moeite hebt met het woordje 'het', omdat het niet gaat om het vaststellen van iets, maar eerder dat er iets niet is.  Voor het gemak van de communicatie wordt 'het niet terug vinden van een pad' aangeduid met "het". Zoals jij hier ook deed "Als je het slecht aanneemt". Dan zeg ik "het moet niet aangenomen zijn, het moet vastgesteld zijn."

Waarom zeg ik dat zo? Omdat maar al te vaak de uitspraak "er is geen pad" gebruikt wordt als excuus om niets te doen met de begeerte die blijft spelen. Daarom als dit/het/wathever is vastgesteld/ontdekt in plaats van dat het aangenomen is, dan zal die hechting maar komen af te brokkelen.

Kan je je daar in vinden of wringt er nog iets?

Dat "het" was niet gericht op iets dat jij schreef.
Dat was een algemene kanttekening, om te onderstrepen dat het niet iets specifieks is dat men moet vaststellen. Voldoende is vast te stellen wat er is.

[Steve]

Ok, daar kan ik mij in vinden.