Het is eigenlijk altijd weer een bevestiging van mijn observatie dat de moderne interpretatie van Boeddhisme gelijk is aan de manier waarop mensen tegenwoordig denken. En dat valt onder het begrip : materialistisch denken.
Materialistisch denken is het denken dat altijd en alleen maar uitgaat van het tijdelijke bestaande, de wereld van de materie.
Zie hier het voorbeeld:
Denkkader: Het Boeddhisme vergelijkt de mens en de menselijke geest met een computer als metafoor, ten behoeve van het begrijpen van de werking van die menselijke geest en de ontwikkeling van die menselijke geest via meditatie en studie. Dit voor een “herprogrammering” van de menselijke geest.
Ik ga hier niet verder in op de rest van de bijdrage omdat dat te breedvoerig zou worden.
Ik zou het bij het volgende willen houden.
Ik heb hier drie computers staan.
Deze hier doet het nu en daar gebeurt wat op.
Op de ander twee gebeurt momenteel niets.
Toch zijn het beiden een eenheid van software en hardware.
Ik stop de stekkers in het stopcontact, zodat er 'energie' in stroomt. Er zullen mensen zijn die dan gaan zeggen dat de computers tot 'leven' komen, maar ook dat geeft alleen maar aan hoe onze begripsbeleving is gedevalueerd.
Nu krijgen allebei de computers energie, er gebeurt het een en ander en daarna gebeurt er niets meer.
Zelfs twee paarden zouden nog meer doen als deze beide computers hier.
Wanneer gaan beide computers wat doen?
Als ik er mee ga 'spelen' zoals een violist op zijn instrument, een viool, zou gaan spelen.
Met andere woorden, dit voorbeeld vertelt wat ik in mijn openingsverhaal vertel in het laatste stuk.
Er is een viool, er is muziek en er is een violist.
Er is een computer, er is software, en er is de menselijke geest die de computer manipuleert binnen de mogelijkheden van de altijd beperkte tijdelijke computer met de altijd beperkte tijdelijke software.
Hoe beperkter het instument ( viool of computer) en/of de software, hoe beperkter de mogelijkheden om te spelen met de computer. (Vandaar dat de menselijke geest steeds maar bezig is om de techniek van computers en software te verbeteren en uit te breiden)
Als ik niets doe, (dus ook als ik niet van te voren de computer middels de software opdrachten heb gegeven die atuomatisch handelen bewerkstelligen en die voortkomen uit mijn bewustzijn) dan gebeurt er niets, alleen maar herhaling van wat er gebeurt, steeds weer herhaling van van te voren door de geest gemaakte programma's, er zal helemaal niets nieuws gebeuren, zoals er ook geen muziek uit een viool zal klinken als de violist er niet op speelt.
In dit voorbeeld is duidelijk te zien hoe in deze moderne omgang met het Boeddhisme het hedendaagse materialistische denken in het westen dominerend is. Er wordt in het voorbeeld uitsluitend stil gestaan bij de tijdelijke, physieke , dode componenten. De computer en de software. De software is eigenlijk alleen maar extern fysiek geheugen vastgelegd op een materiële schijf. De electriciteit is het energiemedium dat in wezen materie leest en transporteert. Ze voegt er zelf niets aan toe!
De mens, de ontdekker, de geest welke de begrippen computer en software in eerste instantie heeft waargenomen en tot materiële werkelijkheid heeft gebracht en die daar mee kan "spelen'' wordt in dit voorbeeld er helemaal buiten gelaten.
Het voorbeeld laat zien dat alle aandacht zich richt op (hecht aan) het vergankelijke.
En het Boeddhisme heeft het over onthechting
De geest, het Geestelijke, wordt bewust maar eigenlijk hoofdzakelijk onbewust, aktief buitengesloten.
Dit leidt niet tot verlichting, dit heeft niets te doen met meditatie, dit is feitelijke het denken programmeren tot materialistisch denken.
