verlichting Mahā Saccaka Sutta (MN 36)

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

https://www.dhammatalks.org/suttas/MN/MN36.html  of https://www.accesstoinsight.org/tipitaka/mn/mn.036.than.html


 Ik heb gehoord dat de Gezegende eens bij Vesālī verbleef, in de Puntgevelzaal in het Grote Woud. En bij die gelegenheid, vroeg in de ochtend, had hij zijn onderkleed aangepast en nam hij zijn kom en buitengewaad, van plan om Vesālī binnen te gaan als aalmoes.

Vervolgens ging Saccaka, een Nigaṇṭha [Jain], terwijl hij rondliep en rondliep om zijn benen te oefenen, naar de Puntgevelzaal in het Grote Woud. Ven. Ānanda zag hem uit de verte komen en zei, toen hij hem zag, tot de Gezegende: “Eerwaarde meneer, hier komt Saccaka de Nigaṇṭha: een debater, een sofist, goed gewaardeerd door mensen in het algemeen. Hij is gericht op het kleineren van de Boeddha, het kleineren van de Dhamma, het kleineren van de Saṅgha. Het zou goed zijn als de Gezegende even zou gaan zitten, uit medeleven (voor hem). ' Dus ging de Gezegende op een voorbereide stoel zitten. Vervolgens ging Saccaka de Nigaṇṭha naar de Gezegende en wisselde bij aankomst hoffelijke groeten met hem uit. Na een uitwisseling van vriendelijke groeten en beleefdheden ging hij aan de kant zitten.

Terwijl hij daar zat, zei hij tegen de Gezegende: 'Er zijn, meester Gotama, een aantal contemplatieven en brahmanen die zich inzetten voor de ontwikkeling van het lichaam, maar niet voor de ontwikkeling van de geest. Ze worden geraakt door een lichamelijk pijnlijk gevoel. Het is in het verleden gebeurd dat wanneer een (van hen) werd aangeraakt door een lichamelijk pijnlijk gevoel, zijn dijen stijf zouden worden, zijn hart zou barsten, warm bloed uit zijn mond zou stromen, hij gek zou worden, gek van hem. Zijn geest was dus ondergeschikt aan zijn lichaam en viel onder de kracht van het lichaam. Waarom was dat? Een gebrek aan ontwikkeling van de geest.

'Dan zijn er enkele contemplatieven en brahmanen die zich inzetten voor de ontwikkeling van de geest, maar niet voor de ontwikkeling van het lichaam. Ze worden geraakt door een mentaal pijnlijk gevoel. Het is in het verleden gebeurd dat wanneer een (van hen) werd aangeraakt door een mentaal pijnlijk gevoel, zijn dijen stijf zouden worden, zijn hart zou barsten, er warm bloed uit zijn mond zou stromen, hij gek zou worden, gek van hem. Zijn lichaam was dus ondergeschikt aan zijn geest en viel onder de kracht van de geest. Waarom was dat? Een gebrek aan ontwikkeling van het lichaam. De gedachte is bij me opgekomen dat de discipelen van Gotama, het contemplatieve leven, zich inzetten voor de ontwikkeling van de geest, maar niet voor de ontwikkeling van het lichaam. ”

'Maar wat heb je geleerd, Aggivessana, over de ontwikkeling van het lichaam?'

'Er zijn bijvoorbeeld Nanda Vaccha, Kisa Saṅkicca en Makkhali Gosāla. Ze zijn stofvrij 1asceten, conventies afwijzen, hun handen likken, niet komen wanneer ze worden geroepen, niet blijven wanneer daarom wordt gevraagd. Ze stemmen niet in met voedsel dat aan hen wordt gebracht of met voedsel dat aan hen is opgedragen, of met een uitnodiging voor een maaltijd. Ze accepteren niets uit de mond van een pot of uit de mond van een kom. Ze accepteren niets van over een drempel, over een stok, over een stamper, van twee samen eten, van een zwangere vrouw, van een vrouw die borstvoeding geeft, van een vrouw die bij een man woont, van waaruit wordt aangekondigd dat voedsel moet worden uitgedeeld , van waar een hond wacht of vliegen zoemen. Ze nemen geen vis of vlees. Ze drinken geen sterke drank, wijn of gefermenteerde drank. Ze beperken zich tot één huis en één hap per dag, of twee huizen en twee hapjes ... zeven huizen en zeven hapjes. Ze leven van één schotel per dag, twee ... zeven schotel per dag. Ze nemen één keer per dag eten,

'Maar, Aggivessana, overleven ze daar juist van?'

'Nee, meester Gotama. Soms eten ze uitstekend hoofdvoedsel, kauwen ze op uitstekend niet-hoofdvoedsel, proeven ze uitstekende delicatessen en drinken ze uitstekende drankjes. Ze redden het lichaam en zijn kracht, versterken het en vetmesten. '

'Wat ze eerder hebben opgegeven, Aggivessana, verzamelen ze later. Dit is hoe er afname en toename van het lichaam is. Maar wat heb je geleerd, Aggivessana, over de ontwikkeling van de geest? '

Toch kon Saccaka de Nigaṇṭha, toen hem door de Gezegende werd gevraagd naar de ontwikkeling van de geest, niet reageren.

Vervolgens zei de Gezegende tegen Saccaka: “Degenen die je zojuist beschreef zoals ontwikkeld in de ontwikkeling van het lichaam: Dat is geen legitieme ontwikkeling van het lichaam in de discipline van de edelen. Van waar zou je de ontwikkeling van de geest begrijpen als je de ontwikkeling van het lichaam niet begrijpt? Niettemin, luister naar en let goed op hoe iemand in zijn lichaam onontwikkeld en onontwikkeld in zijn geest is en in zijn lichaam is ontwikkeld en in zijn geest is ontwikkeld. Ik zal spreken."

'Zoals u zegt, meester Gotama,' antwoordde Saccaka.

De Gezegende zei: "En hoe is iemand onontwikkeld in lichaam en onontwikkeld in gedachten? Er is een geval waar een aangenaam gevoel ontstaat bij een ongeschoolde gewone persoon. Wanneer hij wordt aangeraakt door het aangename gevoel, raakt hij gepassioneerd door plezier en wordt hij teruggebracht naar gepassioneerd door plezier. Zijn prettige gevoel houdt op. Met het wegvallen van het prettige gevoel ontstaat er een pijnlijk gevoel. Als hij wordt aangeraakt met het pijnlijke gevoel, wordt hij verdrietig, treurt en klaagt, slaat hij op zijn borst en raakt radeloos. Toen dat prettige gevoel bij hem opkwam, drong het zijn geest binnen en bleef het vanwege zijn gebrek aan ontwikkeling van het lichaam. Toen dat pijnlijke gevoel in hem was opgekomen, drong het zijn geest binnen en bleef het vanwege zijn gebrek aan ontwikkeling van de geest. Zo is men in lichaam onontwikkeld en in gedachten onontwikkeld.

'En hoe wordt iemand in lichaam ontwikkeld en in gedachten ontwikkeld? Er is een geval waarin een aangenaam gevoel ontstaat bij een goed opgeleide leerling van de adel. Door geraakt te worden door het aangename gevoel, raakt hij niet gepassioneerd door plezier en wordt hij niet gereduceerd tot gepassioneerd worden door plezier. Zijn prettige gevoel houdt op. Met het wegvallen van het prettige gevoel ontstaat er een pijnlijk gevoel. Als hij wordt aangeraakt met het pijnlijke gevoel, treurt, treurt of klaagt hij niet, slaat hij niet op zijn borst of raakt hij radeloos. Toen dat prettige gevoel in hem opkwam, drong het zijn geest niet binnen en bleef het vanwege zijn ontwikkeling van het lichaam. Toen dat pijnlijke gevoel in hem was opgekomen, drong het zijn geest niet binnen en bleef het vanwege zijn ontwikkeling van de geest. Zo wordt men in lichaam en geest ontwikkeld. ”

"Ik heb vertrouwen in Master Gotama dat Master Gotama in lichaam is ontwikkeld en in gedachten is ontwikkeld."

'Nou, Aggivessana, je bent zeker onbeleefd en aanmatigend spreekt je woorden, maar toch zal ik op je reageren. 2 Sinds ik mijn haar en baard heb geschoren, het okerkleurige gewaad heb aangetrokken en het huiselijke leven ben binnengegaan in dakloosheid, is het niet mogelijk geweest dat een aangenaam gevoel dat is ontstaan ​​mijn geest binnendringt en blijft, of voor een pijnlijk gevoel die is ontstaan ​​om mijn geest binnen te dringen en te blijven. '

'Maar misschien is er in Meester Gotama nooit een soort prettig gevoel ontstaan ​​dat, als het was opgekomen, de geest zou binnendringen en zou blijven. Misschien is er in meester Gotama nooit een soort van pijnlijk gevoel ontstaan ​​dat, als hij was opgekomen, de geest zou binnendringen en blijven. 3
'Waarom niet, Aggivessana? Vóór mijn zelfontwaken, toen ik nog maar een niet-ontwaakte bodhisatta was, kwam de gedachte bij me op: 'Het gezinsleven is beperkend, een stoffig pad. Uitgegaan leven is de open lucht. Het is niet gemakkelijk om in een huis te wonen om het heilige leven volkomen perfect, volkomen puur, een gepolijste schaal te beoefenen. Wat als ik, nadat ik mijn haar en baard had afgeschoren en het okerkleurige gewaad had aangetrokken, uit het huiselijk leven naar dakloosheid zou gaan? '

'Dus op een later tijdstip, toen ik nog jong was, zwartharige, begiftigd met de zegeningen van de jeugd in de eerste levensfase, nadat ik mijn haar en baard had afgeschoren - hoewel mijn ouders anders wensten en rouwden van de tranen op hun gezichten - Ik trok het okerkleurige kleed aan en ging van huiselijk leven naar dakloosheid.

“Nadat ik op zoek was gegaan naar wat bekwaam zou kunnen zijn, op zoek naar de onovertroffen staat van verheven vrede, ging ik naar Āḷāra Kālāma en zei bij aankomst tegen hem: 'Vriend Kālāma, ik wil oefenen in deze Dhamma & discipline.'

'Toen dit werd gezegd, antwoordde hij me:' Je mag hier blijven, mijn vriend. Deze Dhamma is van dien aard dat een oplettende persoon spoedig de kennis van zijn eigen leraar kan binnengaan en erin kan blijven wonen, nadat hij dit voor zichzelf heeft gerealiseerd door middel van directe kennis. '

'Het duurde niet lang voordat ik die Dhamma snel leerde kennen. Voor zover ik alleen maar lippen reciteerde en herhaalde, kon ik de woorden van kennis spreken, de woorden van de ouderlingen, en ik kon bevestigen dat ik wist en zag - ik, samen met anderen.

"Ik dacht: 'Het is niet alleen uit overtuiging alleen dat Āḷāra Kālāma verklaart:" Ik ben binnengegaan en woon in deze Dhamma, ik heb het voor mezelf gerealiseerd door directe kennis. " Zeker woont hij terwijl hij deze Dhamma kent en ziet. ' Dus ging ik naar hem toe en zei: 'In hoeverre verklaar je dat je deze Dhamma bent binnengegaan en erin woont?' Toen dit werd gezegd, verklaarde hij de dimensie van het niets.

'Ik dacht:' Āḷāra Kālāma heeft niet alleen overtuiging, doorzettingsvermogen, opmerkzaamheid, concentratie en onderscheidingsvermogen. Ik heb ook overtuiging, doorzettingsvermogen, opmerkzaamheid, concentratie en onderscheidingsvermogen. Wat als ik zou proberen om voor mijzelf de Dhamma te realiseren waarvan Āḷāra Kālāma verklaart dat hij is binnengegaan en erin woont, omdat hij het voor zichzelf heeft gerealiseerd door directe kennis. ' Dus het duurde niet lang voordat ik snel binnenkwam en in die Dhamma woonde, omdat ik het voor mezelf had gerealiseerd door directe kennis. Ik ging naar hem toe en zei: 'Vriend Kālāma, is dit de mate waarin je deze Dhamma bent binnengegaan en erin woont, terwijl je het voor jezelf hebt gerealiseerd door directe kennis?'

'' Ja, mijn vriend ... '

'' Dit, vriend, is de mate waarin ik ook ben binnengegaan en in deze Dhamma ben gaan wonen, nadat ik het voor mezelf heb gerealiseerd door directe kennis. '

'' Het is een winst voor ons, mijn vriend, een grote winst voor ons, dat we zo'n metgezel hebben in het heilige leven. Dus de Dhamma waarvan ik verklaar dat ik ben binnengegaan en erin woon, nadat ik het voor mezelf heb gerealiseerd door directe kennis, is de Dhamma die je verklaart dat je bent binnengegaan en waarin je hebt gewoond, nadat je het voor jezelf hebt gerealiseerd door directe kennis. En de Dhamma waarvan je verklaart dat je bent binnengegaan en erin woont, nadat je het voor jezelf hebt gerealiseerd door middel van directe kennis, is de Dhamma die ik verklaar dat ik ben binnengegaan en waarin je hebt gewoond, nadat je het voor jezelf hebt gerealiseerd door middel van directe kennis. De Dhamma die ik ken is de Dhamma die je kent; de Dhamma die je kent is de Dhamma die ik ken. Zoals ik ben, ben jij dat ook; zoals jij bent, ik ook. Kom vriend, laten we nu deze gemeenschap samen leiden. '

“Op deze manier plaatste Āḷāra Kālāma, mijn leraar, mij, zijn leerling, op hetzelfde niveau met zichzelf en gaf me grote eer. Maar de gedachte kwam bij me op: 'Deze Dhamma leidt niet tot ontgoocheling, ontmoediging, ophouden, tot stilstand brengen, tot kennis wekken, tot zelfontwaken, noch tot ontbinding, maar alleen tot terugkeer in de dimensie van het niets'. Dus, ontevreden over die Dhamma, vertrok ik.

“Op zoek naar wat bekwaam zou kunnen zijn, op zoek naar de onovertroffen staat van verheven vrede, ging ik naar Uddaka Rāmaputta en zei bij aankomst tegen hem: 'Vriend Uddaka, ik wil oefenen in deze Dhamma & discipline.'

'Toen dit werd gezegd, antwoordde hij me:' Je mag hier blijven, mijn vriend. Deze doctrine is van dien aard dat een oplettende persoon spoedig de kennis van zijn eigen leraar kan binnengaan en erin kan blijven wonen, nadat hij deze voor zichzelf heeft gerealiseerd door middel van directe kennis. '

'Het duurde niet lang voordat ik die Dhamma snel leerde kennen. Voor zover ik alleen maar lippen reciteerde en herhaalde, kon ik de woorden van kennis spreken, de woorden van de ouderlingen, en ik kon bevestigen dat ik wist en zag - ik, samen met anderen.

'Ik dacht:' Het was niet alleen uit overtuiging alleen dat Rāma verklaarde: 'Ik ben binnengegaan en woon in deze Dhamma, en heb het voor mezelf gerealiseerd door directe kennis.' Zeker woonde hij in het kennen en zien van deze Dhamma. ' Dus ging ik naar Uddaka en zei: 'In hoeverre verklaarde Rāma dat hij deze Dhamma was binnengegaan en erin had gewoond?' Toen dit werd gezegd, verklaarde Uddaka de dimensie van perceptie of niet-perceptie.

'Ik dacht:' Rāma had niet alleen overtuiging, doorzettingsvermogen, opmerkzaamheid, concentratie en onderscheidingsvermogen. Ik heb ook overtuiging, doorzettingsvermogen, opmerkzaamheid, concentratie en onderscheidingsvermogen. Wat als ik zou proberen om voor mezelf de Dhamma te realiseren waarvan Rāma verklaarde dat hij binnenkwam en erin woonde, nadat ik het voor zichzelf had gerealiseerd door directe kennis. ' Dus het duurde niet lang voordat ik snel binnenkwam en in die Dhamma woonde, omdat ik het voor mezelf had gerealiseerd door directe kennis. Ik ging naar Uddaka en zei: 'Vriend Uddaka, is dit de mate waarin Rāma deze Dhamma binnenging en er woonde, nadat hij het voor zichzelf had gerealiseerd door directe kennis?'

'' Ja, mijn vriend ... '

'' Dit, vriend, is de mate waarin ik ook ben binnengegaan en in deze Dhamma ben gaan wonen, nadat ik het voor mezelf heb gerealiseerd door directe kennis. '

'' Het is een winst voor ons, mijn vriend, een grote winst voor ons, dat we zo'n metgezel hebben in het heilige leven. Dus de Dhamma Rāma verklaarde dat hij binnenkwam en erin woonde, nadat hij het voor zichzelf had gerealiseerd door directe kennis, is de Dhamma waarvan je verklaart dat je bent binnengegaan en waarin je hebt gewoond, nadat je het voor jezelf hebt gerealiseerd door directe kennis. En de Dhamma waarvan je verklaart dat je bent binnengegaan en erin woont, nadat je het voor jezelf hebt gerealiseerd door middel van directe kennis, is de Dhamma Rāma verklaarde dat hij is binnengegaan en erin heeft gewoond, nadat hij het voor zichzelf heeft gerealiseerd door middel van directe kennis. De Dhamma die hij kende, is de Dhamma die je kent; de Dhamma die je kent is de Dhamma die hij kende. Zoals hij was, ben jij dat ook; zoals jij bent, zo was hij. Kom vriend, leid deze gemeenschap. '

'Op deze manier plaatste Uddaka Rāmaputta, mijn metgezel in het heilige leven, mij in de positie van leraar en betaalde me grote eer. Maar de gedachte kwam bij me op: 'Deze Dhamma leidt niet tot ontgoocheling, ontmoediging, ophouden, tot stilstand brengen, tot kennis wekken, tot zelfontwaken, noch tot ontbinding, maar alleen tot terugkeer in de dimensie van noch perceptie, noch niet- perceptie.' Dus, ontevreden over die Dhamma, vertrok ik.

'Op zoek naar wat bekwaam zou kunnen zijn, op zoek naar de onovertroffen staat van verheven vrede, dwaalde ik door de stadia in het Magadhan-land en kwam ik bij de militaire stad Uruvelā. Daar zag ik een prachtig landschap, met een inspirerend bosgaard, een helder stromende rivier met fijne, heerlijke oevers en dorpen aan alle kanten. De gedachte kwam bij me op: 'Hoe heerlijk is dit landschap, met zijn inspirerende bosgaard, helder stromende rivier met fijne, heerlijke oevers en dorpen voor aalmoezen aan alle kanten. Dit is precies goed voor het streven van een clansman die ernaar streeft te streven. ' Dus ging ik daar zitten en dacht: 'Dit is precies goed om te streven.'

'Toen verschenen deze drie vergelijkingen - spontaan, nog nooit eerder gehoord - aan mij. Stel dat er een nat, sappig stuk hout in het water lag en dat een man zou komen met een bovenste vuurstok, denkend: 'Ik zal vuur maken. Ik zal warmte laten verschijnen. ' Wat denk jij? Zou hij vuur kunnen maken en warmte kunnen opwekken door met de bovenste vuurstok in het natte, sappige hout in het water te wrijven? '

'Nee, meester Gotama. Waarom is dat? Omdat het hout nat en sappig is en bovendien in het water ligt. Uiteindelijk zou de man alleen zijn deel van vermoeidheid en teleurstelling oogsten. '

'Zo is het met elke contemplatieve of brahmaan die niet teruggetrokken leeft van sensualiteit in lichaam en geest, en wiens verlangen, verliefdheid, drang, dorst en koorts naar sensualiteit niet wordt losgelaten en tot rust komt in hem: Of hij zich nu pijnlijk voelt of niet, pijnlijke, doordringende gevoelens als gevolg van zijn streven (om te ontwaken), is hij niet in staat tot kennis, visie en onovertroffen zelfontwaken. Dit was de eerste vergelijking - spontaan, nog nooit eerder gehoord - die bij me opkwam.

'Toen verscheen er een tweede vergelijking - spontaan, nooit eerder gehoord - voor mij. Stel dat er een nat, sappig stuk hout op het land lag, ver van water, en dat een man zou komen met een bovenste vuurstok, denkend: 'Ik zal vuur maken. Ik zal warmte laten verschijnen. ' Wat denk jij? Zou hij vuur kunnen produceren en warmte kunnen opwekken door met de bovenste vuurstok in het natte, sappige hout te wrijven dat op het land ver van water ligt? '

'Nee, meester Gotama. Waarom is dat? Omdat het hout nat en sappig is, ook al ligt het op het land ver van water. Uiteindelijk zou de man alleen zijn deel van vermoeidheid en teleurstelling oogsten. '

'Zo is het met elke contemplatieve of brahmaan die alleen in lichaam onttrokken is aan sensualiteit, maar wiens verlangen, verliefdheid, drang, dorst en koorts naar sensualiteit niet wordt losgelaten en in hem wordt gestild: of hij zich nu pijnlijk voelt, pijnlijk, doordringend gevoelens als gevolg van zijn streven, is hij niet in staat tot kennis, visie en onovertroffen zelfontwaken. Dit was de tweede vergelijking - spontaan, nog nooit eerder gehoord - die bij me opkwam.

'Toen verscheen een derde vergelijking - spontaan, nog nooit eerder gehoord - aan mij. Stel dat er een droog, saploos stuk hout op het land lag, ver van water, en een man zou komen met een bovenste vuurstok, denkend: 'Ik zal vuur produceren. Ik zal warmte laten verschijnen. ' Wat denk jij? Zou hij vuur kunnen produceren en warmte kunnen opwekken door met de bovenste vuurstok in het droge, saploze hout op het land te wrijven? '

'Ja, meester Gotama. Waarom is dat? Omdat het hout droog en saploos is en bovendien op het land ver van water ligt. ”

'Zo is het met elke contemplatieve of brahmaan die leeft teruggetrokken van sensualiteit in lichaam en geest, en wiens verlangen, verliefdheid, drang, dorst en koorts voor sensualiteit wordt losgelaten en tot rust komt in hem: Of hij zich nu pijnlijk voelt, pijn doet, doordringt gevoelens als gevolg van zijn streven, is hij in staat tot kennis, visie en onovertroffen zelfontwaken. Dit was de derde vergelijking - spontaan, nog nooit eerder gehoord - die bij me opkwam.

"Ik dacht: 'Wat als ik, met mijn tanden op elkaar geklemd en mijn tong tegen het dak van mijn mond drukkend, mijn geest zou neerslaan, beperken en verpletteren met mijn bewustzijn?' Dus klemde ik mijn tanden op elkaar en drukte mijn tong tegen het gehemelte van mijn mond, ik sloeg neer, dwong me af en verpletterde mijn geest met mijn bewustzijn. Net zoals een sterke man, die een zwakkere man bij het hoofd of de keel of de schouders vastpakte, hem zou verslaan, in bedwang zou houden en hem zou verpletteren, op dezelfde manier waarop ik hem met mijn bewustzijn neersloeg, beperkte en verpletterde. Terwijl ik dat deed, stroomde er zweet uit mijn oksels. En hoewel onvermoeibare volharding in mij werd gewekt en onbewogen opmerkzaamheid werd gevestigd, werd mijn lichaam opgewonden en kalm door de pijnlijke inspanning. Maar het pijnlijke gevoel dat op deze manier ontstond, drong niet binnen of bleef in mijn hoofd.

'Ik dacht:' Wat als ik zou worden opgenomen in de trance van niet ademen? ' Dus stopte ik de in- en uitademingen in mijn neus en mond. Terwijl ik dat deed, was er een luid gebrul van winden die uit mijn oorgaatjes kwamen, net als het harde gebrul van winden die uit de balg van een smid kwamen ... Dus stopte ik de inademingen en uitademingen in mijn neus en mond en oren . Terwijl ik dat deed, sneden extreme krachten door mijn hoofd, alsof een sterke man mijn hoofd open sneed met een scherp zwaard ... Er ontstonden extreme pijnen in mijn hoofd, net alsof een sterke man een tulband van stevig leer aanhaalde. riemen om mijn hoofd ... Extreme krachten sneden mijn maagholte in, alsof een slager of zijn leerling de maagholte van een os zou snijden ... Er brandde een extreme verbranding in mijn lichaam, alsof twee sterke mannen, een zwakkere man bij de armen grijpen, waren om hem te roosteren en te braden boven een kuil met hete sintels. En hoewel onvermoeibare volharding in mij werd gewekt en onbewogen opmerkzaamheid werd gevestigd, werd mijn lichaam opgewonden en kalm door de pijnlijke inspanning. Maar het pijnlijke gevoel dat op deze manier ontstond, drong niet binnen of bleef in mijn hoofd.

'Bij het zien van Devas zei Devas:' Gotama, de beschouwer is dood. ' Andere deva's zeiden: 'Hij is niet dood, hij gaat dood.' Anderen zeiden: 'Hij is niet dood of sterft, hij is een arahant, want zo leven arahants.'

'Ik dacht:' Wat als ik zou oefenen om helemaal zonder eten te gaan? ' Toen kwamen deva's naar me toe en zeiden: 'Geachte heer, oefen alstublieft niet helemaal zonder eten. Als je helemaal zonder voedsel gaat, zullen we goddelijke voeding door je poriën toedienen, en daar zul je op overleven. ' Ik dacht: 'Als ik zou beweren volledig vast te zijn terwijl deze deva's goddelijke voeding door mijn poriën toedienen, zou ik liegen.' Dus stuurde ik ze weg en zei: 'Genoeg.'

'Ik dacht:' Wat als ik maar een klein beetje tegelijk zou nemen, slechts een handvol tegelijk van bonensoep, linzensoep, wikke soep of erwtensoep? ' Dus nam ik maar een klein beetje tegelijk, slechts een handvol tegelijk van bonensoep, linzensoep, wikingsoep of erwtensoep. Mijn lichaam werd extreem uitgemergeld. Gewoon omdat ik zo weinig at, werden mijn ledematen als de verbonden segmenten van wijnstokken of bamboestengels ... Mijn achterkant werd als een kameel hoef ... Mijn rug viel op als een kralensnoer ... Mijn ribben staken uit als de uitstekende spanten van een oude, vervallen schuur ... De glans van mijn ogen leek diep in mijn oogkassen te zijn gezonken als de glans van water diep in een put ... Mijn hoofdhuid verschrompelde en verdorde als een groene bittere kalebas, verschrompeld en verdorde de hitte en de wind. … De huid van mijn buik zat zo vast aan mijn ruggengraat dat ik, toen ik eraan dacht mijn buik aan te raken, ook mijn ruggengraat vastgreep; en toen ik eraan dacht om mijn ruggengraat aan te raken, greep ik ook de huid van mijn buik vast ... Als ik urineerde of ontlastte, viel ik precies op mijn gezicht ... Gewoon door zo weinig te eten, als ik probeerde te kalmeren mijn lichaam door met mijn handen over mijn ledematen te wrijven, viel het haar - verrot bij de wortels - van mijn lichaam terwijl ik wreef, gewoon door zo weinig te eten.

'Mensen die mij zagen, zeiden:' Gotama, de beschouwer is zwart. Andere mensen zouden zeggen: 'Gotama, de beschouwer is niet zwart, hij is bruin.' Anderen zouden zeggen: 'Gotama, de beschouwer is niet zwart of bruin, hij heeft een gouden huid.' Zo veel was de heldere, heldere kleur van mijn huid verslechterd, simpelweg door zo weinig te eten.

'Ik dacht:' Welke contemplatieven of brahmanen in het verleden door hun streven pijnlijke, pijnlijke, doordringende gevoelens hebben gevoeld, dit is het uiterste. Niemand was groter dan dit. Welke contemplatieven of brahmanen in de toekomst door hun streven pijnlijke, pijnlijke, doordringende gevoelens zullen voelen, dit is het uiterste. Niemand zal groter zijn dan dit. Welke contemplatieven of brahmanen in het heden zich pijnlijk voelen, pijnlijke, doordringende gevoelens vanwege hun streven, dit is het uiterste. Niets is groter dan dit. Maar met deze pijnlijke bezuinigingspraktijk heb ik geen enkele superieure menselijke staat bereikt, geen onderscheid in kennis of visie die de edelen waardig is. Zou er een andere weg naar ontwaken kunnen zijn? '

'Ik dacht:' Ik herinner me een keer, toen mijn vader de Sakyan aan het werk was, en ik in de koele schaduw van een appelboom zat, en toen - vrij afgezonderd van sensualiteit, afgezonderd van ongeschoolde kwaliteiten - ging ik naar binnen en bleef ik in de eerste jhāna: opname en plezier geboren uit afzondering, vergezeld van gericht denken en evalueren. Zou dat het pad zijn naar ontwaken? ' Dan volgde het bewustzijn op die herinnering: 'Dat is de weg naar ontwaken'. Ik dacht: 'Dus waarom ben ik bang voor dat plezier dat niets te maken heeft met sensualiteit, niets te maken heeft met ongeschoolde eigenschappen?' Ik dacht: 'Ik ben niet langer bang voor dat plezier dat niets met sensualiteit te maken heeft, niets met ongeschoolde eigenschappen te maken heeft, maar dat plezier is niet gemakkelijk te bereiken met een zo uitgemergeld lichaam. Wat als ik vast voedsel zou nemen: wat rijst & pap?' Dus nam ik wat vast voedsel: wat rijst en pap. Nu waren er vijf monniken op mij aanwezig, die dachten: 'Als Gotama, onze beschouwer, een hogere staat bereikt, zal hij het ons vertellen.' Maar toen ze me wat vast voedsel zagen nemen - wat rijst en pap - waren ze walgelijk en lieten me achter, denkend: 'Gotama de contemplatieve leeft luxueus. Hij heeft zijn inspanning opgegeven en zakt terug in overvloed. '

“Dus toen ik vast voedsel had genomen en mijn kracht had herwonnen, ging ik - geheel afgezonderd van sensualiteit, afgezonderd van ongeschoolde eigenschappen - binnen in de eerste jhāna: opname en plezier geboren uit afzondering, vergezeld van gericht denken en evalueren. Maar het prettige gevoel dat op deze manier ontstond, drong niet binnen of bleef in mijn hoofd. Met de verstilling van gerichte gedachten en evaluaties, ging ik in en bleef ik in de tweede jhāna: opname en plezier geboren uit concentratie, eenmaking van bewustzijn vrij van gericht denken en evaluatie - interne zekerheid. Maar het prettige gevoel dat op deze manier ontstond, drong niet binnen of bleef in mijn hoofd. Met het wegebben van de opname bleef ik gelijkmoedig, opmerkzaam en alert en voelde ik plezier met het lichaam. Ik ging binnen en bleef in de derde jhāna, waarvan de edelen verklaren, 'Gelijkmoedig en opmerkzaam, hij heeft een aangenaam verblijf.' Maar het prettige gevoel dat op deze manier ontstond, drong niet binnen of bleef in mijn hoofd. Met het opgeven van plezier en pijn - zoals met de eerdere verdwijning van opgetogenheid en verdriet - ging ik in en bleef ik in de vierde jhāna: zuiverheid van gelijkmoedigheid en opmerkzaamheid, noch plezier noch pijn. Maar het prettige gevoel dat op deze manier ontstond, drong niet binnen of bleef in mijn hoofd.

“Toen de geest aldus geconcentreerd, gezuiverd, helder, onberispelijk, ontdaan van verontreiniging, buigzaam, kneedbaar, standvastig en onverstoorbaar was geworden, richtte ik hem op de kennis om mijn vorige levens te herinneren. Ik herinnerde me mijn vele vorige levens, dat wil zeggen, een geboorte, twee ... vijf, tien ... vijftig, honderd, duizend, honderdduizend, vele aionen van kosmische samentrekking, vele aionen van kosmische uitzetting, vele aionen van kosmische samentrekking en uitzetting: 'Daar had ik zo'n naam, behoorde tot zo'n clan, had zo'n uiterlijk. Zo was mijn eten, zo mijn ervaring van plezier en pijn, zo het einde van mijn leven. Toen ik overleed uit die staat, stond ik daar opnieuw op. Ook daar had ik zo'n naam, behoorde tot zo'n clan, had zo'n uiterlijk. Zo was mijn eten, zo mijn ervaring van plezier en pijn, zo het einde van mijn leven. Overgaan van die staat, Ik ben hier opnieuw opgestaan. ' Zo herinnerde ik me mijn vele vorige levens in hun modi en details.

'Dit was de eerste kennis die ik opdeed tijdens de eerste wacht van de nacht. Onwetendheid werd vernietigd; kennis is ontstaan; duisternis werd vernietigd; er ontstond licht - zoals gebeurt bij iemand die oplettend, vurig en vastberaden is. Maar het prettige gevoel dat op deze manier ontstond, drong niet binnen of bleef in mijn hoofd.

“Toen de geest aldus geconcentreerd, gezuiverd, helder, onberispelijk, ontdaan van verontreiniging, buigzaam, kneedbaar, standvastig en onverstoorbaar was geworden, richtte ik hem op de kennis van het heengaan en terugkomen van wezens. Ik zag - door middel van het goddelijke oog, gezuiverd en overtreft de mensen - wezens die voorbijgaan en opnieuw verschijnen, en ik onderscheidde hoe ze inferieur en superieur, mooi en lelijk, gelukkig en ongelukkig waren in overeenstemming met hun kamma: 'Deze wezens - die begiftigd waren met slecht gedrag van lichaam, spraak en geest, die de edelen verguisden, verkeerde opvattingen hadden en acties ondernamen onder invloed van verkeerde opvattingen - met het uiteenvallen van het lichaam, na de dood, zijn opnieuw verschenen in een vliegtuig van ontbering, een slechte bestemming, een lager rijk, hel. Maar deze wezens - die begiftigd waren met een goed gedrag van lichaam, spraak en geest, die de edelen niet beschimpte, die juiste opvattingen hadden en acties ondernamen onder invloed van juiste opvattingen - met het uiteenvallen van het lichaam, na de dood, zijn opnieuw verschenen in een goede bestemming, een hemelse wereld. ' Dus - door middel van het goddelijke oog, gezuiverd en boven de mens uit - zag ik wezens voorbijgaan en weer verschijnen, en ik onderscheidde hoe ze inferieur en superieur, mooi en lelijk, gelukkig en ongelukkig waren in overeenstemming met hun kamma.

'Dit was de tweede kennis die ik opdeed in de tweede wacht van de nacht. Onwetendheid werd vernietigd; kennis is ontstaan; duisternis werd vernietigd; er ontstond licht - zoals gebeurt bij iemand die oplettend, vurig en vastberaden is. Maar het prettige gevoel dat op deze manier ontstond, drong niet binnen of bleef in mijn hoofd.

“Toen de geest aldus geconcentreerd, gezuiverd, helder, onberispelijk, ontdaan van onzuiverheden, buigzaam, kneedbaar, stabiel en bereikt tot onverstoorbaarheid was, richtte ik hem op de kennis van het einde van de mentale effluenten. Ik ontdekte, zoals het was gekomen, dat 'Dit is stress ... Dit is de oorsprong van stress ... Dit is het stoppen van stress ... Dit is de manier die leidt tot het stoppen van stress ... Dit zijn effluenten ... Dit is de oorsprong van afvalwater ... Dit is de stopzetting van afvalwater ... Dit is de weg die leidt tot het stopzetten van afvalwater. ' Mijn hart, aldus wetend, dus kijkend, werd bevrijd van het effluent van sensualiteit, bevrijd van het effluent van worden, bevrijd van het effluent van onwetendheid. Met release was er de kennis, 'Released'. Ik zag dat 'de geboorte is beëindigd, het heilige leven is vervuld, de taak is volbracht.

'Dit was de derde kennis die ik opdeed tijdens de derde wacht van de nacht. Onwetendheid werd vernietigd; kennis is ontstaan; duisternis werd vernietigd; er ontstond licht - zoals gebeurt bij iemand die oplettend, vurig en vastberaden is. Maar het prettige gevoel dat op deze manier ontstond, drong niet binnen of bleef in mijn hoofd.

'Ik herinner me dat ik de Dhamma aan een samenkomst van vele honderden had geleerd, en toch neemt elk van hen van mij aan:' Gotama, de beschouwer leert de Dhamma alleen mij aan te vallen ', maar het mag niet op die manier worden gezien. De Tathāgata leren hen terecht de Dhamma eenvoudig met het doel kennis te geven. Aan het einde van datzelfde gesprek sta ik de geest innerlijk vast, breng het tot rust, concentreer het en verenig het in hetzelfde thema van concentratie als voorheen, waarin ik bijna constant woon. ”

'Dat is geloofwaardig voor de meester Gotama, zoals het geval zou zijn voor iemand die het waard is en terecht zelf ontwaakt. Maar herinnert de meester Gotama zich dat hij overdag sliep? '

'Ik herinner me Aggivessana, in de laatste maand van het hete seizoen, na de maaltijd, terugkomend van mijn aalmoezenier, mijn buitenste gewaad in vieren gevouwen, liggend aan mijn rechterkant, en in slaap viel terwijl ik opmerkzaam en alert was.'

'Er zijn enkele contemplatieven en brahmanen, meester Gotama, die die woning een waanvoorstelling zou noemen.'

'In zoverre is het niet misleid of niet misleid, Aggivessana. Luister en let goed op wat betreft hoe iemand misleid of misleid is. Ik zal spreken."

'Zoals u zegt, meester Gotama,' antwoordde Saccaka.

De Gezegende zei: “In wie het afval dat verontreinigt, dat leidt tot hernieuwd worden, dat moeilijkheden veroorzaakt, die rijpen in stress en leiden tot toekomstige geboorte, veroudering en dood, wordt niet verlaten: Hem noem ik misleid. Want het is door het niet verlaten van het afvalwater dat men misleid wordt. In wie het afvalwater dat verontreinigt, dat leidt tot hernieuwd worden, dat problemen veroorzaakt, dat rijpt in stress, en leidt tot toekomstige geboorte, veroudering en dood, zijnverlaten: Hem noem ik onverbloemde. Want het is door het verlaten van de effluenten dat men niet in verwarring raakt. In de Tathāgata, Aggivessana, zijn de effluenten die verontreinigen, die leiden tot hernieuwd worden, die problemen veroorzaken, die rijpen in stress, en die leiden tot toekomstige geboorte, veroudering en dood, zijn verlaten, hun wortel vernietigd, gemaakt als een palmyra-stronk, verstoken van de voorwaarden voor ontwikkeling, niet bestemd voor toekomstige ontwikkeling. Net zoals een palmyra die aan de kruin is afgesneden, niet in staat is verder te groeien, zijn in de Tathāgata op dezelfde manier de effluenten die verontreinigen, die leiden tot hernieuwd worden, die problemen veroorzaken, die rijpen in stress en leiden tot toekomstige geboorte, veroudering, & de dood is verlaten, hun wortel vernietigd, gemaakt als een palmyra-stronk, verstoken van de voorwaarden voor ontwikkeling, niet bestemd voor toekomstige ontwikkeling. ”

Toen dit werd gezegd, zei Saccaka de Nigaṇṭha tegen de Gezegende: 'Het is verbazingwekkend, meester Gotama. Het is verbazingwekkend - dat wanneer meester Gotama keer op keer grof wordt aangesproken, wordt aangevallen door aanmatigende spraakgangen, de kleur van zijn huid helderder wordt, de kleur van zijn gezicht helder wordt, zoals het geval zou zijn bij iemand die het waard is en terecht zelf- ontwaakt. Ik herinner me dat ik Pūraṇa Kassapa in debat had gebracht. Toen hij door mij aan het debat deelnam, sprak hij ontwijkend en leidde hij de discussie op een dwaalspoor, en toonde hij irritatie, afkeer en bekrompenheid. Maar wanneer meester Gotama keer op keer grof wordt aangesproken, wordt aangevallen door aanmatigende spraak, wordt de kleur van zijn huid helderder, de kleur van zijn gezicht helder, zoals het geval zou zijn bij iemand die het waardig is en zich terecht ontwaakt. Ik herinner me dat ik Makkhali Gosāla ... Ajita Kesakambalin ... Pakudha Kaccāyana ... Sañjaya Velaṭṭhaputta ... Nigaṇṭha Nāṭaputta in debat had genomen. Toen hij door mij aan het debat deelnam, sprak hij ontwijkend en leidde hij de discussie op een dwaalspoor, en toonde hij irritatie, afkeer en bekrompenheid. Maar wanneer meester Gotama keer op keer grof wordt aangesproken, wordt aangevallen door aanmatigende spraak, wordt de kleur van zijn huid helderder, de kleur van zijn gezicht helder, zoals het geval zou zijn bij iemand die het waardig is en zich terecht ontwaakt.

'En nu, meester Gotama, ik ga. Velen zijn mijn plichten, veel mijn verantwoordelijkheden. '

'Doe dan, Aggivessana, wat je denkt dat het nu tijd is om te doen.'

Dus Saccaka de Nigaṇṭha, die zich verheugde in en de woorden van de Gezegende goedkeurde, stond op van zijn stoel en vertrok. 4


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Opmerkingen

1. Acelaka, soms vertaald als 'naakt'. Uit de beschrijving van acelaka-ascetica in MN 45 blijkt echter dat ze kledingstukken kunnen dragen die zijn gemaakt van andere voorwerpen dan stof, zoals boomschors, antilopenhuid, stroken antilopenhuid, kusa- graskleding, schorskleding, houtscheerkleding , hoofdhaarkleding, dierenwol of uilenvleugels.

2. Met andere woorden, Saccaka is onbeleefd geweest, niet alleen in het stellen van uitdagende persoonlijke vragen over de Boeddha, maar ook overdreven vertrouwd in zijn bewering te weten over de persoonlijke verworvenheden van de Boeddha, ook al klinkt zijn bewering als lof. Zie MN 127, AN 3:61 (AN 3:60 in de PTS-nummering) en AN 4:35 voor andere gevallen waarin kritiek klinkt als aanmatigend .

3. Saccaka suggereert hier dat de reden waarom de Boeddha's geest niet is binnengedrongen door aangename of pijnlijke gevoelens niets te maken heeft met enige speciale eigenschap van de Boeddha's geest. In plaats daarvan komt het omdat potentieel invasieve gevoelens gewoon nooit bij hem zijn opgekomen. Deze paragraaf is verkeerd vertaald in zowel MLS ^{(The Collection of the Middle Length Sayings)} als MLDB ^{(The Middle Length Discourses of the Buddha)}.

4. De sutta's leggen niet vast wat er na dit gesprek met Saccaka is gebeurd. Het commentaar beweert dat hij vele jaren later werd herboren in Sri Lanka, waar hij een arahant werd.

Zie ook: MN ^{Majjhima Nikāya} 4 ; MN 19 ; MN 26 ; SN ^{Saṁyutta Nikāya} 36: 7 ; SN 52:10 ; AN ^{Aṅguttara Nikāya}   3:39 ; AN 4: 252

Afkortingen :
AN = Aṅguttara Nikāya https://www.dhammatalks.org/suttas/AN/index_AN.html
Cv = Cullavagga
Dhp=  Dhammapada https://www.dhammatalks.org/suttas/KN/Dhp/index_Dhp.html
DN=  Dīgha Nikāya https://www.dhammatalks.org/suttas/DN/index_DN.html
Iti = Itivuttaka https://www.dhammatalks.org/suttas/KN/Iti/index_Iti.html
Khp=  Khuddakapāṭha https://www.dhammatalks.org/suttas/KN/Khp/index_Khp.html
MLDB = The Middle Length Discourses of the Buddha
MLS = The Collection of the Middle Length Sayings
MN =  Majjhima Nikāya https://www.dhammatalks.org/suttas/MN/index_MN.html
Mv = Mahāvagga https://www.dhammatalks.org/vinaya/Mv/Mahavagga_Index.html
SN = Saṁyutta Nikāya https://www.dhammatalks.org/suttas/SN/index_SN.html
Sn= Sutta Nipāta https://www.dhammatalks.org/suttas/KN/StNp/index_StNp.html
Thag=  Theragāthā https://www.dhammatalks.org/suttas/KN/Thag/index_Thag.html
Thig=  Therīgāthā https://www.dhammatalks.org/suttas/KN/Thig/index_Thig.html
Ud= Udāna https://www.dhammatalks.org/suttas/KN/Dhp/index_Dhp.html

References to DN, Iti, and MN are to discourse (sutta).
Those to Dhp are to verse.
Those to Cv and Mv are to chapter, section, and sub-section.
References to other texts are to section (saṁyutta, nipāta, or vagga) and discourse.
All translations are based on the Royal Thai Edition of the Pali Canon (Bangkok: Mahāmakut Rājavidyālaya, 1982).

[Bodhiboom]

Mierenkeuteltjes, dat zijn het... hoe zijn die nou op mijn iPad terecht gekomen?!

[Gouden middenweg & de wilde natuur]

Mierenkeuteltjes, dat zijn het... hoe zijn die nou op mijn iPad terecht gekomen?!

Ik weet ook niet hoe dat komt, ik krijg dat regelmatig bij het posten, en moet het dan aanpassen. Nu dacht ik dat het in orde was maar blijkbaar niet.
Hebben jullie dat ook dat er zo van de eigenaardige zaken gebeuren, terwijl eerst alles in orde lijkt, maar als het dan verschijnt op het forum dan is er iets mis.

[Marcel]

ik kan me zoiets niet herinneren...

de tekst is inmiddels goed leesbaar
nu nog lezen......

[Bodhiboom]

Toch wel goed dat die Saccaka zo onbeschoft was, anders hadden we dit verhaal misschien niet gelezen.